Innowacyjny trening obwodowy dla dzieci w wieku 10-12 lat mający na celu poprawę umiejętności forehandu i backhandu

Abdul Alim, Tomoliyus, Awan Hariono, Hary Widodo, M. Khairil Fajri

Abdul Alim, Tomoliyus, Awan Hariono, Hary Widodo, M. Khairil Fajri – Innovative circuit training for children 10-12 years old to improve forehand and backhand drive skills –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 167-172

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8z0J

Streszczenie
Opanowanie umiejętności forehandu i backhandu jest kluczowe dla podstawowego rozwoju młodych tenisistów stołowych. Niniejsze badanie ma na celu wprowadzenie atrakcyjnej metodyki treningowej dla dzieci w wieku 10-12 lat, mającej na celu poprawę ich zdolności tenisowych. Wykorzystując podejście mieszane, dane zostały zebrane za pomocą techniki Delphi oraz powtarzalnych pomiarów. Uczestnikami badania byli trzej eksperci akademiccy, czterech profesjonalnych trenerów tenisa stołowego oraz dziewięciu młodych graczy w tenisa stołowego. Badanie wykorzystało kwestionariusz z czterostopniową skalą ocen (bardzo istotne, istotne, umiarkowanie istotne, nieistotne) dla walidacji treści oraz skalę od jednego do trzech do oceny praktyczności narzędzi. Analizę danych przeprowadzono, korzystając z formuły Aikena.
Wyniki. Innowacja w metodologii treningowej, wykorzystująca podejście obwodowe do poprawy umiejętności forehandu i backhandu na poziomie początkującym w tenisie stołowym, wykazała znaczącą skuteczność. Pierwszy aspekt, zgodność koncepcji treningowej z celami, otrzymał wynik walidacji V = 0.952. Podobnie, trafność ruchów treningowych do celów oraz wprowadzone modyfikacje również uzyskały wynik V = 0.952. Zgodność procedur treningowych otrzymała nieco niższy wynik V = 0.857. Ocena praktyczności wszystkich komponentów przyniosła wyniki przekraczające 80%.
Wnioski. Metodologia treningu obwodowego zaprojektowana dla dzieci w wieku 10-12 lat znacząco poprawia umiejętności forehandu i backhandu, wykazując wysoką walidację treści i praktyczność. W konsekwencji, wyniki tego badania popierają podejście treningu obwodowego jako skutecznego środka do poprawy umiejętności tenisa stołowego wśród młodych sportowców.
Słowa kluczowe
trening obwodowy, forehand, backhand, tenis stołowy, dzieci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena czynników wpływających na skuteczność terapii integracji sensorycznej u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

Oliwia Karpińska, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Oliwia Karpińska, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assessment of factors influencing the effectiveness of sensory integration therapy in preschool and early school-aged children –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 160-166

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8xlA

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena czynników wpływających na skuteczność terapii integracji sensorycznej (SI) udzieci zjej zaburzeniami.
Materiały imetodyka. Badaniami objęto 49 dzieci wwieku od 3 do 10 lat zrozpoznanymi zaburzeniami przetwarzania sensorycznego (SPD). Badanie przeprowadzono wGabinetach Integracji Sensorycznej „Plastuś” wŁodzi. Narzędziem badawczym była autorska ankieta oraz Kwestionariusz Sensomotoryczny wg Z. Przyrowskiego.
Wyniki. Największą poprawę wterapii odnotowano wobszarach węchu (93%) iwzroku (69%). Wiek miał wpływ na postępy wterapii wzakresie napięcia mięśniowego, układu przedsionkowego zpodwrażliwością ikoordynacji. Po terapii odnotowano u16% dzieci brak ryzyka SPD.
Wnioski. Najskuteczniej terapia SI działała wzakresie węchu, wzroku, dotyku ipodwrażliwości przedsionkowej, anajwiększe korelacje wpostępie terapii występowały pomiędzy słuchem auwagą izachowaniem. Po terapii nastąpiło zmniejszenie ilości obszarów objętych ryzykiem SPD, ana postępy wterapii wpływ miał wiek, czas rozpoczęcia chodzenia, choroby przewlekłe itydzień porodu.
Słowa kluczowe:
zaburzenia przetwarzania sensorycznego, terapia integracji sensorycznej, Kwestionariusz Sensomotoryczny wg Z. Przyrowskiego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związek między zainteresowaniem sportem a dobrostanem psychicznym a prokrastynacją uczniów w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 w Muntilan

Desy Yunita Utami, Yudik Prasetyo, Ali Satia Graha, Deni Hardianto, Ardi Riyana, Amran, Danarstuti Utami, Kukuh Wahyudin Pratama, Panggung Sutapa, Ari Tri Astuti, Manil Karakauki, Reza Adityas Trisnadi, Rizqie Auliana, Muhammad Nazim Razali, Aida Mustapha, Syed Kamaruzaman Syed Ali, Febriansyah Hendra Lukmana Putra

Desy Yunita Utami, Yudik Prasetyo, Ali Satia Graha et al – The relationship between sports interest and psychological well-being towards procrastination of students at Senior High School 1 Muntilan –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 154-159

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8XT7

Streszczenie
Prokrastynacja akademicka to niepokojące zjawisko w sektorze edukacji w dzisiejszych czasach. Może stanowić poważną przeszkodę w procesie nauczania, szczególnie dla uczniów szkół średnich. Celem tego badania jest zrozumienie wpływu i związku między zainteresowaniem wykonywaniem ćwiczeń fizycznych a dobrostanem psychicznym na prokrastynację. Populacja badawcza obejmowała 355 uczniów klasy XI SMAN 1 Muntilan. Wykorzystując próbkowanie celowe, uzyskano 101 uczniów jako próbę. Technika analizy danych wykorzystująca korelację momentu produktu i regresję liniową ze zmiennymi niezależnymi: zainteresowaniem wykonywaniem ćwiczeń fizycznych (X1) i dobrostanem psychicznym (X2), oraz prokrastynacją (Y) jako zmienną zależną. Wyniki pokazują, że prawie wszyscy uczniowie (80%) mają tendencję do prokrastynacji akademickiej. Jest to wykazane przez 67,3% uczniów wykazujących umiarkowaną prokrastynację i 16,8% uczniów wykazujących wysokie zachowania prokrastynacyjne. Istnieje ujemna korelacja między zainteresowaniem wykonywaniem ćwiczeń fizycznych a dobrostanem psychicznym a prokrastynacją, gdzie współczynniki korelacji wynoszą odpowiednio −0,554 i −0,164. Ujemną korelację można interpretować tak, że wzrost jednej zmiennej wiąże się ze spadkiem drugiej zmiennej w tym kontekście, czyli gdy zmienne zainteresowanie ćwiczeniami fizycznymi i dobrostan psychiczny wzrastają, następuje spadek tendencji uczniów do angażowania się w zachowania prokrastynacyjne. Tymczasem analiza regresji przy 5% poziomie istotności pokazuje tylko zainteresowanie wykonywaniem ćwiczeń fizycznych jako znacząco wpływające na prokrastynację z p-wartością = 0,000.
Słowa kluczowe
ciśnienie krwi, skurczowe, rozkurczowe, układ oddechowo-krążeniowy, starsi, sprawność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność wzmocnionego sprzężenia zwrotnego w wirtualnym środowisku dla rehabilitacji kończyny górnej w ostrym udarze

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Effectiveness of reinforced feedback in virtual environment for upper limb rehabilitation in acute stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 146-153

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8k5q

Streszczenie
Tło. Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest znaczącym problemem zdrowotnym, który może ograniczać aktywność i zdolności kobiet w okresie połogu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Cel. Porównanie skuteczności terapii laserem niskiej mocy (LLLT) i ultradźwięków pulsacyjnych (US) w łagodzeniu objawów CTS po porodzie. Metody. Czterdzieści osiem kobiet z łagodnym do umiarkowanego CTS zostało podzielonych na trzy grupy. Oprócz ćwiczeń nadgarstka, grupa (A) (n = 16) otrzymała terapię laserem niskiej mocy, grupa (B) (n = 16) otrzymała ultradźwięki pulsacyjne, a grupa (C) (n = 16) wykonywała tylko ćwiczenia nadgarstka. Dla wszystkich grup, zabiegi były aplikowane na dotkniętą rękę, trzy sesje tygodniowo przez cztery tygodnie. Wszystkie kobiety po porodzie były oceniane przed i po terapii za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dla intensywności bólu, Kwestionariusza Bostońskiego na CTS (BCTS) dla diagnozy objawów CTS, elektromiografii dla pomiaru prędkości przewodzenia motorycznego (MCV) i czuciowego (SCV), motorycznego opóźnienia dystalnego (MDL) oraz szczytowego opóźnienia czuciowego (SPL), oraz dynamometru chwytu ręki dla oceny siły chwytu ręki. Wyniki. Wszystkie zmierzone parametry wykazały znaczącą poprawę we wszystkich trzech grupach po terapii w porównaniu do stanu przed terapią. Porównanie międzygrupowe wykazało wysoce znaczący spadek wartości VAS, BCTS i SPL oraz znaczący wzrost SCV i siły chwytu ręki między grupami A i C na korzyść grupy A oraz między grupami B i C na korzyść grupy B, podczas gdy znaczące zmiany w MDL i MCV zaobserwowano tylko między grupami A i C na korzyść grupy A (p < 0,05), bez znaczących różnic we wszystkich mierzonych parametrach między grupami A i B (P > 0,05). Wnioski. Zarówno terapia laserem niskiej mocy, jak i ultradźwięki pulsacyjne są skutecznymi metodami, które mogą być stosowane jako efektywna terapia zachowawcza w łagodzeniu objawów CTS po porodzie.
Słowa kluczowe
dysfunkcja kończyny górnej, ostry udar, rzeczywistość wirtualna, sprzężenie zwrotne wzrokowe, SEMG
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rzetelność narzędzi do oceny podstawowych technik w futsalu

Roma Irawan, Ardo Okilanda, Alex Aldha Yudi, Ikhwanul Arifan, Andri Irawan

Roma Irawan, Ardo Okilanda, Alex Aldha Yudi, Ikhwanul Arifan, Andri Irawan – The validity of basic futsal technique instruments for performance –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 141-145

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8IT9

Streszczenie
Aktualna analiza technik gry zawodników futsalu często pozostaje niepełna i wymaga znacznego nakładu czasu od trenerów na indywidualną ocenę każdego z graczy. Prezentowane badanie, o charakterze rozwojowym, przeprowadzono zgodnie z naukową metodologią, aby ocenić ogólną wydajność techniczną. Badanych stanowili zawodnicy futsalu, będący studentami Wydziału Nauk o Sporcie na Państwowej Uniwersytecie Negeri Padang, uczestniczący w kursie Podstawy Futsalu w ramach programu kształcenia trenerów sportowych. W próbie badawczej na potrzeby testów terenowych znaleźli się wyłącznie mężczyźni, ograniczając liczbę uczestników do grupy studiującej futsal. Liczba osób w próbie wyniosła 9, a ocena dotyczyła wydajności z takich pozycji na boisku jak Skrzydłowy, Obrońca i Pivot. Walidacja ekspercka objęła trzech specjalistów: eksperta ds. testów pomiarowych, eksperta ds. wydajności w futsalu i eksperta ds. technologii. Średnia ocena z due diligence przez ekspertów wyniosła 93,33%. Dodatkowo, podczas prób terenowych z małą grupą przeprowadzono analizę ważności i rzetelności testu, uzyskując: 1) poziom ważności testu, 2) poziom rzetelności testu. Na podstawie analizy danych z testów przeprowadzonych na większej grupie, instrument do oceny technik podstawowych w futsalu, z wynikiem r-rzeczywistym 0,80 > 0,72, okazał się skutecznym narzędziem do mierzenia zdolności zawodników futsalu oraz do poprawy ich wydajności.
Słowa kluczowe
instrument testowy, technika podstawowa, futsal, wydajność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ terapii laserem niskiej mocy w porównaniu z ultradźwiękami pulsacyjnymi na zespół cieśni nadgarstka po porodzie

Mai M. Abd Elmonem, Afaf M. Botla, Amr A. Abd Elrahman, Manal A. El-Shafei

Mai M. Abd Elmonem, Afaf M. Botla, Amr A. Abd Elrahman, Manal A. El-Shafei – Effect of low level laser therapy versus pulsed ultrasound on postpartum carpal tunnel syndrome –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 131-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A1B

Streszczenie
Tło. Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest znaczącym problemem zdrowotnym, który może ograniczać aktywność i zdolności kobiet w okresie połogu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Cel. Porównanie skuteczności terapii laserem niskiej mocy (LLLT) i ultradźwięków pulsacyjnych (US) w łagodzeniu objawów CTS po porodzie. Metody. Czterdzieści osiem kobiet z łagodnym do umiarkowanego CTS zostało podzielonych na trzy grupy. Oprócz ćwiczeń nadgarstka, grupa (A) (n = 16) otrzymała terapię laserem niskiej mocy, grupa (B) (n = 16) otrzymała ultradźwięki pulsacyjne, a grupa (C) (n = 16) wykonywała tylko ćwiczenia nadgarstka. Dla wszystkich grup, zabiegi były aplikowane na dotkniętą rękę, trzy sesje tygodniowo przez cztery tygodnie. Wszystkie kobiety po porodzie były oceniane przed i po terapii za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dla intensywności bólu, Kwestionariusza Bostońskiego na CTS (BCTS) dla diagnozy objawów CTS, elektromiografii dla pomiaru prędkości przewodzenia motorycznego (MCV) i czuciowego (SCV), motorycznego opóźnienia dystalnego (MDL) oraz szczytowego opóźnienia czuciowego (SPL), oraz dynamometru chwytu ręki dla oceny siły chwytu ręki. Wyniki. Wszystkie zmierzone parametry wykazały znaczącą poprawę we wszystkich trzech grupach po terapii w porównaniu do stanu przed terapią. Porównanie międzygrupowe wykazało wysoce znaczący spadek wartości VAS, BCTS i SPL oraz znaczący wzrost SCV i siły chwytu ręki między grupami A i C na korzyść grupy A oraz między grupami B i C na korzyść grupy B, podczas gdy znaczące zmiany w MDL i MCV zaobserwowano tylko między grupami A i C na korzyść grupy A (p < 0,05), bez znaczących różnic we wszystkich mierzonych parametrach między grupami A i B (P > 0,05). Wnioski. Zarówno terapia laserem niskiej mocy, jak i ultradźwięki pulsacyjne są skutecznymi metodami, które mogą być stosowane jako efektywna terapia zachowawcza w łagodzeniu objawów CTS po porodzie.
Słowa kluczowe
terapia laserem niskiej mocy, ultradźwięki pulsacyjne, zespół cieśni nadgarstka, okres połogu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Powrót do dziedzictwa poprzednich pokoleń: tradycyjne gry i sporty jako element wzmacniający innowacyjną wytrzymałość dziecka w kontekście kulturowym

Ali Munir, Sumaryanti, Cerika Rismayanthi, Bafirman, Thesya Alda Nia, Fiky Zarya

Ali Munir, Sumaryanti, Cerika Rismayanthi, Bafirman, Thesya Alda Nia, Fiky Zarya – Reviving ancestral heritage: games traditional sports as key to improve innovative child endurance –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 126-130

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8Sbq

Streszczenie
Tradycyjne gry sportowe stały się ważną częścią dziedzictwa kulturowego, które odziedziczyliśmy po naszych przodkach. Jednakże, wraz z rozwojem technologii i zmianami we współczesnym stylu życia, popularność tradycyjnych gier sportowych wśród dzieci uległa zmniejszeniu. Dlatego niniejsze badanie ma na celu zbadanie roli, jaką tradycyjne gry sportowe mogą odgrywać w zwiększaniu wytrzymałości dzieci w innowacyjny sposób. Badanie to wykorzystuje model badawczy jakościowy opisowy, który polega na studium literatury i wykorzystuje różnorodne przeglądy literatury w celu wzmocnienia analizy badawczej. Badanie rozpoczęło się od zebrania pewnej literatury, następnie przeprowadzono jej przegląd, a zebrana literatura została przeanalizowana za pomocą krytycznej tabeli oceny 10 publikacji. Wyniki wykazały, że tradycyjne gry sportowe były w stanie zapewnić znaczące korzyści dla wytrzymałości dzieci. Poprzez te gry, dzieci rozwijają umiejętności motoryczne, koordynację ciała i równowagę. Uczą się także radzenia sobie z wyzwaniami, rozwijają umiejętności społeczne, takie jak współpraca i komunikacja, oraz zyskują poczucie dumy ze swojego dziedzictwa kulturowego. Ponadto, wprowadzenie tradycyjnych gier sportowych dostosowanych do innowacyjnych elementów, takich jak wykorzystanie technologii czy ustalenie nowych zasad, może zwiększyć zainteresowanie dzieci udziałem. Pozwala to im na utrzymanie związku z tradycjami przeszłości, jednocześnie doświadczając radości i wyzwań przedstawionych w bardziej współczesnym kontekście. Badanie to dostarcza rekomendacji dla edukatorów i rodziców, aby promować tradycyjne gry sportowe jako integralną część edukacyjnych i aktywnościowych programów dla dzieci. Dzięki temu dzieci mogą rozwijać innowacyjną odporność poprzez aktywności, które honorują dziedzictwo ich przodków.
Słowa kluczowe
tradycyjne gry sportowe, wytrzymałość dzieci, dziedzictwo kulturowe, innowacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcjonalne powiązania między stawem skroniowo-żuchwowym a stawem biodrowym

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik – Functional connections between the temporomandibular joint and the hip joint –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 122-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8R1m

Streszczenie
Wstęp. Niektóre z czynników wpływających na powstawanie zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego to zmiany w układzie nerwowym centralnym i obwodowym. W kontekście tworzenia połączeń między dwoma stawami, kluczowe znaczenie mają fascia oraz koncepcja biotensygracji. Napięcie tworzone w tkance rozprowadzane jest liniowo wzdłuż całego ciała. Powstanie nadmiernego napięcia w jednej strukturze może prowadzić do powstania identycznego napięcia w odległej strukturze.
Cel badania. Hipotezą badawczą było, że manualne zabiegi tkanki miękkiej stawu skroniowo-żuchwowego, trwające 7 minut na każdą stronę, wpłyną na zwiększenie ruchomości stawu biodrowego w zakresie abdukcji.
Wyniki. Uzyskane wartości dla prawego i lewego stawu biodrowego wykazują silną i pozytywną korelację. Dowodzi to, że przeprowadzona terapia miała wpływ na zwiększenie zakresu ruchu.
Wnioski. Uwalnianie mięśniowo-powięziowe tkanek stawu skroniowo-żuchwowego miało pozytywny wpływ na zwiększenie zakresu ruchu w abdukcji biodra.
Słowa kluczowe
terapia manualna, staw biodrowy, zakres ruchu, staw skroniowo-żuchwowy, łańcuchy mięśniowo-powięziowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ siły eksplozywnej, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego w pencak silat

Alfauzan Jamal, Endang Sepdanius, Alimuddin, Sonya Nelson, M. Adli Bin Mohd Sidi, Endarman Saputra

Alfauzan Jamal, Endang Sepdanius, Alimuddin, Sonya Nelson, M. Adli Bin Mohd Sidi, Endarman Saputra – Impact of explosive power, agility, and focus on front kick speed in pencak silat –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 114-121

