Streszczenie

Wstęp. Zaburzenia zdolności dostosowywania się aktywności mięśniowej do zadań posturalnych i motorycznych są podstawowym objawem potencjalnych i rzeczywistych zaburzeń ośrodkowych. Celem podjętych badań była próba wykorzystania oceny rozkładu sił nacisku ciała na podłoże do oceny zdolności dostosowania się napięcia mięśniowego do różnych form aktywności posturalnej. Materiał i metody. Badaniami objęto trzy grupy dzieci: dzieci z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego II° i III° oraz dzieci hospitalizowanych z powodu zapalenia płuc, w wieku od 6-12 miesięcy — po 15 osób każda. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem maty sensorowej, z odpowiednim oprogramowaniem (LQck GmbH). U badanych dwukrotnie dokonano pomiaru sił nacisku ciała na podłoże, w trzech pozycjach: supinacyjnej, pronacyjnej oraz siedzącej. Wyniki. Istotne statystycznie zróżnicowanie wyników pomiędzy pierwszym i drugim pomiarem (w tej samej pozycji) było zasadą wśród dzieci bez zaburzeń rozwojowych, rzadziej pojawiało się u dzieci z lżejszymi zaburzeniami, a wcale — w grupie z ciężkimi zaburzeniami. U dzieci z ciężkimi zaburzeniami występowały wyraźne cechy asymetrii rozkładu ciężaru, w odróżnieniu od dwóch pozostałych grup, gdzie dominował obraz symetrii posturalnej. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że ocena rozkładu sił nacisku ciała na podłoże pozwala — wprawdzie pośrednio, ale obiektywnie i porównywalnie — ocenić rozkład napięcia mięśniowego w różnych formach aktywności posturalnej i stanowi cenne uzupełnienie oceny jakości wzorców posturalnych.

Słowa kluczowe

zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego, wzorce postawy, płaszczyzna podporu, rozkład masy ciała