Zmiany w równowadze ciała spowodowane narażeniem na urazy – badania wieloośrodkowe

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Anna Walińska, Kinga Gonta, Elżbieta Szkiler, Milena Kraft, Alina Kirpichnikova, Karolina Trąbska, Anna Parus, Tomasz Kupc, Malwina Waleryn-Sagun, Anna Szadkowska, Rafał Mosur, Kamila Mosur, Damian Szyguła, Nicola Książek, Małgorzata Barszczewska, Patrycja Janta, Aneta Mandrosa, Joanna Jarosławska, Klaudia Smolińska, Marta Szewczyk, Agnieszka Byszewska, Anna Morzyńska, Marzena Tuszkowska, Barbara Wrocławska-Tuszkowska, Marek Gapiński, Tomasz Kowalik, Karolina Adamska, Katarzyna Pawliwiec, Jan Głodowski, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Danuta Lietz-Kijak

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Danuta Lietz-Kijak et al – Changes in body balance due to exposure to trauma – multi-center studies. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 313-326

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bb3T

Streszczenie
Cel. Celem badania było ocenienie wpływu doświadczonego przez osobę zdarzenia traumatycznego na równowagę posturalną i biomechaniczne parametry chodu.
Metodologia badania. Badanie objęło 31 osób (n = 100%), w tym 22 kobiety (nk% = 70.97%) i 9 mężczyzn (nm% = 29.03), w wieku 29-60 lat. Z badania wykluczono osoby z chorobami i dysfunkcjami wpływającymi na równowagę ciała i wzorzec chodu.
Testy równowagi i chodu przeprowadzono przy użyciu pedobarografii (pedobarograf mod. EPS R2, oprogramowanie Biomech Studio v2). Test równowagi przeprowadzano w pozycji stojącej, przez 20 sekund, z próbkowaniem co 1 ms (milisekundę) – liczba próbek podczas jednego testu wynosi 20,000. Testy oceny równowagi i chodu przeprowadzono dwukrotnie. Test I obejmował testowanie w neutralnych warunkach, Test II obejmował testowanie w warunkach, w których osoba była narażona na doświadczone w przeszłości przez siebie zdarzenie traumatyczne (tzw. ekspozycja na “doświadczone traumy”).
Wyniki. Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na równowagę ciała podczas stania wykazały istotne różnice w wahaniach ciała w najważniejszych parametrach oceny stabilometrycznej.
Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na traumę na chód osoby nie wykazały istotnych różnic między testem w neutralnych warunkach a testem podczas ekspozycji.
Wnioski. (1) Ekspozycja na doświadczone przez osobę traumy znacząco wpływa na równowagę ciała w pozycji stojącej. (2) Badania nie wykazały wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na chód osoby w zakresie czasu kontaktu stóp z podłożem oraz na wartości maksymalnego i średniego ciśnienia; Obszar płaszczyzny, na której stopy są umieszczone na podłożu, zmienia się znacząco przed i po ekspozycji na doświadczone traumy. (3) W badaniach wpływu traumy na postawę ciała należy uwzględnić szczegółowe wyniki badań zakresu fluktuacji COP w każdej płaszczyźnie – badanie wykazało, że analiza tylko średnich wyników może znacząco wskazywać błędny wynik w ocenie równowagi ciała.

Słowa kluczowe
stres, trauma, PTSD, równowaga ciała, chód, stabilometria, pedobarografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Chód. Część I – analiza biomechaniki chodu w rehabilitacji

Mirosław Janiszewski, Beata Rechcińska-Roślak, Joanna Błaszczyk-Suszyńska

Mirosław Janiszewski, Beata Rechcińska-Roślak, Joanna Błaszczyk-Suszyńska – The gait. Part I – the analysis of the gait biomechanics in the rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 311-318

Streszczenie
W artykule przedstawiono aktualną wiedzę na temat chodu człowieka. Omówiono jakie ruchy są wykonywane w stawach kończyn górnych i dolnych podczas chodzenia oraz jak zachowuje się środek ciężkości człowieka. Podano na załączonych rysunkach jaka jest biomechanika chodu człowieka.

Słowa kluczowe:
chód, biomechanika, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena sił reakcji podłoża w chodzie u pacjentów poddanych postępowaniu fizjoterapeutycznemu po wybranych operacjach chrząstki stawowej

Andrzej Czamara, Tadeusz Trzaska

Andrzej Czamara, Tadeusz Trzaska – Ground reaction forces of the gait in patients undergoing physiotherapy after articular cartilage surgeries. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 289-297

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej w chodzie po płaskim podłożu, u pacjentów poddanych indywidualnie, 10 do 14 tygodniom, postępowania fizjoterapeutycznego po wybranych operacjach chrząstki stawu kolanowego. Materiał i metody. Pomiaru sił reakcji podłoża w chodzie dokonano u 58 osób. Badaniu poddano 31 pacjentów po operacjach powierzchni nośnej chrząstki stawu kolanowego i 27 osób bez obrażeń chrząstki. Badania przeprowadzono na ścieżce, w którą wmontowano cztery czujniki dwóch platform mtd-balance, które były połączone z własnym oprogramowaniem komputerowym do rejestracji i analizy sił reakcji podłoża składowej pionowej (N). Kiedy pacjenci osiągnęli samodzielny chód, indywidualnie pomiędzy 10 a 14 tygodniem postępowania fizjoterapeutycznego po operacji, przeprowadzono pomiar sił reakcji podłoża podczas chodu. Wyniki i Wnioski. Pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji u pacjentów przywrócono chód. Podczas chodu wartości sił reakcji podłoża w fazie podporu operowanymi kończynami zostały zbliżone do wyników kończyn bez obrażeń. Wyniki te nie różniły się również od wartości osiągniętych u osób bez obrażeń chrząstki i wahały się w badanych grupach od 1,19 do 1,21 masy ciała. Ponadto w grupach bez obrażeń chrząstki stawowej i u pacjentów stwierdzono nieistotną asymetrię pomiędzy kończynami prawymi i lewymi, która nie przekroczyła 5%.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, chód, chrząstka stawu kolanowego, siły reakcji podłoża

Ocena kinematyki chodu u pacjentów w postępowaniu fizjoterapeutycznym po wybranych operacjach chrząstki stawowej

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski – Assessment of kinematics of pathological gait after articular cartillage surgery. Fizjoterapia Polska 2007; 7(1); 1-9

Streszczenie

Wstęp. Badaniem objęto grupę 32 mężczyzn, u których w badaniu artroskopowym stwierdzono ubytki chrząstki powierzchni nośnej stawu kolanowego pochodzenia urazowego (III i IV stopień według klasyfikacji Quterbridge). Celem pracy była biomechaniczna ocena zmian w kinematyce chodu pacjentów po wybranych operacjach chrząstki powierzchni nośnej stawu kolanowego, przy zastosowaniu komputerowego systemu analizy ruchu &Ml Motion. Materiał i metody. 32 mężczyzn po operacji chrząstki zostało poddanych trójwymiarowej analizie chodu podczas dwóch z czteroetapowego, własnego postępowania fizjoterapeutycznego. W celu kontroli postępów fizjoterapii wykonano pomiary parametrów kinematycznych chodu. Zarejestrowano biomechaniczne parametry przestrzenne i czasowe chodu oraz wyznaczono zakresy ruchu w stawie. Pierwsze badanie wykonano na przełomie 2 i 3 tygodnia po operacji. Drugie badanie przeprowadzono pomiędzy 6 a 8 tygodniem, a trzecie indywidualnie pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji, to jest wtedy, kiedy pacjentom przywrócono, a następnie doskonalono chód. Mierzono wartości długości kroku pojedynczego i podwójnego (m), prędkości chodu (m/s) i częstotliwości kroczenia (krok/s). Mierzono procentowy czas rwania fazy podporu do wymachu. Dokonano pomiaru wartości zakresu ruchu w stawie kolanowym podczas chodu oraz wartości kąta na początku fazy podparcia (HS) i wartość kąta na początku fazy wymachu (TO). Wyniki. Otrzymano zadowalające wyniki indywidualnie pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji u badanych osób w porównaniu do grupy kontrolnej. Zaobserwowano istotny statystycznie wzrost długości kroku kończyn operowanych i tych bez obrażeń chrząstki w trzecim badaniu w porównaniu do pierwszego badania. W tym czasie zwiększyła się ponad dwukrotnie prędkość chodu. W trzecim badaniu odnotowano znaczący spadek długości trwania fazy podporu kończyn nieoperowanych na rzecz wydłużenia fazy podporu kończyn operowanych w porównaniu z pierwszym pomiarem. Dodatkowo zauważono zwiększenie zakresu ruchu w operowanych stawach i odtworzenie charakterystyki czasowej zmiany kąta znanej dla chodu prawidłowego. Wnioski. Zastosowane kompleksowe postępowanie chirurgiczno-fizjoterapeutyczne poprawiło biomechaniczne parametry chodu pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, chód patologiczny, chrząstka stawowa, rehabilitacja

Wpływ obciążenia zewnętrznego u dzieci ze skoliozami na zmiany kompensacji ciężarowej w warunkach statycznych oraz zachowanie się miednicy podczas chodu

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa – The influence of external loading on weight compensatory changes and pelvic behaviour during walking in scoliotic children. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 436-444

Streszczenie
Wstęp. Charakterystyczne dla rozwoju skoliozy są kompensacyjne zmiany przestrzennego układu segmentów ciała. Dodatkowe obciążenia zewnętrzne mogą powodować nasilenie istniejących objawów zarówno w warunkach statycznych, jak i dynamicznych. Ważny jest powtarzający się codziennie sposób noszenia ciężkich przedmiotów. Celem pracy była ocena zmian niektórych parametrów statycznych i dynamicznych pod wpływem noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą. Materiał i metody. Badano 36 dzieci z niskostopniowymi skoliozami, w wieku 8-15 lat. Na platformie baropedograficznej rejestrowano rozkład sił nacisku stóp na podłoże w warunkach statycznych – bez dodatkowego obciążenia oraz z obciążeniem zewnętrznym, trzymanym w różnorodny sposób (symetryczny bądź asymetryczny). Przeprowadzono też trójpłaszczyznową analizę chodu. Dane rejestrowano podczas chodu bez obciążenia i z obciążeniem zewnętrznym noszonym w różnorodny sposób. Wyniki. Stwierdzono objawy asymetrii sił nacisku stóp na podłoże, nasilające się podczas obciążenia zewnętrznego – zarówno w próbie z symetrycznym, jak i asymetrycznym sposobem trzymania bagażu szkolnego. Nie stwierdzono całkowicie jednoznacznego związku tych zmian z parametrami postawy. Stwierdzono również objawy asymetrii chodu, nasilające się podczas asymetrycznego obciążenia zewnętrznego. Największe zmiany odnotowano w obrębie wyznaczników chodu dotyczących miednicy, o czym bardziej decydował sposób noszenia bagażu szkolnego, aniżeli parametry postawy. Wnioski. Obciążenia zewnętrzne nasilają asymetrię rozkładu sił nacisku stóp na podłoże, czego przyczyną są trudne do przewidzenia samoistne przemieszczenia kompensacyjne, a sposób noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą nie jest w pełni obojętny.
Słowa kluczowe
skoliozy, siły nacisku stóp na podłoże, chód, obciążenie zewnętrzne, wyznaczniki chodu

Metoda PNF w analizie nauki chodu u chorych po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu

Piotr Lutowski, Łukasz Sielski, Katarzyna Lutowska

Piotr Lutowski, Łukasz Sielski, Katarzyna Lutowska – PNF method of gait analysis in patients after ischemic stroke. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 143-154

Streszczenie
Jedną z najczęściej spotykanych chorób układu nerwowego jest udar mózgu. Podstawowym następstwem udarów mózgu jest niedowład bądź porażenie połowicze, dla pacjentów oraz ich opiekunów zaburzenia te stają się problemem w wielu aspektach życia codziennego, między innymi w lokomocji. Praca jest pracą badawczą, celem której była próba określenia wpływu usprawniania funkcji chodu u osób po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu według założeń koncepcji PNF. Grupę badaną stanowiło 23 pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu przyrętych do oddziału w celu rehabilitacji. Pacjenci kwalifikowani byli do badań w oparciu o Berg Balance Scale, wyrażoną zgodę na udział w badaniach oraz o wartość wskaźnika symetryczności obciążania kończyn dolnych. Badanie składało się z:• testu dwóch wag, na podstawie którego wyznaczano wskaźnik symetryczności obciążania kończyn dolnych,• testu drogi na dystansie 20 metrów, na podstawie którego określano prędkość chodu i długość kroku,• subiektywnej oceny poszczególnych faz chodu prowadzonej przez obserwację,• Berg Balance Scale. U wszystkich przebadanych pacjentów odnotowano poprawę analizowanych parametrów. Koncepcja PNF jest skuteczną metodą reedukacji funkcji chodu u chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu. Zastosowanie założeń koncepcji Proprioceptywnego Torowania Nerwowo – Mięśniowego wymiernie wpływa na poprawę parametrów jakościowych i ilościowych chodu.
Słowa kluczowe
udar, rehabilitacja, metoda PNF, chód

Trening chodu na bieżni z odciążeniem masy ciała – przegląd systematyczny metaanaliz

Marcin Błaszcz, Beata Stach

M. Błaszcz, B. Stach – Body Weight Support Treadmill Training – a systematic review of meta-analyses. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 66-77

Streszczenie
Cel. Mimo iż potwierdzono już skuteczność treningu chodu na bieżni z odciążeniem masy ciała (ang. Body Weight Support Treadmill Training – BWSTT) u różnych pacjentów, to jednak jego wyższość nad innymi metodami fizjoterapeutycznymi jest niejasna. Celem niniejszego przeglądu było porównanie efektywności BWSTT w stosunku do innych metod w różnych grupach pacjentów.
Materiał i metody. Wykonano przegląd systematyczny metaanaliz poprzez: Cochrane Database of Systematic Reviews, MEDLINE oraz PEDro od początku aż do 12 stycznia 2019 r. Zidentyfikowano 1775 publikacji, z czego uwzględniono 4 metaanalizy i 1 przegląd systematyczny.
Wyniki. BWSTT był efektywniejszy niż inne metody fizjoterapeutyczne w krótkoterminowym zwiększaniu prędkości i wytrzymałości chodu u pacjentów chodzących niezależnie po udarze mózgu oraz w poprawie funkcjonalności po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. W zakresie zwiększenia szansy na niezależne chodzenie, poprawy prędkości i wytrzymałości chodu u niesamodzielnych pacjentów po udarze mózgu; zwiększenia prędkości i dystansu chodu po urazie rdzenia kręgowego oraz zwiększenia prędkości, kadencji chodu i długości kroku w chorobie Parkinsona BWSTT, nie był efektywniejszy niż standardowa fizjoterapia.
Wnioski. Stosowanie BWSTT może być korzystne u pacjentów chodzących niezależnie po udarze mózgu oraz po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. W pozostałych obszarach nie znaleziono wystarczających dowodów.

Słowa kluczowe:
trening chodu na bieżni z odciążeniem masy ciała, chód, odciążenie masy ciała, przegląd systematyczny, metaanaliza

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ odciążenia masy ciała poprzez system Parestand na kinematykę chodu – badanie pilotażowe

Beata Stach, Marcin Błaszcz

B. Stach, M. Błaszcz – Influence of body weight support via Parestand system on gait kinematic — a pilot study; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 84-94

Streszczenie
Wstęp. W wielu badaniach potwierdzono już skuteczność treningu na bieżni z odciążeniem masy ciała (ang. Body Weight Support Treadmill Training – BWSTT) u osób zdrowych i w różnych jednostkach chorobowych. W Polsce jest to nadal rzadko stosowana metoda. Do tej pory nie opublikowano jeszcze badania wpływu polskiego systemu odciążającego Parestand na wartości kinematyczne chodu.
Materiał i metody. Analizowano kinematykę prawego stawu biodrowego, kolanowego i stopy w płaszczyźnie strzałkowej u zdrowej kobiety, w trakcie chodu na bieżni bez odciążenia (0%) oraz z 25% i 50% BWS poprzez system odciążający Parestand z prędkością: 3, 4 i 5 km/h w fazie initial contact (IC), loading response (LR), terminal stance (TSt) i mid swing (MSw). Wartości kątowe zebrano za pomocą systemu Noraxon, a następnie poddano analizie statystycznej.
Wyniki. BWS poprzez Parestand 25% i 50% istotnie zmieniało kinematykę biodra przy każdej prędkości. Kinematyka kolana w znaczącym stopniu różniła się przy 25% BWS w IC oraz LR, a przy 50% BWS w IC, LR, TSt i MSw przy każdej prędkości. W zakresie stawu skokowego zmiany wartości kątowych nie różniły się znacznie przy 25% BWS przy żadnej z prędkości, a przy 50% BWS różniły się znacznie jedynie przy 3 km/h we wszystkich badanych fazach.
Wnioski. Zwiększanie BWS wpływa na zmiany kinematyki chodu. Już 25% odciążenie masy ciała poprzez Parestand może zmienić kinematykę biodra w trakcie chodu. 25% BWS poprzez Parestand może zmienić kinematykę kolana w początkowych fazach chodu, bez wpływu na kinematykę stopy. Należy przeprowadzić badanie na większej liczbie osób.

Słowa kluczowe:

chód, odciążenie masy ciała, kinematyka chodu, trening chodu na bieżni z odciążeniem masy ciała

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie badania pedobarograficznego u dzieci – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa

Jacek Lorkowski, Oliwia Grzegorowska, Ireneusz Kotela

J. Lorkowski, O. Grzegorowska, I. Kotela – The use of pedobarographic examination in children – own experience and review of literature. FP 2014; 14(4); 46-51

Streszczenie
Pedobarografia jest nieinwazyjną metodą, która jest stosowana do opisu rozkładu nacisków na podeszwowej stronie stopy podczas stania i chodu. Znalazła ona zastosowanie nie tylko u dorosłych, lecz także wśród dzieci, służąc do oceny biomechaniki narządu ruchu, a w szczególności patologii stóp. Dzięki pedobarografii możliwe jest monitorowanie przebiegu oraz ocena skuteczności leczenia poszczególnych patologii. W poniższej pracy przedstawiono szerokie możliwości wykorzystania pedobarografii w diagnostyce i leczeniu schorzeń dotyczących narządu ruchu wśród dzieci, u których wszelako rozumiana terapia może przynieść często lepsze i szybsze efekty, niż u osób dorosłych.
Naszym zdaniem, pedobarografia powinna być stosowana powszechniej oraz częściej, i wspólnie z badaniami klinicznym i obrazowym, uzupełniać przeprowadzaną diagnostykę.

Słowa kluczowe:
stopa, diagnostyka, ciśnienie, chód, dzieci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała poprzez system Parestand w usprawnianiu chodu u pacjentów we wczesnej fazie udaru mózgu: badanie pilotażowe

Beata Stach, Marcin Błaszcz, Aleksandra Bober, Mariola E. Wodzińska, Joanna Zyznawska

B. Stach, M. Błaszcz, A. Bober, M. E. Wodzińska, J. Zyznawska – Body Weight Supported Treadmill Training with Parestand system as walking therapy of patients early after stroke: a pilot study. FP 2016;16(2);54-63

Streszczenie
Wstęp. Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (z ang. Body Weight Supported Treadmill Training – BWSTT) to wysokiej częstotliwości zadaniowa terapia chodu pacjentów po udarze mózgu. Skuteczność BWSTT została wielokrotnie udowodniona, jednak jego wyższość nad treningiem chodu po naturalnym podłożu jest często kwestionowana. W Polsce jest to rzadko stosowana i badana metoda.
Pacjenci i metody. W badaniu brało udział 20 chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w standardowej fizjoterapii opartej o koncepcję Bobath i PNF. Do grupy eksperymentalnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (BWSTT), a do grupy kontrolnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening chodu po naturalnym podłożu. Badanych przed i po skończeniu interwencji oceniono Skalą Równowagi Berg, testem Timed Up & Go, Testem 10-metrowym oraz testem 6-minutowego marszu.
Wyniki. Obie grupy uzyskały istotną statystycznie (p<0,05) poprawę we wszystkich testach funkcjonalnych. BWSTT zwiększyła swój dystans o 108,4±75,7 m, a grupa kontrolna o 57±51,3 m. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,28). BWSTT skróciła czas w teście TUG o 9±1,4 s, a grupa kontrolna o 2,7±1,1 s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,63). BWSTT uzyskała 7,0±3,7 pkt, a grupa kontrolna 6,6±4,4 pkt poprawy w BBS. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,88). BWSTT podniosła prędkość chodu o 0,25±0,13 m/s, a grupa kontrolna o 0,28±0,13 m/s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,96).
Podsumowanie. Zarówno BWSTT jak i terapia chodu po naturalnym podłożu może poprawić równowagę, wytrzymałość i szybkość chodu oraz zmniejszyć ryzyko upadków u chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, niedowład połowiczy, fizjoterapia, rehabilitacja, chód

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim