Przydatność analizy sEMG do oceny sekwencji pobudzeń mięśni okolicy lędźwiowo-kulszowej u pacjentów z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa lędźwiowego

Karolina Kleist-Lamk, Rita Hansdorfer-Korzon, Stanisław Bakuła, Elżbieta Rajkowska-Labon

K. Kleist-Lamk, R. Hansdorfer-Korzon, S. Bakuła, E. Rajkowska-Labon – Usability of sEMG analysis for the evaluation of the muscles stimulation sequence in the lumbosciatic area in patients suffering from pain in lumbar spine. FP 2014; 14(3); 56-64

Streszczenie
Cele pracy: 1. Ocena związku pomiędzy zmianą sekwencji pobudzeń mięśni okolicy lędźwiowo-kulszowej a występowaniem funkcjonalnego bólu w odcinku L kręgosłupa w porównaniu do modelu Jandy.
2. Analiza różnic w zapisie elektromiografii powierzchniowej (sEMG) prawidłowego i zaburzonego wzorca rekrutacji mięśni podczas testu wyprostu w stawie biodrowym w dwóch podgrupach pacjentów, bólowych (podgrupa A) i bezbólowych (podgrupa B).
3. Ocena przydatności pomiaru sEMG w diagnozowaniu Pacjentów z bólami kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.
Materiał i metoda. Do badania zakwalifikowano 61 osób w wieku 20-35 lat ze średnią wieku 25 lat (+/- 6). Grupę badaną podzielono na dwie podgrupy. Do podgrupy A zakwalifikowano 33 osoby a do podgrupy B, kontrolnej, 28 osób. Wśród badanych przeprowadzono ankietę badawczą sporządzona na potrzeby pracy. Do badaniem sekwencji pobudzeń wykorzystano pomiary uzyskane z zapisu sEMG podczas testu wyprostu w stawie biodrowym, PHE Test, (ang. Prone Hip Extension Test).
Wyniki. Uzyskane wyniki podczas badania wzorca rekrutacji mięśni podczas testu PHE wykazały zmienioną kolejność aktywacji u Pacjentów z podgrupy A vs podgrupy B. Wyniki testu χ² potwierdziły istotną statystycznie zależność, osoby z objawami bólowymi kręgosłupa lędźwiowego statystycznie rzadziej wykazywały prawidłową kolejność angażowania mięśni: χ²=5,05, p=0,041. R=- 0,59 (zależność silna, ujemna).
Wnioski.  Zmiany w schemacie rekrutacji mięśni podczas wyprostu stawu biodrowego prowadzą do przeciążeń okolicy lędźwiowo-kulszowej, przyczyniając się do powstawania bólu w odcinku lędźwiowym. Elektromiografia powierzchniowa, ze względu na możliwość uzyskania wyniku ilościowego jest przydatną metodą oceny pracy mięśni.

Słowa kluczowe:
test Jandy, Test wyprostu stawu biodrowego, sEMG, ból dolnego odcinka pleców

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapeutyczna ocena czynności stawów skroniowo-żuchwowych wśród studentów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego

Maciej Krzyżanowski, Rita Hansdorfer-Korzon, Elżbieta Rajkowska-Labon

M. Krzyżanowski, R. Hansdorfer-Korzon, E. Rajkowska-Labon – The physiotherapeutic estimation of the act of temporal-mandibular joints among students of Medical University of Gdańsk. FP 2014; 14(4); 14-22

Streszczenie
Cel pracy. 1. Ocena czynności stawów skroniowo-żuchwowych wykazujących cechy dysfunkcji u studentów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. 2. Analiza  ilościowa występujących zaburzeń w stawach skroniowo-żuchwowych. 3. Wykazanie korelacji pomiędzy badanymi parametrami a analizowanymi dysfunkcjami  w  stawach skroniowo-żuchwowych
Materiał i  metoda badań. Do badania zakwalifikowano 40 studentów w wieku 19 do 27 lat (21 kobiet oraz 19 mężczyzn) ze średnią wieku 23 lata. Zastosowano dobór nieprobabilistyczny. Na potrzeby pracy skonstruowano kartę badania pacjenta. Ocenie podlegały m.in. takie parametry jak: zakres ruchomości żuchwy, wskaźnik dyskinetyczny Rozencwaiga, ruch głowy stawowej podczas odwodzenia żuchwy, objaw akustyczny, wskaźnik bólu, obecność punktów spustowych, zakres ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa.  Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z użyciem programu Statistica 10.
Wyniki. Analiza badanych parametrów wykazała, że zaburzenia zakresu ruchomości,  przynajmniej w jednym kierunku ruchu, występują wśród 87,5% (n=35) badanych. Wskaźnik dyskinetyczny Rozencwaiga potwierdził się u 37,5% (n=15). Asymetryczny ruch głów stawowych miał miejsce wśród 67,5% (n=27) badanych, a zaburzenia toru prowadzenia żuchwy oraz obecność objawu akustycznego wykazano u  80% (n=32) z 40 przebadanych osób. Pośród 57,5% (n=23) badanych stwierdzono obecność punktów spustowych w obrębie m. żwacza i m. skroniowego lub w jednym z nich. Dysfunkcja stawów s-ż koreluje m.in.  z ograniczeniem zakresu ruchu w odcinku szyjnym, z objawami akustycznymi, obecnością parafunkcji.
Wnioski. Wśród studentów zaobserwowano znaczący procent występowania objawów dysfunkcji stawu s-ż. Zwrócono uwagę na wysoki odsetek osób uprawiających parafunkcje. Wykazano korelacje statystycznie istotne dla  funkcji stawów s-ż.

Słowa kluczowe:
Staw skroniowo-żuchwowy, dysfunkcja, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim