Wykorzystanie platformy posturograficznej jako narzędzia do ilościowej oceny zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu w fazie przewlekłej

Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała


Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała – Use of the posturography platform as a tool for quantitative assessment of imbalance and postural control in post-stroke patients in chronic phase. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 142-163

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B4A3

Streszczenie
Wstęp. Zaburzenia równowagi podczas stania, które zwykle obserwuje się jako asymetrię w przenoszeniu ciężaru ciała w kierunku strony niedotkniętej udarem, są jednym z najczęstszych czynników wpływających na niezależność i jakość życia osób po udarze mózgu. Kliniczna ocena zaburzeń równowagi u pacjentów poudarowych jest często dokonywana poprzez obserwację wzrokową przy użyciu standaryzowanych narzędzi (testy równowagi). Jednak analiza ilościowa, przy użyciu platformy posturograficznej, jest dokładniejsza i dostarcza więcej informacji na temat stanu funkcjonalnego pacjenta. Wykorzystane w niniejszym badaniu urządzenie TYMO® jest przenośną platformą posturograficzną, wykonującą pomiary wychyleń środka ciężkości ciała oraz raportującą wyniki procesu rehabilitacyjnego. Umożliwia przeprowadzenie obiektywnej, bezpośredniej oraz ilościowej oceny kontroli posturalnej chorego. Taka ocena może przełożyć się na znaczną efektywność fizjoterapii, a w konsekwencji poprawę jakości życia pacjenta oraz skrócenia okresu absencji zawodowej. Cel pracy. Ilościowa ocena zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej, za pomocą platformy posturograficznej (TYMO®), u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu, w fazie przewlekłej, jako ważna składowa procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Podkreślenie roli platformy posturograficznej (TYMO®) jako narzędzia do pomiarów równowagi statycznej – symetrii dystrybucji ciężaru ciała oraz narzędzia do monitorowania i raportowania wyników leczenia fizjoterapeutycznego. Metody. W obecnym badaniu, przed i po dwóch tygodniach rehabilitacji, dokonano ilościowych pomiarów równowagi na platformie TYMO® w grupie badanych (n = 60: osoby dorosłe, po udarze niedokrwiennym mózgu – pierwszy epizod udarowy, w fazie przewlekłej – do 5 lat od zaistniałego incydentu udarowego), poddanych terapii z wykorzystaniem metod neurofizjologicznych (PNF – Proprioceptive neuromuscular facilitation i NDT-Bobath – Neurodevelopmental treatment according to the Bobath concept) oraz systemu SPIDER (Strengthening Program for Intensive Developmental Exercises and activities for Reaching health capability). Pomiary dotyczyły: dystansu przebytego przez środek ciężkości ciała pacjenta podczas wykonywania testu, odchyleń przyśrodkowo-bocznych oraz przednio-tylnych ciała badanego, obszaru ruchu zaznaczonego przez środek ciężkości ciała, średniej prędkości, z jaką pacjent wykonywał ruch w celu utrzymania żądanej pozycji oraz rozkładu masy ciała badanego. Na podstawie wyników posturograficznych otrzymanych przed terapią możliwe było zaprojektowanie celowanego programu usprawniania. Wielkość różnicy pomiarów przed i po rehabilitacji umożliwiła ocenę wpływu terapii na równowagę chorego. Ponadto stanowiła swoisty wskaźnik trafności doboru leczenia fizjoterapeutycznego (duża różnica średnich wyników przed-po terapii odzwierciedlała poprawę parametrów kontroli posturalnej, czyli efektywność terapii) oraz wyznaczała kierunek przyszłego programu usprawniania. Wyniki i wnioski. Rejestrowane przez platformę TYMO® parametry są kluczowe w ocenie stanu funkcjonalnego pacjentów poudarowych, zwłaszcza w odniesieniu do kontroli posturalnej czy zaburzeń równowagi. Opisane wyniki potwierdzają zasadność stosowania oceny ilościowej przy użyciu platformy posturograficznej jako ważnej składowej procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Sama platforma TYMO® jest przydatnym narzędziem do pomiarów, monitorowania oraz raportowania efektów leczenia fizjoterapeutycznego u osób po udarze mózgu.
Słowa kluczowe:
udar mózgu, dystrybucja ciężaru ciała, równowaga, ocena ilościowa, platforma posturograficzna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na motorykę małą u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran


Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Hand grip strengthening exercises on fine motor skills in children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 134-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B63F

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zaburzenia ruchowe u osób ze spektrum autyzmu (ASD) objawiają się zarówno opóźnieniami, jak i deficytami, z opóźnieniami występującymi w obszarach motoryki dużej, motoryki małej i mowy oraz deficytami w zakresie koordynacji, kontroli postawy i chodu. Funkcjonalna motoryka mała zależy od siły chwytu dłoni (HGS), która bywa ograniczona. Strategie terapeutyczne koncentrują się przede wszystkim na kwestiach integracji sensorycznej, a HGS nie jest kompleksowo ukierunkowany na poprawę umiejętności motorycznych w zakresie motoryki małej (FMS).
Cel. Celem badania była analiza wpływu ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na poprawę FMS u dzieci z ASD.
Materiał i metody. Niniejsze badanie interwencyjne przeprowadzono na 27 dzieciach z ASD, z Vidya sudha – Centrum dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Po włączeniu dzieci do badania poziom FMS oceniono za pomocą Skali Rozwoju Motorycznego Peabody (PDMS-2), a HGS określono ilościowo za pomocą Wigorymetru Martin. Grupa kontrolna była poddawana terapii konwencjonalnej, a grupa interwencyjna wykonywała ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni wraz z rutynową terapią przez okres 6 tygodni. Następnie ponownie oceniono HGS i FMS przy użyciu tych samych miar wyników.
Wyniki. Sparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS w grupie interwencyjnej i FMS w obu grupach z p < 0,05. Niesparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS i FMS z p < 0,05 w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną.
Wniosek. Ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni poprawiają HGS i pozytywnie wpływają na FMS, i mogą zostać włączone do standardowego planu opieki w rehabilitacji dzieci z ASD.
Słowa kluczowe
upośledzenia motoryczne, umiejętności motoryczne w zakresie motoryki małej, siła chwytu dłoni, Skala Rozwoju Motorycznego Peabody
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ radiofrekwencji na zapalenie pochewki ścięgnistej nadgarstka: randomizowane badanie kontrolowane

Yomna F. Ahmed, Sarah S. Abdelaziz, Marian M.Fayez, Hebatallah M.Zaghloul, Marwa T. Mohamed


Yomna F. Ahmed, Sarah S. Abdelaziz, Marian M.Fayez, Hebatallah M.Zaghloul, Marwa T. Mohamed – Effect of radiofrequency in de Quervain’s tenosynovitis: A randomized control trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 126-132

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3B2

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zapalenie pochewki ścięgnistej nadgarstka to zwyrodnienie śluzowe pochewek ścięgnistych dwóch ścięgien, które regulują ruchomość kciuka. W rezultacie ból i dyskomfort odczuwane są po stronie kciuka w nadgarstku.
Cele. Ocena skuteczności stosowania radiofrekwencji u pacjentów z zapaleniem pochewki ścięgnistej nadgarstka.
Projekt. Prospektywne, randomizowane badanie kontrolowane. Miejsce. Oddział fizjoterapii Szpitala Kolejowego.
Metody. 40 uczestników z zapaleniem pochewki ścięgnistej nadgarstka. Uczestnicy zostali podzieleni losowo na dwie grupy: grupa A (grupa kontrolna), która była poddawana ultradźwiękom, masażowi poprzecznemu oraz wykonywała ćwiczenia wzmacniające; oraz grupa B (grupa badawcza), która była poddawana radiofrekwencji i ultradźwiękom, masażowi poprzecznemu i wykonywała ćwiczenia wzmacniające. Natężenie bólu, siłę chwytu dłoni i siłę szczypania mierzono na początku interwencji i po 4 tygodniach, odpowiednio za pomocą wizualnej skali analogowej, dynamometru Jamar i miernika szczypania.
Wyniki. Porównania wewnątrzgrupowe wykazały, że wszystkie wskaźniki wyników w obu grupach poprawiły się statystycznie istotnie (P < 0,05). Porównania między grupami wykazały znaczną poprawę we wszystkich miarach wyników dla obu grup (P <0,05), przy czym grupa badawcza wykazała lepszą poprawę niż grupa kontrolna; procentowa poprawa VAS grupy badawczej wyniosła 28,7%, procentowa poprawa siły chwytu wyniosła 6,71%, a procentowa poprawa siły szczypania wyniosła 28,6%.
Wniosek. W porównaniu z ultradźwiękami, masażem poprzecznym i ćwiczeniami wzmacniającymi, radiofrekwencja i ultradźwięki, masaż poprzeczny i ćwiczenia wzmacniające skutkowały większą poprawą w zakresie redukcji intensywności bólu u pacjentów z zapaleniem pochewki ścięgnistej nadgarstka, w zakresie siły uścisku dłoni i siły szczypania.
Słowa kluczowe
zapalenie pochewki ścięgnistej nadgarstka, radiofrekwencja, nasilenie bólu, siła chwytu dłoni i siła szczypania
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena postawy ciała gimnazjalistów w kontekście ich aktywności fizycznej

Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak


Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of the body posture of junior high school students in the context of their physical activity. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 112-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B654

Streszczenie
Wstęp. Wady postawy są problemem społecznym i mogą powodować negatywne zmiany w wielu aspektach naszego życia – zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Bardzo istotna jest tutaj profilaktyka i odpowiedni stopień aktywności ruchowej, która wpływa na harmonijny rozwój człowieka. Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała gimnazjalistów oraz poznanie stopnia ich aktywności fizycznej, a następnie sprawdzenie, czy występuje korelacja pomiędzy nimi. Grupę badawczą stanowiły 53 osoby z wrocławskiego gimnazjum w wieku od 14 do 17 lat. Materiał i metody. Do oceny aktywności ruchowej użyty został Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ), który zawiera 7 pytań dotyczących czynności w ciągu ostatnich 7 dni. Postawę ciała w płaszczyźnie strzałkowej zbadano za pomocą metody fotogrametrii, a klasyfikację typologii dokonano na podstawie zmodyfikowanej metody Wolańskiego według Zayland-Malawki. Wyniki. Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej, z której wynika, że badana grupa młodzieży charakteryzuje się kifotycznym typem postawy ciała, natomiast najrzadziej spotykanym jest typ równoważny. Poziom aktywności fizycznej badanej grupy można określić jako wystarczający, jednak warto zauważyć, że tylko 6% mniej badanych charakteryzuje się  niewystarczającym poziomem aktywności fizycznej, a jedynie u 7,5% stwierdzono wysoki poziom aktywności. Wnioski. Dokonując dalszej analizy zbadano, czy występuje korelacja pomiędzy postawą ciała  a aktywności fizyczną. Stwierdzono, że nie istnieją istotnie statystycznie różnice pomiędzy tymi dwoma cechami w badanej grupie.
Słowa kluczowe:
wady postawy, postawa ciała, aktywność fizyczna, młodzież
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii pływania na motorykę dużą u dzieci autystycznych

Ridwan Sudirman, Ira Arini, Mikkey Anggara Suganda


Ridwan Sudirman, Ira Arini, Mikkey Anggara Suganda – The effectiveness of swimming therapy methods on gross motor ability in autistic children. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 104-110

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07BAD3

Streszczenie

Niniejsze badanie ma na celu zastosowanie terapii pływania w doskonaleniu motoryki dużej u dzieci autystycznych. Terapia ma na celu budowanie lepszej kondycji. Terapia musi być również prowadzona rutynowo, aby stopniowo uzupełniać braki. Zbieranie danych przeprowadzono poprzez obserwację i testy wydajności. Na basenie zajęcia terapeutyczne odbywały się dwa razy w tygodniu. Bariery doświadczane przez dzieci to brak zdolności motorycznych w takim stopniu, że zdolność do utrzymywania równowagi i czynności wymagające dużej motoryki nie są optymalne. Powodem przeprowadzenia badań jest to, że dzieci doświadczają przeszkód podczas wykonywania czynności wymagających dużej motoryki, dlatego potrzebna jest terapia pływania, która odpowiada potrzebom dzieci autystycznych. Zastosowaną metodą badawczą był eksperyment jednopodmiotowy (Single Subject Research – SSR) z wykorzystaniem projektu ABA. Wyniki badań wykazały, że zastosowanie terapii pływania wpłynęło na zwiększenie motoryki dużej u jednego z dzieci autystycznych. Wzrost ten był widoczny na podstawie wzrostu średniego poziomu od fazy podstawowej 1 (A1), która wynosiła 33%, do fazy interwencji (B), która wynosiła 52,5%, do fazy podstawowej 2 (A2), która wynosi 81 %. Zaleca się opracowanie programu terapii pływania w celu poprawy motoryki dużej z wykorzystaniem terapii pływania.

Słowa kluczowe:
metody terapii pływania, motoryka duża, dzieci autystyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Strategie organizacji imprez sportowych w sposób bezpieczny i zdrowy w czasie pandemii COVID-19 na poziomie uniwersyteckim: spostrzeżenia trenerów z Indonezji i Węgier

Imam Marsudi, Mochamad Ridwan, Kunjung Ashadi, Muhammad Kharis Fajar, Zsolt Németh, Martin Hofmeister, Edi Setiawan


Imam Marsudi, Mochamad Ridwan, Kunjung Ashadi, Muhammad Kharis Fajar, Zsolt Németh, Martin Hofmeister, Edi Setiawan – Strategies for organizing sports events safely and healthily during COVID-19 at the university level: perceptions of Indonesian and Hungarian coach. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 98-103

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B6BD

Streszczenie

Cel. Wybuch pandemii COVID-19 doprowadził do trudności w przeprowadzaniu wydarzeń sportowych, a ograniczone badania dotyczące strategii organizacji wydarzeń sportowych podczas pandemii COVID-19 spowodowały lukę, a jednocześnie możliwość przeprowadzenia nowych badań. Dlatego niniejsze badanie ma na celu zbadanie opinii trenerów na temat strategii organizacji imprez sportowych na poziomie uniwersyteckim.
Materiał i metody. W badaniach zastosowano metodę jakościową z fenomenologiczną. Uczestnikami badania byli trenerzy mający doświadczenie w organizowaniu imprez sportowych, z Państwowego Uniwersytetu Surabaya (Indonezja) (n = 5) oraz Uniwersytetu w Peczu (Węgry) (n = 5). W badaniu wykorzystano wywiady z uczestnikami trwające 30 minut. Dane zostały przeanalizowane przy użyciu jakościowych zagadnień statystycznych, a mianowicie kopiowania, rozumienia tekstu i kodowania w trzech motywach.
Wyniki. Wyniki wskazują, że większość trenerów stosowała różne strategie przy organizacji imprez sportowych, np. ograniczanie liczby uczestników, czasu realizacji, dystans fizyczny, stosowanie maseczek i środków do dezynfekcji rąk. Ponadto argumentowali, że technologia i finansowanie są czynnikami wspomagającymi sukces w organizacji imprez sportowych. Oprócz tego konieczne było zminimalizowanie czynników hamujących w celu zoptymalizowania realizacji.
Wnioski. Niniejsze badanie potwierdza, że osiągnięcie sukcesu w organizacji imprez sportowych na poziomie uniwersyteckim wymaga rozważenia strategii i czynników wspierających. Badania te wnoszą wkład do istniejącej wiedzy, dostarczając informacji i wglądu naukowego trenerom, sportowcom i zainteresowanym stronom, aby wdrożyć odpowiednią strategię organizacji imprez sportowych podczas kryzysu związanego z pandemią COVID-19.

Słowa kluczowe:
spostrzeżenia trenerów, strategia organizacji wydarzenia sportowego, metoda fenomenologiczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom wiedzy rodziców na temat wad postawy ciała u dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Katarzyna Weber-Nowakowska, Weronika Niewiarowska, Anita Kulik, Magdalena Gębska, Agata Chilman, Łukasz Kołodziej


Katarzyna Weber-Nowakowska, Weronika Niewiarowska, Anita Kulik, Magdalena Gębska, Agata Chilman, Łukasz Kołodziej – The level of parents’ knowledge about body posture defects in early school age children. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 88-96

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B237

Streszczenie

Cel pracy. Celem głównym pracy jest ocena wiedzy rodziców/opiekunów na temat wad postawy ciała u dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Podczas realizacji badania postawiono dodatkowe cele odnoszące się do określenia poziomu wiedzy rodziców w wybranych tematach. Zagadnienia te dotyczyły: rodzaju wad postawy ciała u dzieci, czynników wpływających na ich powstawanie, a także określenie znajomości wiedzy rodziców w zakresie stosowania działań profilaktycznych.
Materiał i metodyka. Grupa badana składała się z 300 rodziców dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o autorski, anonimowy kwestionariusz składający się z 24 pytań. Respondenci udzielali odpowiedzi na pytania dotyczące między innymi źródła czerpania informacji na temat wad postawy, znajomości poszczególnych wad postawy oraz metod profilaktyki.
Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, iż osoby mieszkające w większych miejscowościach oraz mające wyższe wykształcenie posiadają szerszy zakres wiedzy w zakresie wad postawy ciała. Dodatkowo, respondenci posiadający wyższe wykształcenie znają i stosują metody profilaktyki wad postawy znacznie częściej niż osoby z wykształceniem niższym. Według badanych, noszenie plecaka na jednym ramieniu jest jedną z najczęstszych przyczyn powstawania wad postawy. Rodzice, którzy nie wiedzą, czy ich dziecko ma wadę postawy, stosunkowo rzadziej stosują metody profilaktyki.

Słowa kluczowe:
wada postawy, fizjoprofilaktyka, edukacja, uczeń, postawa ciała

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ Surjanamaskaru na szczytowy przepływ wydechowy i jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP)

Aayushi Palor, D. Anandhi


Aayushi Palor, D. Anandhi – Effects of suryanamaskar on peak expiratory flow rate and quality of life in patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 80-86

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B401

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest powszechną chorobą, której można zapobiegać i którą można leczyć, charakteryzującą się utrzymującymi się objawami ze strony układu oddechowego i ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe, które jest spowodowane nieprawidłowościami w drogach oddechowych i/lub pęcherzykami płucnymi, zwykle wywołanymi znaczną ekspozycją na szkodliwe cząsteczki lub gazy. Surjanamaskar to starożytna jogiczna metoda oddawania czci słońcu. Te specyficzne protokoły posturalne i oddechowe zostały opracowane na subkontynencie indyjskim w XVII wieku przez świętego Samartha Ramdassa. Cel. Zbadanie wpływu Surjanamaskaru na szczytowy przepływ wydechowy i jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Projekt badania. Projekt eksperymentalny, badania wykonane przez i po interwencji. 14 chorych na POChP w wieku 35–50 lat, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, I i II stopnia w klasyfikacji GOLD, podzielono losowo na dwie grupy. Pacjenci musieli przejść testy elastyczności – test „Siąść i dosięgnąć” oraz test drapania się po plecach. Grupie eksperymentalna (n = 7) realizowała protokół Surjanamaskar wraz z konwencjonalną fizjoterapią klatki piersiowej przez 5 dni w tygodniu przez 6 tygodni. W grupie kontrolnej (n = 7) zastosowano konwencjonalną fizjoterapię klatki piersiowej przez taki sam czas. Mierniki. Szczytowy przepływ wydechowy (l/min), kwestionariusz SF-36. Wyniki. Badanie wykazało, że szczytowy przepływ wydechowy i kwestionariusz SF-36 dały wynik nieistotny dla obu grup jako p > 0,05, chociaż nastąpiła klinicznie istotna poprawa. Wniosek. W badaniu tym stwierdzono, że nie ma statystycznie istotnej poprawy w zakresie szczytowego przepływu wydechowego i jakości życia pacjentów z POChP, którzy realizowali protokół Surjanamaskar wraz z fizjoterapią klatki piersiowej.

Słowa kluczowe:
POChP, szczytowy przepływ wydechowy, jakość życia, SF–36, Surjanamaskar

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń umysłowych na sprawność fizyczną i osiągnięcia sportowców trenujących interwałowo

Tahir Masood, Hamid Mehmood


Tahir Masood, Hamid Mehmood – Effects of mind exercises on physical fitness and sport performance in interval trained athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 74-78

