defects of posture

Zaburzenia kontroli miednicy w pozycji siedzącej i podczas siadania jako przejaw hipotonii posturalnej u dzieci w wieku przedszkolnym

Małgorzata Matyja, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Marta Syryjczyk

Małgorzata Matyja, Edward Saulicz, Mirosław Kokosz, Marta Syryjczyk – Disturbances of pelvic control in sitting and while assuming a sitting position as a manifestation of postural hypotonia in pre-school children. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 31-39

Streszczenie

Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena związku pomiędzy ustawieniem miednicy w pozycji siedzącej a jakością postawy ciała w pozycji stojącej oraz sposobem przechodzenia do siadu z pozycji leżącej tyłem u 6-letnich dzieci. Materiały i metody. Badaniami objęto 37-osobową grupę 6-letnich dziewczynek i chłopców. U wszystkich dzieci oceniono jakość postawy ciała, wykorzystując w tym celu zmodyfikowany arkusz oceny postawy wg Hoppe. Ocenie poddano również sposób utrzymywania pozycji siedzącej w tzw. siadzie prostym oraz sposób przechodzenia z pozycji leżącej tyłem do siadu prostego. Ponadto, za pomocą plurimetru Rippsteina oceniono kąt tyłopochylenia miednicy w pozycji siedzącej. Analizę statystyczną oparto na teście korelacji Spearmana, teście Manova-Anova (wariancja wielokrotna) oraz teście post hoc Tukeya, każdorazowo przyjmując za poziom krytyczny p < 0,05.Wyniki. Zaobserwowano wysoką statystycznie zależność między wielkością kąta tyłopochylenia miednicy a jakością postawy (r = 0,67 p < 0,001). Zależność między sposobem przyjmowania pozycji siedzącej i jakością postawy ciała jest również istotna statystycznie i wynosi r = 0,44 p < 0,01.Wnioski. Ocena kontroli miednicy w pozycji siedzącej i podczas jej przyjmowania jest dobrym i przydatnym sposobem oceny napięcia posturalnego u dzieci.

Słowa kluczowe:

postawa ciała, wady postawy, hipotonia posturalna, kontrola miednicy

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Neurorozwojowa analiza ćwiczeń korekcyjnych

Małgorzata Matyja, Ewa Zmudzka-Wilczek, Barbara Karasz

Małgorzata Matyja, Ewa Zmudzka-Wilczek, Barbara Karasz – Neurodevelopmental analysis of postural correction exercises. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 251-259

Streszczenie
Ćwiczenia korekcyjne w wadach postawy ciała prowadzone mogą być w oparciu o koncepcję Wilesa, wyodrębniającą 4 typy wad postawy, uwarunkowane nieprawidłowym ustawieniem miednicy. Ćwiczenia obejmują (w zależności od typu wady) wzmacnianie lub rozluźnianie grup mięśniowych wykazujących nieprawidłową aktywność. Według większości autorów postępowanie korekcyjne zawiera: ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia antygrawitacyjne i elongacyjne, ćwiczenia mięśni obręczy barkowej, ćwiczenia mięśni brzucha, ćwiczenia mięśni grzbietu, ćwiczenia rozluźniające. Koncepcja neurorozwojowa przed-stawia rozwój postawy jako efekt stopniowej integracji napięcia mięśniowego w trakcie rozwoju mechanizmu odruchu postawy (zwanego też mechanizmem antygrawitacyjnym). Rozwój postawy nie jest związany ze wzmacnianiem poszczególnych grup mięśni posturalnych, lecz z integracją ich funkcji w reakcjach nastawczych i równowagi. Postawa ciała uwarunkowana jest wieloma czynnikami, w tym także regulacją ośrodkową. Jakość regulacji ośrodkowej związana jest ze stopniowo rozwijającym się w ontogenezie mechanizmem odruchu postawy. Zgodnie z koncepcją neurorozwojową prawidłowo funkcjonujący mechanizm odruchu postawy zawiera zależne od siebie składowe: prawidłowe napięcie posturalne, prawidłowe unerwienie reciprokalne oraz prawidłowe wzorce posturalne i motoryczne. W przypadku obniżonego napięcia posturalnego, mechanizm odruchu postawy nie rozwija się prawidłowo, a dzieci kompensują niedobory napięcia posturalnego ustawiając poszczególne odcinki ciała w sposób ułatwiający funkcjonowanie w warunkach grawitacji. Podstawowym problemem jest tu hipotonia posturalna, zaburzająca funkcjonowanie pozostałych składowych omawianego mechanizmu antygrawitacyjnego. Powstające wady postawy są następstwem samoistnej kompensacji hipotonii posturalnej. Ustawienie miednicy może tu być jednym z elementów kompensacji, a nie przyczyną wad postawy. Celem pracy jest zaprezentowanie ćwiczeń korekcyjnych uwzględniających dodatkowo ćwiczenia usprawniające mechanizm odruchu postawy (ćwiczenia normalizujące napięcie posturalne, ćwiczenia reakcji nastawczych i reakcji równoważnych).