Tag: Down Syndrome

Rozwój somatyczny dzieci z zespołem Downa (ZD) leczonych kompleksowo w systemie ambulatoryjnym

Ludwika Sadowska, Monika Mysłek, Agata Gruna-Ożarowska

Ludwika Sadowska, Monika Mysłek, Agata Gruna-Ożarowska – Somatic development of children with Down Syndrome (DS) who were treated in ambulatory system. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 21-28

Streszczenie
Autorzy przeprowadzili ocenę przebiegu rozwoju somatycznego u dzieci z zespołem Downa rehabilitowanych w systemie ambulatoryjnym. Trisomia 21 pary chromosomów jest przyczyną nieharmonijnego rozwoju somatycznego. Retrospektywne badania na podstawie istniejącej dokumentacji medycznej przeprowadzono u 549 dzieci z ZD w wieku 0-18 lat, zarejestrowanych w latach 1995-2001. Genetycznie uwarunkowane narastające zaburzenia rozwoju fizycznego wraz z wiekiem stwierdzono na podstawie pomiarów antropometrycznych antropometrycznych badanych dzieci. Dzieci młodsze charakteryzuje duży niedobór masy ciała i wzrostu oraz małe obwody głowy i klatki piersiowej, a w drugiej dekadzie życia niskorosłość i otyłość. Nieprawidłowy rozwój fizyczny pozostaje w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z nieprawidłowym rozwojem umysłowym, wadami wrodzonymi, niedoczynnością tarczycy i częstymi infekcjami.

Słowa kluczowe:
zespół Downa, rozwój somatyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Niestabilność szczytowo-obrotowa u osób z zespołem Downa

Paweł Przekwas, Agnieszka Idychowaska, Jerzy Jaskiewicz, Zbigniew Pawłowski

Paweł Przekwas, Agnieszka Idychowaska, Jerzy Jaskiewicz, Zbigniew Pawłowski – Atlantoaxial instability in individuals with Down Syndrome. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 229-234

Streszczenie
Nadmiar materiału genetycznego w zespole Downa jest przyczyną występowania szeregu zaburzeń strukturalnych w obrębie układu kostno-stawowego, czego przykładem jest niestabilność szczytowo-obrotowa. Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy na temat przyczyn oraz zakresu i dynamiki zmian w obrębie niestabilności szczytowo-obrotowej. Na podstawie analizy literatury autorzy podjęli próbę oceny zagrożeń jakie niesie ze sobą szeroko rozumiana rehabilitacja osób z zespołem Downa, u których stwierdzono niesymptomatyczną niestabilność szczytowo-obrotową.

Słowa kluczowe:
zespół Downa, niestabilność szczytowo-obrotowa, materiał genetyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia dzieci z zespołem Downa

Agnieszka Adameczek, Bożena Werner

Agnieszka Adameczek, Bożena Werner – Physiotherapy of children with Down syndrome. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 381-391

Streszczenie
Zespół Downa jest jednostką chorobową, w której pacjenci mają charakterystyczny fenotyp oraz często wady narządowe i układowe. Odrębność budowy ośrodkowego układu nerwowego powoduje opóźnienie w rozwoju psychoruchowym oraz późniejsze upośledzenie umysłowe. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych poglądów dotyczących usprawniania dzieci z zespołem Downa na każdym etapie ich życia, poczynając od okresu niemowlęcego do szkolnego. Dla zapewnienia jak najlepszego rozwoju pacjentów z zespołem Downa niezbędne jest prowadzenie procesu usprawniania, w tym regularnej fizjoterapii, już w pierwszych miesiącach życia oraz jej kontynuowanie w wieku przedszkolnym i szkolnym. Celem stosowanej fizjoterapii u niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym jest poprawa napięcia mięśniowego oraz wspomaganie rozwoju psychoruchowego, natomiast u dzieci w wieku szkolnym osiągnięcie płynności i zgrabności ruchów oraz poprawa wydolności fizycznej. Najczęstszymi metodami fizjoterapeutycznymi stosowanymi u tych dzieci są metoda NDT-Bobath i Vojty połączone z metodami edukacyjnymi Weroniki Sherborne, integracji sensorycznej i hipoterapią. Metoda NDT-Bobath wykorzystuje punkty kluczowe do sterowania ruchem dziecka i stymulowania prawidłowych odpowiedzi ruchowych oraz hamowania patologicznych. W metodzie Vojty wykorzystuje się strefy stymulacji do torowania odruchowych wzorców posturalnych i motorycznych. Istotą metody Weroniki Sherborne jest wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch, kontakt fizyczny i emocjonalny z ćwiczącym partnerem. Terapia integracji sensorycznej dostarcza kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych, w taki sposób, aby dziecko mogło spontanicznie formować swoje reakcje adaptacyjne, doprowadzając do integracji tych wrażeń. Hipoterapia polega na wykonywaniu ćwiczeń podczas spokojnej jazdy konnej.
Słowa kluczowe
zespół Downa, metoda Vojty, metoda NDT-Bobath

Fizjoterapia dziecka z zespołem Downa i wrodzoną wadą serca – opis przypadku

Agnieszka Adameczek, Bożena Werner

Agnieszka Adameczek, Bożena Werner – Physiotherapy of a child with Down syndrome and congenital heart disease – case study. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 72-82

Streszczenie
Wstęp. Dzieci z zespołem Downa, u których w pierwszych miesiącach życia wykonano korekcje wad narządowych oraz rozpoczęto regularną fizjoterapię, charakteryzują się lepszym rozwojem psychoruchowym w porównaniu do dzieci, u których te działania były wdrożone w późniejszym wieku. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie rozwoju psychoruchowego i wyników kompleksowego procesu usprawniania w okresie pierwszych 2 lat życia u chłopca z zespołem Downa i wrodzoną wadą serca. Opis przypadku. Chłopiec z zespołem Downa i wrodzoną wadą serca pod postacią ubytku w przegrodzie międzykomorowej i przegrodzie międzyprzedsionkowej. Pacjenta regularnie usprawniano od 2 miesiąca życia. Początkowo stosowano metodę Vojty, w okresie okołooperacyjnym stosowano fizjoterapię oddechową, w 10 miesiącu życia dziecka rozpoczęto stosowanie metod NDT-Bobath, Weroniki Sherborne, integracji sensorycznej i stymulacji wolnozmiennym polem magnetycznym. Przeanalizowano umiejętności pacjenta w zakresie dużej motoryki (unoszenie głowy, obroty, siad, podciąganie się do stania, stanie, raczkowanie, chodzenie samodzielne i z pomocą, chodzenie po schodach, bieganie), umiejętności osobistych i społecznych, samoobsługi (uśmiechanie się do rodziców, spożywanie pokarmów stałych, picie z kubeczka, samodzielne spożywanie posiłków, wchodzenie wzrokiem za przedmiotem, chwytanie wiszącej grzechotki) oraz zdolności porozumiewania się w okresie 27 miesięcy. Wnioski. Regularne usprawnianie dziecka z zespołem Downa od jak najwcześniejszych miesięcy życia oraz troskliwa opieka rodziców umożliwia poprawę jego poziomu rozwoju psychoruchowego, co wiąże się z plastycznością rozwojową, pamięciową i naprawczą tkanki nerwowej człowieka.
Słowa kluczowe
fizjoterapia dziecka, rozwój psychoruchowy, zespół Downa

Wpływ testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców niemowląt z zespołem Downa w procesie terapeutycznym

Anna Kloze, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Agnieszka Stępień, Jolanta Stępowska, Agata Kuźmicka, Małgorzata Łukowicz

A. Kloze, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, A. Stępień, J. Stępowska, A. Kuźmicka, M. Łukowicz – The effect of carrying out the ‘Test of Infant Motor Performance’ on parental attitudes towards Down syndrome infants during the therapeutic process. FP 2014; 14(4); 34-45

Streszczenie
Wstęp. Integralną częścią fizjoterapii dziecka z zespołem Downa (ZD) jest ocena jego rozwoju ruchowego przed podjęciem usprawniania. Trafna ocena stanu dziecka i  współpraca  rodziny jest warunkiem podjęcia skutecznej pomocy niemowlęciu prezentującemu zaburzenia rozwoju. Test TIMP (Test of Infant Motor Performance) jest narzędziem badawczym służącym do oceny wzorców postawy i wzorców ruchu prezentowanych u pacjentów w pierwszych miesiącach życia. Konstrukcja testu TIMP umożliwia ocenę podstawowego repertuaru aktywności własnej dziecka w odpowiedzi na bodźce płynące z otoczenia. Celem badań była ocena wpływu testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców i opiekunów dzieci z zespołem Downa.
Materiał i metody. Zbadano 64 pacjentów z zespołem Downa w wieku od 2 – 17 tyg. życia (średnio 9,4 tygodnia życia (SD +/- 4.5)), z pełną trisomią w 21 parze chromosomów.  Rodzice dzieci z zespołem Downa oraz niemowląt z grupy kontrolnej po badaniu testem TIMP wypełniali  autorską ankietę dotyczącą wartości edukacyjnej testu. Ankieta zawierała 10 pytań odnoszących się do sposobu badania, w tym przystępności  oceny testem TIMP dla opiekunów.
Wyniki. Ocena  rozwoju ruchowego  niemowląt z zespołem Downa wykazała, iż dzieci z zespołem Downa badane testem TIMP wykazują zaburzenia neurorozwojowe w stosunku do dzieci zdrowych.
Wnioski. Na podstawie wyników ankiety stwierdzono, iż test TIMP jest bezpieczny i przyjazny dla  dziecka  w ocenie rodziców, pozwala na budowanie zaufania do specjalisty i ułatwia włączanie rodziców niemowląt z zespołem Downa w proces terapeutyczny.

Słowa kluczowe:
Zespół Downa, TIMP, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Warunki socjo-demograficzne rodzin dzieci z Zespołem Downa urodzonych w latach 1980-2010 diagnozowanych i leczonych według Wrocławskiego Modelu Usprawniania. Dwudziestoletnie obserwacje

Ludwika Sadowska, Ewa Gieysztor, Anna Markuszewska, Anna Maria Choińska

L. Sadowska, E. Gieysztor, A. Markuszewska, A. M. Choińska – Sociodemographic conditions of families of children with Down syndrome born between 1980-2010 diagnosed and treated according to the Wroclaw Rehabilitation Model. Twenty years of observations. FP 2016; 16(2); 74-83

Streszczenie
Wstęp. Istnieje szereg czynników socjo-demograficznych, wpływających na rozwój dzieci z Zespołem Downa (ZD). Poznanie ich dostarcza wiedzę terapeutom, dzięki której zwiększa się szansa pomocy osobom niepełnosprawnym i ich opiekunom.
Cel. Celem pracy jest retrospektywna ocena warunków socjo-demograficznych rodziny tj. określenie miejsca i warunków zamieszkania, charakter rodziny, dzietność, źródła utrzymania, zatrudnienie i wykształcenie rodziców,  ich stan zdrowia, oraz sprawowania opieki nad dzieckiem.
Materiał i metoda. Analiza obejmuje dokumentację 200 dzieci z ZD leczonych w latach 1980-2010 w Samodzielnej Pracowni Rehabilitacji Rozwojowej (SPRR) w Katedrze Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Dzieci uczestniczyły w rehabilitacji wg Wrocławskiego Modelu Usprawniania (WMU). Materiał badań podzielono  na 3 grupy, ze względu na dekadę, w której się urodzili. Grupa A obejmuje 50 dzieci urodzonych w latach 1980-1989 (28 dziewcząt i 22 chłopców), grupa B to 100 dzieci urodzonych w latach 1990-1999 (48 dziewcząt, 52 chłopców) oraz grupa C – 50 urodzonych w latach 2000-2010 (25 dziewcząt, 25 chłopców).
Wyniki i wnioski. Na przestrzeni lat zaobserwowano poprawę źródeł utrzymania rodzin dzieci z ZD, na które składa się wysoki poziom wykształcenia rodziców, zarówno matek jak i ojców, wzrost zatrudnienia w zakładach prywatnych, pełna rodzina, w większości przynajmniej dwoje, troje dzieci oraz udział obojga rodziców w opiece nad dzieckiem w dobrych i bardzo dobrych warunkach mieszkaniowych. Korzystny wpływ środowiska na warunki rozwoju i efekty rehabilitacji są widoczne w uzyskaniu dojrzałości społecznej i funkcjonowaniu dziecka z zespołem Downa.

Słowa kluczowe:
Zespół Downa, WMU, warunki socjodemograficzne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim