Wpływ ćwiczeń stabilności rdzenia na odległość barkowo-ramienną u pacjentów z zespołem bolesnego barku: randomizowana próba kontrolowana

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa – Effect of Core Stability Exercises on the Acromiohumeral Distance in patients with Shoulder Impingement Syndrome: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 178-185

Streszczenie
Cel. Celem tego badania było zbadanie wpływu dodania podstawowego programu ćwiczeń stabilności do konwencjonalnego programu fizykoterapii na odległość barkowo-ramienną u pacjentów z ZBB. Materiał i metody. ZBB zdiagnozowano u trzydziestu mężczyzn i kobiet w wieku od 25 do 50 lat. Uczestnicy badania zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy eksperymentalne. Pacjenci w grupie (A) zostali poddani konwencjonalnemu programowi fizykoterapii. Pacjenci w grupie (B) zostali poddani podstawowym ćwiczeniom stabilności w połączeniu z konwencjonalnym programem fizykoterapii. Pacjenci odbyli 12 sesji w ciągu czterech tygodni, trzy sesje w tygodniu. Odległość barkowo-ramienna została zmierzona w odwiedzeniu 0 stopni i 45 stopni. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała, że ​​nastąpił znaczny wzrost odległości barkowo-ramiennej w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 0° na korzyść grupy (B) w porównaniu z grupą (A). Mimo że nie było istotnej statystycznie różnicy w odległości barkowo-ramiennej w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 45° między grupami, stwierdzono różnicę kliniczną i wysoki procent poprawy na korzyść grupy B. Wniosek. Ćwiczenia stabilności rdzenia połączone z konwencjonalną fizykoterapią poprawiają OBR w spoczynku przy odwiedzeniu ramienia pod kątem 0° bardziej niż konwencjonalny program fizykoterapii.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, ćwiczenia stabilności rdzenia, odległość barkowo-ramienna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim