Tag: exercise

Zastosowanie interaktywnych gier konsolowych w rehabilitacji kardiologicznej: badanie pilotażowe

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk

 

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk– The application of console games – exergames in cardiac rehabilitation: a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 182-191

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AR1N

Streszczenie
Wprowadzenie. Zbyt wiele osób unika regularnej aktywności fizycznej, dlatego podejmowane są różne strategie mające na celu zwiększenie ich motywacji. W ostatnich latach zyskały popularność ćwiczenia z wykorzystaniem gier konsolowych, tzw. exergames.
Cele pracy. Czy exergames są przydatne w rehabilitacji kardiologicznej? Jaki jest odbiór systemu ActivLife przez pacjentów? Czy można bezpiecznie wykorzystywać ActivLife z pacjentami kardiologicznymi?
Materiał i metodyka. W badaniu wzięli udział pacjenci skierowani na wczesną, poszpitalną rehabilitację stacjonarną. Wszyscy uczestnicy brali udział w treningu wytrzymałościowym na cykloergometrach oraz w ćwiczeniach fitness (dynamiczne, rozciąganie, koordynacja, równowaga) z elementami treningu oporowego 5 razy w tygodniu. W grupie testowej program rehabilitacyjny został uzupełniony o trening z wykorzystaniem sprzętu ActivLife. Treningi odbywały się codziennie, 5 razy w tygodniu. Obejmowały one program treningowy składający się z 7 ćwiczeń rozwijających zdolności motoryczne: koordynację, siłę i równowagę w formie aktywności podobnych do tradycyjnych ćwiczeń – przysiady, zgięcia boczne, ruchy w trzech płaszczyznach kończyn górnych oraz odchylenia tułowia w płaszczyźnie strzałkowej. Treningi trwały od 15 do 20 minut.
Wyniki. Po rehabilitacji zauważono znaczącą poprawę tolerancji wysiłku u pacjentów w obu grupach w następujących testach: 6MWT [m] – grupa testowa: 369 vs 426, p < 0,05, grupa kontrolna: 341 vs 434, p < 0,001; test siły mięśni kończyn dolnych (liczba powtórzeń / 30 s) wynosił: grupa testowa: 11,4 vs 13,6, p < 0,001, grupa kontrolna: 9,9 vs 13,1, p < 0,001 oraz w teście Up & Go [s]: grupa testowa 7,8 vs 6,7, p < 0,01, grupa kontrolna 8,4 vs 7,3, p < 0,01.
Wnioski. Interaktywne gry konsolowe są oceniane przez pacjentów z problemami kardiologicznymi jako atrakcyjna, bezpieczna i użyteczna metoda ćwiczeń. Trening z wykorzystaniem sprzętu ActivLife okazał się równie efektywny jak tradycyjne ćwiczenia.
Słowa kluczowe:
exergames, rehabilitacja kardiologiczna, fizjoterapia, ćwiczenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty masażu i terapii ćwiczeniowej w leczeniu kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti

 

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti – Effects of massage therapy and exercise therapy on recovery of shin splints injury in women’s long distance running athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 122-127

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A590

Streszczenie
Wysoka intensywność treningów biegaczy często prowadzi do przetreningowania. Sportowcy, którzy nie są w optymalnej kondycji, a czasem nawet zapominają o rozciąganiu i schładzaniu, są podatni na kontuzje piszczeli. Kontuzje te z pewnością wpływają na ich wyniki podczas treningów i zawodów. Niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu masażu i terapii ćwiczeniowej na leczenie kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse w kategorii mistrzowskiej. Badanie to opiera się na podejściu quasi-eksperymentalnym z jedno-kontrolną grupą w projekcie badawczym przed i po teście. Techniki zbierania danych obejmują testy i pomiary za pomocą goniometru do mierzenia zakresu ruchu stawów oraz skali bólu do określenia poziomu bólu. Populacja badania składa się z biegaczek maratońskich w wieku 42 lat i starszych. Technika analizy danych polega na parowym teście t, po uprzednim sprawdzeniu normalności i jednorodności danych. Wyniki wskazują na znaczące różnice w efektach masażu i terapii ćwiczeniowej, które charakteryzują się zmniejszeniem bólu i zwiększeniem zakresu ruchu stawów, z wartością p równą 0,000 (p < 0,05).
Słowa kluczowe
masaż, ćwiczenia, kontuzje piszczeli
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Programy multimodalne w leczeniu zespołu bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) – przegląd dwuetapowy

Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński


Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński – Multimodal programmes in the treatment of myofascial pain syndrome (MPS) – a two-step review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 188-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B914

Streszczenie
Zespół bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) jest jedną z najczęstszych dolegliwości związanych z układem mięśniowo-szkieletowym człowieka, charakteryzującą się obecnością tzw. punktów spustowych (TrP – trigger point; MPs – myofascial trigger points). International Association for the Study of Pain wskazuje, że MPS może dotyczyć około jednej trzeciej osób z przewlekłym bólem mięśniowo-szkieletowym oraz że brak jest odpowiedniej klasyfikacji, co można przypisać niezrozumieniu i/lub błędnej interpretacji patofizjologii. Biorąc pod uwagę różnorodne przyczyny powstawania zespołów bólowych w strukturach mięśniowo-powięziowych, istotny jest właściwy dobór i integracja metod terapeutycznych. Literatura naukowa wskazuje, że programy leczenia powinny obejmować różnorodne metody terapii manualnej oraz ćwiczenia rehabilitacyjne. Powszechnie stosowane są również terapie punktów spustowych, takie jak suche igłowanie lub suche bańki. U podstaw sukcesu programów rehabilitacyjnych, zdaniem autorów niniejszej publikacji, leży ich multimodalność, czyli dobór metod terapeutycznych w oparciu o przyczynę bólu, zapewniający mierzalne, powtarzalne metody diagnostyczne w terapii.  Celem tego badania jest analiza i wyciągnięcie wniosków na temat multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego.  Materiał i metody. Biorąc pod uwagę złożony problem badawczy, jaki postawiono za cel, badanie przeprowadzono poprzez przegląd literatury pod kątem dwóch kryteriów:
Kryterium I (C I): analiza piśmiennictwa dotyczącego etiologii i patogenezy bólu mięśniowo-powięziowego (tj. przyczyn i wyzwalaczy, objawów, czynników społecznych i środowiskowych determinujących wystąpienie MPS), postępowania diagnostycznego (wstępna diagnostyka i bieżąca obserwacja wyników leczenia), i metody terapeutyczne stosowane w przebiegu MPS.
Kryterium II (C II): studium literaturowe publikacji naukowych dotyczących multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego wraz z ich oceną jakościową przy użyciu zmodyfikowanej skali PEDro oraz empiryczne testowanie hipotez w oparciu o studium literaturowe i analizę dokonaną w części I .
Źródła danych: PubMed, SCOPUS, Science Direct, MEDLINE, PEDro, Cochrane, Embase, Web of Science Core Collection, Google Scholar systematycznie przeszukiwano elektroniczne bazy danych, ograniczając języki tylko do angielskiego i niemieckiego.
Wyniki. Analiza piśmiennictwa wykazała, że szczegółowo opisano przyczyny, objawy i powiązania bólu mięśniowo-powięziowego. Istnieją również liczne doniesienia o różnych metodach terapeutycznych wraz z dokładnie opisaną metodologią ich realizacji. Nierzadko zaleca się łączenie metod w programy multimodalne, co niestety nie oznacza, że takich programów jest wiele i że badania nad MPS są spójne. Studium literaturowe dotyczące multimodalnych programów leczenia MPS wykazało, że nie ma związku między jego patogenezą a celowym doborem określonych metod terapeutycznych. W niewielkiej liczbie przypadków złożona etiopatogeneza doprowadziła do powstania zespołów wielodyscyplinarnych. Może to być związane z brakiem ścisłych zaleceń dotyczących metod diagnostycznych mających zastosowanie do oceny MPS.
Wnioski. 1. Multimodalne programy leczenia bólów narządu ruchu, zwłaszcza MPS i MPPS, powinny zawierać szczegółową i kompleksową diagnostykę (strukturalną, biochemiczną, psychoemocjonalną), która powinna stanowić podstawę do tworzenia interdyscyplinarnych zespołów rehabilitacyjnych.  2. Diagnostyka narządu ruchu, oprócz oceny radiologicznej, powinna obejmować mierzalne techniki oceny posturalnej i funkcjonalnej (takie jak pedobarografia, czujniki ubieralne, antropometria wspomagana, tj. postawy.
3. Wybór metod terapeutycznych i edukacja pacjenta powinny być oparte na przyczynach dolegliwości bólowych pacjenta, z uwzględnieniem chorób ogólnoustrojowych, wad postawy, stylu życia i stanu psychoemocjonalnego.  4. Badania naukowe nad multimodalnymi programami leczenia powinny być prowadzone w grupach losowych, z należytym uwzględnieniem metodologii postępowania diagnostyczno-terapeutycznego oraz doboru grup.
Słowa kluczowe
ból przewlekły, ból mięśniowo-powięziowy, terapia manualna, ćwiczenia, programy multimodalne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń aerobowych i diety śródziemnomorskiej na insulinooporność u otyłych kobiet po menopauzie w stanie przedcukrzycowym: randomizowane badanie z grupą kontrolną

Hala Mohamed Hanafy, Magda Sayed Morsi, Hosam El-Din Hussain Kamel, Safaa Al-Hossany Tawfiq, Sally Osama Baraka


Hala Mohamed Hanafy, Magda Sayed Morsi, Hosam El-Din Hussain Kamel, Safaa Al-Hossany Tawfiq, Sally Osama Baraka – Aerobic exercise versus mediterranean diet on insulin resistance in obese prediabetic postmenopausal women: A randomized controlled study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 184-190

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu diety śródziemnomorskiej i ćwiczeń fizycznych na redukcję masy ciała oraz ich wpływ na insulinooporność u otyłych kobiet w stanie przedcukrzycowym po menopauzie.
Metody. Randomizowana próba kontrolowana. Badanie przeprowadzono na 40 otyłych kobietach po menopauzie, prowadzących siedzący tryb życia z insulinoopornością. Kobiety zostały wybrane ze szpitali medycznych Uniwersytetu w Kairze i podzielone losowo na dwie równe grupy; grupa A (n = 20) stosująca dietę śródziemnomorską przez 12 tygodni i grupa B (n = 20) wykonująca trening wysiłkowy przez 12 tygodni. Dla każdej pacjentki oszacowano i zarejestrowano wagę, wzrost, wskaźnik masy ciała (BMI), obwód talii i bioder oraz stężenie hemoglobiny A1c przed i po interwencji.
Wyniki. Po interwencji w grupie stosującej dietę śródziemnomorską i ćwiczenia zaobserwowano znaczną redukcję masy ciała, niższy BMI, obwód i stosunek talii i bioder oraz poziom HbA1c. Istniały jednak istotne różnice między obiema grupami. Dieta śródziemnomorska spowodowała znaczną redukcję wszystkich parametrów wagi i poziomu HbA1c w stosunku do grupy ćwiczącej.
Wniosek. Dieta śródziemnomorska spowodowała lepszą redukcję masy ciała i poprawę w zakresie insulinooporności niż ćwiczenia u otyłych kobiet po menopauzie w stanie przedcukrzycowym.
Słowa kluczowe
otyłość, dieta śródziemnomorska, ćwiczenia fizyczne, kobiety po menopauzie, kobiety w stanie przedcukrzycowym, insulinooporność, obwód talii i bioder
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ modyfikacji stylu życia na mięśniaki macicy pojawiające się w okresie przedmenopauzalnym: randomizowane badanie kontrolowane

Hala M Hanfy, Mohamed A. Awad, Abd El-Hamid Abd El-Maksod Abd El-Aaty, Hoda H El dahesh

Hala M Hanfy, Mohamed A. Awad, Abd El-Hamid Abd El-Maksod Abd El-Aaty, Hoda H El dahesh – Effect of Life Style Modification on Premenopausal Uterine Fibroids: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 18-24

Streszczenie
Cel. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone w celu zbadania wpływu modyfikacji stylu życia na mięśniaki macicy pojawiające się w okresie przedmenopauzalnym. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział czterdzieści kobiet w okresie przedmenopauzalnym, u których zdiagnozowano mięśniaki macicy. Zostały one wybrane losowo z Poradni Oddziału Ginekologii w Damanhour Medical National Institute w Damanhour. Ich wiek wahał się od 36-47 lat. Ich wskaźnik masy ciała (BMI) nie przekraczał 35 kg/m2. U kobiet zdiagnozowano podsurowicówkowe i śródścienne mięśniaki macicy. Z badania wykluczono kobiety w ciąży, chore na nowotwory złośliwe, z rozrusznikami serca, po miomektomii, z problemami psychologicznymi, pacjentki po menopauzie lub stosujące hormonalną terapię zastępczą. Projekt obejmował porównanie wyników przed rozpoczęciem i po zakończeniu badaniu. Uczestniczki zostały podzielone na dwie równe grupy: Grupa A (grupa kontrolna) składała się z 20 pacjentek, które prowadziły umiarkowanie restrykcyjną dietę śródziemnomorską przez sześć miesięcy. Grupa B (Grupa badana) składała się z 20 pacjentek, które objęto programem zmiany stylu życia w postaci umiarkowanej restrykcyjnej diety śródziemnomorskiej i wykonywania ćwiczeń aerobowych (5 razy w tygodniu) przez 6 miesięcy. Każda pacjentka została poproszona o wypijanie 3-4 filiżanek zielonej herbaty Lipton dziennie. Wskaźnik masy ciała (BMI) oceniano za pomocą standardowej skali wagowo-wzrostowej, obwód talii (WC) zmierzono metrem; Nasilenie objawów oceniano za pomocą kwestionariusza skali nasilenia objawów (SSS) dla wszystkich pacjentek w obu grupach A i B przed i po leczeniu. Estradiol (E2) w surowicy, cholesterol całkowity (TC) i trójglicerydy (TG) były oceniane u wszystkich pacjentek w obu grupach A i B przed i po leczeniu. Wyniki. Przed leczeniem nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między obiema grupami A i B w średnich wartościach BMI, obwodu talii, podskali nasilenia objawów (SSS), estradiolu w surowicy (E2), cholesterolu całkowitego (TC) i trójglicerydów (TG). W okresie po leczeniu zaobserwowano statystycznie istotną różnicę między obiema grupami A i B w średnich wartościach BMI, obwodu talii, podskali nasilenia objawów (SSS), estradiolu w surowicy (E2), cholesterolu całkowitego (TC) i poziomu trójglicerydów (TG) (większy spadek w grupie B). Wniosek. Modyfikacja stylu życia poprzez wykonywanie ćwiczeń aerobowych i prowadzenie diety śródziemnomorskiej skutecznie zmniejszają nasilenie objawów i poprawia jakość życia pacjentek z mięśniakami macicy w okresie przedmenopauzalnym.
Słowa kluczowe
Styl życia, Okres przedmenopauzalny, Mięśniak macicy, Ćwiczenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Feedback w reedukacji posturalnej

Janusz Nowotny

Janusz Nowotny – Feedback in postural retraining. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 51-58

Streszczenie
Wprowadzenie. Tzw. „ćwiczenia korygujące” stanowią zazwyczaj główny środek leczniczy dla dzieci i młodzieży mających różnorodne wady postawy. Czynna korekta nieprawidłowej postawy czasami uniemożliwia dziecku brak poczucia ułożenia ciała w przestrzeni, co powoduje, że ćwiczenia nie cieszą się powodzeniem. Wyniki. Braki te można uzupełnić za pomocą ćwiczeń wspomaganych technikami typu „biofeedback”, czyli biologicznym sprężeniem zwrotnym. W artykule przedstawiono różnego rodzaju ćwiczenia korygujące na podstawie tzw. „biofeedback”, jak również specjalny sprzęt.

Słowa kluczowe:
korygowanie wad postawy, ćwiczenia, zastępcze sprzężenie zwrotne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Aktywność ruchowa łagodząca następstwa osteoporozy

Agnieszka Nawrat, Ewa Zmudzka-Wilczek

Agnieszka Nawrat, Ewa Zmudzka-Wilczek – Physical exercises to ameliorate the sequelae of osteoporosis. Fizjoterapia Polska 2009; 9(1); 69-74

Streszczenie
Wstęp. Objawy osteoporozy takie jak złamania, ból, zaburzenia przewodu pokarmowego i czynności oddechowej oraz zmiana postawy ciała widoczne są dopiero po wielu latach. Złagodzenie objawów jest możliwe między innymi poprzez stosowanie odpowiednich form aktywności ruchowej. W niniejszych badaniach próbowano przede wszystkim wykazać czy zastosowany przez okres 3 miesięcy Program ćwiczeń wzmacniający kości może zmniejszyć negatywne skutki osteoporozy w postaci zwiększenia ruchomości w stawach obręczy kończyn górnych, dolnych i kręgosłupa oraz poprawić ruchomość klatki piersiowej. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Ośrodku Sw. Elżbieta w Rudzie Śląskiej gdzie objęto badaniem 30 osób z osteoporoza stwierdzoną densynometrycznie. Na podstawie czynnego zaangażowania w Program ćwiczeń wzmacniający kości stworzono dwie grupy: badawczą oraz kontrolną. Obie grupy poddano badaniom fizykalnym. Dokonano następujących pomiarów: wznos kończyny górnej przodem przez zgięcie, wznos kończyny górnej bokiem przez odwiedzenie, zgięcie i odwiedzenie kończyny dolnej, zgięcie tułowia w płaszczyźnie strzałkowej (test palce-podłoga), skłon tułowia w płaszczyźnie czołowej oraz dokonano pomiaru ruchomości klatki piersiowej. Wyniki. Wykazano, iż odpowiednia aktywność ruchowa w postaci Programu ćwiczeń wzmacniających kości nie powoduje znaczących różnic w obserwowanych parametrach narządu ruchu. Zaobserwowano jednak utrzymanie zmian z tendencją do poprawy w następujących parametrach: wznos kończyny górnej przodem przez zgięcie (47% poprawy), ruchomość klatki piersiowej (40% poprawy), wznos kończyny górnej bokiem przez odwiedzenia (33% poprawy). Wnioski. Program ćwiczeń wzmacniających kości daje korzystne rezultaty w postaci zahamowania postępów choroby, a nawet przyczynia się do poprawy stanu narządu ruchu.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, ćwiczenia, osteoporoza

Ocena tolerancji wysiłku fizycznego u pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych

Małgorzata Dobko, Teresa Pop, Kazimierz Widenka

Małgorzata Dobko, Teresa Pop, Kazimierz Widenka – Exercise tolerance in patients after coronary artery bypass grafting. Fizjoterapia Polska 2009; 9(4); 293-300

Streszczenie
Wstęp. Według The World Health 2002, choroba niedokrwienna serca jest najczęstszą chorobą serca. Spośród 56 milionów zgonów na całym świecie w roku 2001, ponad 29% było spowodowane chorobami układu krążenia, a ponad 12% chorobą niedokrwienną serca. Zabieg pomostowania tętnic wieńcowych jest często powikłany zaburzeniami czynnościowymi układu ruchu oraz zaburzeniami oddechowymi. Celem pracy była ocena tolerancji wysiłku u chorych po pomostowaniu tętnic wieńcowych (CABG). Materiały i metody. Badania przeprowadzono u 20 osób w wieku 49-82 lat, z chorobą niedokrwienną serca, zakwalifikowanych do CABG, w krążeniu pozaustrojowym. Badani korzystali z programu rehabilitacji, opracowanego w oddziale kardiochirurgii. Oceny tolerancji wysiłkowej dokonano za pomocą 6-minutowego testu korytarzowego (6MTK), przed operacją i w 7 dniu po operacji. Wyniki. Wynik 6-minutowego testu korytarzowego był istotny statystycznie u pacjentów młodszych oraz u tych, którzy nie posiadają w wywiadzie przebytego zawału serca. Wnioski. Istnieje dodatnia korelacja pomiędzy frakcją wyrzutową lewej komory a wynikami 6-minutowego testu korytarzowego.
Słowa kluczowe
choroba niedokrwienna serca, pomostowanie, wysiłek fizyczny

