Ocena skuteczności krioterapii miejscowej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Joanna Kałuża-Pawłowska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Kałuża-Pawłowska, J. Szczegielniak – Evaluation of the Efficacy of Local Cryotherapy in Patients with the Degenerative Knee Joint Disease. FP 2017; 17(2); 48-59

Streszczenie

Wstęp. Bóle, obrzęki, a także zniekształcenia stawów, to typowe objawy choroby zwyrodnieniowej. Choroba ta dotyka ponad 60% osób powyżej 60 roku życia. Z jej powodu, co trzynasta osoba codziennie przyjmuje leki przeciwbólowe. Etiologia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego to najczęściej mikrourazy, urazy, przeciążenia, przebyte stany zapalne, wadliwe obciążenia oraz wrodzone nieprawidłowości w jego budowie.
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności krioterapii miejscowej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzone zostały na grupie 86 osób w wieku od 20 do 45 lat, leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 1 Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pacjentów przydzielono losowo do grup A (40 osób) i B (46 osób). U wszystkich pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. W badaniu uczestniczyły osoby czynne zawodowo, chodzące.
Wszyscy pacjenci zostali poddani przed zabiegami badaniom podmiotowym, przedmiotowym, badaniu klinicznemu oraz poproszeni o wypełnienie kwestionariusza WOMAC (Western Ontario and McMaster). Istotnym elementem badania podmiotowego było także zebranie informacji o stylu życia pacjenta, sposobie odżywiania się, nałogach, aktywności fizycznej i ewentualnych zagrożeniach epidemiologicznych wynikających z wykonywanej pracy.
Przed i po zakończeniu cyklu 10 zabiegów pacjentów poddano również badaniu przedmiotowemu (fizykalnemu), poprzez: oglądanie, badanie dotykiem, opukiwanie, osłuchiwanie, pomiar długości i obwodów, badanie siły mięśniowej i testy funkcjonalne. Badani zostali poproszeni o wypełnienie anonimowej ankiety. U wszystkich chorych wykonano jako część wspólną ultradźwięki, pole magnetyczne, ćwiczenia samowspomagane, ćwiczenia w odciążeniu stawów kolanowych. Częścią różnicującą w badaniu były zabiegi krioterapii miejscowej stawu kolanowego wykonane dodatkowo w grupie B. Oceny dokonano na podstawie badań przed i po zakończeniu leczenia fizjoterapeutycznego.
Wyniki. W oparciu o przeprowadzone badania uzyskano istotne statystyczne zmniejszenie bólu w skali VAS zarówno w grupie A, jak i B. Zmniejszeniu uległ również wysięk i ciepłota stawu. Zarejestrowano zwiększenie zakresów ruchomości.
W oparciu o test Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index zaobserwowano również poprawę wydolności czynnościowej podczas codziennych czynność tj. chociażby wchodzenia/schodzenia po schodach czy zakładania/zdejmowania skarpet.
Wnioski. Interpretując wyniki zaobserwowano, że stopień poprawy w/w wskaźników w grupie B, w której stosowano dodatkową krioterapię miejscową, był w stopniu istotnym statystycznie większy niż w grupie A, w której tego zabiegu nie stosowano.

Słowa kluczowe:
krioterapia, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim