Streszczenie

Rozwój mózgowego porażenia dziecięcego (m. p. dz.) poprzedza występowanie zaburzeń ruchowych pochodzenia ośrodkowego (z. r. p. o.). Dla potrzeb wczesnego usprawniania dzieci zagrożonych rozwojem m. p. dz. konieczne jest nie tylko wczesne rozpoznawanie z. r. p. o., ale i ocena wzorców postawno-ruchowych tych dzieci. Celem badań była ocena rozkładu obciążeń na płaszczyźnie podparcia w pozycji leżącej u niemowląt z z. r. p. o., w kontekście wyników oceny reakcji ułożenia tych dzieci. Badaniami objęto 14 dzieci z z. r. p. o. oraz 8 dzieci zdrowych. Na specjalnej platformie badano wielkość i układ płaszczyzny podparcia w pozycji pronacyjnej i supinacyjnej. Obliczano wielkość płaszczyzny podparcia jako % przedniej bądź tylnej powierzchni ciała, a następnie dystrybucję obciążeń prawej i lewej oraz górnej i dolnej części ciała. Stwierdzono, że niemowlęta młodsze w pozycjach leżących charakteryzuje asymetryczny układ płaszczyzny podparcia. Asymetria ta była wyraźniejsza w pozycji supinacyjnej i zdecydowanie większa u dzieci z. r. p. o. Zaobserwowano też większe obciążanie dolnych partii ciała, zwłaszcza w pozycji pronacyjnej. U dzieci z z. r. p. o. w obu pozycjach asymetria obciążeń jest większa niż u dzieci zdrowych, a w pozycji supinacyjnej dłużej utrzymuje się tendencja do większego obciążania dolnych partii ciała.

Słowa kluczowe

zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego, płaszczyzna podparcia
w pozycji leżącej, reakcje ułożenia wg Vojty