Miejsce fizjoterapii ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń fizycznych oraz masażu w leczeniu chorych z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa

Mateusz Wojciech Romanowski

M. W. Romanowski – Place of physical therapy with particular emphasis on exercises and massage in the treatment of patients with Ankylosing Spondylitis. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 90-101

Streszczenie
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) jest przewlekłą, postępującą chorobą o charakterze zapalnym, która prowadzi do wielu zmian w narządzie ruchu. Proces ten obejmuje stawy krzyżowo-biodrowe, stawy i więzadła kręgosłupa, pierścienie włókniste oraz stawy obwodowe. Na ZZSK choruje od 0,1 do 0,5% populacji w środkowej Europie. Leczenie chorych z ZZSK wymaga przede wszystkim łączenia farmakoterapii z leczeniem niefarmakologicznym, które obejmuje głównie: ćwiczenia fizyczne, masaż, uczestnictwo w grupach samopomocy, edukację, terapię manualną, hydroterapię, elektroterapię, akupunkturę, balneoterapię, terapię spa, krioterapię ogólnoustrojową, modyfikację stylu życia. Dotychczas nie opracowano jednego, właściwego algorytmu leczenia niefarmakologicznego chorych z  ZZSK.
Słowa kluczowe:
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, fizjoterapia, reumatologia, ćwiczenia, masaż
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of Exercise on Maternal and Neonatal Outcomes in Obese Elderly Primigravida: A Randomized Clinical Trial

Eman Awad, Amir N Wadee, Heba Ali Abd EL-Ghaffaar, Hamada Ahmed Hamada

Eman Awad, Amir N Wadee, Heba Ali Abd EL-Ghaffaar, Hamada Ahmed Hamada – Exercise on Maternal and Neonatal Outcomes in Obese Elderly Primigravida: A Randomized Clinical Trial. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 120-125

Abstract
Background. In obstetric practice, advanced maternal age such as in case of elderly primigravida is known to be associated with adverse maternal and fetal outcomes. Obesity is a commonly occurring risk factor with advancing maternal age. Exercise in pregnancy could prevent and limit adverse maternal and fetal morbidities. Further research was warranted to study the effect of exercise in this high risk group due to lack of research in this area. Objective. To investigate the effect of a specialized exercise program combined with diet conducted early in pregnancy on maternal and neonatal outcomes in obese elderly primigravida. Methods. Design: A randomized, clinical, controlled trial. Setting: The study was conducted at physical therapy Department of Bab El-Sharia University Hospital, Egypt, between May 2016 and May 2017. Participants: 80 obese elderly primigravida participants enrolled into experimental and control groups. Interventions: The experimental group participants were closely supervised to perform the exercise program starting from 14 weeks’ gestation till 37 weeks’ gestation with a moderate restricted diet and received advice specific to each trimester of pregnancy, while the control group participants were provided with specific instructions to perform the exercise program with the same diet and advice. Outcome measures: Primary outcome measure was the last BMI of each participant measured at 37 weeks of gestation while the secondary outcome measures were mode of delivery, neonatal weight and neonatal APGAR score. Results. Eighty obese elderly primigravida (control group n = 40; experimental group n = 40) were randomized. There were statistical significant differences between groups in last BMI, mode of delivery and neonates APGAR scores at 1st minute of life and 5th minute of life (p < 0.05). While, there was no statistical significant difference between groups in neonatal weight (p > 0.05). Conclusion: A specialized antenatal exercise program is very effective in decreasing maternal and neonatal complications in obese elderly primigravidae and their off springs.

Key words:
elderly primigravida, obesity, neonatal outcomes, maternal outcomes, exercise

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2