Tag: COPD

Ocena skuteczności rehabilitacji u pacjentów z POChP w ramach projektu „PulmoRehab – dostęp do usług zdrowotnych poprzez spersonalizowany system opieki nad pacjentami z POChP, który obejmuje zdalny monitoring i telerehabilitację opartą na metodach sztucznej inteligencji”

Katarzyna Bogacz, Anna Szczegielniak, Łukasz Czekaj, Andrzej Jarynowski, Robert Kitłowski, Stanisław Maksymowicz, Danuta Lietz-Kijak, Bartosz Pańczyszak, Jacek Łuniewski, Edyta Krajczy, Mirosław Lenczuk, Jacek Sahajdak, Krzysztof Kassolik, Szymon Kaliciński, Jan Szczegielniak

 

Katarzyna Bogacz, Anna Szczegielniak, Łukasz Czekaj et al – Assessment of rehabilitation effectiveness in patients with COPD as part of the project “PulmoRehab – Access to healthcare services through a personalized care system for patients with COPD, including remote monitoring and tele-rehabilitation based on Artificial Intelligence methods” –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 6-11

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8D9D

Streszczenie
Wstęp. W ramach projektu “PulmoRehab – dostęp do usług zdrowotnych poprzez spersonalizowany system opieki nad pacjentami z POChP, obejmujący zdalny monitoring oraz tele-rehabilitację na bazie metod sztucznej inteligencji”, SP ZOZ Szpital Specjalistyczny MSWiA w Głuchołazach i 10 partnerów przeprowadziło badania nad telerehabilitacją osób cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Program telerehabilitacji, oparty na spersonalizowanym podejściu i technologii, umożliwiał pacjentom korzystanie z terapii w domu lub dogodnym miejscu. Projekt miał na celu zmniejszenie nierówności społecznych w opiece zdrowotnej poprzez zdalny dostęp do usług zdrowotnych dla pacjentów z POChP.
Materiał i metody badań. Badania obejmowały 80 chorych w wieku od 50 do 76 lat, hospitalizowanych w SP ZOZ Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach im.  Św. Jana Pawła II, spełniających określone kryteria. Kwalifikacja do programu telerehabilitacji uwzględniała ocenę tolerancji wysiłkowej, duszności, zmęczenia, czynności wentylacyjnej płuc i saturacji. Program obejmował ćwiczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentów.
Wyniki badań. Analiza wyników przeprowadzona za pomocą oprogramowania XLSTAT 2021.2.2 wykazała istotne statystycznie różnice między wartościami spirometrycznymi przed a po rehabilitacji. Podobnie znacząca poprawa została zauważona w wynikach testu 6MWT oraz saturacji krwi. Program telerehabilitacji wykazał się skutecznością w poprawie parametrów zdrowia oddechowego pacjentów z POChP.
Wnioski.
1. Program telerehabilitacji wpływa na poprawę czynności wentylacyjnej płuc  u osób z POChP. Redukuje uczucie duszności, zmniejsza zmęczenie, poprawia SpO2 i zwiększa tolerancję wysiłku, co dowodzi korzystnych efektów zastosowanej rehabilitacji.
2. Uzyskane wyniki zachęcają do przeprowadzenia dalszych badań na reprezentatywnej grupie z zastosowaniem randomizacji.
Słowa kluczowe:
telerehabilitacja, POChP
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wpływ Surjanamaskaru na szczytowy przepływ wydechowy i jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP)

Aayushi Palor, D. Anandhi


Aayushi Palor, D. Anandhi – Effects of suryanamaskar on peak expiratory flow rate and quality of life in patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 80-86

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B401

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest powszechną chorobą, której można zapobiegać i którą można leczyć, charakteryzującą się utrzymującymi się objawami ze strony układu oddechowego i ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe, które jest spowodowane nieprawidłowościami w drogach oddechowych i/lub pęcherzykami płucnymi, zwykle wywołanymi znaczną ekspozycją na szkodliwe cząsteczki lub gazy. Surjanamaskar to starożytna jogiczna metoda oddawania czci słońcu. Te specyficzne protokoły posturalne i oddechowe zostały opracowane na subkontynencie indyjskim w XVII wieku przez świętego Samartha Ramdassa. Cel. Zbadanie wpływu Surjanamaskaru na szczytowy przepływ wydechowy i jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Projekt badania. Projekt eksperymentalny, badania wykonane przez i po interwencji. 14 chorych na POChP w wieku 35–50 lat, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, I i II stopnia w klasyfikacji GOLD, podzielono losowo na dwie grupy. Pacjenci musieli przejść testy elastyczności – test „Siąść i dosięgnąć” oraz test drapania się po plecach. Grupie eksperymentalna (n = 7) realizowała protokół Surjanamaskar wraz z konwencjonalną fizjoterapią klatki piersiowej przez 5 dni w tygodniu przez 6 tygodni. W grupie kontrolnej (n = 7) zastosowano konwencjonalną fizjoterapię klatki piersiowej przez taki sam czas. Mierniki. Szczytowy przepływ wydechowy (l/min), kwestionariusz SF-36. Wyniki. Badanie wykazało, że szczytowy przepływ wydechowy i kwestionariusz SF-36 dały wynik nieistotny dla obu grup jako p > 0,05, chociaż nastąpiła klinicznie istotna poprawa. Wniosek. W badaniu tym stwierdzono, że nie ma statystycznie istotnej poprawy w zakresie szczytowego przepływu wydechowego i jakości życia pacjentów z POChP, którzy realizowali protokół Surjanamaskar wraz z fizjoterapią klatki piersiowej.

Słowa kluczowe:
POChP, szczytowy przepływ wydechowy, jakość życia, SF–36, Surjanamaskar

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zaburzeń składu ciała na jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

Marzena Dorosz, Katarzyna Bogacz, Marta Gołdyn-Pastuszka, Marcin Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak


Marzena Dorosz, Katarzyna Bogacz, Marta Gołdyn-Pastuszka, Marcin Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – The impact of body composition disorders on the quality of life of patients with chronic obstructive pulmonary disease. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 56-69

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AXT7

Streszczenie

Wstęp. POChP to przewlekła choroba zapalna stanowiąca istotny problem zdrowia publicznego. Jej charakterystyczną cechą jest niecałkowicie odwracalne, postępujące ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Oprócz szkodliwych następstw płucnych POChP manifestuje się powikłaniami w innych układach organizmu, w tym również zaburzeniami składu ciała, co wpływa niekorzystnie na jakość życia i rokowanie chorych. Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia pacjentów z POChP oraz ocena czynników, które będą wpływały na jej pogorszenie.
Materiał i metody. Do badania włączono 37 pacjentów Szpitala Uniwersyteckiego CMUJ w Krakowie przy ulicy Skawińskiej 8, u których zdiagnozowano POChP wg wytycznych GOLD. W grupie badanej przeprowadzono ankietę osobową, zebrano dane antropometryczne, tj. obliczono wskaźnik Queteleta, dokonano pomiaru obwodu uda i pomiarów fałdów skórnych oraz zbadano subiektywną ocenę jakości życia przy pomocy kwestionariusza SGRQ-C i Testu CAT.
Wyniki. Na podstawie analizy zebranych materiałów wykazano, że średnia ocena jakości życia w badanej populacji mieściła się na niskim poziomie 61,8 pkt. w skali SGRQ-C. Wykazano duże zróżnicowanie co do oceny HRQoL w zależności od stadium zaawansowania choroby. Najlepszy wynik, wynoszący 23,0 pkt., osiągnęli pacjenci w 1 stopniu GOLD, a najgorszy – 81,6 pkt. – pacjenci w stopniu 4. Wśród głównych determinantów jakości życia w badanej grupie, oprócz stopnia obturacji dróg oddechowych, znalazły się: wysokie nasilenie objawów klinicznych, takich jak kaszel, duszność czy odkrztuszanie wydzieliny, niska masa ciała oraz ilość chorób współistniejących.
Wnioski. Wykazano, że utrata beztłuszczowej masy ciała i powikłania ogólnoustrojowe są czynnikiem istotnie obniżającym jakość życia, a pacjenci z mniejszą liczbą chorób współistniejących i ze zwiększonym wskaźnikiem BMI osiągają lepsze wyniki w skali SGRQ-C. Dowiedziono przy tym, że postęp choroby przyczynia się do wykluczenia pacjentów z aktywnego życia społecznego i dostarcza wielu problemów natury psychicznej. Ustalono, że chorzy na POChP powinni być objęci wielospecjalistyczną opieką i specjalnym programem treningowym w celu zapobiegania bądź też opóźnienia wystąpienia powikłań systemowych, istotnie pogarszających jakość życia chorych.

Słowa kluczowe:
POChP, skład ciała, jakość życia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ nowego manewru refleksologicznego na czynność płuc i sprawność funkcjonalną pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w programie rehabilitacji oddechowej: randomizowane badanie kontrolne

Laila A. Alsharaway, Tamer I. Abo Elyazed, Nesma A. Helmy

Laila A. Alsharaway, Tamer I. Abo Elyazed, Nesma A. Helmy – Effect of new reflexology maneuver on lung function and functional ability of chronic obstructive pulmonary disease patients in pulmonary rehabilitation program: A randomized control trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 160-165

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG209F33

Streszczenie
Wprowadzenie. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to złożona choroba, która wymaga interdyscyplinarnych interwencji zapewnionych przez pracę zespołową ściśle współpracujących świadczeniodawców. Rehabilitacja oddechowa powinna być traktowana jako element zintegrowanego leczenia pacjenta.
Cel. Głównym celem badania było sprawdzenie skuteczności wprowadzenia nowego manewru refleksologicznego jako głównego elementu programu rehabilitacji oddechowej (PRP).
Materiał i metody. Randomizowane badanie kontrolne przeprowadzono na 35 pacjentach z POChP obu płci w wieku od 50 do 70 lat z różnym stopniem zaawansowania. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy; Grupa refleksologii (20 pacjentów) obejmująca pacjentów poddanych klasycznemu PRP z dodatkiem nowego manewru refleksologicznego i grupy kontrolnej (15 pacjentów), którzy byli poddawani klasycznemu PRP bez manewru refleksologicznego. Wyniki obejmowały polepszenie czynności płuc, tolerancji wysiłku i wydolności mierzone testem 6-minutowego marszu; wynik w zakresie duszności mierzony był kwestionariuszem Modified British Medical Research Council (mMRC), stan zdrowia określony w teście Combined Assessment (CAT) oraz parametry gazometrii krwi.
Wyniki. Porównanie różnych zmiennych w obu grupach przed PRP i refleksologią wykazało statystycznie istotne różnice jedynie w zakresie średnich wartości natężonej pojemności życiowej (FVC), chociaż to samo porównanie po pełnym PRP i refleksologii wykazało statystycznie istotne różnice w zakresie średnich wartości ciśnienia cząstkowego O2 (PO2), ciśnienia cząstkowego CO2 (PCO2), saturacji tlenem (SaO2), natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1), duszności i wyniku CAT z uwzględnieniem (p < 0,05).
Wniosek. Wraz z dodaniem refleksologii do PRP, wyniki kompleksowego programu PR u pacjentów z POChP przyniosły znaczną poprawę w zakresie duszności, gazometrii, wyniku FEV1 i CAT.
Słowa kluczowe
POChP, program rehabilitacji oddechowej, refleksologia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ haloterapii i urządzenia Acapella na funkcje wentylacyjne u mężczyzn z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc: badanie z randomizacją

Tarek Abo Elmaged Mohammed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Akram Abdel-Aziz said, Alaa Eldin Omar Shelby

Tarek Abo Elmaged Mohammed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Akram Abdel-Aziz said, Alaa Eldin Omar Shelby – Effects of the halotherapy versus Acapella device on the ventilatory functions in men patients with chronic obstructive pulmonary diseases: A randomized trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 132-137

Streszczenie
Cel. Celem pracy było porównanie wpływu haloterapii oraz urządzenia Acapella jako metody oczyszczania dróg oddechowych na odpowiedź funkcji wentylacyjnej u mężczyzn chorych na POChP. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu mężczyzn z umiarkowaną POChP na podstawie pomiarów spirometrycznych (umiarkowane 50% ≤ FEV1 < 80% przewidywanej). Wybrano ich z poradni klatki piersiowej szpitala policyjnego. Ich wiek wahał się od 40 do 60 lat, a wskaźnik masy ciała wynosił 25–30 kg/m2. Zostali oni losowo przydzieleni do dwóch grup. Grupa (A) była poddawana leczeniu urządzeniem Acapella połączonemu z rutynową fizjoterapią klatki piersiowej, w tym (oddychanie przeponowe, oddychanie z zaciśniętymi wargami i cykl aktywnego oddychania) przez 8 kolejnych tygodni, przez 24 sesje, 3 razy w tygodniu, po 50 minut na sesję 2 serie na sesję. Grupa (B) była poddawana haloterapii z naturalną solą oraz rutynowej fizjoterapii klatki piersiowej (w tym oddychanie przeponowe, oddychanie z zamkniętymi ustami i cykl aktywnego oddychania) przez 8 kolejnych tygodni, przez 24 sesje, 3 razy w tygodniu, 50 minut na każdą sesję, 2 serie na każdą sesję. Parametry wentylacyjne (FEV1, FVC i FEV1/FVC), dystans 6-minutowego marszu (6MWD) oraz stan zbadany za pomocą testu oceny POChP (CAT) mierzono przed i po 8 tygodniach treningu. Wyniki. Analiza statystyczna przy użyciu sparowanego testu t między wynikami przed i po treningu wykazała, że grupy (A) i (B) wykazały istotny wzrost parametrów wentylacji (FEV1%, FVC% i FEV1/FVC%) w grupie A (7,06%, 1,51% , 5,78%) i w grupie B (6,7%, 1,95%, 4,96%), oraz wzrost dystansu 6-minutowego marszu z (16,89%) dla grupy A i (14,5%) dla grupy B oraz znaczącą poprawę w zakresie stanu wg CAT po leczeniu: (22,8%) dla grupy A i (20,28%) dla grupy B. Porównując wyniki między dwiema badanymi grupami, nie stwierdzono istotnej różnicy w średnich wartościach po badaniu we wszystkich mierzonych zmiennych między dwiema grupami (A) i (B). Wnioski. Zarówno haloterapia, jak i urządzenie Acapella są podobnie skuteczne w zakresie parametrów wentylacji, teście dystansu 6-minutowego marszu i teście oceny POChP (CAT).
Słowa kluczowe
POChP, haloterapia, urządzenie Acapella
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena tętna treningowego u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP)

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of training heart rate in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 6-12

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena tętna treningowego u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w SP ZOZ Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach im. św. Jana Pawła II na oddziale rehabilitacji pulmonologicznej. W badaniu wzięło udział 205 osób. Każdy pacjent włączony do badania był chory na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Grupę stanowiło 100 kobiet oraz 105 mężczyzn. Do próby kwalifikowane były osoby z modelu rehabilitacji A oraz B. 155 osób należało do modelu B, a 50 osób do modelu A, natomiast średnia wieku wynosiła 55 lat. U chorych przeprowadzany był test 6-minutowego marszu przed oraz po rehabilitacji. W badaniach zostały uwzględnione następujące dane: tętno maksymalne z testu marszowego, tętno maksymalne pacjenta oraz tętno spoczynkowe.
Wyniki. 121 pacjentów osiągnęło przed rehabilitacją wynik % powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 60% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 74,69%. 143 pacjentów osiągnęło wynik % po rehabilitacji powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 70% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 79,19%. 205 pacjentów osiągnęło wynik % przed rehabilitacją powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 99,51% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 92%. Ilość pacjentów, którzy przed rehabilitacją osiągnęli powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, wynosiła 100% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 90,15%.
Wnioski. 1. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu maksymalnemu przed rehabilitacją u 60% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 70% pacjentów.
2. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu treningowemu przed rehabilitacją u 95% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 100% pacjentów.
3.Tętno maksymalne osiągane przez pacjentów w trakcie testu 6-minutowego marszu, jak się wydaje, może być wykorzystywane przy ustalaniu obciążania chorego w trakcie wysiłku fizycznego.
Słowa kluczowe:
POChP, pulmonologia, tętno wysiłkowe, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wybrane zagadnienia rehabilitacji oddechowej

