Ocena funkcji stawu ramiennego po alloplastyce odwróconej – doniesienia wstępne

Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Magdalena Gębska, Sebastian Sokołowski, Anna Sobczak, Łukasz Kołodziej

E. Żyżniewska-Banaszak, M. Gębska, S. Sokołowski, A. Sobczak, Ł. Kołodziej – Shoulder joint function evaluation after reverse total shoulder arthroplasty – preliminary reports . Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 142-151

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia stanowi ważną część kompleksowego postępowania leczniczego u pacjentów po zabiegu odwróconej alloplastyki stawu ramiennego (ang. reverse total shoulder arthroplasty – RTSA). Pacjenci, kwalifikowani do zabiegu RTSA, zmagają się z dysfunkcjami stawu ramiennego o różnej etiologii – najczęściej z nienaprawialnym uszkodzeniem ścięgien stożka rotatorów. Celem fizjoterapii po RTSA jest przywrócenie utraconych funkcji stawu ramiennego w oparciu o celowany protokół usprawniania z uwzględnieniem zmienionych warunków biomechanicznych barku.
Materiały i metody. Materiał badany stanowiło 6 pacjentów po RTSA. U pacjentów przed zabiegiem i po odbytej rehabilitacji wykonano badanie, wykorzystując kwestionariusz Constanta. Model usprawniania wdrażano w dniu poprzedzającym zabieg operacyjny i kontynuowano przez 12 tygodni.
Wyniki. U każdego z pacjentów odnotowano poprawę ruchomości stawu ramiennego i zmniejszenie poziomu natężenia bólu.
Wnioski. Rehabilitacja po zabiegu RTSA poprawia funkcje stawu ramiennego wyrażoną zwiększeniem zakresu ruchomości stawu, eliminacją bólu i polepszeniem komfortu życia.
Słowa kluczowe:
staw ramienny, alloplastyka, ortopedia, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości i ograniczenia w sferze funkcjonalnej, emocjonalnej i intelektualnej a cechy socjodemograficzne mieszkańców Domu Pomocy Społecznej (DPS)

Magdalena Gębska, Kamila Startek, Katarzyna Weber-Nowakowska, Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Łukasz Kołodziej

M. Gębska, K. Startek, K. Weber-Nowakowska, E. Żyżniewska-Banaszak, Ł. Kołodziej – Possibilities and limitations in the functional, emotional and intellectual sphere and sociodemographic features of the residents of the Social Welfare Home (SWH). Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 110-118

Streszczenie
Prawidłowa ocena funkcjonowania oraz określenie potrzeb zdrowotnych seniora przy użyciu wystandaryzowanych skali i kwestionariuszy jest niezbędna do ustalenia jego zdolności do samodzielnej egzystencji oraz do określenia zakresu ingerencji leczniczej i koniecznej opieki.
Cel pracy. Ocena zależności między sprawnością fizyczną, emocjonalną i intelektualną a cechami socjodemograficznymi mieszkańców Domu Pomocy Społecznej (DPS).
Materiał i metody. Badaniu zostało poddanych 80 osób, w wieku od 70 do 90 lat. Badanie składało się z trzech części: autorskiej ankiety, oceny parametrów antropometrycznych, oceny stanu funkcjonalnego, intelektualnego i emocjonalnego mieszkańców DPS.
Wyniki. Uzyskane zmienne wykazywały się zależnościami, tj.: wykształcenie a sprawność fizyczna; płeć a sprawność fizyczna; płeć a skłonność do depresji; aktywność fizyczna a sprawność funkcjonalna; aktywność fizyczna a depresja; aktywność społeczna i ruchowa a depresja. W drugiej grupie analiza statystyczna nie wykazywała zależności między wiekiem a depresją oraz wykształceniem a depresją.
Wnioski. 1. Zwiększony wskaźnik masy ciała ma negatywny wpływ na stan funkcjonalny mieszkańców DPS.
2. Regularna aktywność fizyczna, dodatnio wpływa na stan funkcjonalny, emocjonalny i intelektualny mieszkańców DPS.
3. Płeć oraz poziom wykształcenia ma znaczny wpływ na sprawność funkcjonalną, emocjonalną i intelektualną podopiecznych DPS-u.
4. Aktywność fizyczna i społeczna mieszkańców DPS ma wpływ na zmniejszenie się objawów depresji.

Słowa kluczowe:
osoby starsze, geriatria, fizjoterapia, DPS, sprawność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim