Tag: diatermia

Kwasy huminowe i ich rola w działaniu przeciwzapalnym borowiny

Agnieszka Sobolewska-Samorek, Marlena Warowna, Agata Czępińska, Monika Szewczyk

Agnieszka Sobolewska-Samorek, Marlena Warowna, Agata Czępińska, Monika Szewczyk – Humic acids and their role in the anti-inflammatory effect of peloid. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 150-155

Streszczenie
Cel pracy.
Celem pracy było określenie zawartości kwasów huminowych w badanej borowinie.
Materiał i metody.
Surowiec poddano badaniom fizykochemicznym. Analizowano skład chemiczny substancji organicznych zawartych w badanym peloidzie, w tym zawartość kwasów huminowych.
Wyniki badań.
Surowiec zawierał 72% substancji organicznych w suchej masie, z czego 40% stanowiły kwasy huminowe. Zawartość kwasów huminowych w borowinie z nowego złoża B była wyższa niż w borowinach kontrolnych. Niższe wartości charakteryzowały borowinę K2. Najmniej kwasów huminowych wyizolowano z borowiny kontrolnej K1.
Wnioski.
Borowiny kontrolne, zarówno K1, jak i K2, wykazały znacznie niższą zawartość kwasów huminowych, a różnice były statystycznie istotne w porównaniu z borowiną B.
Słowa kluczowe:
kręgosłup, choroba zwyrodnieniowa, diatermia, fale radiowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności terapeutycznej diatermii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową okolicy lędźwiowej kręgosłupa

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal – Evaluation of therapeutic effectiveness of diathermy in patients with degenerative disease of the lumbar spine. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 70-76

Streszczenie
Wstęp. Diatermia jest jednym z bodźców wykorzystywanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Ciepło endogenne wpływa na złagodzenie objawów choroby. Zabiegi diatermii różnią się ze względu na wielkość fal oraz częstotliwość drgań elektromagnetycznych. Celem pracy jest ocena skuteczności diatermii generowanej przez fale krótkie i fale radiowe w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 68 osób z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego, spośród których wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 36 osób poddanych terapii falami radiowymi z wykorzystaniem urządzenia Thermo TK. Grupę porównawczą stanowiło 32 osoby, poddane zabiegom diatermii krótkofalowej. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie oceny bólu według skali VAS i skali Laitinena oraz zakresu ruchu mierzonego testem Schobera i testem palce-podłoga. Wyniki. W obu grupach zaobserwowano po terapii istotne statystycznie (p < 0,0001) zmniejszenie dolegliwości bólowych wg skali Laitinena (Me (IQR) odpowiednio przed i po terapii: w grupie badanej: 6,5 (5–9) pkt vs 4 (3–5,5) pkt oraz w grupie porównawczej: 6 (5–8) pkt vs 4 (3–5) pkt), a także wg skali VAS – w grupie badanej: 6 (5–7,5) pkt vs 4 (3–4) oraz w grupie porównawczej: 6 (5–7,5) pkt vs 3 (3–5) pkt. Istotnej poprawie w każdej z grup uległy również wyniki testu palce-podłoga oraz testu Schobera. Wnioski. Bez względu na długość fal generujących ciepło endogenne, oba zabiegi wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę zakresu ruchu kręgosłupa lędźwiowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową.
Słowa kluczowe:
kręgosłup, choroba zwyrodnieniowa, diatermia, fale radiowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie wpływu krioterapii i diatermii na pobudliwość nerwów czuciowych u osób zdrowych

Barbara Szpotowicz, Anna Polak, Krzysztof Gieremek, Cezary Kucio, Janusz Kubacki, Piotr Czech

Barbara Szpotowicz, Anna Polak, Krzysztof Gieremek, Cezary Kucio, Janusz Kubacki, Piotr Czech – Study of the effects of cryotherapy and diathermy on cutaneous nerve excitability in healthy people. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 123-134

Streszczenie
Celem pracy była ocena i porównanie zmian pobudliwości czuciowej nerwu skórnego przyśrodkowego przedramienia (n. s. p. p.) pod wpływem zabiegów ochładzania i ogrzewania u osób zdrowych. Badanie przeprowadzono u 133 zdrowych ochotników w wieku od 19 do 36 lat, których losowo przydzielono do jednej z czterech grup porównawczych A, B, C i D. Bezpośrednio przed zabiegiem u każdej z osób przeprowadzono pomiar temperatury skóry w obszarze unerwienia n. s. p. p. oraz zbadano pobudliwość włókien czuciowych za pomocą chronaksymetrii. Następnie w grupie A przeprowadzono 20-minutowy zabieg ochładzania za pomocą okładów żelowych schłodzonych do temperatury -10°C. W grupie B ochotników poddano 2-minutowemu chłodzeniu parami azotu o temperaturze -160°C. W grupie C wykonano zabiegi promieniowaniem mikrofalowym o mocy wynoszącej średnio 100 W. W grupie D przeprowadzono diatermię krótkofalową o mocy wynoszącej średnio 280 W. Rozgrzewanie w grupach C i D trwało po 12 minut. Pomiary temperatury skóry i chronak-symetria były przeprowadzone ponownie we wszystkich grupach bezpośrednio po zabiegu oraz 20 minut po zabiegu. W grupach A, B i C zaobserwowano istotne statystycznie wydłużenie chronaksji czuciowej n. s. p. p. bezpośrednio po zabiegu oraz 20 minut po zabiegu w stosunku do stanu wyjściowego. W grupie D nie stwierdzono istotnych statystycznie zmian pobudliwości włókien czuciowych. Zabiegi ochładzania oraz zabieg ogrzewania diatermią mikrofalową spowodowały obniżenie pobudliwości czuciowej n. s. p. p. Zabieg rozgrzewania diatermią krótkofalową nie wpłynął na zmniejszenie pobudliwości n. s. p. p.
Słowa kluczowe
pobudliwość, nerwy czuciowe, krioterapia, diatermia

Badanie wpływu lokalnej termoterapii na pobudliwość nerwowo-mięśniową u osób zdrowych

Anna Kamykowska, Cezary Kucio, Piotr Król, Ryszard Zarzeczny, Robert Roczniok

Anna Kamykowska, Cezary Kucio, Piotr Król, Ryszard Zarzeczny, Robert Roczniok – An investigation of the effects of local thermotherapy on neuromuscular excitability in healthy people. Fizjoterapia Polska 2011; 11(3); 241-252

Streszczenie
Celem pracy była ocena zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej pod wpływem lokalnie działających zabiegów chłodzących i rozgrzewających u osób zdrowych. Badanie zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej przeprowadzono u 130 ochotników, którzy zostali losowo podzieleni do czterech grup porównawczych A, B, C i D. W każdej grupie przeprowadzony został pomiar temperatury skóry na przebiegu nerwu pośrodkowego. Następnie za pomocą chronaksymetrii zbadano pobudliwość mięśnia zginacza długiego kciuka, pobudzanego metodą pośrednią – przez nerw. Po czym badani zostali poddani odpowiednim zabiegom. W grupie A przeprowadzano 12-minutowy zabieg chłodzenia za pomocą okładów żelowych o temperaturze -10ºC. W grupie B wykonywano 2-minutowe chłodzenie za pomocą par ciekłego azotu o temperaturze – 160ºC. W grupie C wykonano diatermię mikrofalową (2450 MHz) trwającą 12 minut. W grupie D stosowano 12 – minutową diatermię krótkofalową (27 MHz). Bezpośrednio po zabiegu mierzono ponownie temperaturę skóry i wykonywano chronaksymetrię. Trzeci i ostatni pomiar temperatury skóry i chronaksji był przeprowadzany 20 minut po zakończeniu zabiegu. Zabiegi schładzania żelami o temperaturze -10ºC i parami ciekłego azotu o temperaturze -160ºC oraz diatermia krótkofalowa o mocy 280 W powodują zmniejszenie pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Efekt obniżenia pobudliwości utrzymuje się, co najmniej 20 minut po zabiegu. Zabieg rozgrzewania diatermią mikrofalową o mocy 100 W nie powoduje obniżenia pobudliwości nerwowo- mięśniowej.
Słowa kluczowe
krioterapia, diatermia, ciepłolecznictwo