Tag: fizjoterapia

Skuteczne zamówienia publiczne na sprzęt fizjoterapeutyczny

Damian Durlak


Damian Durlak – Skuteczne zamówienia publiczne na sprzęt fizjoterapeutyczny. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 54-58

Streszczenie
Placówki medyczne nabywające sprzęt medyczny w trybie zamówień publicznych są zobligowane do postępowania zgodnie z opisanymi w ustawach regulacjami. Należyte przygotowanie opisu przedmiotu zamówienia, wybór odpowiedniego zespołu odpowiedzialnego za proces, a przede wszystkim zrozumienie potrzeb i opinii fizjoterapeutów mających w przyszłości wykorzystywać zamawiany sprzęt mogą istotnie wpłynąć na sukces całego procesu. Fizjoterapeuci powinni znać choć podstawowe zagadnienia z zakresu zamówień publicznych, by móc wspomóc innych pracowników w odpowiednim przygotowaniu oferty i w wyborze wykonawcy. Odpowiednia współpraca przyniesie fizjoterapeutom zadowolenie z pracy na odpowiednim sprzęcie, a pacjentom bezpieczne warunki fizjoterapeutyczne.
Słowa kluczowe:
fizjoterapia, zamówienia publiczne, sprzęt fizjoterapeutyczny
Artykuł tylko w j. polskim

Opracowanie protokołu treningu funkcjonalnego w celu przyspieszenia powrotu do sprawności ruchowej kończyn dolnych u pacjentów z wczesnym podostrym udarem mózgu

Meenakshi Jharbade, Sivakumar Ramachandran, Shankar V, John M Solomon


Meenakshi Jharbade, Sivakumar Ramachandran, Shankar V, John M Solomon – Development of a functional training protocol to improve lower limb motor recovery in early sub-acute stroke patients. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 234-239

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening funkcjonalny jest powszechną metodą stosowaną w rehabilitacji po udarze mózgu. Skuteczność treningu funkcjonalnego kończyn dolnych w zakresie poprawy funkcji była powszechnie testowana u pacjentów z przewlekłym udarem mózgu. Poprawa funkcji na ogół nie odzwierciedla zmian w regeneracji motorycznej. Wpływ treningu na regenerację motoryczną nie został zbadany w takim samym stopniu. Co więcej, w literaturze brakuje standardowego protokołu treningu funkcjonalnego kończyn dolnych.
Cel. Opracowanie protokołu interwencyjnego treningu funkcjonalnego kończyn dolnych w celu przyspieszenia regeneracji motorycznej i funkcji u pacjentów z ostrym udarem i wczesnym udarem podostrym.
Metody. Badanie zostało przeprowadzone w dwóch etapach. Pierwszy etap obejmował przegląd literatury w celu zidentyfikowania elementów treningu funkcjonalnego kończyn dolnych u pacjentów po udarze. Drugi etap obejmował dwie rundy ankiety Delphi w celu zaprojektowania protokołu interwencji. Pierwsza runda ankiety Delphi została przeprowadzona w celu zidentyfikowania funkcji kończyn dolnych, które mogą być wykorzystane jako elementy treningu; druga runda została przeprowadzona w celu uzyskania konsensusu w sprawie czynności kończyn dolnych, które można ćwiczyć u pacjentów z ostrym i wczesnym udarem podostrym.
Wyniki. Do opracowania protokołu wybrano funkcje kończyn dolnych i ćwiczenia treningu funkcjonalnego, które uzyskały konsensus co najmniej 70% i więcej w ankiecie Delphi. Obciążanie, kontrola postawy, wstawania z pozycji siedzącej, chodzenie po schodach, chodzenie, stanie, manipulacja zostały wybrane w celu zaprojektowania ćwiczeń do treningu funkcjonalnego.
Wniosek. Opracowano protokół treningu funkcjonalnego z ćwiczeniami dotyczącymi obciążania, kontroli postawy, manipulacji i chodzenia.
Słowa kluczowe
udar mózgu, fizjoterapia, trening funkcjonalny, rehabilitacja, ćwiczenia zadaniowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wskaźnikowa fizjoterapii ambulatoryjnej finansowanej ze środków publicznych będących w dyspozycji NFZ w latach 2017–2019 w Polsce

Zbigniew Tytko, Dominik Dziurda, Dorota Mańkowska, Agata Bąk, Katarzyna Leoszkiewicz, Katarzyna Kędzior, Piotr Bednarski, Roman Topór-Mądry


Zbigniew Tytko, Dominik Dziurda, Dorota Mańkowska, Agata Bąk, Katarzyna Leoszkiewicz, Katarzyna Kędzior, Piotr Bednarski, Roman Topór-Mądry – Index assessment of outpatient physiotherapy financed from public funds at the disposal of the National Health Fund provided in 2017–2019 in Poland. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 152-158

Wprowadzenie. Celem badania było przedstawienie stanu polskiej fizjoterapii ambulatoryjnej finansowanej ze środków będących w dyspozycji Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), w oparciu o zestaw autorskich wskaźników parametryzujących strukturę świadczeń i proces fizjoterapii.
Materiały i metody. Do badania wykorzystano dane sprawozdawcze NFZ w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej za okres styczeń 2017 – październik 2019 r. Do analizy wykorzystano zestaw autorskich wskaźników.
Wyniki. Spośród wszystkich cykli fizjoterapii ambulatoryjnej, świadczonych na ogół w kolejnych dniach roboczych, 70% trwało 10 dni, a 84% cykli fizjoterapii ambulatoryjnej udzielanych było pacjentom bez orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Z perspektywy pacjenta, 41% czasu uzyskiwanych świadczeń zostało udzielonych indywidualnie (wg wskaźnika struktury świadczeń) natomiast wskaźnik czasu świadczeń kinezyterapii mierzony w stosunku do całości czasu świadczeń to 30%. Dominującą grupą świadczeń, ok. 70% w ujęciu ilościowym, jest fizykoterapia.
Wnioski. Zaspokajanie potrzeb zdrowotnych pacjentów w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej finansowanej ze środków publicznych jest nadal wyzwaniem i stwarza perspektywę wypracowania nowego sposobu organizacji i finansowania fizjoterapii ambulatoryjnej. Zaproponowane wskaźniki struktury świadczeń i procesu fizjoterapii umożliwiają dokładną diagnozę obecnej sytuacji, opracowanie optymalnych rozwiązań systemowych oraz monitorowanie ich implementacji.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, wskaźnik, dane populacyjne, dane ze świata rzeczywistego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości zastosowania fizjoterapii po operacyjnym leczeniu endometriozy. Studium przypadku

Magdalena Dudkowska, Agnieszka Sobierajska-Rek, Zofia Barcikowska

Magdalena Dudkowska, Agnieszka Sobierajska-Rek, Zofia Barcikowska – Possibilities of using physiotherapy after surgical treatment of endometriosis. Case study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 108-120

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie możliwości fizjoterapii u kobiety po operacyjnym leczeniu endometriozy.
Materiał i metody. W badaniu wzięła udział 35-letnia kobieta ze stwierdzoną w badaniu histopatologicznym endometriozą. W programie badań ujęte zostało badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz fizjoterapia. Do badania podmiotowego zaliczał się wywiad oraz wypełnienie kwestionariusza „Kwestionariusz wpływu endometriozy (EIQ)”. Badanie przedmiotowe obejmowało wykonanie testów funkcjonalnych oraz ocenę palpacyjną struktur. W zakresie terapii przeprowadzono mobilizację blizny, techniki rozluźniające/normalizujące napięcie przepony, mięśni brzucha oraz mięśni biodrowo-lędźwiowych.
Wyniki. W wyniku terapii ból zmniejszył się, a jakość blizny poprawiła się. Odpowiedzi Kwestionariusza Wpływu Endometriozy (EIQ) przed i po terapii wskazują na poprawę z zakresu zdrowia fizycznego, psychicznego, społecznego oraz seksualnego pacjentki.
Wnioski. Fizjoterapia może odgrywać istotną rolę w kompleksowym leczeniu kobiet po operacyjnym usunięciu ogniska endometriozy.
Słowa kluczowe:
endometrioza, chroniczny ból, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie fizjoterapeutyczne w zapaleniu gęsiej stopki – studium przypadku

Radosław Kocent, Marek Kiljański, Joanna Kałuża-Pawłowska

Radosław Kocent, Marek Kiljański, Joanna Kałuża-Pawłowska – Physiotherapeutic procedure in goose foot inflammation – case study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 204-210

Streszczenie
Cel pracy. Artykuł przedstawia kompleksowe postępowanie rehabilitacyjne w zapaleniu kaletki maziowej gęsiej stopki. Na wstępie przybliżono przyczynyzapalenia oraz jego objawy.
Materiał i metodyka. Badanie przeprowadzono na konkretnym przypadku. W tekście opisano ocenę pacjenta oraz zalecenia fizjoterapeutyczne w leczeniu schorzenia. Z dziedziny kinezyterapii przedłożono zalecenia w postaci ćwiczeń rozciągających mięśnie skrócone tworzące gęsią stopkę, jak również wzmacniających grupę mięśni działających jako aparat stabilizujący kolano. Przedłożony został ważny aspekt pracy technikami mięśniowo-powięziowymi. Z zabiegów fizykoterapeutycznych w rehabilitacji zapalenia gęsiej stopki opisane zostały zabiegi krioterapii, laseroterapii oraz sonoterapii. W artykule zwrócono również uwagę na efektywność leczenia dzięki połączeniu fizykoterapii, kinezyterapii, masażu funkcyjnego oraz reedukacji chodu i biegu. Poruszono również temat edukacji pacjenta w celach profilaktyki zapobiegania nawrotom urazu.
Wyniki. Terapię stosowano przez okres czterech tygodni. Do domu zlecono pozycje ułożeniowe podczas odpoczynku i snu, ćwiczenia, chód w nowo wyuczonym, prawidłowym wzorcu oraz unikanie błędów treningowych. Po zakończeniu leczenia ból całkowicie ustąpił, a pacjent wrócił do pełnej aktywności.
Wnioski. Fizykoterapia, kinezyterapia, masaż oraz rzetelne stosowanie się chorego do zaleceń terapeuty przynosi efekt ustąpienia dolegliwości i pełnego powrotu do różnego rodzaju aktywności.
Słowa kluczowe:
zapalenie gęsiej stopy, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ fizjoterapii na tolerancję wysiłku u chorych po przebytym COVID-19

Klaudia Pompka, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Krystyna Rasławska, Ewa Jach, Igor Świerkowski, Jan Szczegielniak

Klaudia Pompka, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Krystyna Rasławska, Ewa Jach, Igor Świerkowski, Jan Szczegielniak – Influence of physiotherapy on exercise tolerance in patients after COVID-19. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 182-189

Streszczenie
Pacjenci po ciężkiej chorobie COVID-19 potrzebują efektywnego leczenia oraz pełnej opieki medycznej. Ważnym aspektem pomyślnego powrotu do zdrowia jest wdrożenie kompleksowej rehabilitacji. Rehabilitacja dla ozdrowieńców ma na celu przede wszystkim przywrócenie lub poprawę prawidłowej czynności układu oddechowego, zmniejszenie nasilenia objawów choroby oraz zaburzeń związanych z chorobami współistniejącymi, a także zwiększenie wydolności fizycznej organizmu. Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu treningów wydolnościowych na tolerancję wysiłku fizycznego, z wykorzystaniem testu 6-minutowego marszu u pacjentów po przebytej chorobie COVID-19. Materiał i metody badań. Zbadano 30 chorych po przebytym COVID-19, w tym 12 kobiet (40%) i 18 mężczyzn (60%) w wieku od 35 do 75 lat. Średnia wieku w grupie badanej wynosiła 55 lat, SD = 10,9. U wszystkich badanych przed rehabilitacją przeprowadzono test 6-minutowego marszu (6MWT) celem zakwalifikowania do odpowiedniego modelu rehabilitacji. Analizowano następujące parametry: czas testu, przebyty dystans, ciśnienie skurczowe, ciśnienie rozkurczowe, tętno, a także przyczyny zakończenia testu.
U wszystkich pacjentów wdrożono program rehabilitacji chorych po przebytym COVID-19, który wszedł w życie na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 lipca 2020 r.  (Dz.U. poz. 1246) w sprawie programu pilotażowego w zakresie rehabilitacji leczniczej dla świadczeniobiorców po przebytej chorobie COVID-19.  Dystans w teście 6-minutowego marszu w całej grupie badanej po rehabilitacji zwiększył się średnio o 11,8%. Analizując przedstawione wyniki badań opisujące wpływ treningów wydolnościowych na tolerancję wysiłku u pacjentów po chorobie COVID-19, nie stwierdzono istotnie statystycznych różnic pomiędzy grupą wiekową < 55 lat a grupą wiekową ≥ 55 lat.
Wnioski. 1. 3-tygodniowy program rehabilitacji po przebytym COVID-19, którego podstawą był trening wydolnościowy oparty o ćwiczenia na cykloergometrze rowerowym, korzystnie wpływa na tolerancję wysiłku u pacjentów mierzoną na podstawie dystansu podczas 6-minutowego marszu (6MWT).  2. W analizowanej pracy zaobserwowano istotną poprawę u chorych ≥ 55 lat, którzy podczas wyjściowego 6MWT osiągnęli najkrótszy dystans.
Słowa kluczowe:
COVID-19, fizjoterapia, tolerancja wysiłku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ magnetostymulacji na stopień nietrzymania moczu u kobiet po menopauzie

Robert Kowalski, Joanna Kałuża-Pawłowska, Marek Kiljański

Robert Kowalski, Joanna Kałuża-Pawłowska, Marek Kiljański – The impact of magnetostimulation on the level of urinary incontinence among women after menopause. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 58-69

Streszczenie
Nietrzymanie moczu (NM) to według definicji ICS „każda niekontrolowana utrata moczu”. Wśród szeroko pojętej definicji wyróżnia się różne postacie NM: wysiłkowa, nagląca, z przepełnienia, mieszana, przejściowa, moczenie nocne oraz inne typy NM. Najczęstszą postacią wśród wymienionych jest typ wysiłkowego nietrzymania moczu oraz postać mieszana.
Ze względu na złożony charakter problemu NM istnieje wiele metod diagnostyki i leczenia inkontynencji. W leczeniu zachowawczym powszechnie stosuje się ćwiczenia mięśni dna miednicy, fizykoterapię (w tym pole magnetyczne) i terapię behawioralną. Cel pracy. Celem pracy jest analiza i ocena wpływu magnetostymulacji oraz ćwiczeń dna miednicy na stopień nietrzymania moczu u kobiet po menopauzie. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono u 30 kobiet w wieku 45–67 lat (średnia ± 56) leczonych z powodu NM w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej im. Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Sieradzu na Oddziale Rehabilitacyjnym. Pacjentki zostały podzielone na dwie grupy po 15 osób. W grupie 1 badane zostały poddane magnetostymulacji oraz wykonywały ćwiczenia mięśni dna miednicy. W grupie 2 wykonywały tylko ćwiczenia mięśni dna miednicy. Pacjentki zostały poddane dwukrotnemu badaniu ankietowemu, przed rozpoczęciem i po 3-tygodniowej terapii. W badaniu wykorzystano dwie różne ankiety (A i B) opracowane na podstawie kwestionariusza Gaudenza.
Wyniki. Na podstawie analizy danych z ankiet uzyskano następujące wyniki: w grupie 1 poprawa dotyczyła: zmniejszenia częstości epizodów NM i częstotliwości mikcji, zmniejszenia ilości „gubionego moczu” i intensywności NM w oparciu o codzienną aktywność fizyczną, wydłużenia czasu możliwości opanowania parcia na mocz oraz poprawy jakości życia badanych kobiet. W grupie 2 poprawę odnotowano w ocenie inkontynencji na podstawie subiektywnych odczuć pacjentki. Wszystkie wyniki analizy danych z ankiet były nieistotne statystycznie.
Wnioski. Z przeprowadzonej analizy wyników sformułowano poniższe wnioski: 1. Terapia skojarzona magnetostymulacji z ćwiczeniami dna miednicy wywołuje korzystniejszy efekt terapeutyczny niż stosowanie samych ćwiczeń. 2. Subiektywna ocena ankietowanych na temat poprawy dolegliwości związanych z NM przemawia na korzyść terapii z wykorzystaniem stymulacji polem magnetycznym. 3. Najczęstszym rodzajem inkontynencji u badanych kobiet po menopauzie była postać wysiłkowa. 4. Terapia z programem 3-tygodniowej stymulacji polem magnetycznym podnosi poziom zadowolenia z terapii oraz poprawia samopoczucie osób z NM.
Słowa kluczowe:
nietrzymanie moczu, magnetostymulacja, menopauza, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena tętna treningowego u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP)

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of training heart rate in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 6-12

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena tętna treningowego u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w SP ZOZ Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach im. św. Jana Pawła II na oddziale rehabilitacji pulmonologicznej. W badaniu wzięło udział 205 osób. Każdy pacjent włączony do badania był chory na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Grupę stanowiło 100 kobiet oraz 105 mężczyzn. Do próby kwalifikowane były osoby z modelu rehabilitacji A oraz B. 155 osób należało do modelu B, a 50 osób do modelu A, natomiast średnia wieku wynosiła 55 lat. U chorych przeprowadzany był test 6-minutowego marszu przed oraz po rehabilitacji. W badaniach zostały uwzględnione następujące dane: tętno maksymalne z testu marszowego, tętno maksymalne pacjenta oraz tętno spoczynkowe.
Wyniki. 121 pacjentów osiągnęło przed rehabilitacją wynik % powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 60% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 74,69%. 143 pacjentów osiągnęło wynik % po rehabilitacji powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 70% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 79,19%. 205 pacjentów osiągnęło wynik % przed rehabilitacją powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 99,51% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 92%. Ilość pacjentów, którzy przed rehabilitacją osiągnęli powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, wynosiła 100% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 90,15%.
Wnioski. 1. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu maksymalnemu przed rehabilitacją u 60% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 70% pacjentów.
2. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu treningowemu przed rehabilitacją u 95% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 100% pacjentów.
3.Tętno maksymalne osiągane przez pacjentów w trakcie testu 6-minutowego marszu, jak się wydaje, może być wykorzystywane przy ustalaniu obciążania chorego w trakcie wysiłku fizycznego.
Słowa kluczowe:
POChP, pulmonologia, tętno wysiłkowe, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przeszkody napotykane przez obywateli Jordanii w zakresie udziału w sesjach fizjoterapii

Mohannad Hawamdeh, Saad Al-nassan, Amjad Shallan, Mohammad Etoom

Mohannad Hawamdeh, Saad Al-nassan, Amjad Shallan, Mohammad Etoom – The Obstacles that encounter Jordanian Citizens to Adhere to Physiotherapy Sessions. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 134-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A906

Streszczenie
Cel. Poznanie przeszkód, jakie napotykają pacjenci w Jordanii w zakresie stosowania leczenia fizykoterapeutycznego. Materiał i metoda. Na podstawie dostępnych przeglądów literatury opracowano ankietę. Badanie pilotażowe zostało przetestowane na małej próbie pacjentów fizjoterapii w jednym ośrodku, aby ocenić czas i łatwość uzupełnienia. Po zakończeniu badania pilotażowego przeprowadzono przegląd i modyfikację ankiety oraz opracowano ostateczną wersję elektroniczną. Wyniki. Badanie wykazało zróżnicowany poziom realizacji sesji fizjoterapeutycznych i zaleceń fizjoterapeuty. Uczestnictwo w sesjach fizjoterapeutycznych wynosiło około 54,3% i wahało się od 61,9% w sektorach rządowych do 80% w sektorach prywatnych. Jednak przestrzeganie zaleceń fizjoterapeutycznych było mniejsze i szacuje się, że wynosi około 50% (66,7% w sektorach rządowych i 60% w sektorach prywatnych). Wniosek. Badanie wskazuje, że istnieje wiele powodów, dla których obywatele Jordanii mają kłopot z uczestnictwem w sesjach fizjoterapeutycznych. Jednym z głównych powodów w ośrodkach prywatnych są koszty, ale istnieje wiele powodów, ograniczających realizację sesji i przestrzeganie zaleceń pacjentów zarówno prywatnych, jak i rządowych. Nie udało się określić faktycznej głównej przyczyny braku realizacji sesji fizjoterapeutycznych i przestrzegania zaleceń.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, sesje, przeszkody
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów Super Indukcyjnej Stymulacji w fizjoterapii po zakażeniu SARS-CoV-2

Piotr Kęsicki, Igor Świerkowski, Ewa Jach, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Jan Szczegielniak

P. Kęsicki, I. Świerkowski, E. Jach, K. Rasławska, J. Łuniewski, K. Bogacz, J. Szczegielniak – Evaluation of the effects of Super Inductive Stimulation in physiotherapy after SARS-CoV-2 infection. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 6-17

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności Super Indukcyjnej Stymulacji w terapii oddechowej u pacjentów po zakażeniu koronawirusem SARS-CoV2.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w szpitalu specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach na oddziale pulmonologicznym. Wybrano 15 mężczyzn w przedziale wiekowym od 35. do 63. roku życia oraz 15 kobiet w przedziale wiekowym od 32. do 69. roku życia. Każdy pacjent został poddany 10 zabiegom Super Indukcyjnej Stymulacji.
Wyniki. Zastosowanie Super Indukcyjnej Stymulacji wykazało, że średnie nasilenie kaszlu, bólu w klatce piersiowej, skrócenie oddechu, nasilenie kaszlu z plwociną, pocenia się, bólu głowy, nudności, biegunki, bólu mięśni, braku apetytu, problemów z koncentracją, problemów z myśleniem, problemów ze spaniem, zmęczenia zmniejszyło się.
Wnioski. Analiza wyników wykazała pozytywny wpływ zastosowanej terapii. Biorąc pod uwagę odpowiedzi udzielone przed i po zakończonej rehabilitacji, stan zdrowia badanych poprawił się o 20,18%. Największe różnice wyników zaobserwowano w przypadku bólu głowy, biegunki, problemu ze spaniem, gdzie odpowiednio wynosiły 39,85%, 30,91% oraz 28,57%. Porównanie wyników badań wykazało, że jakość życia pacjentów poprawiła się.
Słowa kluczowe
pulmonologia, super indukcyjna stymulacja, COVID-19, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4 5 … 16