Usprawnianie ręki metodą wymuszonego używania u chorych po udarze mózgu

Janusz Otfinowski, Bożena Jasiak-Tyrkalska, Agnieszka Bogunia, Beata Buda

Janusz Otfinowski, Bożena Jasiak-Tyrkalska, Agnieszka Bogunia, Beata Buda – Constraint-induced movement therapy in the rehabilitation of stroke patients. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 19-24

Streszczenie

Wstęp. W pracy przedstawiono wstępne wyniki postępowania usprawniającego u pacjentów z upośledzeniem funkcji ręki po przebytym udarze mózgu. Podstawą terapii była wprowadzona przez Tauba metoda usprawniania, opisana pod nazwą terapii wymuszania i ograniczania lub terapii wymuszonego używania. W ogólnych założeniach metoda ta polega na okresowym unieruchomianiu sprawnej kończyny górnej, z równoczesnym prowadzeniem intensywnego usprawniania ruchowego upośledzonej funkcjonalnie ręki. Materiał i metoda. Badaniami objęto 10 pacjentów leczonych w Klinice Rehabilitacji WOZ CM UJ w Krakowie z powodu niedowładu połowiczego po przebytym udarze mózgu. Wśród chorych było 5 mężczyzn i 5 kobiet, w wieku od 57 do 77 lat, średnio 66,5. Okres, jaki upłynął od udaru mózgu wynosił od 1 do 50 miesięcy, średnio 11,4 miesiąca. U wszystkich chorych zastosowano wyżej opisaną terapię. Wyniki. U wszystkich chorych po 2-tygodniowym okresie usprawniania stwierdzono skrócenie czasu wykonania testów manualnych oraz wyraźną poprawę funkcji niesprawnej ręki. Wnioski. Zastosowana metoda jest skuteczna w usprawnianiu chorych z niedowładem połowiczym po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, ręka, metoda CIMT
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim