Wstęp. Diagnostyka i leczenie zespołu bolesnego barku nastręcza wiele problemów diagnostycznych i terapeutycznych. W oparciu o znajomość struktury i topografii stawu obojczykowo-barkowego autorzy użyli specyficznych testów do oceny zmian w tym stawie. Były to testy forsownego, biernego zgięcia horyzontalnego i wznosu przez odwiedzenie kończyny górnej. Materiał i metoda. Do leczenia zakwalifikowaliśmy 20 pacjentów z wyizolowaną arthropatią obojczykowo-barkową. Jednocześnie wyeliminowaliśmy z badań pacjentów, u których ból obręczy barkowej występował z innych przyczyn niż artropatia obojczykowo-barkowej. Pierwszym zaleceniem dla pacjentów było ograniczenie aktywności fizycznej, przy której nasilały się dolegliwości bólowe okolicy obręczy barkowej. Terapię rozpoczęliśmy od wykonania fonoforezy z 2,5% ketoprofenu w okolicy stawu. Następnie u pacjentów, u których nie doszło do ustąpienia dolegliwości wykonano iniekcje z glikokortykosteroidów. Do oceny subiektywnej została użyta werbalna czterostopniowa skala bólu. Oceny obiektywna zostały oparte na podstawie specyficznych testów dla artropatii obojczykowo-barkowej. Wyniki. U sześciu pacjentów dolegliwości ustąpiły po zastosowaniu fonoforezy z 2,5% ketoprofenem. U czternastu leczonych wykonano jedną lub dwie iniekcje z 1 ml acetonidu triamcinolonu i 1 ml 1% roztworu lignokainy. Po wykonaniu pierwszej iniekcji u 10 z czternastu pacjentów doszło do ustąpienia dolegliwości bólowych. Po tygodniu u czterech pacjentów wykonano drugą iniekcję. U dwóch pacjentów dolegliwości bólowe ustąpiły a u dwóch zaobserwowano poprawę. Wnioski. Prawidłowa diagnoza jest podstawą, na której można zbudować skuteczne leczenie. Fonoforeza z 2,5% ketoprofenem oraz iniekcje środka miejscowo znieczulającego i przeciwzapalnego (1 ml triamcinolone acetonite and 1 ml 1 %-lignocaine) jest skuteczną formą leczenia artropatii obojczykowo-barkowej. Badania mają charakter wstępny ze względu małą grupę leczonych pacjentów.