Konsolinės žaidimų – eksžaidimų taikymas širdies reabilitacijoje: pilotinė studija

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk

 

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk– The application of console games – exergames in cardiac rehabilitation: a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 182-191

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AR1N

Santrauka
Įvadas. Per daug žmonių vengia reguliaraus fizinio aktyvumo, todėl įgyvendinamos įvairios strategijos, skirtos padidinti jų motyvaciją. Per pastaruosius metus populiarėja žaisti konsoliniais žaidimais, t.y. eksžaidimais, sportuojant.
Medžiaga ir metodai. Tyrimas apėmė pacientus, kurie buvo nukreipti į ankstyvą po ligoninės stacionarinį reabilitaciją. Visi subjektai dalyvavo ištvermės treniruotėse ant dviračio ergometruose ir fizinėse treniruotėse (dinaminėse, tempimo, koordinacijos, balanso) su pasipriešinimo treniravimo elementais 5 kartus per savaitę. Tyrimo grupėje reabilitacijos programa buvo papildyta treniruotėmis su ActivLife įranga. Treniruotės vyko kasdien, 5 kartus per savaitę. Jos apėmė treniruočių programą, kuri susideda iš 7 pratimų, skirtų vystyti judesio gebėjimus: koordinaciją, jėgą ir balansą, o tai atliekama veiklomis, panašiomis į tradicinius pratimus – kėliniai, šoninė lenkimas, viršutinių galūnių trimatės judesio ir kūno lenkimas sagitaliniame plane. Treniruotės truko nuo 15 iki 20 minučių.
Rezultatai. Po reabilitacijos pastebimas reikšmingas pakankamumo pagerėjimas abiejose grupėse šiuose testuose: 6MWT [m] – tyrimo grupė: 369 vs 426, p <0,05, kontrolinė grupė: 341 vs 434, p <0,001; apatinių galūnių raumenų jėgos testas [kartai per 30 s]: tyrimo grupė: 11,4 vs 13,6, p <0,001, kontrolinė grupė: 9,9 vs 13,1, p <0,001, ir Up&Go testas [s]: tyrimo grupė 7,8 vs 6,7, p <0,01, kontrolinė grupė 8,4 vs 7,3, p <0,01.
Išvados. Širdies ligoniams interaktyvūs konsoliniai žaidimai yra vertinami kaip patraukli, saugi ir naudinga fizinio aktyvumo forma. Treniruotės naudojant ActivLife įrangą pasirodė tokios pat veiksmingos kaip ir tradicinės treniruotės.
Raktažodžiai:
eksžaidimai, širdies reabilitacija, kardiologija, fizioterapija, mankšta
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Usefulness of three-stage walking test for evaluation of physical capacity on the basis of correlation with exercise treadmill test results in patients after CABG surgery

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Hanna Szwed

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Hanna Szwed – Usefulness of three-stage walking test for evaluation of physical capacity on the basis of correlation with exercise treadmill test results in patients after CABG surgery. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 43-50

Abstract
Background. Reducing the duration of hospital stay of coronary surgery patients makes it necessary to develop reliable methods for the evaluation of their physical capacity. The aims of this study were as follows: 1. to assess the physical capacity of CABG patients. 2. to correlate the results of the treadmill test and the three-stage walking test. Material and methods. The study group consisted of 71 men aged 35-74 years qualified to undergo CABG with EF&gt;40% and with no arrhythmias or cardias conduction defects. All patients received comprehensive rehabilitation care. The following tests were performed before (examination 1) and 3 months after CABG (examination 2): modified 3-stage walking test according to Bassey and treadmill exercise test to the Bruce protocol. Parameters evaluated comprised energy expenditure (E, kJ/ml), maximum workload (METs), oxygen consumption (VO2, ml/min/kg), and oxygen pulse (HRO2, ml/systole). Results. Significant improvements across all parameters examined were observed three months after CABG. Treadmill exercise test results were significantly better than the results of the walking test (p&lt;0.001). There were correlations for oxygen pulse (r=0.63) and energy expenditure (r=0.51) between the treadmill test and self-paced walking test results at 3 months after CABG. Conclusions. The three-stage walking test may be useful in the evaluation of physical capacity. It may supplement clinical evaluation in post-CABG patients.
Key words:
cardiac rehabilitation, walking test, exercise test, VO2, CABG
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Does duration ofintubation influence ventilation parameters following CABG?

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed – Does duration ofintubation influence ventilation parameters following CABG? Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 78-83

Abstract
Background. Contemporary cardiac surgery is increasingly relying on less invasive techniques to minimise hospital stay. We asses-sed the influence ofartificial ventilation time in CABG patients on ventilation parameters.Materiał and methods. The study enrolled 92 men aged 35-75 years following CABG undergoing rehabilitation. Patients were divi-ded into two groups based on duration of intubation: Group I included patients with artificial ventilation time (AVT) &lt;17 hours and Group II those with AVT &gt; 17h The correlation between AVT and respiratory capacity was assessed by spirometry before CABG, on fifth po-stoperative day, and at three months post-CABG.Results. The parameters decreased significantly in both groups on 5th post-operative day, except ERV (ns) in Group II. At 90 days post-surgery, all parameters had increased significantly compared to the 5th post-operative day readings in both groups, but FEV1 had not reached the preoperative level in either group. FVC EX was higher than pre-CABG value in Group I (ns) but not in Group II (p&lt;0.05). VC failed to reach preoperative levels in both groups (Gr I ns, Gr II p&lt;0.005).Conclusions. Most spirometric parameters tended to behave in the same manner irrespective of the duration ofAVT. Shorter AVThad a significant effect only on VC and FVC EX at 90 days after the surgery. The decrease in respiratory capacity was apparently related to the sternotomy associated with cardiac surgery.
Key words:
CABG, spirometry, cardiac rehabilitation
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostyka zaburzeń równowagi i chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Streszczenie

Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) jest przewlekłym, postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego człowieka. Należy do chorób zwyrodnieniowych i dotyczy głównie układu pozapiramidowego, a w szczególności istoty czarnej śródmózgowia [1]. Poza osiowymi objawami choroby Parkinsona do najważniejszych należy zaliczyć zaburzenia postawy i chodu. Nieprawidłowa sylwetka ma wpływ na późniejsze problemy z lokomocją i czynnościami samoobsługi [2].
Przed podjęciem działań fizjoterapeutycznych należy przeprowadzić szereg testów, które pozwolą na ocenę ilościową i jakościową chodu oraz testy związane z postawą pacjenta. Są to m.in. analiza chodu przeprowadzana na bieżni typu „Zebris” FDM-TDM wykorzystująca system baz danych WinFDM-T, system Vicon 460 do trójwymiarowej oceny chodu, testy Timed Up & Go, 10 metrów czy Tinetti.
Dane demograficzne wskazują na wzrost zapadalności na chorobę Parkinsona ze względu na stopniowe wydłużanie się życia społeczeństwa. Dlatego też tak ważna jest rehabilitacja i właściwa opieka nad chorymi.
W miarę postępu choroby pacjenci zaczynają odczuwać dyskomfort podczas wykonywania czynności dnia codziennego, w lokomocji i obniża się jakość ich życia. Ogromne znaczenie ma tu wdrożona fizjoterapia, której zadaniem jest jak najdłuższe utrzymanie sprawności ruchowej pacjentów w stopniu umożliwiającym samodzielne funkcjonowanie. Podjęta odpowiednio wcześnie istotnie wpływa na poprawę parametrów chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona i opóźnia postęp choroby.

Słowa kluczowe:
diagnostyka, choroba Parkinsona, zaburzenia równowagi, zaburzenia chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postawa wobec aktywności ruchowej i ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie

Edyta Smolis-Bąk, Agnieszka Szymańczuk, Hanna Rymuza,
Ilona Kowalik, Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka

E. Smolis-Bąk, A. Szymańczuk, H. Rymuza, I. Kowalik, M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka – The assessment of the attitude towards physical activity among the Physiotherapy students of Warsaw Medical University (WMU) and the students of Physical Education Academy (PEA). FP 2016; 16(4); 30-39

