Wady postawy u młodych muzyków

Agnieszka Nawrocka, Alicja Wołyńska-Ślężyńska

Agnieszka Nawrocka, Alicja Wołyńska-Ślężyńska – Faulty body postures in young musicians. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 425-435

Streszczenie
Wstęp. W szkole muzycznej uczniowie rozpoczynają naukę gry na instrumentach muzycznych już od 7 roku życia. Ten okres ontogenezy znamionuje zwiększona podatność na wady postawy (zmiana trybu życia, obowiązki szkolne). Gra na instrumentach oddziałuje niekorzystnie na kształtowanie postawy ciała. Należałoby aplikować początkującym muzykom profilaktyczne ćwiczenia korekcyjne przeciwdziałające wadom postawy. Celem badań było stwierdzenie czy gra na instrumentach muzycznych oraz związane z tym symetryczne i asymetryczne obciążenia narządu ruchu wpływają deformująco na postawę ciała. Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 61 uczniów w wieku 12-18 lat – 42 uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Bielsku-Białej oraz 19 uczniów Szkoły Podstawowej nr 34 i Gimnazjum nr 4 w Świętochłowicach. W badaniach posłużono się metodą punktowania oceny postawy Kasperczyka, pomiarami ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa i kwestionariuszem ankiety. Wyniki. Badania wykazały, że symetrycznie i asymetryczne obciążenia narządu ruchu początkujących muzyków zwiększaj ą częstość wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. Gra na instrumentach wywołuje niekiedy dolegliwości bólowe: u pianistów karku i pleców, u skrzypków karku i ramion. Wnioski. Wobec zwiększonej częstotliwości pojawiania się wad postawy u młodych muzyków należy zalecać odpowiedni ą aktywność ruchową, która będzie przeciwdziałać nabywaniu deformacji i dolegliwościom bólowym kręgosłupa i stawów kończyn górnych.
Słowa kluczowe
wady postawy, diagnostyka wad postawy, ćwiczenia korekcyjne

Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na podstawowe parametry hemodynamiczne pacjentów ze schorzeniami narządu ruchu

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń – Influence of whole-body cryotherapy on hemodynamic parameters in patients with motor organs disease. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 113-118

Streszczenie
Wstęp. Krioterapia ogólnoustrojowa to coraz częściej stosowana metoda fizykalna w rehabilitacji. Zabiegi te polegają na stymulacji ciała temperaturami poniżej -100ºC. Najczęściej krioterapia stosowana jest w leczeniu schorzeń bądź urazów w obrębie narządu ruchu.Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 222 pacjentów, w tym 114 kobiet (51,3%) i 108 mężczyzn (48,6%) dobranych celowo do grupy badawczej z rozpoznaniem dyskopatii (107 osób; 48,1%), zespołu bólowego kręgosłupa na poziomie L5-S1 (57 osób; 25,6%) oraz zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa (58 osób; 26,1%). Badanych poddano serii 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej wykonywanych raz dziennie w czasie od 1-3 minut przez 10 dni. Dokonano oceny zmian temperatury powierzchni ciała (przed i po zakończeniu terapii), tętna oraz ciśnienia tętniczego krwi po 1, 5 i 10 zabiegu względem rozpoznanego schorzenia oraz płci. Wyniki. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej spowodowały znamienne obniżenie wartości temperatury ciała (p<0,01). Przeprowadzona ocena zachowania się parametrów tętna i ciśnienia tętniczego krwi dowiodła, iż największe zmiany wartości tętna dotyczyły grupy pacjentów z dyskopatią oraz zespołem bólowym kręgosłupa (p<0,01). Wyższe wahania tętna zaobserwowano w grupie kobiet. Wyniki dotyczące oceny wartości ciśnienia tętniczego krwi, wykazały znamienny statystycznie wzrost tylko parametrów ciśnienia skurczowego krwi (p<0,01).Wnioski. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej powodują znamienne obniżanie się temperatury powierzchni ciała. Krioterapia ogólnoustrojowa powoduje wzrost wartości tętna i ciśnienia skurczowego krwi.
Słowa kluczowe
krioterapia ogólnoustrojowa, leczenie, medycyna fizykalna, schorzenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim