Wstęp. Wzrost liczby wykonywanych artroplastyk powoduje ciągłe poszukiwania nowych rozwiązań chirurgicznych i rehabilitacyjnych. Postępowanie rehabilitacyjne ukierunkowane jest przede wszystkim na jak najszybsze umożliwienie pacjentowi powrotu do wykonywania czynności życia codziennego i uzyskanie pełnej samodzielności. Wśród sposobów postępowania rehabilitacyjnego po artroplastykach kolana, zastosowanie znajduje ciągły ruch bierny. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 60 pacjentów, u których założono całkowite endoprotezy z powodu zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego. Wszystkich pacjentów podzielono losowo na dwie grupy. Obie grupy objęte były takim samym programem rehabilitacji, za wyjątkiem aparatu szynowego CPM, który zastosowano dodatkowo w grupie I. U wszystkich pacjentów wykonano dwukrotnie (przed i po operacji) następujące pomocnicze badania: masy ciała, zakresu ruchów w stawach kolanowych za pomocą inklinometru cyfrowego Sandersa oraz testowanie siły mięśnia czworogłowego uda. Wyniki. Uzyskane wyniki leczenia są korzystniejsze w grupie I, gdzie zastosowano ciągły ruch bierny, zarówno w ocenie średniego zakresu ruchów stawu kolanowego jak i przy użyciu skali VAS oraz w ocenie subiektywnej przeprowadzonej przez pacjentów. Ciągły ruch bierny zastosowany we wczesnej rehabilitacji pacjentów po artroplastykach kolana wpływa na przyspieszenie procesu usprawniania. Wnioski. Wprowadzenie we wczesnym okresie pooperacyjnym ciągłego ruchu biernego wspomaga skrócenie procesu usprawniania, zwiększa zakres ruchów w stawie kolanowym, ogranicza dolegliwości bólowe, umożliwia zniesienie wzmożonego napięcia tkanek miękkich, ułatwia procesy naprawcze i przyspiesza wchłanianie się krwiaków.