Ilona Kowalik

Usefulness of three-stage walking test for evaluation of physical capacity on the basis of correlation with exercise treadmill test results in patients after CABG surgery

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Hanna Szwed

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Hanna Szwed – Usefulness of three-stage walking test for evaluation of physical capacity on the basis of correlation with exercise treadmill test results in patients after CABG surgery. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 43-50

Abstract

Background. Reducing the duration of hospital stay of coronary surgery patients makes it necessary to develop reliable methods for the evaluation of their physical capacity. The aims of this study were as follows: 1. to assess the physical capacity of CABG patients. 2. to correlate the results of the treadmill test and the three-stage walking test. Material and methods. The study group consisted of 71 men aged 35-74 years qualified to undergo CABG with EF>40% and with no arrhythmias or cardias conduction defects. All patients received comprehensive rehabilitation care. The following tests were performed before (examination 1) and 3 months after CABG (examination 2): modified 3-stage walking test according to Bassey and treadmill exercise test to the Bruce protocol. Parameters evaluated comprised energy expenditure (E, kJ/ml), maximum workload (METs), oxygen consumption (VO2, ml/min/kg), and oxygen pulse (HRO2, ml/systole). Results. Significant improvements across all parameters examined were observed three months after CABG. Treadmill exercise test results were significantly better than the results of the walking test (p<0.001). There were correlations for oxygen pulse (r=0.63) and energy expenditure (r=0.51) between the treadmill test and self-paced walking test results at 3 months after CABG. Conclusions. The three-stage walking test may be useful in the evaluation of physical capacity. It may supplement clinical evaluation in post-CABG patients.

Key words:

cardiac rehabilitation, walking test, exercise test, VO2, CABG

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Does duration ofintubation influence ventilation parameters following CABG?

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed

Edyta Smolis-Bąk, Barbara Kazimierska, Tomasz Kaszczyński, Ryszard Smolis, Rafał Dąbrowski, Ilona Kowalik, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Hanna Szwed – Does duration ofintubation influence ventilation parameters following CABG? Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 78-83

Abstract

Background. Contemporary cardiac surgery is increasingly relying on less invasive techniques to minimise hospital stay. We asses-sed the influence ofartificial ventilation time in CABG patients on ventilation parameters.Materiał and methods. The study enrolled 92 men aged 35-75 years following CABG undergoing rehabilitation. Patients were divi-ded into two groups based on duration of intubation: Group I included patients with artificial ventilation time (AVT) <17 hours and Group II those with AVT > 17h The correlation between AVT and respiratory capacity was assessed by spirometry before CABG, on fifth po-stoperative day, and at three months post-CABG.Results. The parameters decreased significantly in both groups on 5th post-operative day, except ERV (ns) in Group II. At 90 days post-surgery, all parameters had increased significantly compared to the 5th post-operative day readings in both groups, but FEV1 had not reached the preoperative level in either group. FVC EX was higher than pre-CABG value in Group I (ns) but not in Group II (p<0.05). VC failed to reach preoperative levels in both groups (Gr I ns, Gr II p<0.005).Conclusions. Most spirometric parameters tended to behave in the same manner irrespective of the duration ofAVT. Shorter AVThad a significant effect only on VC and FVC EX at 90 days after the surgery. The decrease in respiratory capacity was apparently related to the sternotomy associated with cardiac surgery.

Key words:

CABG, spirometry, cardiac rehabilitation

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postawa wobec aktywności ruchowej i ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie

Edyta Smolis-Bąk, Agnieszka Szymańczuk, Hanna Rymuza, Ilona Kowalik, Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka

Edyta Smolis-Bąk, Agnieszka Szymańczuk, Hanna Rymuza,
Ilona Kowalik, Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka

E. Smolis-Bąk, A. Szymańczuk, H. Rymuza, I. Kowalik, M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka – The assessment of the attitude towards physical activity among the Physiotherapy students of Warsaw Medical University (WMU) and the students of Physical Education Academy (PEA). FP 2016; 16(4); 30-39

Streszczenie

Aktywność fizyczna stanowi kluczowy i integrujący element zdrowego stylu życia. Sprawność fizyczna decyduje o zaradności człowieka w różnych sytuacjach życiowych, a jej wysoki poziom może ułatwić wykonywanie pracy, poszerzać możliwości funkcjonalne i współtworzyć prozdrowotny styl życia. Badania wykazują, że fizjoterapeuci są szczególnie predysponowani do promowania zdrowego trybu życia wśród pacjentów. Z drugiej strony, ze względu na charakter wykonywanej pracy, są narażeni na urazy mięśniowo-szkieletowe.
Celem pracy była: ocena postawy wobec aktywności ruchowej oraz ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM) i Akademii Wychowania Fizycznego (AWF) w Warszawie.
Metodyka: Badaną grupę stanowiło 90 osób (37 K, 9 M z WUM oraz 22 K, 22 M z AWF) w średnim wieku 22,7 ±2,0 lat. Do oceny postawy wobec aktywności ruchowej został wykorzystany opracowany samodzielnie kwestionariusz ankiety. Poziom sprawności fizycznej badanych studentów fizjoterapii przebadano Międzynarodowym Testem Sprawności Fizycznej.
Wyniki. Ilość godzin lekcyjnych przeznaczonych na zajęcia ruchowe jest istotnie statystycznie mniejsza na Uniwersytecie Medycznym (1,6 ±1,5) niż w Akademii Wychowania Fizycznego (3,6 ±1,7), p<0,001. Wykazano bardzo duże (80%) zainteresowanie studentów aktywnością fizyczną w czasie wolnym, choć zauważa się większą tendencję do aktywności ruchowej wśród studentów fizjoterapii AWF niż WUM (p=0,07). Zaobserwowano istotnie gorszy poziom sprawności fizycznej studentów WUM w porównaniu z wynikami studentów AWF.
Wnioski. 1. Bardzo duże zainteresowanie aktywnością fizyczną w czasie wolnym, w obu badanych grupach, należałoby wykorzystać i rozwinąć w procesie kształcenia. 2. Studenci fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prezentowali znacznie niższy poziom sprawności niż studenci Akademii Wychowania Fizycznego, co może być skutkiem mniejszej ilości godzin zajęć ruchowych na WUM. 3. Wobec dużych oczekiwań względem fizjoterapeutów w pracy zawodowej, wydaje się, że sprawność fizyczna winna być jednym z elementów doboru studentów w procesie rekrutacji prowadzonej na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.