Badanie poziomu satysfakcji zawodowej studentów kierunku fizjoterapia po roku nauki w trybie zdalnym w związku z pandemią choroby COVID-19

Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło


Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło – Study on the level of professional satisfaction of students of physiotherapy after one year of studying remotely in connection with the COVID-19 pandemic. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 154-161

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A62sK

Streszczenie
Sytuacja związana z pandemią choroby COVID-19 spowodowała praktycznie natychmiastową potrzebę ograniczenia kontaktów społecznych, w tym również dostępu do edukacji w trybie stacjonarnym.
Nauczanie w roku akademickim 2020/2021 prawie całkowicie opierało się o nauczanie zdalne. Studenci kierunków medycznych w szczególny sposób odczuli problem związany z brakiem kontaktu student-pacjent. Staże zawodowe oraz praktyki zostały ograniczone do minimum, a w wielu uczelniach praktyki zawodowe nie odbywały się, co również przełożyło się na zdobywanie wiedzy praktycznej, tak istotnej w pracy przyszłego medyka.
Badaniem objęto studentów z wszystkich województw. Ogólnopolski charakter badań pozwolił uzyskać obiektywne wyniki.
Celem pracy było zbadanie poziomu satysfakcji oraz zdobytych umiejętności studentów kierunku medycznego – fizjoterapii w czasie nauczania w formie zdalnej.
Wyniki badań oraz przegląd literatury dowodzą, że preferowaną formą edukacji na kierunkach medycznych jest forma mieszana, a satysfakcja studentów z formy zdalnej jest raczej niska. Wykazano, że taki sposób kształcenia nie obniża poziomu satysfakcji, a jednocześnie pozytywnie wpływa na aspekt ekonomiczny studiowania.

Słowa kluczowe:
satysfakcja studentów, fizjoterapia, tryb nauki zdalnej, choroba COVID-19

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aplikacji kinesiotapingu na obrzęk limfatyczny kończyny górnej u kobiet po mastektomii

Anna Lipińska, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kiebzak, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko

Anna Lipińska, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kiebzak, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko – The influence of kinesiotaping applications on lymphoedema of an upper limb in women after mastectomy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 258-269

Streszczenie
Wstęp. Doktor Kenzo Kase jest twórcą metody Kinesio Taping. W toku wieloletnich doświadczeń opracował on plaster o nazwie Kinesio Tex, który zastosowany podczas terapii w postaci aplikacji oddziaływuje na pacjenta nie tylko w czasie wizyty, ale także po jej zakończeniu wspomagając samoleczenie organizmu. Zastosowanie metody kinesiotaping u kobiet po mastektomii wpływa na zmniejszenie obrzęku limfatycznego i normalizację napięcia mięśniowego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w okresie od listopada 2006 do lutego 2007. Grupa liczyła 25 kobiet w wieku od 40 do 70 lat (średnia wieku 55,16 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których stwierdzono obrzęk limfatyczny. Każda kobieta uczestnicząca w eksperymencie była poddana terapii kinesiotaping. Badania pomiaru obrzęku limfatycznego, siły mięśniowej wskazanych struktur mięśniowych oraz zakresu ruchu w stawie ramiennym, w stawie łokciowym, w stawie nadgarstkowo-promieniowym, było wykonywane w czterech seriach: przed pierwszą aplikacją (badanie I), przed każdą następną (badanie II, III oraz po ostatniej aplikacji (badanie IV). W przerwie między badaniami pacjentka została zobowiązana do przestrzegania zasad dotyczących postępowania po mastektomii. Wyniki. Analiza uzyskanych wyników wykazuje, że zastosowanie aplikacji limfatycznych Kinesio Taping Method zmniejsza obrzęk limfatyczny średnio o 24%, jednocześnie zwiększa zakresy ruchów w stawach kończyny górnej, wartości średnie zwiększyły się o 20% oraz wartości średnie dla siły mięśniowej kończyny górnej po stronie operowanej zwiększyły się o 24%. Wnioski. Zastosowane aplikacje limfatyczne przyśpieszają mikrokrążenie limfatyczne i żylne. Kinesiotaping redukując zastoje chłonki przyczynia się do zmniejszenia obrzęku limfatycznego, poprawy zakresu ruchu we wszystkich stawach kończyny górnej oraz wpływa na normalizację napięcia mięśniowego.
Słowa kluczowe
Kinesio Taping Method, aplikacje limfatyczne, mastektomia, obrzęk limfatyczny

Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński

Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Wojciech Kufel, Marta Kopa, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Magdalena Wilk, Marcin Krajczy, Anna Lipińska, Jan Szczegielniak, Zbigniew Śliwiński – Assessment of gait patiem following Kinesiology Taping application in patients after cerebral stroke. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 133-142

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają ocenę stereotypu chodu u chorych po udarze mózgu, poddanych kompleksowej fizjoterapii z wykorzystaniem aplikacji Kinesiology Tapingu. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 20 chorych 113 mężczyzn i 7 kobiet, u których wykonano aplikacje Kinesiology Tapingu. W grupie kontrolnej, która liczyła 5 kobiet i 15 mężczyzn nie zastosowano aplikacji. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie internistyczne, neurologiczne i funkcjonalne, które stanowiło podstawę do przygotowania programu usprawniania leczniczego. Wyniki. Analiza wyników wskazuje, że zastosowanie aplikacji funkcjonalnych dla mięśnia Tibialis Anterior, aplikacji więzadłowej ścięgna Achillesa i mięśniowej – mięśnia Soleus mają istotny wpływ na poprawę funkcji stawu skokowego. U chorych u których zakładany był KT poprawił się stereotyp chodu, który uwidocznił się wyrównaniem długości kroku, wydłużeniem fazy podporowej przejmującej ciężar ciała. W analizie i nauce chodu Midstance pełne obciążenie jest istotnym elementem wprowadzającym do fazy przetaczania. Ocena stereotypu chodu po zastosowaniu Kinesiology Tapingu u pacjentów po udarze mózgu, jest pracą nowatorską. Wnioski. Aplikacje mięśniowe i więzadłowe Kinesiology Tapingu zmniejszają napięcie spastyczne porażonych, w wyniku udaru mózgowego, mięśni kończyny dolnej. Opisywane przez autorów metody, korzystne działanie elastycznej taśmy, aplikowanej zgodnie z zasadami kinesiologii, zwiększa zakresy ruchomości stawu skokowego. Aplikacje Kinesiology Tapingu zmniejszają obrzęki zastoinowe kończyn porażonych w wyniku udaru mózgowego, a także poprawiają stereotyp chodu. W wyniku zastosowanego sposobu postępowania usprawniającego poprawiła się szybkość chodu u pacjentów po udarze mózgu.
Słowa kluczowe
Kinesiology Taping, aplikacje mięśniowe, aplikacje więzadłowe, aplikacje korekcyjne, udar mózgu

Temperatury powierzchni skóry w obrazie termowizyjnym po wybranych zabiegach fizykoterapeutycznych oraz porównanie skuteczności ich działania

Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Marek Woszczak, Grzegorz Śliwiński, Anna Lipińska

Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Marek Woszczak, Grzegorz Śliwiński, Anna Lipińska – Thermovision recordings of skin surface temperatures following selected physical therapy procedures and comparison of procedure efficacy. Fizjoterapia Polska 2009; 9(4); 321-331

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają wyniki badań termowizyjnych powierzchni ciała pacjentów poddanych różnym zabiegom fizykoterapeutycznym. Dokonują także oceny bólu, za pomocą wizualnej skali porównawczej VAS (ang. Yisual Analogue Scale). Celem pracy było porównanie skuteczności działania tych zabiegów. Materiał i metody. Obserwacją objęto 38 pacjentów (15 mężczyzn i 23 kobiety) w wieku od 19 do 78 lat (średni wiek 58,1) lat. U pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe i dolegliwości bólowe stawów kończyn dolnych (13 osób), kończyn górnych (7 osób) i kręgosłupa (18 osób). Wszystkie osoby podzielono na cztery grupy i poddano zabiegom: jonoforezy z NLP1 (gr. 1), galwanizacji anodowej (gr. 2), galwanizacji – bezpośrednio po której wykonano wcierkę z NLP1 (gr. 3) i samej wcierki z NLP1 (gr. 4). Pierwszego, piątego i dziesiątego dnia zabiegowego, oceniano natężenie bólu wg subiektywnej skali VAS. Obserwowano także rozkład temperatur na powierzchni zabiegowej w pierwszym i ostatnim dniu zabiegowym. Rejestrację temperatury prowadzono przy użyciu kamery termowizyjnej Agema 570. Wyniki. Poprawę subiektywnego odczucia bólu zaobserwowano we wszystkich grupach badanych pacjentów. W grupie pierwszej poprawę uzyskano o 50,2%, w drugiej o 44.9%, w trzeciej uzyskano 62,2% poprawy, a w czwartej grupie poprawę uzyskano o 38,9% w stosunku do dnia rozpoczęcia terapii. Również zaobserwowano zmiany temperatur powierzchni skóry po zabiegach, jednakże dla grupy 4, są one nieistotne statystycznie. Wnioski. Najskuteczniejszym zabiegiem w subiektywnej ocenie pacjentów jest galwanizacja anodowa połączona z wcierką lekową, wykonaną bezpośrednio po zakończeniu działania prądu. Skuteczniejsze działanie tego zabiegu, wydaje się, jest związane z większą dawką leku wprowadzoną do leczonego obszaru i większym przekrwieniem skóry, niż ma to miejsce podczas samej jontoforezy Wcierka lekowa po galwanizacji jest zabiegiem efektywnym i bardziej uzasadnionym ekonomicznie, gdyż nie ma strat leku wynikających z pozostania na podkładzie lekowym, co ma miejsce podczas jonoforezy.
Słowa kluczowe
jontoforeza, galwanizacja, wcierka, termowizja, liniowa skala VAS

Nowe urządzenie do Dynamicznej Korekcji Kręgosłupa (DKK): wskazania i przeciwwskazania

Wojciech Kaczmarek, Paweł Łęgosz, Renata Szczepaniak, Anna Lipińska, Krzysztof Mucha

W. Kaczmarek, P. Łęgosz, R. Szczepaniak, A. Lipińska, K. Mucha – The new Dynamic Spine Correction (DSC) device: indications and contraindications. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 62-72

Streszczenie
Urządzenie do Dynamicznego Korekcji Kręgosłupa (patent PL 229766 oraz patent US 9949,884 B2) zostało zaprojektowane i skonstruowane do fizjoterapii pacjentów. Urządzenie opracowano i wykonano przez firmę Bio.morph Sp. z o.o. w ramach projektu Unii Europejskiej – Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka w latach 2007-2013.
Dynamiczny Korektor Kręgosłupa (DKK) z proponowaną nowatorską metodą fizjoterapii mają umożliwiać prawie samodzielną rehabilitację, która prowadzona pod kontrolą fizjoterapeuty na bieżąco skontroluje ostekinematykę kręgosłupa pacjenta w trakcie przywracania fizjologicznej gry stawowej w zablokowanych stawach kręgosłupa. Dzięki zastosowanemu nowemu systemowi diagnostyki, istnieje również możliwość́: a) wizualizacji stanu kręgosłupa; b) rejestracji parametrów pracy pacjenta, a także c) rejestracji wyników oraz obiektywnej oceny aktualnego stanu i postępów fizjoterapii pacjenta.
Nowe rozwiązanie diagnostyczne, wraz z innowacyjną metodą terapeutyczną, jaką jest metoda Dynamicznej Korekcji i Mobilizacji Kręgosłupa oraz Posturalnej Reedukacji Nerwowo-Mięśniowej, naszym zdaniem pozwala na skuteczną fizjoterapię schorzeń́ kręgosłupa o różnej etiologii, przy równoczesnej minimalizacji potencjalnych zagrożeń́ dla pacjenta, wynikających ze stosowanych obecnie określonych technologii leczniczych oraz materiałów i leków o możliwej szkodliwości i niskiej specyficzności (np. leki przeciwbólowe).

Słowa kluczowe:
Ból kręgosłupa, DKK, dynamiczna korekcja kręgosłupa, fizjoterapia, kręgosłup, posturalna reedukacja nerwowo–mięśniowa, rwa kulszowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na  40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii  zastosowano  techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia  bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia  w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, objawy Piedellu, kwestionariusz Oswestry, normy długości mięśni, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości zastosowania dynamicznego plastrowania u kobiet po usunięciu węzłów chłonnych z powodu raka gruczołu piersiowego

Anna Lipińska, Magdalena Lipińska-Stańczak, Paweł Macek, Renata Szczepaniak, Sławomir Jandziś, Zbigniew Śliwiński

A. Lipińska, M. Lipińska-Stańczak, P. Macek, R. Szczepaniak, S. Jandziś, Z. Śliwiński: Possible applications of dynamic taping in women after the removal of lymph nodes because of breast cancer. FP 2015; 15(4); 16-31

Streszczenie
Wstęp. W Polsce i na świecie rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród kobiet. Powikłania, występujące po zastosowanej terapii, obniżają jakość życia pacjentek. Jednym z wielu niekorzystnych skutków leczenia raka piersi jest obrzęk limfatyczny. Usunięcie węzłów chłonnych i uszkodzenie naczyń limfatycznych utrudnia transport wysokocząsteczkowych białek, jednocześnie wpływa na wzmożenie ciśnienia koloidoosmotycznego, zatrzymanie wody w przestrzeni międzytkankowej,  utratę napięcia naczyń limfatycznych oraz obniżenie ciśnienia hydrostatycznego. Nie leczony obrzęk limfatyczny wywołuje dolegliwości w postaci nawracających stanów zapalnych skóry, naczyń limfatycznych, co w znacznym stopniu ogranicza sprawność psychofizyczną chorych oraz sprzyja rozwojowi mięsaka limfatycznego kończyny górnej po stronie mastektomii. Jedną z metod leczenia lymphoedemy jest Kinesiology Taping. W Polsce coraz częściej używa się terminu dynamiczne plastrowanie. Zastosowanie tej metody powoduje, że w bezbolesny i naturalny sposób w organizmie pacjenta następują procesy lecznicze.
Cel pracy. Przedstawienie możliwości zastosowania technik limfatycznych dynamicznego plastrowania u kobiet po amputacji piersi oraz ocena wpływu zastosowanych aplikacji na wtórny obrzęk limfatyczny. Cel główny został zweryfikowany poprzez następujące hipotezy badawcze:
1.Aplikacje dynamicznego plastrowania zmniejszają obrzęk limfatyczny u kobiet po mastektomii.
2.Techniki metody Kinesiology Tapingu wpływają na zmianę zakresów ruchów  w stawach kończyny górnej.
Materiał i metody badawcze. Badanie wykonano w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Grupa badana liczyła 73 pacjentki po mastektomii, u których stwierdzono wtórny obrzęk limfatyczny kończyny górnej. Objętość kończyn górnych był mierzony przy użyciu menzury wypełnionej wodą. Pomiary zakresów ruchu w stawach kończyn górnych były wykonywane za pomocą goniometru.

Wyniki i wnioski. Analiza uzyskanych wyników wykazuje, że zastosowane aplikacje limfatyczne zmniejszają obrzęk limfatyczny,  zwiększają zakresy ruchu w stawach kończyny górnej po stronie operowanej oraz wspierają procesy lecznicze przyczyniając się do poprawy sprawności fizycznej i jakości życia.

Słowa kluczowe:
rak piersi, obrzęk limfatyczny, dynamiczne plastrowanie, Kinesiology Taping

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim