Tag: 运动

Zakres ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa – Range of motion of the upper limb among right and left-handed table tennis players aged 7-10. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 75-84

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B0Yj

Streszczenie
Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena zakresu ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat oraz analiza wpływu ręki grającej na badany zakres ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniem zostało objętych 103 tenisistów i tenisistek stołowych posiadających od minimum roku licencję zawodniczą w śląskich klubach sportowych – 32 dziewczynki i 71 chłopców w wieku 7–10 lat. Warunkiem koniecznym uczestnictwa w badaniu był udział w minimum trzech treningach tygodniowo. Wśród dzieci wykonano pomiar zakresu ruchomości kończyny górnej za pomocą inercyjnego urządzenia GYKO. Zebrane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą nieparametrycznego testu
U Manna Whitneya.
Wyniki. Wśród praworęcznych dzieci grających w tenisa stołowego wykazano istotnie większy zakres ruchomości prawej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia. Z kolei wśród leworęcznych dzieci zakres w trakcie wykonywania obu ruchów był istotnie większy w lewej kończynie górnej.
Wnioski. Wśród badanych sportowców wykazano zależność między ręką grającą a zakresem ruchomości prawej i lewej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia (p < 0,05). Badani charakteryzowali się istotnie większym zakresem ruchomości kończyny górnej, którą grali w tenisa stołowego. Badania wykazały, że wśród młodych tenisistów i tenisistek stołowych, grających na terenie województwa śląskiego konieczne jest postępowanie terapeutyczne mające na celu zwiększenie zakresu ruchomości ręki niegrającej.

Słowa kluczowe:
tenis stołowy, sport, zakres ruchomości, dzieci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty masażu i terapii ćwiczeniowej w leczeniu kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti

 

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti – Effects of massage therapy and exercise therapy on recovery of shin splints injury in women’s long distance running athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 122-127

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A590

Streszczenie
Wysoka intensywność treningów biegaczy często prowadzi do przetreningowania. Sportowcy, którzy nie są w optymalnej kondycji, a czasem nawet zapominają o rozciąganiu i schładzaniu, są podatni na kontuzje piszczeli. Kontuzje te z pewnością wpływają na ich wyniki podczas treningów i zawodów. Niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu masażu i terapii ćwiczeniowej na leczenie kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse w kategorii mistrzowskiej. Badanie to opiera się na podejściu quasi-eksperymentalnym z jedno-kontrolną grupą w projekcie badawczym przed i po teście. Techniki zbierania danych obejmują testy i pomiary za pomocą goniometru do mierzenia zakresu ruchu stawów oraz skali bólu do określenia poziomu bólu. Populacja badania składa się z biegaczek maratońskich w wieku 42 lat i starszych. Technika analizy danych polega na parowym teście t, po uprzednim sprawdzeniu normalności i jednorodności danych. Wyniki wskazują na znaczące różnice w efektach masażu i terapii ćwiczeniowej, które charakteryzują się zmniejszeniem bólu i zwiększeniem zakresu ruchu stawów, z wartością p równą 0,000 (p < 0,05).
Słowa kluczowe
masaż, ćwiczenia, kontuzje piszczeli
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Serce sportowca – nowe spojrzenie na stare rozpoznanie

Anna Wizner, Mariola Szulik

A. Wizner, M. Szulik – Athlete’s Heart – New Take on Old Diagnosis. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 92-99

Streszczenie
W artykule poruszona zostanie tematyka, której zagadnienia dotyczą zarówno pacjentów uprawiających sporty, którzy chcą poznać mechanizmy wpływające na mięsień sercowy przy podejmowaniu aktywności fizycznej (amatorskiej i wyczynowej), jak i osób zajmujących się fizjoterapią, którzy są zaznajomieni z fizjologią wysiłku fizycznego i adaptacją układu krążenia do aktywności, włącznie ze zmianami strukturalnymi w sercu i chcą tę wiedzę poszerzyć. Często ci ostatni udzielają informacji jako fachowcy w swojej dziedzinie pacjentom, będącym pod ich opieką – stąd warto te zagadnienia utrwalić. Temat jak najbardziej aktualny, gdyż przyjmuje się, że zdrowy styl życia to styl życia na miarę XXI w., a regularny wysiłek fizyczny lub jego brak to najistotniejszy biologiczny czynnik wpływający na stan zdrowia jednostki, czyli na długość życia.

Słowa kluczowe:
wysiłek, sport, serce, układ krążenia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wydolności fizycznej u dzieci w wieku 10-12 lat pływających i niepływających

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański – Comparison of Physical Capacity in Swimming and Non-swimming Children Aged 10-12. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 36-44

Streszczenie
Cel pracy. Nadrzędnym celem pracy było porównanie wydolności fizycznej u dzieci pływających i niewykazujących aktywności fizycznej w przedziale wiekowym 10-12 lat.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono wśród 60 dzieci, spośród których 30 regularnie pływała natomiast druga połowa nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Materiał badawczy stanowiło 13 dziewczynek i 17 chłopców w przedziale wiekowym 10-12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety oraz dwie próby wysiłkowe: próbę Ruffiera i test 6-minutowego marszu.
Wyniki. W badanych próbach wydolnościowych zauważono, że osoby pływające uzyskały lepsze wyniki od tych, które nie uprawiają sportów. Próba Ruffiera ukazała, że na niemalże każdym szczeblu, wydolność fizyczna była lepsza u osób pływających. Test 6-minutowego marszu wykazał, że osoby pływające mogły pokonać dłuższy dystans przy niższym nakładzie wydolnościowym aniżeli osoby bierne fizycznie. Analizując wyniki statystyczne zauważyć można zależność pomiędzy regularnością aktywności fizycznej a poziomem wydolności.
Wnioski. Dzieci podejmujące aktywność fizyczną mają większą wydolność niż bierne fizycznie. Na wyniki ma także wpływ sposób spędzania czasu wolnego i ilość czasu poświęcanego dziennie na aktywność.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, pływanie, ruch, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版