Wstęp. Zespoły bólowe kręgosłupa, ze względu na złożoną etiopatogenezę oraz różnorodność metod postępowania, stanowią poważny problem medyczny. Przewlekłe dolegliwości bólowe i zespół zaburzeń czynnościowych towarzyszących patologii krążka są powodem poszukiwania skutecznych metod fizjoterapii. Jedną z nich jest biomechaniczne diagnozowanie i leczenie wg McKenzie. W terapii przeciwbólowej szeroko wykorzystuje się laseroterapię. Badania nad dawkami frakcjonowanymi stanowią podstawę badań klinicznych nad doborem parametrów zabiegów. Celem pracy była ocena skuteczności przeciwbólowej dawek ciągłych i frakcjonowanych promieniowania laserowego w przewlekłym zespole bólowym części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 43 pacjentów (grupa A) i 45 pacjentów (grupa B) z przewlekłym zespołem bólowym kręgosłupa zakwalifikowanych do kinezyterapii wg McKenzie. W obu grupach zastosowano procedury kinezyterapeutyczne opracowane przez autora metody, dobrane zgodnie z przeprowadzoną diagnozą biomechaniczną oraz dodatkowo wykonano serię 10 zabiegów laseroterapii. W grupie A zastosowano dawkę ciągłą 9 J na punkt, natomiast w grupie B – dawkę frakcjonowaną 3J + 6J na punkt. W obydwu grupach naświetlano po 37 punktów w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Przerwa pomiędzy aplikacją dawek wynosiła 30 min. Wyniki. W grupie B zaobserwowano statystycznie istotne większe zmniejszenie intensywności bólu ocenianego wg skali VAS (0-10 pkt) oraz częstotliwości występowania bólu w skali od 0 do 10 punktów, w porównaniu z grupą A. W obu grupach stwierdzono zmniejszenie deficytu zakresu ruchów wg karty badań odcinka lędźwiowego Instytutu McKenziego. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały większą skuteczność laseroterapii z użyciem dawek frakcjonowanych w porównaniu z dawkami ciągłymi promieniowania laserowego. Sposób dozowania promieniowania laserowego nie ma wpływu na zmianę zakresu ruchu części lędźwiowej kręgosłupa. Biomechaniczne leczenie metodą McKenziego skojarzone z laseroterapią wpływa znacząco na redukcję bólu i poprawę zakresu ruchu części lędźwiowej kręgosłupa w przewlekłych zespołach bólowych.