cancer

Zapalenie skórno-mięśniowe maską choroby nowotworowej

Krzysztof Radziszewski, Lidia Litwinowicz, Maciej Borowicz, Jarosław Tywoniuk, Anna D Talar

Krzysztof Radziszewski, Lidia Litwinowicz, Maciej Borowicz, Jarosław Tywoniuk, Anna D Talar – Dermatomiositis masking neoplastic disease. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 184-188

Streszczenie
Opis przypadku dotyczy 23-letniej chorej, która została przyjęta do Oddziału Rehabilitacji Wojskowego Szpitala Klinicznego w Bydgoszczy z niedowładem wiotkim czterokończynowym w przebiegu zapalenia skórno-mięśniowego, celem leczenia usprawniającego. Przedstawiono przypadek idiopatycznej zapalnej miopatii będącej „maską” nowotworu złośliwego, opisując kolejne etapy objawów i leczenia. Fakt, że choroba zakończyła się zgonem chorej w okresie 8 miesięcy od wystąpienia pierwszych objawów potwierdza tezę, że każdy chory na dermatomiositis (DM), zwłaszcza w wieku dojrzałym, powinien być dokładnie diagnozowany w kierunku choroby nowotworowej.

Słowa kluczowe:
zapalenie skórno-mięśniowe, idiopatyczne zapalne miopatie, rak

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena jakości życia kobiet po mastektomii z uwzględnieniem procesu fizjoterapii

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Agata Curyło, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk, Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, A. Curyło, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk, J. W. Raczkowski – Assessment of life quality of women after mastectomy with consideration to physiotherapy process. FP 2016; 16(3); 80-87

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG13C49A

Streszczenie
Cel pracy. Ocena jakości życia i stanu pacjenta po leczeniu operacyjnym raka sutka – mastektomii, oraz znalezienie zależności pomiędzy stanem zdrowia kobiet a przeprowadzoną rehabilitacją i uczestnictwem w grupie wsparcia.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono za pomogą ankiety zawierającej pytania otwarte i zamknięte, zawierała ona 25 pytań dotyczących stanu pacjentki przed i po zabiegu.
Wyniki. Większość kobiet korzysta z fizjoterapii (88%) i wsparcia oferowanego przez Kluby Amazonek (88%). Najpopularniejszą forma rehabilitacji okazała się kinezyterapia (94%) i masaż (70%). Zaobserwowano zmniejszoną sprawność kończyny górnej po stronie operowanej, po zabiegu za dobrą uznało ją tylko 16% ogółu. Większość kobiet uznała, że ich stan emocjonalny po zabiegu nie zmienił się (32%) lub uległ nieznacznemu pogorszeniu (24%). Żadna z kobiet nie zadeklarowała braku akceptacji swojego stanu po amputacji. Aż 48% badanych nie zauważyła wpływu mastektomii na jakość życia, a dla 36% zmiana ta była negatywna.
Wnioski. Nie można jednoznacznie stwierdzić czy większy wpływ na samoocenę jakości życia ma bezpośrednio tylko fizjoterapia czy przynależność do Klubu Amazonek budującego tak ważne relacje psychospołeczne, świadczy to o kompleksowości leczenia rehabilitacyjnego. Konieczne jest łączenie opieki onkologicznej z postępowaniem fizjoterapeutycznym i działalnością organizacji społecznych, gdyż wszystkie te aspekty mają korzystny wpływ na samoocenę kobiet po mastektomii.