Ocena skuteczności postępowania usprawniającego osób po urazach w okolicy stawu kolanowego leczonych operacyjnie osteosyntezą wewnętrzną

Paweł Ryngier, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Tomasz Wolny

Paweł Ryngier, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Tomasz Wolny – An evaluation of the rehabilitation for patients recovering from knee joint trauma surgically treated by internal osteosynthesis. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 369-375

Streszczenie
Wstęp. W trakcie unieruchomienia stawu kolanowego stosunkowo szybko redukowany jest ślizg powierzchni stawowych, przede wszystkim w następstwie obkurczenia tkanek miękkich okołostawowych (zwłaszcza torebki stawowej). Tego rodzaju nierównowaga mechaniczna pomiędzy ruchem ślizgu a przetaczania potęgowana jest dodatkowo przez zaburzenia bilansu mięśniowego zarówno pomiędzy różnymi grupami mięśniowymi (mięśniem czworogłowym uda a mięśniami kulszowo-goleniowymi), jak i w obrębie samego mięśnia czworogłowego uda (między vastus medialis a rectus femoris). W tym ostatnim przypadku stan taki pociągnąć może za sobą również odchylenia fizjologicznego toru ślizgu rzepki. Mając na uwadze złożoną artromechanikę stawu kolanowego oraz prawidłowy rozkład sił mięśniowych dla jego funkcji, celem niniejszej pracy było prześledzenie wpływu wybranych technik terapii manualnej oraz niektórych wzorców ruchowych metody PNF na poprawę czynności stawu kolanowego u osób po przebytym urazie w okolicy tego stawu leczonych operacyjnie osteosyntezą wewnętrzną. Materiał i metoda. Badaniem objęto dwie 17-osobowe grupy osób leczonych operacyjnie z powodu przebytego urazu okolicy stawu kolanowego. Po okresie unieruchomienia u wszystkich badanych ocenie poddano czynną ruchomość tego stawu, siłę mięśni funkcjonalnie związanych z stawem kolanowym oraz subiektywne odczucia bólowe. Badani z obu grup poddani zostali rutynowemu postępowaniu usprawniającemu. U pacjentów z grupy głównej dodatkowo wprowadzono wybrane techniki trakcji i mobilizacji stawu kolanowego, ćwiczenia oparte o zjawisko poizometrycznej relaksacji oraz niektóre wzorce metody PNF. Wyniki. Opracowanie statystyczne uzyskanych danych liczbowych wykazało większy zakres poprawy ruchomości w stawie kolanowym powiązany z równoczesnym nieco większym przyrostem siły ocenianych grup mięśniowych wśród badanych osób z grupy głównej.

Słowa kluczowe:
zabiegi torakochirurgiczne, powikłania pooperacyjne, fizjoterapia pooperacyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Powikłania pooperacyjne u chorych po zabiegach torakochirurgicznych

Maciej Mraz, Agnieszka Stasiak, Małgorzata Mraz

Maciej Mraz, Agnieszka Stasiak, Małgorzata Mraz – Postoperative complications in patients after thoracic surgery. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 366-368

Streszczenie
Zabieg operacyjny w obrębie klatki piersiowej jest poważną interwencją, która, w połączeniu ze znieczuleniem, zaburza czynności fizjologiczne ustroju pacjenta. Okres pooperacyjny jest czasem, w którym mogą rozwijać się powikłania. Przyjmuje się, że powikłaniem pooperacyjnym jest każdy niepożądany zespół zaburzeń, które pojawiły się w ciągu 30 dni po operacji. Dotyczyć mogą one układu krążeniowego (zakrzepica żył kończyn dolnych, zatory), układu oddechowego (niedodma, niewydolność oddechowa, zapalenie płuc, zator i zawał płuc, obrzęk płuc), układu pokarmowego (zaburzenia perystaltyki jelit) oraz zaburzenia wiążące się ze spadkiem odporności. Wielu powikłaniom można zapobiec prowadząc intensywną fizjoterapię. Obserwacji i usprawnianiu poddano 41 pacjentów operowanych przez wykonanie torakotomii. Większość pacjentów z badanej grupy poddanych zostało procesowi usprawniania, jednak czas przygotowania pacjenta do zabiegu był najczęściej krótki i wahał się w granicach 1-3 dni. W śród 41 zbadanych chorych powikłania stwierdzono u 16 – dominowały powikłania płucne. Najczęstszym powikłaniem płucnym była nierozprężajaca się odma i niedodma.

Słowa kluczowe:
zabiegi torakochirurgiczne, powikłania pooperacyjne, fizjoterapia pooperacyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Powrót utraconych funkcji u chorych poddanych rehabilitacji po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych

Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Stanisław Kuźmicki, Wiesław Tomaszewski

Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Stanisław Kuźmicki, Wiesław Tomaszewski – Functional recovery in patients receiving rehabilitation after operative treatment of post-traumatic extraaxial cerebral haematoma. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 271-279

Streszczenie
Wstęp. Liczba pacjentów leczonych operacyjnie z powodu pourazowych krwiaków przymózgowych z roku na rok wzrasta, stając się istotnym problemem terapeutycznym. Głównym celem pracy jest charakterystyka zmian stanu funkcjonalnego, przebiegu zmniejszenia ubytków neurologicznych i zmiany stanu świadomości u chorych w trakcie prowadzenia kompleksowej rehabilitacji po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych oraz określenie różnic i podobieństw w tempie powrotu tych funkcji.
Materiał i metody. Badaniu poddano grupę 43 chorych leczonych operacyjnie z powodu pourazowego krwiaka przymózgowego. Do oceny stopnia deficytu neurologicznego i niepełnosprawności wykorzystano: Międzynarodową Skalę Niedowładów Mięśni, Zmodyfikowaną Skalę Barthel i Skalę Rankina, natomiast ocenę stanu świadomości dokonano w oparciu o Glasgow Coma Scale.
W celu porównania przebiegu zmian oraz kompleksowej oceny badanych funkcji, dokonano ich unormowania.
Wyniki. Badania chorych poddanych fizjoterapii po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych wykazały istotną poprawę wszystkich mierzonych funkcji. Najszybciej następował powrót sprawności funkcjonalnej i możliwości wykonywania czynności dnia codziennego. Znacznie wolniej dokonywał się powrót świadomości, natomiast niedowłady wycofywały się najwolniej.
Wnioski. 1. Zabieg operacyjny oraz wcześnie wdrożona rehabilitacja pooperacyjna powodują skuteczny, ale zróżnicowany powrót do normy utraconych funkcji. 2. Wczesne rozpoczęcie rehabilitacji chorych po operacyjnym usunięciu krwiaka przymózgowego jest czynnikiem zwiększającym możliwość wytworzenia mechanizmów kompensujących i sprzyjającym uzyskaniu korzystnych ostatecznych wyników jej oddziaływania.
Słowa kluczowe
urazy czaszkowo-mózgowe, pourazowe krwiaki przymózgowe, fizjoterapia pooperacyjna