Streszczenie

Aktywność fizyczna stanowi kluczowy i integrujący element zdrowego stylu życia. Sprawność fizyczna decyduje o zaradności człowieka w różnych sytuacjach życiowych, a jej wysoki poziom może ułatwić wykonywanie pracy, poszerzać możliwości funkcjonalne i współtworzyć prozdrowotny styl życia. Badania wykazują, że fizjoterapeuci są szczególnie predysponowani do promowania zdrowego trybu życia wśród pacjentów. Z drugiej strony, ze względu na charakter wykonywanej pracy, są narażeni na urazy mięśniowo-szkieletowe.
Celem pracy była: ocena postawy wobec aktywności ruchowej oraz ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM) i Akademii Wychowania Fizycznego (AWF) w Warszawie.
Metodyka: Badaną grupę stanowiło 90 osób (37 K, 9 M z WUM oraz 22 K, 22 M z AWF) w średnim wieku 22,7 ±2,0 lat. Do oceny postawy wobec aktywności ruchowej został wykorzystany opracowany samodzielnie kwestionariusz ankiety. Poziom sprawności fizycznej badanych studentów fizjoterapii przebadano Międzynarodowym Testem Sprawności Fizycznej.
Wyniki. Ilość godzin lekcyjnych przeznaczonych na zajęcia ruchowe jest istotnie statystycznie mniejsza na Uniwersytecie Medycznym (1,6 ±1,5) niż w Akademii Wychowania Fizycznego (3,6 ±1,7), p<0,001. Wykazano bardzo duże (80%) zainteresowanie studentów aktywnością fizyczną w czasie wolnym, choć zauważa się większą tendencję do aktywności ruchowej wśród studentów fizjoterapii AWF niż WUM (p=0,07). Zaobserwowano istotnie gorszy poziom sprawności fizycznej studentów WUM w porównaniu z wynikami studentów AWF.
Wnioski. 1. Bardzo duże zainteresowanie aktywnością fizyczną w czasie wolnym, w obu badanych grupach, należałoby wykorzystać i rozwinąć w procesie kształcenia. 2. Studenci fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prezentowali znacznie niższy poziom sprawności niż studenci Akademii Wychowania Fizycznego, co może być skutkiem mniejszej ilości godzin zajęć ruchowych na WUM. 3. Wobec dużych oczekiwań względem fizjoterapeutów w pracy zawodowej, wydaje się, że sprawność fizyczna winna być jednym z elementów doboru studentów w procesie rekrutacji prowadzonej na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.

Słowa kluczowe:

Aktywność ruchowa, ocena sprawności fizycznej, studenci fizjoterapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Częstość występowania wad stóp u dzieci w wieku przedszkolnym

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Maria Drajczyk, Piotr Drajczyk, Janina Grzegorzewska, Edyta Smolis-Bąk

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, M. Drajczyk, P. Drajczyk, J. Grzegorzewska, E. Smolis-Bąk – Prevalence of feet defects in preschool-aged children. FP 2016; 16(1); 36-46

Streszczenie
Wstęp i cel pracy. Dzieciństwo – czas rozwoju człowieka – to bardzo istotny okres, podczas którego stopa zmienia się, aby w przyszłości być gotową na wiele lat ciężkiej i wytrwałej służby. Celem pracy jest ocena częstości występowania wad stóp w grupie dzieci przedszkolnych.
Materiał i metody. Do badań włączono 143 dzieci i przeprowadzono: pomiary ortopedyczne, pomiary antropometryczne, badanie plantokonturograficzne oraz badania podoskopowe. Rodzice dzieci wypełniali autorską ankietę dotyczącą rozwoju stóp dziecka, istniejących lub przebytych wad, noszenia obuwia oraz uprawiania sportu.
Wyniki. Analiza wskaźnika kątowego Clarke’a ujawniła iż najczęstszą wadą w badanej grupie była stopa płaska (146 przypadków na 286 badanych stóp, ok. 50%), a także stopa o obniżonym wysklepieniu (102). Stopa w normie występowała w 37 przypadkach. Zanotowano także 1 stopę o podwyższonym wysklepieniu wg Clarke’a. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Wskaźnik KY nie wykazał istotnych statystycznie różnic pomiędzy występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Płeć badanych dzieci nie miała istotnego wpływu na występowanie wad stóp wg tego wskaźnika, z wyjątkiem stopy płaskiej, której obecność u chłopców była istotnie wyższa niż u dziewczynek: n=42 (36%) vs n=19 (11%), p<0,05.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników badanej grupy dzieci przedszkolnych, spośród wszystkich ocenionych parametrów najczęściej występującą wadą jest płaskostopie, najrzadziej zaś występuje stopa wydrążona. Odsetek dzieci aktywnych ruchowo i noszących odpowiednie obuwie w prewencji wad stóp jest niesatysfakcjonujący i powinno się skuteczniej promować świadomość aktywności ruchowej wśród rodziców i opiekunów dzieci w przedszkolu.

Słowa kluczowe:
wady stóp, wskaźniki kątowe, plantokonturografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim