Wstęp. Jakość życia, według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), to sposób postrzegania przez jednostki swoich pozycji w życiu w kontekście kultury i systemu wartości, w których egzystują, w powiązaniu z własnymi celami, standardami, oczekiwaniami i obawami. W wyniku urazu czaszkowo-mózgowego wszystkie obszary jakości życia ulegają w mniejszym lub większym stopniu zmianie. Leczenie neurochirurgiczne, a następnie żmudna, wielokierunkowa rehabilitacja, praca logopedy i psychologa, to działania, które mogą przynieść znaczącą poprawę jakości życia, którą można zmierzyć wykorzystując opracowane do tego celu kwestionariusze badawcze. Materiał i metody. Materiał badań stanowiła grupa 30 pacjentów (14 kobiet i 16 mężczyzn) w wieku od 11 do 50 lat, przebywających w Katedrze i Klinice Rehabilitacji Szpitala Uniwersyteckiego UMK Collegium Medicum w Bydgoszczy. W celu oceny jakości życia badanych pacjentów stosowano dwa kwestionariusze: WHOQOL-Bref oraz SF-36. Wyniki. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni wykazywali wysoką jakość życia w dziedzinie środowiskowej, zaś niską w dziedzinie społecznej. Wnioski. W ocenie materiałów badawczych kwestionariusz WHOQOL-Bref jest bardziej przydatny, niż kwestionariusz SF-36, ponieważ zawiera pytania dotyczące różnych sfer życia.