Ocena skuteczności metody plastrowania dynamicznego w leczeniu urazów u siatkarzy

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka – Evaluation of the effectiveness of Kinesiology Taping in the treatment of injuries in volleyball players. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 54-61

Streszczenie
Wstęp. Współczesna fizjoterapia sportowa dysponuje różnymi metodami leczenia pacjentów. Obecnie jedną z najpopularniejszych i nieodłącznych metod profilaktyki wspomagających leczenie po urazach w obrębie narządu ruchu stało się plastrowanie dynamiczne Kinesiology Taping. Technika ta pozwala na otwarcie przestrzeni pomiędzy skórą a powięzią, co umożliwia lepsze mikrokrążenie, a tym samym szybsze procesy regeneracji.
Cel pracy. Celem pracy była ocena dolegliwości bólowych oraz rezultatu zastosowania plastrowania dynamicznego u badanych siatkarzy po urazach różnych części ciała.
Materiały i metoda. W pracy oceniono wpływ plastrowania dynamicznego Kinesiology Taping jako metody fizjoterapeutycznej, która jest powszechnie stosowana po urazach u zawodowych siatkarzy. Badaniem objęto 72 zawodników, u których zdiagnozowano dysfunkcję narządu ruchu, która wystąpiła podczas aktywności fizycznej związanej z uprawianiem danej dyscypliny.
Wyniki. W badaniu uchwycono związek pomiędzy zmianą natężenia dolegliwości bólowych ocenianych za pomocą skali VAS a aplikowaniem taśm Kinesiology Taping (test t-Studenta). Na podstawie przeprowadzonego testu wykazano zależność pomiędzy zastosowaniem taśmy a zmniejszeniem dolegliwości bólowych, która była istotna statystycznie dla wszystkich kontuzjowanych części ciała (p < 0,05).
Wnioski. W ocenie badanych siatkarzy plastrowanie dynamiczne przedstawianych w pracy okolic ciała było skuteczne. Nastąpiło zmniejszenie wartości dolegliwości bólowych ocenianych według skali.
Słowa kluczowe:
Kinesiology Taping, plastrowanie dynamiczne, urazy, sport
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na  40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii  zastosowano  techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia  bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia  w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, objawy Piedellu, kwestionariusz Oswestry, normy długości mięśni, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim