Terapia laserowa o wysokiej intensywności w porównaniu z terapią falą uderzeniową w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal – High intensity laser therapy versus radial shock wave therapy in treatment of shoulder impingement syndrome. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 245-252

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B475

Streszczenie
Tło. Ból ramienia jest bardzo powszechnym problemem w praktyce medycznej, zajmując trzecie miejsce po problemach z dolną częścią pleców i szyją. Uważa się, że zespół ciasnoty podbarkowej (SIS) jest najczęstszą przyczyną bólu ramienia, stanowiąc około 44% do 65% wszystkich problemów z tym obszarem. Cel. Porównanie efektów Terapii Laserowej o Wysokiej Intensywności (HILT) oraz Terapii Falą Uderzeniową (RSWT) w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS). Metody. 45 pacjentów zostało losowo przydzielonych do trzech równych grup. Grupa A (n = 15) otrzymała HILT wraz z konwencjonalnym programem fizjoterapii, Grupa B (n = 15) otrzymała RSWT wraz z tym samym programem fizjoterapii, a Grupa C (n = 15) otrzymała tylko konwencjonalny program fizjoterapii. Oceny przeprowadzono przed i po leczeniu, używając Skali Wizualno-Analogowej (VAS), Indeksu Bólu i Niepełnosprawności Barku (SPADI) oraz elektrogoniometru do mierzenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia. Wyniki. Test MANOVA wykazał istotne (P < 0.05) zmniejszenie VAS i SPADI oraz istotne (P < 0.05) zwiększenie zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia we wszystkich trzech grupach. Porównania międzygrupowe wykazały, że grupa A osiągnęła znaczniejszą poprawę (P < 0.05). Wnioski: HILT wykazała wyższą skuteczność w porównaniu z RSWT pod względem redukcji bólu, poprawy funkcji oraz zwiększenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS).

Słowa kluczowe
terapia laserowa o wysokiej intensywności, terapia falą uderzeniową, zespół ciasnoty podbarkowej (SIS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of Core Stability Exercises on the Acromiohumeral Distance in patients with Shoulder Impingement Syndrome: A Randomized Controlled Trial

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa

Amany M Abbas, Salwa A Fadel, Hamed M El khozamy, Waleed Ewais, Manal Hamisa – Effect of Core Stability Exercises on the Acromiohumeral Distance in patients with Shoulder Impingement Syndrome: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 178-185

Abstract
Purpose. The aim of this study was to investigate the effect of adding the core stability exercises program to the conventional physical therapy program on the acromiohumeral distance in patients with SIS. Material and methods. Thirty male and female patients were diagnosed as SIS, their age ranged between 25-50 years were participated in this study. They would be randomly distributed into two equal experimental groups. Patients in the group (A): Received conventional physical therapy program. (B): Received the core stability exercises combined with conventional physical therapy program. Patients were received 12 sessions over four weeks, three sessions per week. The acromiohumeral distance was measured with 0 degree, 45 degrees’ abduction. Results. Statistical analysis revealed that there was significant increase the acromiohumeral distance at rest with (0° shoulder abduction) in favor of group (B) in compared to group (A). In spite of there was no statistical significant difference in the acromiohumeral distance at rest with (45° shoulder abduction) between group, there was clinical difference and high percent of improvement in favor to group B. Conclusion: Core stability exercises combined with conventional physical therapy program yield improvement in the AHD distance at rest with (zero shoulder abduction) than conventional physical therapy program.

Key words:
Shoulder impingement syndrome, Core stability exercises, The acromiohumeral distance

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim