Streszczenie

Wstęp. Celem badań była ocena efektywności leczenia obejmującego kinezyterapię, krioterapię i stymulację elektryczną u chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego (ACL). Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 24 pacjentów po rekonstrukcji ACL. Chorych podzielono losowo do dwóch grup porównawczych – A i B. W każdej z grup było 12 pacjentów. W obu grupach była prowadzona kinezyterapia i krioterapia według tego samego programu W grupie B dodatkowo została zastosowana elektrostymulacja. Na serię terapeutyczną składało się po 10 zabiegów kinezyterapii, krioterapii i elektrostymulacji. Zabiegi odbywały się 3 razy w tygodniu. W celu oceny postępów leczenia u chorych oceniano między innymi bierną i czynną ruchomość stawu kolanowego, mierzono obwód stawu kolanowego oraz przeprowadzano test obciążania kończyny. Wyniki. W obu grupach porównawczych po leczeniu stwierdzono istotne statystycznie zwiększenie zakresu ruchomości stawu kolanowego i zmniejszenie obrzęku stawu kolanowego. Test obciążania kończyny po leczeniu wykazał znamiennie statystycznie lepsze wyniki niż przed leczeniem u pacjentów w obu grupach porównawczych. Pomiędzy grupami nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w efektywności leczenia. Wnioski. Postępowanie obejmujące kinezyterapię i krioterapię jest skutecznym sposobem wspomagania leczenia chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego. Wprowadzenie elektrostymulacji nie przyniosło dodatkowych efektów terapeutycznych.

Słowa kluczowe

więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, krioterapia, elektrostymulacja