Oddychanie jest jedną z automatycznych czynności organizmu ludzkiego. Z różnych przyczyn powstawania zaburzeń funkcjonowania organizmu ludzkiego dochodzi do niewydolności oddechowej a tym samym częstego występowania bezdechów. W wyniku zaburzeń funkcjonowania układu oddechowego może dojść do występowania zespołu bezdechu sennego pochodzenia obturacyjnego. Zespół ten charakteryzuje się głośnym, nieregularnym chrapaniem połączonym z co najmniej 10-sekundowymi bezdechami, spowodowanymi zapadaniem górnych dróg oddechowych. Do podstawowych czynników ryzyka należą: otyłość, anomalie budowy twarzoczaszki a także palenie tytoniu. Jednym z istotnych badań pozwalających na dokładną ocenę oddychania, szczególnie podczas snu, jest badanie polisomnograficzne. U niektórych chorych należy zastosować specjalne maski (CPAP), służące do wytwarzania dodatniego ciśnienia w klatce piersiowej, zmniejszającego i/lub zapobiegającego obturacji dróg oddechowych. Ważnym ogniwem w terapii osób z ZOBS jest stosowanie ćwiczeń ogólnorozwojowych, wpływających na obniżenie masy ciała oraz kinezyterapii oddechowej, poprawiającej sposób oddychania.