Dynamika powrotu utraconych funkcji u pacjentów poddanych fizjoterapii po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych

Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Stanisław Kuźmicki,
Zbigniew Śliwiński, Maria Kłoda, Michał Sobstyl, Agata Kuźmicka

G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, S. Kuźmicki, Z. Śliwiński, M. Kłoda, M. Sobstyl, A. Kuźmicka  – The dynamics of the return of lost functions in patients undergoing physiotherapy following surgical treatment of post-traumatic paracerebral hematomas. FP 2014; 14(3); 66-75

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu wczesnej fizjoterapii na dynamikę powrotu zdolności wykonywania czynności dnia codziennego, poprawę stanu funkcjonalnego i zmniejszenie ubytków neurologicznych oraz zmianę stanu świadomości u chorych po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych.
Materiał badań stanowiła grupa 86 chorych leczonych operacyjnie z powodu pourazowego krwiaka przymózgowego. Wszystkich pacjentów podzielono na dwie grupy, gdzie podstawowym kryterium różnicującym badanych był rodzaj zastosowanej kinezyterapii.
Do oceny stopnia neurologicznego deficytu i niepełnosprawności wykorzystano Międzynarodową Skalę Niedowładów Mięśni, Zmodyfikowaną Skalę Barthel i Skalę Rankina, natomiast ocenę stanu świadomości dokonano w oparciu o skalę Glasgow Coma Scale.
Powrót utraconych funkcji u chorych usprawnianych wg wybranych wzorców koncepcji PNF i elementów Metody Bobath, w porównaniu do pacjentów poddanych kinezyterapii tradycyjnej, posiadał większą dynamikę, szczególnie w pierwszych dniach i następował w istotnie szybszym tempie. Jednak takiej zależności nie odnotowano w przypadku powrotu stanu świadomości. Największe możliwości uzyskana powrotu utraconych funkcji występują we wczesnym okresie pooperacyjnym (1-5 doba).

Słowa kluczowe:
wczesność, pourazowe krwiaki przymózgowe, kinezyterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców niemowląt z zespołem Downa w procesie terapeutycznym

Anna Kloze, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Agnieszka Stępień, Jolanta Stępowska, Agata Kuźmicka, Małgorzata Łukowicz

A. Kloze, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, A. Stępień, J. Stępowska, A. Kuźmicka, M. Łukowicz – The effect of carrying out the ‘Test of Infant Motor Performance’ on parental attitudes towards Down syndrome infants during the therapeutic process. FP 2014; 14(4); 34-45

Streszczenie
Wstęp. Integralną częścią fizjoterapii dziecka z zespołem Downa (ZD) jest ocena jego rozwoju ruchowego przed podjęciem usprawniania. Trafna ocena stanu dziecka i  współpraca  rodziny jest warunkiem podjęcia skutecznej pomocy niemowlęciu prezentującemu zaburzenia rozwoju. Test TIMP (Test of Infant Motor Performance) jest narzędziem badawczym służącym do oceny wzorców postawy i wzorców ruchu prezentowanych u pacjentów w pierwszych miesiącach życia. Konstrukcja testu TIMP umożliwia ocenę podstawowego repertuaru aktywności własnej dziecka w odpowiedzi na bodźce płynące z otoczenia. Celem badań była ocena wpływu testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców i opiekunów dzieci z zespołem Downa.
Materiał i metody. Zbadano 64 pacjentów z zespołem Downa w wieku od 2 – 17 tyg. życia (średnio 9,4 tygodnia życia (SD +/- 4.5)), z pełną trisomią w 21 parze chromosomów.  Rodzice dzieci z zespołem Downa oraz niemowląt z grupy kontrolnej po badaniu testem TIMP wypełniali  autorską ankietę dotyczącą wartości edukacyjnej testu. Ankieta zawierała 10 pytań odnoszących się do sposobu badania, w tym przystępności  oceny testem TIMP dla opiekunów.
Wyniki. Ocena  rozwoju ruchowego  niemowląt z zespołem Downa wykazała, iż dzieci z zespołem Downa badane testem TIMP wykazują zaburzenia neurorozwojowe w stosunku do dzieci zdrowych.
Wnioski. Na podstawie wyników ankiety stwierdzono, iż test TIMP jest bezpieczny i przyjazny dla  dziecka  w ocenie rodziców, pozwala na budowanie zaufania do specjalisty i ułatwia włączanie rodziców niemowląt z zespołem Downa w proces terapeutyczny.

Słowa kluczowe:
Zespół Downa, TIMP, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zastosowania Kinesiotapingu na rozkład obciążeń stóp u osób po plastyce hallux valgus w ujęciu badań pedobaroskopowych

Karolina Załoga, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Agata Kuźmicka, Zbigniew Śliwiński

K. Załoga, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, A. Kuźmicka, Z. Śliwiński – Kinesio Taping and its effect on weight distribution on feet after hallux valgus corrective surgery, assessed with the use of pedobaroscope FP 2016; 16(3); 50-57

Streszczenie
Wprowadzenie. Stopa jako jeden z ważniejszych elementów narządu ruchu człowieka jest szczególnie narażona na wszelkiego rodzaju urazy i przeciążenia. Jedną z dolegliwości w obrębie stopy jest paluch koślawy (hallux valgus). Leczenie hallux valgus obejmuje leczenie zachowawcze i operacyjne.
Cel pracy. określenie wpływu aplikacji taśm kinesiotaping na wartości obciążenia stopy i jej zasadność jako terapii wspomagającej po operacji palucha koślawego.
Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 32 pacjentów po leczeniu operacyjnym palucha koślawego. Pacjentów przebadano na platformie sił reakcji podłoża. Wykorzystano oklejenie korekcji mechanicznej stosowane przy hallux valgus.
Wyniki. Obliczono poziom istotności dla wartości obciążeń operowanej kończyny oraz poziom istotności dla obciążenia przodostopia operowanej kończyny (kolejno: p=0,44, p=0,23). Obliczony wskaźnik korelacji dla obciążenia stopy operowanej z obciążeniem przodostopia tej kończyny po oklejeniu wykazał istotność statystyczną na poziomie p= 0,01.
Wnioski. Korekcja mechaniczna plastrami kinesiotaping jest skutecznym uzupełnieniem terapii lecz należy pamiętać, że jej nie zastępuje. Badania wskazują, że kinesiotaping wspomaga odtworzenie prawidłowego obciążania stopy oraz dociążenie I promienia stopy. Najlepsze wyniki w przeprowadzonych badaniach uzyskano podczas zastosowania w terapii obu oklejeń.

Słowa kluczowe:
kinesiotaping, hallux valgus, pedobaroskop, koślawość, rozkład sił reakcji podłoża

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim