Zmiany w zakresie wskaźnika siły stożka rotatorów, bólu barku i niepełnosprawności po zastosowaniu mobilizacji szyjno-piersiowej u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Ahmed M Elmelhat, Salwa F Abdelmagid, Ebtessam F Gomaa, Ahmed M Gad

Ahmed M Elmelhat, Salwa F Abdelmagid, Ebtessam F Gomaa, Ahmed M Gad – Changes in Rotator Cuff Strength Ratio, Shoulder Pain and Disability after Cervicothoracic Mobilization in Subjects with shoulder impingement syndrome. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 36-42

Streszczenie
Informacje ogólne. Zespół bolesnego barku (SIS – shoulder impingement syndrome) jest najczęstszą przyczyną bólu barku. W ostatnim czasie zwrócono uwagę na zastosowanie manualnej terapii kręgosłupa w leczeniu bólu barku. Metody. Niniejsze badanie jest randomizowanym badaniem kontrolowanym. Ogółem w badaniu uczestniczyło 35 pacjentów z zespołem bolesnego barku (klasyfikacja Neera stopnień I i II) w średnim wieku (32 ± 6,47). Pacjentów podzielono losowo na 2 równe grupy. Grupa kontrolna była poddawana leczeniu prowadzonemu w oparciu o badania naukowe dotyczące zespołu bolesnego barku (rozciąganie tylnej torebki, ćwiczenia stożka rotatorów i trening dźwigaczy), podczas gdy w przypadku grupy eksperymentalnej zastosowano rytmiczną oscylacyjną centralną tylno-przednią i poprzeczną mobilizację wg metody Maitlanda dla kręgosłupa szyjno-piersiowego (kręg C7-T4) wraz z tym samym programem fizjoterapii zastosowanym w grupie kontrolnej przez 4 tygodnie. Wszyscy pacjenci w obu grupach zostali poddani ocenie przed i po zastosowanym leczeniu, w ramach której zmierzono izometryczny stosunek wytrzymałości rotatora przy użyciu urządzenia Hand Held Dynamometer (HHD). Poziom bólu oraz niepełnosprawność barku zmierzono przy użyciu Shoulder Pain and Disability Index (SPADI – Wskaźnik bólu barku i niepełnosprawności). Wyniki. Analiza statystyczna z wykorzystaniem projektu leczenia przed i po wykazała, że pod kątem izometrycznego stosunku wytrzymałości rotatora nie ma znaczącej różnicy między grupami. Stwierdzono jednak istotną różnicę w poziomie bólu i wskaźniku niepełnosprawności barku między grupami. Wnioski. Mobilizacja szyjno-piersiowa może być skuteczna w ramach leczenia bólu i niepełnosprawności związanej z zespołem bolesnego barku; jednakże, poprawa związana z mobilizacją może wynikać również ze zmian w zakresie siły mięśni barku.

Słowa kluczowe:
terapia manualna, ból barku, szyjno-piersiowy, SPADI

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim