Wzorzec chodu osób po złamaniach bliższej nasady kości udowej leczonych chirurgicznie – doniesienie wstępne

Beata Kita, Tomasz Ridan, Tomasz Łosień, Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Joanna Szymańska

B. Kita, T. Ridan, T. Łosień, K. Kniaziew-Gomoluch, J. Szymańska – Gait pattern of people after fractures of proximal femoral epiphysis treated surgically. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 164-170

Streszczenie
Wprowadzenie. Szacuje się, że ponad 50% pacjentów, którzy dobrze funkcjonowali przed złamaniem bliższej nasady kości udowej, nie jest w stanie powrócić do aktywności sprzed urazu. Co więcej, umieralność w tej grupie chorych szacowana jest na ponad 21% w ciągu pierwszego roku od złamania, a w ciągu następnych 5 lat liczba ta rośnie do 59%. Zauważono, że pacjenci tracą zdolność do niezależnego funkcjonowania bez pomocy z zewnątrz, pogarsza się ich mobilność, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości życia. Wśród ograniczeń zgłaszanych przez pacjentów wymieniano pogorszenie parametrów chodu. Celem pracy jest analiza wpływu przebytego złamania bliższego końca kości udowej leczonego chirurgicznie na wybrane parametry chodu.
Materiał i metody. Przebadano 51 osób, w tym 40 kobiet i 11 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 73 lata. W grupie badanych osoba najmłodsza miała 50 lat, a najstarsza 92 lata. Wszystkie zakwalifikowane do badania osoby były po przebytym złamaniu bliższej nasady kości udowej, które było leczone chirurgicznie. Osoby te mogły chodzić samodzielnie bez użycia pomocy ortopedycznych w postaci kul, lasek, chodzików. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej i badanie chodu na platformie tensometrycznej.
Wyniki. W grupie wiekowej 50-64 lata czas cyklu chodu wśród badanych osób wyniósł średnio: u kobiet 1,51 sek. i 1,35 sek. u mężczyzn. W grupie wiekowej 65-80 lat wśród kobiet i mężczyzn wynosi 1,37 sek. Wnioski. Wzorzec chodu osób po złamaniu bliższej nasady kości udowej jest zmieniony i  odbiega  od założeń normy.  W badanej grupie długość cyklu chodu zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w grupie wiekowej 50-64. r.ż., jak i 65-80. r.ż. jest znacząco krótsza w stosunku do założeń normy. Badanie nie wykazało istotnych różnic w długości kroku (step length) po stronie operowanej i nieoperowanej we wszystkich grupach wiekowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Czas cyklu chodu (stride time) w grupie wiekowej 54-64. r.ż. i 65-80. r.ż. wśród badanych mężczyzn mieści się górnej granicy normy. Natomiast wśród badanych kobiet w wymienionych grupach wiekowych czas cyklu chodu w sposób znaczący przekracza górną granicę normy.
Słowa kluczowe:
wzorzec chodu, złamania bliższej nasady kości udowej, zaburzenia chodu, osoby starsze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Test FMS w ocenie ryzyka wystąpienia urazu w grupie unihokeistek

Tomasz Ridan, Adrianna Warzecha, Katarzyna Ogrodzka-Ciechanowicz, Beata Kita, Krzysztof Czupryna

T. Ridan, A. Warzecha, K. Ogrodzka-Ciechanowicz, B. Kita, K. Czupryna – FMS test in assessing the risk of injury in a group of female floorball players. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 74-84

Streszczenie

Functional Movement Screening jest jednym z testów, które pozwalają oceniać istniejące ryzyko uszkodzeń. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnych możliwości ruchowych zawodniczek unihokeja za pomocą testu Functional Movement Screen (FMS) oraz ocena możliwości poprawy wyniku przy pomocy zestawu ćwiczeń korekcyjnych. Badaniami objęto grupę 50 sprawnych dziewczyn w wieku 16-24 lat, trenujących unihokej w kategorii juniorek starszych i seniorek (średnia wieku 18,2). Badane zostały poddane badaniu funkcjonalnej ocenie motorycznej za pomocą urządzenia FMS. Ocena testem FMS składała się z siedmiu funkcjonalnych testów ruchowych. Średni wynik uzyskany przez zawodniczki w teście FMS przed korekcją wyniósł 14,6 pkt (SD = 1,5), po korekcji 16,3 pkt (SD = 1,4). Zawodniczki unihokeja w oparciu o przeprowadzony test FMS, prezentują dobry poziom podstawowej sprawności ruchowej z klasyfikacją ryzyka urazu na poziomie 25-35%. Wprowadzenie korekcji wg testu Functional Movement Screening już po okresie 2 miesięcy poprawia sprawność funkcjonalną zawodniczek unihokeja.

Słowa kluczowe:
Functional Movement Screen, ocena funkcjonalna, ryzyko urazu, unihokeistki

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Ocena funkcjonalna tancerek odmiennych stylów tańca: jazzowego oraz hip hop w oparciu o test Functional Movement Screen

Tomasz Ridan, Barbara Tomas, Olga Nowotny-Czupryna, Beata Kita

T. Ridan, B. Tomas, O. Nowotny-Czupryna, B. Kitai – Functional assessment of female dancers representing different dance styles, such as jazz and hip-hop, based on the Functional Movement Screen Test. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 50-60

Streszczenie
Celem pracy była ocena poziomu sprawności funkcjonalnej 30 tancerek (16 tancerek jazzowych i 14 tancerek hiphopowych) w wieku od 16 do 21 lat. Istotną kwestią dotyczącą wyników było sprawdzenie czy istnieją różnice w poziomie sprawności funkcjonalnej pomiędzy dwoma grupami, w zależności od stylu tańca. Ostatnim aspektem oceny było zbadanie istniejących zależności pomiędzy stylem tańca, a wynikami w poszczególnych składowych badania FMS. Badania przeprowadzono w Egurrola Dance Studio w Krakowie, w kwietniu 2018 r. Wynik końcowy przeprowadzonych badań dał obraz ogólnej sprawności fizycznej badanej grupy tancerek i został określony, jako odpowiedni, gdyż średnia wartość oceny całościowej, była powyżej wartości granicznej zwiększonego ryzyka urazu. Nie stwierdzono różnic w wynikach ogólnej sprawności fizycznej, pomiędzy tancerkami jazzowymi i hiphopowymi, natomiast wykazano zróżnicowanie w ocenie szczegółowej poszczególnych składowych FMS. Uzyskane wyniki badań określiły poziom sprawności funkcjonalnej wśród tancerzy i potwierdziły, jego zróżnicowanie w odniesieniu do rodzaju aktywności w ocenie szczegółowej.

Key words:
Functional Movement Screen, ocena funkcjonalna, taniec

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Przykłady ćwiczeń funkcjonalnych zalecanych w profilaktyce zaburzeń posturalnych w płaszczyźnie strzałkowej u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Praca nad nawykami

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Tomasz Ridan, Jerzy Rottermund

O. Nowotny-Czupryna, K. Czupryna, T. Ridan, J. Rottermund – Examples of functional exercises recommended in the prevention of prostural disorders in the sagittal plane in children of pre-school and early-school age. Work on habits. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 14-25

Streszczenie

Niedoskonałość postawy obserwowana u dzieci wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym jest stanem fizjologicznym i wynika z braku umiejętności stabilizacji odcinka lędźwiowego oraz sąsiednich segmentów ciała, a także z niedoskonałego jeszcze na tym etapie rozwoju czucia głębokiego. W efekcie dzieci w tym wieku mają problemy z zachowaniem stabilnego układu ciała podczas pozostawania w bezruchu oraz w trakcie wykonywania różnych czynności, a dla zachowania zrównoważonego układu ciała często przyjmują charakterystyczną postawę – z miednicą pochyloną w przód i barkami wysuniętymi do przodu. By stan ten z czasem nie przerodził się w nawyk nieprawidłowej postawy, należy zadbać o jak najwcześniejsze wyeliminowanie niekorzystnych sytuacji posturalnych, czemu służą proponowane w opracowaniu ćwiczenia funkcjonalne.

Słowa kluczowe:

niedoskonałość postawy, dysbalans mięśniowy, stabilizacja przestrzenna miednicy, pozycja aktywna, ćwiczenia funkcjonalne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności leczenia operacyjnego i procesu rehabilitacji pacjentów po urazowym uszkodzeniu łąkotki stawu kolanowego

Katarzyna Ogrodzka, Aneta Bac, Joanna Bursztyn, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, A. Bac, J. Bursztyn, T. Ridan, M. Żak – Evaluation of the effectiveness of surgical treatment and physical rehabilitation in patients with meniscus tear. FP 2016; 16(1); 62-72

Streszczenie
Celem pracy była ocena skuteczności leczenia pacjentów po uszkodzeniu urazowym łąkotki stawu kolanowego.
W badaniach wzięło udział 14 pacjentów, spełniających kryteria i doboru, którzy wyrazili zgodę na udział w badaniach. Kwalifikacja pacjentów odbywała się na podstawie rodzaju przeprowadzonej techniki operacyjnej: meniscektomia – podgrupa A i zszycie łąkotki – podgrupa B. Grupy liczyły po 7 osób w przedziale wiekowym 30-66 lat.
Ocenie poddano pooperacyjny zakres ruchu stawu kolanowego, obwody kończyny dolnej oraz stabilność stawu kolanowego. Wykorzystano także kwestionariusz LEFS oraz skalę VAS w celu oceny dolegliwości bólowych.
Stwierdzono, że rodzaj zabiegu operacyjnego różnicuje stan funkcjonalny i nasilenie dolegliwości bólowych. Lepsze wyniki uzyskali pacjenci po meniscektomii stawu kolanowego.

Słowa kluczowe:
meniscektomia, zszycie łąkotki, uraz łąkotki

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim