Tag: elektrostymulacja

Wpływ laseroterapii niskiego poziomu i stymulacji elektrycznej na regenerację nerwu twarzowego u pacjentów z porażeniem Bella: randomizowane badanie kontrolowane

Ahmed Mohammed Fouad Shoman, Ashraf Hassan Saleh, Ahmed Mohamed Abdelhalim, Ahmed Nazmy Kassab


Ahmed Mohammed Fouad Shoman, Ashraf Hassan Saleh, Ahmed Mohamed Abdelhalim, Ahmed Nazmy Kassab – Effect of low level laser versus electrical stimulation on facial nerve regeneration in patients with Bell’s palsy: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 16-23

Streszczenie

Cel. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu porównania wpływu laseroterapii niskiego poziomu i stymulacji elektrycznej na porażenie Bella. Metody. Randomizowane kontrolowane badanie przeprowadzono na 45 pacjentach obu płci z porażeniem Bella; ich wiek wahał się od 18 do 45 lat. Pacjenci zostali losowo podzieleni na trzy równe grupy. Wszystkie grupy (A, B i C) zostały poddane leczeniu. Dodatkowo grupa (A) (laseroterapia niskiego poziomu) była poddawana laseroterapii niskiego poziomu, dwie sesje/tydzień przez 6 tygodni, natomiast grupa (B) (grupa ES) była poddawana stymulacji elektrycznej przez ten sam czas, a grupa (C) (kontrolna) była poddawana leczeniu tradycyjnemu, które obejmowało masaż i ćwiczenia twarzy. Najważniejszym skutkiem przeprowadzanego badania był stopień regeneracji nerwu twarzowego oceniany na podstawie obecności ostrych fal nerwu twarzowego widocznych w badaniu elektromiograficznym, natomiast drugorzędnymi skutkami były funkcje motoryczne twarzy oceniane w skali House-Brackmanna oraz jakość życia mierzona wskaźnikiem niepełnosprawności twarzy. Wyniki zostały ocenione przed i po 6 tygodniach leczenia. Wyniki. Wystąpiła statystycznie istotna różnica (P=0,0001) między trzema grupami w zakresie wskaźnika niepełnosprawności twarzy i wyniku House-Brackmann na korzyść grupy poddawanej laseroterapii. Wniosek. Laseroterapia niskiego poziomu jest skuteczniejsza niż stymulacja elektryczna i leczenie tradycyjne w osiąganiu powrotu do zdrowia u pacjentów z porażeniem Bella.

Słowa kluczowe:
porażenie nerwu twarzowego, laseroterapia niskiego poziomu, elektrostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Elektrostymulacja postępem w fizjoterapeutycznym leczeniu obrzęków chłonnych

Krzysztof Gieremek, Jolanta Rojczyk-Chmarek, Zbigniew Śliwiński

Krzysztof Gieremek, Jolanta Rojczyk-Chmarek, Zbigniew Śliwiński – Electrostimulation as an improved physical therapy treatment of lymphoedema. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 300-305

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawione zostały morfologiczne i elektrofizjologiczne właściwości mięśni gładkich naczyń limfatycznych. Omówione zostały najczęstsze zaburzenia układu limfatycznego wraz z mechanizmem powstawania obrzęku limfatycznego. W formie przeglądowej opisane zostały znane i stosowane metody fizjoterapii takie jak ucisk zewnętrzny, kompresja pneumatyczna, masaż ciśnieniowy, drenaż ręczny, ćwiczenia leczniczo-ruchowe. Materiał i metody. Tematem głównym pracy jest oryginalna metoda elektrostymulacji mięśni gładkich, która uwzględnia odrębność elektrofizjologiczną mięśni naczyń limfatycznych. Szczegółowo zostały opisane rodzaje impulsów elektrycznych użytych do tego rodzaju zabiegu, opcje programowe tj. program terapeutyczny i profilaktyczny oraz opisana została metodyka zabiegu. W pracy zamieszczone zostały również przykładowe schematy postępowania terapeutycznego wraz z ich przeznaczeniem klinicznym. Wnioski. Przedstawiona metoda elektrostymulacji jak i zaprezentowany do tego celu aparat jest pierwszym tego rodzaju rozwiązaniem konstrukcyjnym, które uwzględnia specyfikę budowy i czynność układu limfatycznego. Tego rodzaju stymulacja znajdzie zapewne zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, gdzie często dużym problemem terapeutycznym są obrzęki pochodzenia limfatycznego.

Słowa kluczowe:
układ limfatyczny, obrzęki chłonne, metody fizjoterapii, elektrostymulacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany wartości sił reakcji podłoża kończyn dolnych podczas wejścia i zejścia po schodach u pacjentów poddanych fizjoterapii po operacjach chrząstki stawu kolanowego

Andrzej Czamara, Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski

Andrzej Czamara, Jerzy Widuchowski, Wojciech Widuchowski – Changes in floor reaction force while ascending and descending steps in patients undergoing physiotherapy after surgical repair of articular cartilage in the knee. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 337-344

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena zmian sił (N) reakcji podłoża w składowej pionowej kończyn dolnych u pacjentów pomiędzy 14 a 18 tygodniem fizjoterapii po wybranych operacjach chrząstki stawów kolanowych. Materiał i metody. Badaniem objęto 55 osób, w tym 25 osób po operacjach chrząstki stawu kolanowego. Badani zostali podzieleni na 4 grupy. Wykonano badania na platformach tensometrycznych mtd-balans podczas wejścia i zejścia na schodach o wysokości jednego stopnia 19 cm. Badano zmiany sił (N) reakcji podłoża kończyn operowanych i zdrowych w składowej pionowej. Porównano wyniki osiągnięte pomiędzy 14. a 18. tygodniem fizjoterapii u pacjentów, z wynikami osób bez obrażeń chrząstki.

Słowa kluczowe:
platforma tensometryczna, obciążenie, ćwiczenia izometryczne, elektrostymulacja
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

150 lat elektrostymulacji. Rozwój technik elektrostymulacji w latach 1855-2005

Janusz Orzech

Janusz Orzech – 150 years of electrostimulation. The development of electrostimulation methods between years 1855 and 2005. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 185-191

Streszczenie
Stale rosnąca liczba technik elektroterapii powoduje, że w dostępnej krajowej i światowej literaturze obserwuje się pewne zamieszanie terminologiczne, podawane są niepełne lub nawet błędne informacje z zakresu elektrostymulacji, co znacznie utrudnia systematyzowanie tych zabiegów, szczególnie w aspekcie naukowo-dydaktycznym. W celu opracowania jednolitej definicji i systematyki elektrostymulacji, dokonano kwerendy dostępnej literatury, głównie źródłowej, na temat historii rozwoju badań i opracowywania różnych technik elektrostymulacji, obejmującej okres od początków naukowego zastosowania elektryczności do celów leczniczych w 1855 roku przez Duchenne’a, aż do 2005 r, na temat historii rozwoju badań i opracowywania różnych technik elektrostymulacji. Z analizy opracowań naukowych wynika, że stymulacja tkanek człowieka prądem elektrycznym ma stosunkowo długą jak na fizjoterapię, obejmującą 150 lat, historię badań i rozwoju różnych technik. Obserwuje się stałe doskonalenie i poszerzanie zakresu stosowanych technik, z których tylko franklinizacja została wycofana ze stosowania w praktyce fizykoterapeutycznej w większości krajów. W związku z dużą różnorodnością technik występującą współcześnie, autor proponuje następującą definicję elektrostymulacji: „Elektrostymulacja jest to zabieg elektroleczniczy polegający na wytwarzaniu skurczu mięśni poprzecznie prążkowanych, normalnie unerwionych, odnerwionych i mięśni gładkich oraz o działaniu przeciwbólowym, poprawiający krążenie krwi i usprawniający przepływ limfy”. Autor proponuje również zachowanie nazw i skrótów zabiegów elektrostymulacji stosowanych w różnym zestawieniu w literaturze anglojęzycznej: NMES, ESDM, FES, TENS, ATES i wprowadzenie ujednoliconej systematyki technik elektrostymulacji.

Słowa kluczowe:
elektrostymulacja, historia elektrostymulacji, techniki elektrostymulacji, systematyka

Wpływ kompleksowej terapii obejmującej ćwiczenia czynne, masaż klasyczny, krioterapię oraz łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego w leczeniu uszkodzeń pierścienia rotatorów

Ewa Grymel-Kulesza, Anna Polak, Janusz Kubacki, Bronisława Skrzep-Poloczek, Piotr Król

Ewa Grymel-Kulesza, Anna Polak, Janusz Kubacki, Bronisława Skrzep-Poloczek, Piotr Król – The effect of a multi-modality therapy including active exercises, classic massage, cryotherapy and a combination of ultrasound and electrical stimulation on rotator cuff injuries. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 107-123

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena efektywności kompleksowego leczenia uszkodzeń pierścienia rotatorów, obejmującego kinezyterapię, masaż leczniczy klasyczny oraz krioterapię i terapię skojarzoną (ultradźwięki i prąd elektryczny), a także porównanie efektywności krioterapii i terapii skojarzonej w leczeniu uszkodzeń pierścienia rotatorów. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 30 pacjentów, u których stwierdzono przewlekłe objawy uszkodzeń pierścienia rotatorów. Chorzy podzieleni byli losowo do dwóch grup porównawczych: A i B. W obu grupach prowadzono ćwiczenia czynne oraz masaż klasyczny okolicy barku (według jednolitego programu). Dodatkowo w grupie A wprowadzono łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego na punkty spustowe mięśni rotatorów barku, natomiast w grupie B stosowano krioterapię na okolicę barku. Efekty leczenia oceniano m.in. na podstawie zmian zakresów ruchomości stawu ramiennego, siły mięśni rotatorów barku oraz występowania i nasilenia dolegliwości bólowych. Wyniki i Wnioski. Zastosowane leczenie w obu grupach porównawczych przyniosło znamienny, pozytywny efekt. Wyniki leczenia chorych w grupie A okazały się nieznacznie lepsze niż w grupie B, co w przypadku ustępowania dolegliwości bólowych oraz poprawy zakresu ruchomości i siły niektórych mięśni, zostało potwierdzone statystycznie. Kompleksowa fizjoterapia, obejmująca kinezyterapię, masaż suchy, krioterapię i terapię skojarzoną (polegającą na łącznym działaniu ultradźwięków i terapii typu TENS) jest efektywnym sposobem leczenia następstw uszkodzenia pierścienia rotatorów. Terapia skojarzona, wykonywana bezpośrednio na mięśniowo—powięziowe punkty spustowe, daje nieco lepsze wyniki leczenia niż krioterapia.

Słowa kluczowe

uszkodzenia pierścienia rotatorów, fizjoterapia, ultradźwięki, elektrostymulacja, terapia skojarzona

Badanie skuteczności wybranych środków fizykalnych u chorych we wczesnym okresie po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego. Badanie wstępne

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Janusz Kubacki, Piotr Król

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Janusz Kubacki, Piotr Król – Assessment of the effectiveness of selected physical therapy procedures in the early post-operative period fol łowing ACL surgery. Pilot study. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 12-24

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była ocena efektywności leczenia obejmującego kinezyterapię, krioterapię i stymulację elektryczną u chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego (ACL). Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 24 pacjentów po rekonstrukcji ACL. Chorych podzielono losowo do dwóch grup porównawczych – A i B. W każdej z grup było 12 pacjentów. W obu grupach była prowadzona kinezyterapia i krioterapia według tego samego programu W grupie B dodatkowo została zastosowana elektrostymulacja. Na serię terapeutyczną składało się po 10 zabiegów kinezyterapii, krioterapii i elektrostymulacji. Zabiegi odbywały się 3 razy w tygodniu. W celu oceny postępów leczenia u chorych oceniano między innymi bierną i czynną ruchomość stawu kolanowego, mierzono obwód stawu kolanowego oraz przeprowadzano test obciążania kończyny. Wyniki. W obu grupach porównawczych po leczeniu stwierdzono istotne statystycznie zwiększenie zakresu ruchomości stawu kolanowego i zmniejszenie obrzęku stawu kolanowego. Test obciążania kończyny po leczeniu wykazał znamiennie statystycznie lepsze wyniki niż przed leczeniem u pacjentów w obu grupach porównawczych. Pomiędzy grupami nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w efektywności leczenia. Wnioski. Postępowanie obejmujące kinezyterapię i krioterapię jest skutecznym sposobem wspomagania leczenia chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego. Wprowadzenie elektrostymulacji nie przyniosło dodatkowych efektów terapeutycznych.
Słowa kluczowe
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, krioterapia, elektrostymulacja

Porównanie efektywności działania jonoforezy z ketonalem i łącznego działania ultradźwięków ze stymulacją elektryczną we wspomaganiu leczenia choroby pierścienia rotatorów

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Monika Romaniak, Janusz Kubacki, Piotr Król

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Monika Romaniak, Janusz Kubacki, Piotr Król – Comparison of the efficacy of Ketonal iontophoresis and the combination of ultrasound and electrical stimulation as adjunctive treatment for rotator cuff injuries. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 123-135

Streszczenie
Wstęp: Celem pracy była ocena efektywności leczenia uszkodzeń pierścienia rotatorów jonoforezą z ketonalem i terapią skojarzoną (TS; łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego). Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 30 pacjentów, z objawami uszkodzeń pierścienia rotatorów. Chorych podzielono losowo do dwóch grup porównawczych: A i B. W grupie A wykonywano jonoforezę z ketonalem. W grupie B stosowano terapię skojarzoną na punkty spustowe mięśnia nadgrzebieniowego i innych mięśni. Efekty leczenia oceniano na podstawie zmian zakresów ruchomości stawu ramiennego, siły mięśnia nadgrzebieniowego oraz występowania i nasilenia dolegliwości bólowych. Wyniki: Zastosowane leczenie w obu grupach porównawczych przyniosło znamienny efekt. Wyniki leczenia chorych w grupie B okazały się nieznacznie lepsze niż w grupie A (co w przypadku ustępowania dolegliwości bólowych i poprawy zakresu odwodzenia czynnego zostało potwierdzone statystycznie). Wnioski: Jonoforeza z ketonalem i terapia skojarzona są efektywnym sposobem leczenia następstw uszkodzenia pierścienia rotatorów. Terapia skojarzona, wykonywana bezpośrednio na mięśniowo – powięziowe punkty spustowe daje nieco lepsze wyniki leczenia niż jonoforeza z ketonalem.
Słowa kluczowe
pierścień rotatorów, jonoforeza, ultradźwięki, TENS, elektrostymulacja