Informacje podstawowe. Ból głowy pochodzenia szyjnego (CGH) jest powszechnym rodzajem wtórnego bólu głowy, który ma duży wpływ społeczno-ekonomiczny. W leczeniu CGH zastosowano kilka podejść terapeutycznych. Cel. Zbadanie wpływu manipulacji powięzi (FM) na CGH, zakres ruchu szyi i zawroty głowy związane z CGH. Projekt. Pojedyncza ślepa, równoległa randomizowana próba kontrolowana. Miejsce. Oddział ambulatoryjny w szpitalu Al-Wakra, Hamad Medical Corporation, Katar. Uczestnicy. 48 pacjentów z bólem głowy pochodzenia szyjnego związanym z zawrotami głowy. Interwencja. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy badanej (A) (n = 24) i grupy kontrolnej (B) (n = 24). Przez dwa kolejne tygodnie pacjenci z grupy (A) byli poddawani dwóm sesjom FM (jedna sesja/tydzień), podczas gdy grupa (B) wykonywała trening wytrzymałościowy przestrzeni szyjno-łopatkowej z niskim obciążeniem przez dwa tygodnie (trzy sesje/tydzień). Metoda pomiarów. Sześć pozycji: Test oceny bólu głowy (Headache Impact Test – HIT-6), wskaźnik niepełnosprawności szyi (Neck Disability Index – NDI), test rotacji zgięciowej (FRT) i Niepełnosprawność z powodu zawrotów głowy (Dizziness Handicap Inventory – DHI). Wyniki. Wystąpiła statystycznie istotna poprawa w zakresie HIT-6, NDI, FRT i DHI w obrębie grup i między grupami po zastosowanym leczeniu na korzyść grupy badanej (P <0,05). Korelacja między FRT, HIT-6 i DHI po leczeniu ujawniła odpowiednio korelacje ujemne umiarkowane (r = -0,3) do słabych (r = -0,24). Wniosek. Manipulacja powięzi jest skuteczną metodą terapeutyczną w porównaniu z programem ćwiczeń w leczeniu CGH związanego z zawrotami głowy.