Postępowanie kinezyterapeutyczne u dzieci ze skoliozą różnić się będzie w zależności od tego, czy dziecko jest leczone jedynie ćwiczeniami czy ćwiczeniami i gorsetem lub jest przygotowane do zabiegu operacyjnego w związku z progresją zniekształcenia. U dzieci leczonych nieoperacyjnie, główną rolę będą odgrywały asymetryczne ćwiczenia wzmacniające dla mięśni grzbietu i stawów obwodowych, poprzedzone ćwiczeniami rozciągającymi dla antagonistycznych grup mięśniowych. Równocześnie prowadzone są ćwiczenia zwiększające zakresy ruchów kręgosłupa (kilotyzacja odcinka piersiowego, derotacja odcinka piersiowego i lędźwiowego) i stawów obwodowych. Dodatkowo, w skoliozach przekraczających 25-30° i z udokumentowaną progresją, stosowane są gorsety ortopedyczne w celu zapobiegania dalszej progresji skrzywienia. Odmiennym problemem jest wówczas pytanie kiedy dziecko ćwiczy w gorsecie, a kiedy bez niego. Kinezyterapia u dzieci przygotowywanych do zabiegu operacyjnego będzie się znacznie różnić od prowadzenia dzieci sposobem nieoperacyjnym. Główną wagą przywiązujemy tutaj do rozluźnienia, elongacji i derotacji kręgosłupa. Osiągamy to poprzez kilkugodzinne stosowanie łóżka autowyciągowego, autokorektora postawy i zwisów biernych. Dzięki ćwiczeniom rozciągającym, rozluźniającym, zajęciom w basenie i zabiegom fizykalnym uzyskujemy jak największe rozluźnienie aparatu biernego i czynnego kręgosłupa, tak aby podczas zabiegu operacyjnego uzyskać jak największą korekcję skrzywienia, a także bezpieczeństwo neurologiczne.