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B6AC

Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu dodatkowych ćwiczeń umysłowych na sprawność fizyczną i osiągnięcia sportowców trenujących interwałowo.
Materiał i metody. Trzydziestu sportowców podzielono na dwie równe grupy. Sportowcy wykonywali albo tylko trening interwałowy, albo połączenie treningu interwałowego i ćwiczeń umysłowych 6 dni w tygodniu przez 24 tygodnie. Dane zebrano na początku badania oraz po 5, 10, 15, 20 i 24 tygodniach. Trening interwałowy składał się z elementów związanych z szybkością, wytrzymałością, siłą, plyometrią i elastycznością. Zbierane dane obejmowały dane demograficzne, czas potrzebny do ukończenia biegu na 600 metrów, liczbę pompek w ciągu 1 minuty, czas w teście sprawnościowym Illinois, odległość skoku w dal i liczbę brzuszków w ciągu 1 minuty.
Wyniki. Trening interwałowy z (P < 0,001) lub bez (P < 0,01) ćwiczeń umysłowych spowodował znaczną redukcję masy ciała. Wskaźnik masy ciała i czas biegu na 600 m zmniejszyły się, natomiast liczba pompek i brzuszków w ciągu 1 minuty oraz czas w teście sprawnościowym poprawiły się w obu grupach (P < 0,001). Po 24 tygodniach grupa, która wykonywała ćwiczenia umysłowe biegała znacznie szybciej (P <0,001). Ćwiczenia umysłowe skutkowały dłuższym skokiem w dal (P <0,001) w porównaniu z samym treningiem interwałowym (P <0,01).
Wnioski. Trening interwałowy spowodował znaczną redukcję masy ciała i doprowadził do znacznej poprawy sprawności fizycznej i osiągnięć. Wprowadzenie dodatkowo ćwiczeń umysłowych zaowocowało znacznie szybszym biegiem na 600 m i dłuższym skokiem w dal.

Słowa kluczowe:
lekkoatletyka, ćwiczenia umysłowe, trening interwałowy, sprawność, skok w dal

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związki jakości życia z natężeniem dolegliwości bólowych i sprawnością funkcjonalną u kobiet i mężczyzn ze zmianami zwyrodnieniowymi lędźwiowej części kręgosłupa

Ewa Puszczałowska-Lizis, Dominik Szymański, Iwona Wawrzykowska, Sabina Lizis


Ewa Puszczałowska-Lizis, Dominik Szymański, Iwona Wawrzykowska, Sabina Lizis – Relationships between the quality of life and the intensity of pain and functional efficiency in women and men with degenerative changes in the lumbar spine. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 68-73

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B93B

Streszczenie

Wstęp. Dolegliwości bólowe kręgosłupa stanowią poważny problem medyczny i społeczny. Celem pracy były związki jakości życia z natężeniem dolegliwości bólowych i sprawnością funkcjonalną u kobiet i mężczyzn ze zmianami zwyrodnieniowymi lędźwiowej części kręgosłupa.
Materiał i metody. Badaniami objęto 53 kobiety i 52 mężczyzn, którzy z powodu przewlekłych dolegliwości bólowych lędźwiowej części kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych zostali zakwalifikowani na terapię w Samorządowym Ośrodku Zdrowia w Miedzianej Górze. Narzędzia badawcze stanowiła skala NRS, wskaźnik ODI i skrócona wersja ankiety WHOQOL-BREF. Do analizy wyników wykorzystano testy U Manna-Whitneya, chi-kwadrat oraz korelację rang Spearmana.
Wyniki. Odnotowano statystycznie istotne międzypłciowe różnice w wartościach ODI odnoszących się do kategorii „pielęgnacja” (p = 0,046). U mężczyzn wystąpiły statystycznie istotne związki budowy ciała z wartościami WHOQOL-BREF w domenie somatycznej (p = 0,012), psychologicznej (p = 0,007) i socjalnej (p = 0,022). U obu płci stwierdzono statystycznie istotne związki wartości NRS z ODI (p < 0,001). U kobiet notowano statystycznie istotne ujemne związki wartości NRS z domeną psychologiczną (p = 0,023), a u mężczyzn z domeną somatyczną (p < 0,001), psychologiczną (p = 0,006), socjalną (p = 0,013) i środowiskową (p < 0,001).
Wnioski. Pod względem sprawności funkcjonalnej mężczyźni odznaczają się większymi ograniczeniami w czynnościach związanych z pielęgnacją. U mężczyzn wzrostowi wartości wskaźnika BMI towarzyszy obniżenie jakości życia w domenach: somatycznej, psychologicznej i socjalnej. U obu płci wzrost natężenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wpływa na pogorszenie sprawności funkcjonalnej. U kobiet wzrost natężenia dolegliwości bólowych powoduje obniżenie jakości życia w domenie psychologicznej, a u mężczyzn w somatycznej, psychologicznej, socjalnej i środowiskowej.

Słowa kluczowe:
NRS, ODI, WHOQOL-BREF, kręgosłup, ból, sprawność funkcjonalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 17 18 19 20 21 140