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF87jJ

Streszczenie
Wstęp. W pencak silat kopnięcie frontalne uznawane jest za najskuteczniejszą technikę zdobywania punktów ze względu na jego precyzję i moc. Cel. Celem badania było określenie wpływu siły eksplozywnej mięśni nóg, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego. Materiał i metody. Niniejsze badanie to badanie przyczynowo-skutkowe. Populację badaną stanowili sportowcy uprawiający pencak silat. W badaniu dobrowolnie wzięło udział 30 sportowców pencak silat. Instrumenty badawcze użyte w tym badaniu to skoki pionowe, biegi wahadłowe, siatki koncentracji oraz testy szybkości kopnięć. Techniką analityczną używaną do testowania tego badania jest analiza ścieżki z testami regresji liniowej wielorakiej. Wyniki. Wyniki pokazały, że: (1) istnieje znaczący bezpośredni wpływ siły eksplozywnej na szybkość kopnięcia frontalnego, około 13,6%. (2) Zwinność ma znaczący bezpośredni wpływ na szybkość kopnięcia frontalnego, stanowiąc około 21,1%. (3) Koncentracja znacząco wpływa na szybkość kopnięcia frontalnego, przyczyniając się w przybliżeniu o 71,6%. (4) Istnieje pośredni wpływ siły eksplozywnej mięśni nóg na szybkość kopnięcia frontalnego, przy koncentracji około 21,4%. (5) Istnieje również pośredni wpływ zwinności na szybkość kopnięcia frontalnego wśród sportowców pencak silat, przy koncentracji około 20,6%. (6) Ponadto, istnieje łączony efekt siły eksplozywnej mięśni nóg, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego, stanowiący około 71,2%. Wnioski. Wnioskowano, że szybkość kopnięcia frontalnego była wpływana przez siłę eksplozywną, zwinność i koncentrację w 71,2%, podczas gdy pozostałe zmienne, które nie były badane, stanowiły resztę. Wyniki tego badania mają pomóc trenerom, sportowcom i analitykom wydajności w opracowywaniu odpowiednich programów treningowych, przykładając priorytet do zmiennych takich jak siła eksplozywna, zwinność i koncentracja.
Słowa kluczowe
siła eksplozywna, zwinność, koncentracja, szybkość kopnięcia frontalnego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej wśród populacji z przewidywanym ryzykiem udaru. Badanie pilotażowe

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

Streszczenie
Wprowadzenie. Rosnąca prevalencja udaru mózgu, szczególnie wśród młodszych populacji w krajach takich jak Indie, wymaga skutecznych strategii prewencyjnych. Modyfikowalne czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie, cukrzyca i palenie tytoniu, znacząco przyczyniają się do występowania udarów. Niniejsze badanie skupia się na wdrożeniu 12-tygodniowego programu umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej (MVPA) w celu adresowania tych czynników ryzyka i redukcji incydentów udaru.
Metodologia. Badanie obejmowało strukturalną interwencję MVPA wśród osób zagrożonych udarem, kładąc nacisk na konsekwentne przestrzeganie protokołu. Kluczowe wyniki, w tym ciśnienie krwi skurczowe, poziom glukozy na czczo i całkowity poziom cholesterolu, były monitorowane. Poprawa kondycji sercowo-naczyniowej była oceniana za pomocą testu biegu Coopera. Badanie oceniło również wykonalność i akceptowalność interwencji MVPA poprzez wskaźniki przestrzegania zaleceń przez uczestników.
Wyniki. Grupa MVPA wykazała znaczące redukcje ciśnienia krwi skurczowego, poziomu glukozy na czczo i całkowitego poziomu cholesterolu w porównaniu z grupą kontrolną. Wyniki te podkreślają skuteczność MVPA w zarządzaniu głównymi czynnikami ryzyka udaru. Dodatkowo, uczestnicy wykazali zwiększoną wytrzymałość sercowo-naczyniową, co podkreśla pozytywny wpływ programu na ogólną kondycję sercowo-naczyniową. Wysokie wskaźniki przestrzegania zaleceń w grupie MVPA wskazują na wykonalność wdrażania strukturalnych protokołów ćwiczeń dla osób zagrożonych udarem.
Wnioski. Niniejsze badanie pilotażowe demonstruje skuteczność 12-tygodniowego programu MVPA w redukcji kluczowych czynników ryzyka udaru i poprawie kondycji sercowo-naczyniowej wśród osób zagrożonych udarem. Wyniki podkreślają znaczenie strukturalnych interwencji ćwiczeniowych w wysiłkach prewencyjnych przeciwko udarowi. Chociaż obiecujące, dalsze badania z większymi próbami i dłuższym czasem trwania są konieczne, aby ustalić trwałe korzyści i wykonalność takich interwencji. Wdrażanie dostosowanych programów MVPA ma znaczący potencjał w łagodzeniu ryzyka udaru, oferując cenne wglądy dla globalnych strategii zapobiegania udarom.
Słowa kluczowe
udar, MVPA, czynniki ryzyka udaru, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4 5 140