Ryszard Rutkowski, Joanna Rutkowska, Krzysztof Rutkowski, Zenon Siergiejko

Ryszard Rutkowski, Joanna Rutkowska, Krzysztof Rutkowski, Zenon Siergiejko – Selected aspects of pulmonary rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2009; 9(1); 21-30

Streszczenie
Nasza publikacja podsumowuje aktualną wiedzę na temat rehabilitacji medycznej, a zwłaszcza rehabilitacji oddechowej. Rehabilitacja medyczna to interdyscyplinarne działanie mające na celu umożliwienie jak najbardziej aktywnego i samodzielnego życia, ukierunkowane na osoby chore i niepełnosprawne, które zmierza do jak najszybszego przywrócenia chorym możliwie jak największej sprawności fizycznej, psychicznej i zawodowej. Pożądane rezultaty rehabilitacji medycznej w znacznym stopniu zależą od planowanego działania, podejmowanego podczas leczenia przewlekłych zaburzeń funkcjonalnych organizmu oraz możliwości kontynuowania tego programu w środowisku zamieszkania. American Thoracic Society (ATS) i European Respiratory Society (ERS) w terapii przewlekłych chorób układu oddechowego zalecają rehabilitację oddechową, rozumianą jako postępowanie medyczne oparte na indywidualnie dobranym, wielospecjalistycznym programie, który poprzez odpowiednie rozpoznanie, leczenie, edukację i oddziaływanie na psychikę chorego stabilizuje i/lub odwraca fizjo- i psychopatologiczne objawy chorób płucnych. Każdy prawidłowo sformułowany program rehabilitacji oddechowej powinien uwzględniać edukację chorego i jego rodziny, kształtowanie odpowiednich zachowań zdrowotnych, zalecenia dietetyczne dotyczące prawidłowego odżywiania i poprawy masy ciała oraz właściwe oddziaływanie psychologiczne. Edukacja chorych stanowi zasadniczy element kompleksowej rehabilitacji oddechowej i powinna być wspólnym obowiązkiem chorego, jego rodziny, lekarza pierwszego kontaktu oraz członków zespołu terapeutycznego. Uzupełnieniem programu edukacji dla chorych z przewlekłymi chorobami układu oddechowego jest poradnictwo psychologiczne i żywieniowe, mające wpływ na ogólne samopoczucie i sprawność fizyczną chorego.
Słowa kluczowe
rehabilitacja oddechowa, edukacja, astma, POCHP, mukowiscydoza

Ocena skuteczności krótkotrwałego postępowania fizjoterapeutycznego na wybrane parametry funkcjonalne układu oddechowego pacjentów z POChP

Krystyna Rożek, Jan Szczegielniak, Marta Majewska-Pulsakowska, Anna Dor, Monika Bartczyszyn

Krystyna Rożek, Jan Szczegielniak, Marta Majewska-Pulsakowska, Anna Dor, Monika Bartczyszyn – Assessment of effectiveness of short-lived physiotherapy procedure on selected functional parameters of the respiratory system in patients with COPD Chronic Obstructive Lung Disease (COLD). Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 119-128

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności krótkotrwałego postępowania fizjoterapeutycznego na wybrane parametry czynnościowe płuc, gazometrii oraz wydolności fizycznej pacjentów z zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 40 hospitalizowanych mężczyzn z rozpoznaniem obturacyjnej choroby płuc. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy badane. Grupę pierwszą stanowiło 23 mężczyzn objętych tygodniowym procesem fizjoterapii, podnoszącej wydolność fizyczną pacjentów, drugą grupę – kontrolną stanowiło 17 pacjentów, u których stosowano jedynie leczenie farmakologiczne. Badania czynnościowe płuc zostały wykonane za pomocą aparatu FLOWSCREEN niemieckiej firmy Erich Jaeger. U wszystkich pacjentów wykonano także badania: gazometryczne krwi, 6-minutowy test marszu, pomiar wskaźnika BMI (Body Mass Index) oraz ruchomość klatki piersiowej.Wyniki. Osoby z grupy I po ukończonym procesie usprawniania pokonały dłuższy dystans marszu w 6-Minutowym Teście Korytarzowym, który w tym samym czasie uległ skróceniu u pacjentów z grupy kontrolnej. W obu grupach wzrosła natomiast średnia prędkości marszu, a także wartość MET wyliczana ze wzoru. Istotnie statystycznie wzrósł parametr FVC u pacjentów z grupy I. Istotną poprawę zanotowano także w badaniach gazometrycznych krwi dla parametrów pO2 i SaO2 w grupie badanej, a obniżenie, po takiej samej liczbie dni, w grupie kontrolnej. Wnioski. 1. Na skutek tygodniowego, specjalnego programu fizjoterapii wydłużył się dystans marszu, w czasie 6-minutowego testu marszowego. 2. Spośród parametrów czynnościowych układu oddechowego, tylko natężona pojemność życiowa płuc wzrosła istotnie. 3. Po tygodniu ćwiczeń istotnie wzrosło pO2 i SaO2 w badanej grupie.
Słowa kluczowe
rehabilitacja oddechowa, czynność układu oddechowego, tolerancja wysiłkowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Modele rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz

J. Szczegielniak, J. Łuniewski, M. Krajczy, K. Bogacz – Rehabilitation models for patients with COPD. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 126-137

Streszczenie
Program rehabilitacji obejmuje modele A, B, C, D, E. Podstawowym kryterium kwalifikacji do odpowiedniego modelu jest ocena tolerancji wysiłkowej, stopnia upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc (wskaźnik FEV1), duszności oraz sprawności fizycznej.
Pozostałe kryteria brane pod uwagę przy ocenie chorego to wiek, duszności, sprawność fizyczna. Do modelu E kwalifikowani są chorzy, u których występują przeciwwskazania do testu wysiłkowego lub występuje niewydolność krążeniowo-oddechowa. Poszczegoólne modele obejmują trening na ergometrze rowerowym, ćwiczenia oddechowe i ogólnie usprawniające, trening oporowy lub trening stacyjny, spacer, inhalacje, drenaż ułożeniowy i efektywny kaszel, oklepywanie klatki piersiowej, fizykoterapia i masaż.

Słowa kluczowe:
program rehabilitacji, POChP, modele rehabilitacji

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Testy wysiłkowe stosowane w rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski – Exercise tolerance tests used in physiotherapy for COPD patients. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 24-30

Streszczenie
Podstawą programu fizjoterapii w POChP jest trening wytrzymałościowy. Jednak aby dokładnie ustalić wartość obciążenia u każdego pacjenta, należy wykonać test wysiłkowy. Test wysiłkowe pozwalają odpowiednio zaplanować trening wydolnościowy oraz ocenić jego skuteczność. Jednocześnie są miarodajnym narzędziem do oceny korzyści płynących z rehabilitacji. Testy wysiłkowe stosuje się między innymi w celu kwalifikacji do fizjoterapii, programowania treningu, wykrycia objawów ograniczających wysiłek, kontroli procesu fizjoterapii i oceny efektów fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
testy wysiłkowe, POChP

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2