Ahmed F Elhalawaty, Salwa F Abdelmagid, Ebtessam F Gomaa, Walid R Awadallah

Ahmed F Elhalawaty, Salwa F Abdelmagid, Ebtessam F Gomaa, Walid R Awadallah – APredictors of Frontal Plane Knee Excursion during Functional Weight Bearing Tasks in Young Athletes. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 106-112

Streszczenie
Informacje ogólne. Kompleks stawów kolanowych jest jednym z obszarów ciała sportowców najczęściej ulegającym kontuzjom. Nadmierne przemieszczenie płaszczyzny czołowej stawu kolanowego jest uważane za czynnik ryzyka wielu patologii kolana, takich jak uszkodzenie łąkotki, więzadła krzyżowego przedniego i urazy stawu rzepkowo-udowego, jednak czynniki biomechaniczne, które przyczyniają się do tego modelu obciążenia, wymagają dalszych badań. Cel. Celem niniejszego badania było zbadanie klinicznych czynników prognostycznych wychylenia kolana w płaszczyźnie czołowej podczas lądowania na jednej nodze. Metody. W badaniu wzięło udział stu dwudziestu ośmiu piłkarzy. Ich średni wiek wynosił (14,6 ± 1,7) lat, średni BMI (21,3 ± 2,1) kg/m2. Kąt wychylenia płaszczyzny czołowej kolana mierzono cyfrową kamerą wideo podczas wykonywania zadań lądowania na jednej nodze, po czym oszacowano kliniczne czynniki wpływające na kąt wychylenia płaszczyzny czołowej stawu kolanowego (kąt piszczelowo-udowy mierzony cyfrową kamerą wideo, szczytową siłę izometryczną wytrzymałości mięśni bioder i kolan oceniano za pomocą przenośnego HHD, statyczną równowagę posturalną oceniano za pomocą systemu równowagi biodex, postawę stopy oceniano za pomocą wskaźnika postawy stopy, propriocepcję kolana oceniano poprzez pomiar wyczucia pozycji stawu obciążanego). Wyniki. Analiza statystyczna z zastosowaniem stopniowej regresji wielokrotnej wykazała, że spośród uwzględnionych zmiennych tylko statyczne wyrównanie piszczelowo-udowe, stosunek rotatorów zewnętrznych/wewnętrznych bioder i błąd absolutny wyczucia położenia stawu kolanowego wskazują kąt wychylenia płaszczyzny czołowej kolana podczas lądowania (odpowiednio r2 = 0,15, p = 0,00; r2 = −0,089, p = 0,00 i r2 = 0,336, p = 0,00). Wspólnie te zmienne stanowiły wyjaśnienie dla jedynie 30% wariancji kąta wychylenia płaszczyzny czołowej kolana. Wniosek. Stwierdzono, że kąt piszczelowo-udowy, propriocepcja stawu kolanowego i stosunek rotatorów zewnętrznych/wewnętrznych biodra odgrywają istotną rolę w kontrolowaniu ruchu czołowego płaszczyzny kolana, dlatego też projekty programów rehabilitacji kolana powinny obejmować poprawę tych czynników, aby umożliwić stosowanie ukierunkowanych strategii prewencyjnych w celu zmniejszenia częstości urazów.

Słowa kluczowe:
urazy kolana, czynniki ryzyka, kinematyka, 2-wymiarowa analiza ruchu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim