Judo jako alternatywna metoda rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym – badanie pilotażowe

Katarzyna Wiszniewska, Feliks Jaroszyk, Krystyna Opalko, Małgorzata Wiszniewska

K. Wiszniewska, F. Jaroszyk, K. Opalko, M. Wiszniewska – Judo as an alternative rehabilitation method in multiple sclerosis. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 30-36

Streszczenie
Cel pracy. Ocena skuteczności ćwiczenia judo w ramach programu fizjoterapeutycznego u osób cierpiących na stwardnienie rozsiane (SM).
Materiał i metodyka. 8-tygodniowemu programowi poddano 4 kobiety, w przedziale wiekowym 32-49 lat, chorujące na stwardnienie rozsiane o postaci rzutowo-remisyjnej. Ocenę stanu pacjentek dokonano dwukrotnie (przed i po terapii). Przeprowadzono dwie ankiety: autorską oraz standaryzowaną MSIS-29. Do sprawdzenia stanu funkcjonalnego użyto: Functional Reach Test, 10 m TW (Time Walking) oraz testu Lovetta (dla mięśni: rectus femoris, biceps femoris, rectus abdominis, deltoideus).
Wyniki. Po zastosowanej terapii stwierdzono znaczący regres najbardziej uciążliwych dolegliwości pacjentek. Zanotowano lepsze wyniki testów funkcjonalnych, a pacjentki wykazywały lepsze samopoczucie psychiczne.
Wnioski. W badanej grupie rehabilitacja za pomocą ćwiczeń judo spowodowała poprawę stanu zarówno funkcjonalnego jak i psychicznego chorych. Program judo sprawdził się jako alternatywna forma fizjoterapii wśród osób cierpiących na stwardnienie rozsiane.

Słowa kluczowe:
stwardnienie rozsiane, fizjoterapia, judo, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Współczynnik skuteczności fizykoterapeutycznej pól magnetycznych po wszczepieniu implantu zębowego

Feliks Jaroszyk, Sławomir Jaroszyk, Leszek Kubisz,
Dorota Cudziło, Maja Matthews-Kozanecka, Teresa Matthews-Brzozowska

F. Jaroszyk, S. Jaroszyk, L. Kubisz, D. Cudziło, M. Matthews-Kozanecka, T. Matthews-Brzozowska – Magnetic Fields Physiotherapeutic Effectiveness Coefficient After Dental Implant Implantation. FP 2016; 16(4); 122-128

Streszczenie

Celem pracy było oszacowanie najefektywniejszego oddziaływania magnetostymulacji stało- i zmiennopolowej oraz magnetostymulacji z ledoterapią w przypadku doznań bólowych po wszczepieniu implantu zębowego.
Materiał i metoda. Spośród pacjentów w biernej fazie leczenia ortodontycznego aparatem stałym wybrano 42 osoby z pojedynczymi brakami zębowymi w żuchwie u których wszczepiono implant zębowy, do osłabienia doznań bólowych wykorzystano magnetostymulację stałopolową (Magnetouche) u 14 osób, zmiennopolową (Viofor JPS) u 14 osób, zmiennopolową z ledoterapią (R i RIR) u 14 osób. Oceny doznań bólowych dokonano na podstawie skali bólu MNRS. Pierwsze badanie odczucia bólu rozpoczynano 3 godziny od zabiegu implantacji, następne po cyklicznej magnetostymulacji.
Wyniki. W aplikacji magnetostymulacji stałopolowej doznanie bólowe ustępowało po dobie od zabiegu, przy korzystniejszym efekcie indukcji magnetycznej 60 mT. Przy magnetostymulacji zmiennopolowej efekt działania przeciwbólowego był większy w przypadku trzeciej kombinacji sygnałów – program M2P3. Przy magnetostymulacji z ledoterapia RIR efekt był najlepszy, co potwierdzono przy pomocy wprowadzonego wskaźnika skuteczności fizykoterapeutycznnej – WSF.
Wniosek. W stomatologii do stosowania osłabienia odczuwania bólu należałoby zalecić magnetostymulację JPS(M2P3)+RIR.

Słowa kluczowe:

magnetostymulacja stałopolowa, magnetostymulacja zmiennopolowa JPS, magnetostymulacja zmiennopolowa z ledoterapią, skala bólu MNRS, wskaźnik skuteczności fizykoterapeutycznej WSF

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim