Tag: gait analysis

Wpływ terapii z wykorzystaniem egzoszkieletu na parametry chodu u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym

Adam Trzyna, Anna Brachman, Tomasz Łosień, Grzegorz Sobota


Adam Trzyna, Anna Brachman, Tomasz Łosień, Grzegorz Sobota – Influence of exoskeleton therapy on gait parameters in patients with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 194-201

Streszczenie
Cel pracy. Praca przedstawia wyniki badań, których celem była ocena wpływu terapii z użyciem egzoszkieletu na podstawowe parametry czasowo-przestrzenne i kinetyczne chodu u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD).
Materiał i metodyka. Przebadano 17 pacjentów z MPD (II GMFCS). Program treningowy trwał 8 tygodni z dwutygodniową przerwą w połowie całego cyklu (3 tygodnie – 2 tygodnie przerwy – 3 tygodnie). Sesja treningowa trwała 90 minut. Badani trenowali w egzoszkielecie (Ekso GT) pod okiem wykwalifikowanego fizjoterapeuty. Analiza chodu została wykonana na bieżni Zebris FDM-TDL dla prędkości preferowanej i maksymalnej tolerowanej, przed i po zakończeniu całego programu treningowego.
Wyniki. Podczas chodu z maksymalną tolerowaną prędkością uczestnicy poprawili prędkość, częstość kroków, długość kroku i cyklu chodu oraz czas cyklu chodu. Czasy kontaktu istotnie zmieniły się dla obszaru przodostopia, śródstopia i pięty. Czas fazy podporu dla lewej i prawej strony zmalały istotnie. Wyżej wymienione parametry dla prędkości preferowanej nie zmieniły się istotnie statystycznie.
Wnioski. Zaobserwowano pozytywne zmiany dla warunków trudniejszych niż chód preferowany. Potrzebne są dalsze badania w różnych konfiguracjach intensywności, objętości i czasu trwania całego cyklu rehabilitacji w celu optymalizacji programu rehabilitacji i maksymalizacji wyników.
Słowa kluczowe:
egzoszkielet, mózgowe porażenie dziecięce (MPD), analiza chodu, reedukacja chodu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Próba oceny upośledzenia funkcji chodu u chorych ze zmianami zwyrodnieniowo-zniekształcającymi stawów kolanowych z wykorzystaniem analizy reakcji sił podłoża

Grzegorz Konieczny, Katarzyna Leżoń, Zdzisława Wrzosek, Michał Sokołowski

Grzegorz Konieczny, Katarzyna Leżoń, Zdzisława Wrzosek, Michał Sokołowski – The assessment of gait deviations in patients with knee arthritis using the ground reaction forces analysis. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 317-321

Streszczenie
Wstęp. W ostatnim czasie zaobserwować można duży postęp prac badawczych nad zagadnieniem lokomocji człowieka, co możliwe było dzięki rozwojowi nowych technologii wykorzystujących między innymi dynamiczną ocenę reakcji sił podłoża podczas chodu. Celem pracy jest ocena upośledzenia funkcji chodu u pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowo-zniekształcającymi stawów kolanowych, z wykorzystaniem analizy rozkładu sił reakcji podłoża. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 31 osób ze zmianami zwyrodnieniowo-zniekształcającymi stawu kolanowego zakwalifikowanych do leczenia ambulatoryjnego. W przeprowadzonych badaniach wykorzystano system pomiarowy Pressure Distribution Measurement System (PDM-S) firmy Zebris, służący m.in. do analizy rozkładu sił nacisku na podłoże. Analizie poddano następujące dane zarejestrowane na platformie dynamometrycznej: szczytowa wartość siły w pierwszym dociążeniu podłoża, szczytowa wartość siły w drugim dociążeniu podłoża, dynamika siły obciążania stopy, dynamika siły odbicia stopy, czas trwania fazy podparcia, siłę nacisku na podłoże w poszczególnych odcinkach stopy, pole powierzchni nacisku stopy w poszczególnych jej odcinkach. W celu bliższej charakterystyki grupy badawczej oceniono ból metodą VAS. Badania wykonano jednokrotnie przed rozpoczęciem rehabilitacji w warunkach ambulatoryjnych. Wyniki. W celu porównania wyników przeprowadzonych badań z grupą kontrolną, wykorzystano wyniki z pracy opublikowanej przez J. L. McCrory. Na podstawie analizy przeprowadzonej w rozdziale wyniki uzyskano poniższe wnioski. Wnioski. Choroba zwyrodnieniowo-zniekształcająca stawu kolanowego upośledza funkcję chodu, co objawia się zmianami w zapisie reakcji sił podłoża. Główną przyczyną nieprawidłowości chodu w zapisie pionowej reakcji sił podłoża są dolegliwości bólowe towarzyszące chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych. Analiza chodu przy pomocy platformy dynamometrycznej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych, umożliwia w prosty i efektywny sposób obiektywną ocenę stopnia utraty funkcji kończyn dolnych, a wyniki dostarczają dodatkowych informacji decydujących o sposobie realizacji leczenia oraz przebiegu postępowania fizjoterapeutycznego.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, zmiany zwyrodnieniowo-zniekształcające, staw kolanowy

Ocena kinematyki chodu u pacjentów w postępowaniu fizjoterapeutycznym po wybranych operacjach chrząstki stawowej

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski – Assessment of kinematics of pathological gait after articular cartilage surgery. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 304-309

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była biomechaniczna ocena, przy zastosowaniu komputerowego systemu analizy ruchu SIMI Motion, zmian w kinematyce chodu pacjentów po wybranych operacjach chrząstki powierzchni nośnej stawu kolanowego. Materiał i metody. Trzydziestu dwóch mężczyzn, u których w badaniu artroskopowym stwierdzono ubytki chrząstki powierzchni nośnej stawu kolanowego pochodzenia urazowego (III i IV stopień według klasyfikacji Quterbridge), po operacji chrząstki, zostało poddanych trójwymiarowej analizie chodu w ramach dwóch z czteroetapowego, własnego postępowania fizjoterapeutycznego. W celu kontroli postępów fizjoterapii wykonano pomiary parametrów kinematycznych chodu. Zarejestrowano biomechaniczne parametry przestrzenne i czasowe chodu oraz wyznaczono zakresy ruchu w stawie. Pierwsze badanie wykonano na przełomie 2 i 3 tygodnia po operacji. Drugie badanie przeprowadzono pomiędzy 6 a 8 tygodniem, a trzecie indywidualnie pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji, to jest wtedy, kiedy pacjentom przywrócono, a następnie doskonalono chód. Wyniki. Otrzymano zadowalające wyniki indywidualnie pomiędzy 10 a 14-tym tygodniem po operacji u badanych osób w porównaniu do grupy kontrolnej. Zaobserwowano istotny statystycznie wzrost długości kroku kończyn operowanych i tych bez obrażeń chrząstki w trzecim badaniu w porównaniu do pierwszego badania. W tym czasie zwiększyła się ponad dwukrotnie prędkość chodu. W trzecim badaniu odnotowano znaczący spadek długości trwania fazy podporu kończyn nieoperowanych, na rzecz wydłużenia fazy podporu kończyn operowanych, w porównaniu z pierwszym pomiarem. Dodatkowo zauważono zwiększenie zakresu ruchu w operowanych stawach i odtworzenie charakterystyki czasowej zmiany kąta, znanej dla chodu prawidłowego. Wnioski. Zastosowane kompleksowe postępowanie chirurgiczno-fizjoterapeutyczne, poprawiło biomechaniczne parametry chodu pomiędzy 10 a 14-tym tygodniem po operacji w badanej grupie.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, chód patologiczny, chrząstka stawowa, rehabilitacja

Zastosowanie ilościowej, obiektywnej analizy chodu do oceny doboru zaopatrzenia ortopedycznego u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (analiza chodu w doborze zaopatrzenia ortopedycznego w mpdz)

Małgorzata Syczewska, Anna Święcicka, Małgorzata Kalinowska, Krzysztof Graff

Małgorzata Syczewska, Anna Święcicka, Małgorzata Kalinowska, Krzysztof Graff – Use of quantitative, objective gait analysis for assessment of selection quality of afos in CP children (gait analysis in afos selection in CP). Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 298-303

Streszczenie
Wstęp. Kliniczna analiza chodu zajmuje się pomiarem i oceną wielkości charakteryzujących lokomocję pacjenta w celu identyfikacji pierwotnych patologii oraz strategii stosowanej przez pacjenta w celu ich pokonania, pod postacią mechanizmów kompensacyjnych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie sześciu pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym u których celem badania była ocena wpływu zastosowanego zaopatrzenia ortopedycznego na chód. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 6 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2-14 lat leczonych w Klinice Rehabilitacji Pediatrycznej IPCZD, u których zastosowano łuski typu AFO. U wszystkich wykonano ilościową analizę chodu na systemie MON 460 dwukrotnie: boso oraz w butach z łuskami. Wyniki. U 4 pacjentów stwierdzono znaczącą poprawę stereotypu chodu po zastosowaniu łusek, natomiast u dwojga chód pogorszył się. Wnioski. Celem stosowania zaopatrzenia ortopedycznego jest poprawa stereotypu chodu u pacjentów z mpdz (poprzez zapewnienie większej stabilności w obrębie stawu skokowego, wspomaganie osłabionych mięśni kończyny dolnej) oraz zapobieganie niekorzystnym zjawiskom, takim jak np. przeprost stawów kolanowych w fazie podparcia. Jednak niewłaściwie dobrane lub dopasowane łuski, mogą nie tylko nie poprawić chodu pacjenta, ale nawet spowodować jego pogorszenie. Wyniki niniejszej pracy wskazują na to, że ilościowa analiza chodu jest przydatnym narzędziem pozwalającym ocenić skuteczność doboru zaopatrzenia ortopedycznego.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, zaopatrzenie ortopedyczne, mózgowe porażenie dziecięce

Różnice ruchu stawu kolanowego w chodzie małych dzieci z porażeniem mózgowym (MPD)

Alicja Dziuba, Krystyna Kobel-Buys

Alicja Dziuba, Krystyna Kobel-Buys – Differences in knee movement while walking in children with cerebral palsy (CP). Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 447-454

Streszczenie
Wstęp. Mózgowe Porażenie Dziecięce jest schorzeniem dotykającym wiele dzieci, około 50 tys. takich dzieci żyje w Polsce. Najczęstszym przejawem MPD jest patologia chodu, które ma podłoże neurologiczne i rozwojowe. Badania biomechaniczne w tym programie mają określić obiektywne parametry chodu u dzieci z MPD i ich zmiany w trakcie prowadzonej rehabilitacji. Materiał i metody. Analiza przedstawiona w niniejszej pracy jest dwuwymiarowa analizą ruchu, w której użyto dwóch kamer ustawionych prostopadle do kierunku ruchu dziecka i rejestrujących z częstotliwością 50 Hz ruchy prawej i lewej strony ciała w płaszczyźnie strzałkowej. W artykule przedstawiono wyniki badań trójki małych dzieci z MPD, które chodzą przy pomocy innej osoby lub chodzika: 3/JK/02, 8/SA/02 oraz 20/BM/03. Do charakterystyki lokomocji dzieci wybrano przemieszczenia kątowe stawu kolanowego prawego i lewego w funkcji czasu z podziałem na fazę wymachu i podporu. Wyniki. Na podstawie przeprowadzonych eksperymentów stwierdzono, że dziecko 3/JK/02 wykazuje największą sprawność ruchu kolana, na co wskazuje zbliżanie się charakterystycznych punktów dla wartości średnich przemieszczeń kątowych stawów kolanowych w fazie wymachu i podporu do modelu opisanego w literaturze dzieci zdrowych. Dziecko 8/SA/02 gorzej porusza się, co jest wyrażone w mniejszym podobieństwie ruchu stawu kolanowego do wzorca opisanego w literaturze. Mierny ruch stawu kolanowego obserwujemy u dziecka 20/MB/03. Wnioski. Prowadzone badania mają znaczenie diagnostyczne. Kinematyczna analiza lokomocji dzieci pozwala rozpoznać poprawę lub pogorszenie chodu dzieci w procesie rehabilitacji, a także podpowiedzieć lekarzowi i fizjoterapeucie, na co należy zwrócić uwagę, aby świadomie poprawić i utrwalić nawyki chodu u dzieci.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, analiza chodu, ruch w stawie kolanowym

Ocena wpływu elastyczności podparcia stopy protezowej na chód u pacjenta po amputacji kończyny dolnej na poziomie uda

Mateusz Curyło, Agnieszka Ciukszo, Marcin Zaczyk, Damian Szubski, Łukasz Strzępek, Bolesław Karwat, Jan W. Raczkowski

Mateusz Curyło, Agnieszka Ciukszo, Marcin Zaczyk, Damian Szubski, Łukasz Strzępek, Bolesław Karwat, Jan W. Raczkowski – Assessment of the impact of prosthetic foot support flexibility on gait in a patient after lower limb amputation at thigh level. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 56-63

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DDEF8

Streszczenie
Cel. Praca przedstawia wyniki z badań doświadczalnych, których głównym celem było określenie, w jaki sposób stopień elastyczności układu podparcia protezy kończyny dolnej wpływa na wzorzec wtórnie wyuczonego chodu u pacjenta po amputacji. Materiał i metody. Badanie zrealizowano z udziałem pacjenta (35-letni mężczyzna) z amputacją kończyny dolnej na poziomie 1/3 bliższej kości udowej, który pokonywał zaplanowaną wcześniej ścieżkę chodu. Kryteria włączenia: płeć K i M, amputacja na poziomie 1/3 bliższej uda, wiek poniżej 40. r.ż., amputacja urazowa, poziom aktywności średni, korzystanie z protezy co najmniej rok. Kryteria wyłączenia: wiek powyżej 40. r.ż., amputacje poniżej poziomu 1/3 bliższej uda, amputacje z przyczyn naczyniowych, poziom aktywności niższy od średniego, korzystanie z protezy poniżej jednego roku. W trakcie badania pacjent był zaopatrzony w trzy układy podparcia, odpowiadające trzem stopniom elastyczności stopy protezowej (miękkiej, średniej, twardej). Dane biomechaniczne w trakcie chodu zebrano za pomocą systemu oceny nacisków pomiędzy stopą a wnętrzem buta – FlexinFit firmy Sensor Medica. Wyniki. W całym cyklu chodu faza podporu na kończynie zdrowej trwała najdłużej. Układ podparcia o charakterystyce twardej generuje największą asymetrię przenoszonych obciążeń między kończynami. W tym wariancie podparcia różnica obciążenia między kończyną zdrową a kończyną amputowaną wynosiła 1330 kg/m2, co stanowiło asymetrię na poziomie 21%. Pod względem rozkładu obciążenia najlepsze okazało się podparcie o charakterystyce średniej – średnia podatność podparcia, dla których różnica obciążenia między kończyną zdrową a kończyną amputowaną wynosiła 770 kg/m2, co stanowiło asymetrię na poziomie 12%. Wnioski. Podczas projektowania protezy dla osób po amputacji kończyny dolnej kluczowe jest prawidłowe dopasowanie jej cech do indywidualnych potrzeb pacjenta (regulacja kinematyki protezy, dostosowanie sztywności układu podparcia), by chód był najbliższy prawidłowemu z małym zapotrzebowaniem energetycznym.
Słowa kluczowe:
amputacja kończyny dolnej, analiza chodu, chód protetyczny, rehabilitacja protetyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza chodu 7-letniej pacjentki z niedowładem połowiczym po treningu lokomotoryczym. Studium przypadku

Ewelina Żak, Grzegorz Sobota, Jacek Durmała

Ewelina Żak, Grzegorz Sobota, Jacek Durmała – Robotic-assisted locomotor training in a 7-year-old child with hemiplegia. Case study. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 159-168

Streszczenie
Wstęp. Celem niniejszej pracy jest ocena wpływu oraz skuteczności 4-tygodniowego treningu z zastosowaniem systemu Lokomat na funkcję chodu. Materiał i metody. Przeprowadzono 4-tygodniowy trening (5 sesji/tydzień, czas trwania sesji wyniósł 45 minut) na bieżni ruchomej z zastosowaniem zautomatyzowanej ortozy (system Lokomat) u 7 letniej pacjentki z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). Dziewczynka pod kątem stanu funkcjonalnego reprezentowała 1 poziom wg skali GMFCS oraz charakter MPD pod postacią niedowładu połowiczego. Porównywano, przed i po terapii, wybrane parametry kinematyczne chodu uzyskane z badania z wykorzystaniem systemu analizy ruchu BTS Smart. Wyniki. Po terapii zaobserwowano powrót lub zbliżenie wartości ocenianych parametrów do poziomu normatywnego grupy kontrolnej. Wnioski. Nawet niewielkie zmiany parametrów czasowo-przestrzennych chodu mogą poprawić komfort i jakość chodu pacjenta. Zaobserwowano poprawę większości czynników, co wskazuje na pozytywne oddziaływanie tej formy terapii.
Słowa kluczowe
Mózgowe porażenie dziecięce, reedukacja chodu, trójwymiarowa analiza ruchu
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza chodu chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

Sebastian Rutkowski, Anna Rutkowska, Jacek Łuniewski,
Jan Szczegielniak

S. Rutkowski, A. Rutkowska, J. Łuniewski, J. Szczegielniak – Gait analysis of patients with chronic obstructive pulmonary disease. FP 2014; 14(4); 24-33

Streszczenie
Celem pracy była analiza chodu chorych na POChP. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy zdiagnozowana przewlekła obturacyjna choroba płuc ma wpływ na parametry chodu w trakcie 6 minutowego testu marszowego.
W badaniu wzięło udział 33 chorych na POChP: 27 mężczyzn i 6 kobiet, którzy przebywali na leczeniu stacjonarnym w Szpitalu Specjalistycznym MSW w Głuchołazach, w okresie od lutego 2011 do maja 2011 roku, którzy stanowili grupę badaną. Grupę kontrolą stanowiło 48 osób: 35 kobiet i 9 mężczyzn.
Stwierdzono że średnia dystansu uzyskana w grupie badanej wyniosła 538,97m ±176,32 m, natomiast w grupie kontrolnej 546,7m ±85,7 m. Chorzy na POChP w trakcie testu poruszali się z mniejszą prędkością, stawiali krótsze kroki w dłuższym czasie
Analiza wyników wykazała, że chorzy na POChP prezentowali pogorszone wartości wskaźników opisujących parametry chodu w trakcie 6 minutowego testu marszowego.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, POChP, 6MWT

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim