Ocena termowizyjna temperatur kończyn górnych po kriostymulacji u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk – Thermovisual evaluation of temperatures of the upper limbs following cryostimulation in post-stroke patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 23-34

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu jest bardzo poważną jednostką chorobową zagrażającą życiu, niezależnie od tego jaki jest obraz kliniczny w chwili rozpoczęcia. W większości przypadków udar jest konsekwencją ogólnoustrojowych chorób naczyniowych, jakimi są miażdżyca i nadciśnienie tętnicze. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 103 pacjentów, w tym 52 to chorzy po przebytym udarze mózgu z niedowładną kończyną górną, a 51 to osoby zdrowe. W grupie chorych było 18 kobiet i 34 mężczyzn, w grupie zdrowych 41 kobiet i 10 mężczyzn. Średnia wieku chorych mężczyzn 55,6 lat, a kobiet 66,1 lat. Średnia wieku grupy kontrolnej wynosiła 37,2 lata. Kriostymulację miejscową stosowano: u pacjentów po udarze na ręce i przedramieniu kończyny niedowładnej, natomiast u pacjentów zdrowych na ręce i przedramieniu prawej kończyny górnej. Kończyna była schładzana przez sześć minut. Oceny temperatur dokonano kamerą termowizyjną Agema 570.Wyniki. Schładzanie jednego tylko przedramienia powoduje obniżenie się temperatury. U chorych po udarze mózgu uzyskuje się szybszy powrót do temperatury początkowej. Wydaje się, że jest to związane z lepszym działaniem mechanizmów chroniących przed utratą ciepła. W tej grupie bowiem, wartości temperatur są wyższe. W grupie kontrolnej temperatura w kończynie nieschładzanej spada średnio o 1,6 stopni C, a u chorych tylko o 1,3 stopni C. Wnioski. Temperatury powierzchni przedramienia poddawanego sześciominutowej krioterapii różnią się u chorych z udarem mózgowym i u zdrowych, a wiązać to należy z uszkodzenia mózgu po udarze. Zjawisko kontralateralizacji, tzn. spadku temperatury w kończynie nieschładzanej występuje zarówno u pacjentów po udarze, jak i ludzi zdrowych z grupy kontrolnej. Spadki temperatur wywołane schładzaniem w kończynach oziębianych są wyższe u chorych niż u zdrowych. U pacjentów po udarze mózgu szybszy jest powrót temperatury do wartości wyjściowych. W 15 minut po krioterapii nie pojawia się efekt wyrównania temperatury do wyjściowej ani jej przewyższenie w stosunku do wartości początkowych w kończynie schładzanej.
Słowa kluczowe
udar mózgu, kriostymulacja, termowizja, gra naczyniowa

Ocena efektów usprawniania z wykorzystaniem terapii wysokotonowej u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk – Assessment of the effect of high-tone power therapy in rehabilitation of stroke patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 197-205

Streszczenie
Wstęp. Terapia wysokotonowa jest nową metodą stymulacji nerwów i mięśni za pomocą prądu elektrycznego o częstotliwości odpowiadającej akustycznemu pasmu drgań pomiędzy 4 400 Hz do 12 300 Hz. Użycie dwóch par elektrod umożliwia powstanie dynamicznego pola elektrycznego w głębi tkanek. Celem pracy była ocena funkcji kończyny górnej u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym, u których w procesie usprawniania zastosowano terapię wysokotonową. Materiał i metody. Badaniom poddano 16 mężczyzn w wieku 46-72 lat i 4 kobiety 67-74 lat o różnej etiologii. Sprawność ręki określano przez badane siły chwytu, a zakresy ruchów wg ISOM oraz wielkość napięcia spastycznego wg Ashworth. Wyniki. U pacjentów zwiększyła się siła chwytu ręki z równoczesną poprawą kątowych zakresów ruchomości w stawie promieniowo-nadgarstkowym kończyny porażonej. Zmniejszyło się napięcie spastyczne w badanej kończynie o 0.35 w skali Ashworth. Analiza pomiarów linijnych uwidacznia istotne statystycznie zmiany obwodów tylko na poziomie ramienia. Wnioski. Kompleksowa fizjoterapia, z wykorzystaniem terapii horyzontalnej, zastosowana u pacjentów po udarze mózgu, spowodowała istotną poprawę funkcji leczonej kończyny górnej. Terapia wysokotonowa jest dobrze tolerowana przez pacjentów z porażeniem połowiczym pomimo długiego czasu trwania zabiegu.
Słowa kluczowe
test Ashworth, terapia wysokotonowa, stymulacja hoSti-Scan, efekt sekundarny

Temperatury powierzchni skóry w obrazie termowizyjnym po wybranych zabiegach fizykoterapeutycznych oraz porównanie skuteczności ich działania

Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Marek Woszczak, Grzegorz Śliwiński, Anna Lipińska

Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Marek Woszczak, Grzegorz Śliwiński, Anna Lipińska – Thermovision recordings of skin surface temperatures following selected physical therapy procedures and comparison of procedure efficacy. Fizjoterapia Polska 2009; 9(4); 321-331

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają wyniki badań termowizyjnych powierzchni ciała pacjentów poddanych różnym zabiegom fizykoterapeutycznym. Dokonują także oceny bólu, za pomocą wizualnej skali porównawczej VAS (ang. Yisual Analogue Scale). Celem pracy było porównanie skuteczności działania tych zabiegów. Materiał i metody. Obserwacją objęto 38 pacjentów (15 mężczyzn i 23 kobiety) w wieku od 19 do 78 lat (średni wiek 58,1) lat. U pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe i dolegliwości bólowe stawów kończyn dolnych (13 osób), kończyn górnych (7 osób) i kręgosłupa (18 osób). Wszystkie osoby podzielono na cztery grupy i poddano zabiegom: jonoforezy z NLP1 (gr. 1), galwanizacji anodowej (gr. 2), galwanizacji – bezpośrednio po której wykonano wcierkę z NLP1 (gr. 3) i samej wcierki z NLP1 (gr. 4). Pierwszego, piątego i dziesiątego dnia zabiegowego, oceniano natężenie bólu wg subiektywnej skali VAS. Obserwowano także rozkład temperatur na powierzchni zabiegowej w pierwszym i ostatnim dniu zabiegowym. Rejestrację temperatury prowadzono przy użyciu kamery termowizyjnej Agema 570. Wyniki. Poprawę subiektywnego odczucia bólu zaobserwowano we wszystkich grupach badanych pacjentów. W grupie pierwszej poprawę uzyskano o 50,2%, w drugiej o 44.9%, w trzeciej uzyskano 62,2% poprawy, a w czwartej grupie poprawę uzyskano o 38,9% w stosunku do dnia rozpoczęcia terapii. Również zaobserwowano zmiany temperatur powierzchni skóry po zabiegach, jednakże dla grupy 4, są one nieistotne statystycznie. Wnioski. Najskuteczniejszym zabiegiem w subiektywnej ocenie pacjentów jest galwanizacja anodowa połączona z wcierką lekową, wykonaną bezpośrednio po zakończeniu działania prądu. Skuteczniejsze działanie tego zabiegu, wydaje się, jest związane z większą dawką leku wprowadzoną do leczonego obszaru i większym przekrwieniem skóry, niż ma to miejsce podczas samej jontoforezy Wcierka lekowa po galwanizacji jest zabiegiem efektywnym i bardziej uzasadnionym ekonomicznie, gdyż nie ma strat leku wynikających z pozostania na podkładzie lekowym, co ma miejsce podczas jonoforezy.
Słowa kluczowe
jontoforeza, galwanizacja, wcierka, termowizja, liniowa skala VAS

Czynność połykania – istotny aspekt funkcjonowania pacjenta w procesie rehabilitacji i terapii neurologopedycznej

Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński, Grzegorz Śliwiński

K. Sandecka, Z. Śliwiński, G. Śliwiński – Swallowing – an important aspect of a patient’s functioning in the process of rehabilitation and neuro-speech therapy. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 186-193

Streszczenie
Połykanie jest skomplikowanym, wieloetapowym procesem, na który składają się formy wolicjonalnej i zautomatyzowanej aktywności naszego organizmu. Nieprawidłowości w jego zakresie mogą mieć podłoże neurologiczne, niezwiązane z morfologią i czynnością układu nerwowego bądź też wiązać się z fizjologicznym procesem starzenia.
Dysfagia, presbyfagia i afagia mogą nieść ze sobą powikłania w postaci zachłystowego zapalenia płuc, niedożywienia, odwodnienia i pogorszenia jakości życia. Niezwykle ważne w przypadku pacjentów z zaburzeniami połykania jest wielospecjalistyczne leczenie oraz postępowanie terapeutyczne i rehabilitacyjne, a także zaangażowanie w ten proces rodziny i opiekunów.

Słowa kluczowe:
połykanie, zaburzenia połykania, dysfagia, afagia, presbyfagia, odynofagia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii manualnej w zespołach bólowych pochodzenia z kręgosłupa szyjnego

Mariana Szczepaniuk, Zbigniew Śliwiński, Kamil Markowski, Grzegorz Śliwiński

M. Szczepaniuk, Z. Śliwiński, K. Markowski, G. Śliwiński – Effectiveness of manual therapy in pain syndromes originating from the cervical spine. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 170-179

Streszczenie
Wstęp. Dolegliwości bólowe odcinka szyjnego stanowią powszechny problem na całym świecie oraz są coraz częściej występującym zjawiskiem. Przyczynia się do tego budowa odcinka szyjnego, a także jego biomechanika. Najwięcej przypadków zaobserwowano wśród osób czynnych zawodowo, jednak najbardziej narażone są osoby wykonujące zawód związany z długotrwałym siedzeniem w jednej pozycji przez kilka godzin. Do przeciążeń kręgosłupa często doprowadza długotrwałe przebywanie w nienaturalnych i niewygodnych pozycjach statycznych. Ból najczęściej jest wynikiem zmian w tkankach przykręgosłupowych, występujących na tle strukturalnym. Problem ten dotyczy 60–90% populacji i występuje u osób w wieku 25–65 lat. Do głównych sposobów leczenia zespołów bólowych należy: kinezyterapia, a więc leczenie ruchem, zabiegi fizykalne oraz różne metody specjalne, w tym między innymi metoda McKenziego, PNF lub metoda terapii manualnej.
Celem pracy była ocena skuteczności leczenia osób z zespołem bólowym pochodzącym z kręgosłupa szyjnego różnymi metodami fizjoterapii.
Materiał i metody. Przeszukano elektronicznie bazę danych PubMed, używając słów kluczowych takich jak: ‘terapia manualna’, ‘PNF’, ‘metoda McKenzie’, ‘zespoły bólowe’, ‘zespół bólowy kręgosłupa szyjnego’, ‘kręgosłup szyjny’, ‘ból szyi’, ‘neck pain’, ‘neck pain therapy’ oraz przeszukano cytowane prace odpowiednich badań. Odnaleziono 22 publikacje, zawierające leczenie różnymi metodami zespołów bólowych kręgosłupa szyjnego, które zostały poddane dalszej analizie. Artykuły te zostały opublikowane w latach 2006–2019. Na podstawie analizy tytułów i streszczeń wykluczono 5 prac. Następnie wykluczono kolejne 3 prace na podstawie analizy pełnych tekstów. Ostatecznie wykluczono 8 badań. Finalnie przeprowadzono analizę danych zawartych w 14 pracach.
Wyniki. Zaobserwowano, iż ból jest jednym z najczęstszych objawów zaburzeń kręgosłupa szyjnego. Najczęściej jest oceniany za pomocą skali wizualno-analogowej VAS. Na podstawie przeprowadzonej analizy 14 badań stwierdza się, że po zastosowaniu technik metod specjalnych fizjoterapii ból ulega zmniejszeniu.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdza się, że najczęściej wykorzystywanym sposobem pomiaru dolegliwości bólowych u pacjentów przed i po terapii jest skala wizualno-analogowa VAS. Po przeanalizowaniu wyników wybranych badań można jednoznacznie stwierdzić korzystny wpływ metod specjalnych na zmniejszenie się dolegliwości bólowych u pacjentów z zespołem bólowym odcinka szyjnego, na podstawie średnich wartości przed i po terapii.

Słowa kluczowe:
zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, metoda McKenziego, Metoda PNF, terapia manualna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wybranych parametrów postawy ciała u zawodniczek uprawiających piłkę siatkową

Agnieszka Książek-Czekaj, Grzegorz Śliwiński, Marek Wiecheć, Piotr Tabor, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

A. Książek-Czekaj, G. Śliwiński, M. Wiecheć, P. Tabor, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Analysis of selected body posture parameters in female volleyball players. FP 2017; 17(3); 6-14

Streszczenie

Wstęp. Postawa habitualna zawodników wysokiego wyczynu sportowego jest charakterystyczna w różnych dyscyplinach sportowych i ściśle związana ze specyfiką treningu sportowego. Celem pracy była ocena postawy i obciążenia stóp siatkarek zespołu KSZO Ostrowiec grającego w Orlen Lidze w porównaniu z grupą kobiet nietrenujących w podobnej grupie wiekowej.
Materiał i metody. Badania siatkarek przeprowadzone zostały w latach 2014, 2015 na początku sezonu sportowego. Badanie przeprowadzono z zastosowaniem aparatu DIERS Formetic 4D. Uzyskane wyniki porównano do zdrowych, nietrenujących kobiet w tej samej grupie wiekowej.
Wyniki. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że kobiety zawodowo grające w piłkę siatkową charakteryzują się niższymi wartościami kąta lordozy odcinka lędźwiowego w porównaniu z grupą kontrolną. Statystycznie różnicujące są również wartości nachylenia tułowia względem pionu, które w grupie badanej osiągnęły wyższe wartości. W przypadku pozostałych analizowanych zmiennych dotyczących kifozy oraz obciążenia stóp nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic.
Wnioski.
Uzyskane wyniki opisujące postawę habitualną wskazują, że specyfika treningu sportowego może mieć wpływ na ukształtowanie postawy zawodniczek siatkówki.

Słowa kluczowe:
siatkówka, postawa ciała, DIERS Formetic 4D

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności fizjoterapii u chorych z koksartozą leczonych sanatoryjnie

Zbigniew Śliwiński, Marlena Maskiera, Marta Makara-Studzińska, Grzegorz Śliwiński, Małgorzata Starczyńska

Z. Śliwiński, M. Maskiera, M. Makara-Studzińska, G. Śliwiński, M. Starczyńska: Assessment of the Effectiveness of the Physiotherapy in Patients with the Coxarthrosis, Treated in Spa Facilities. FP 2015; 15(4); 7-15

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności fizjoterapii u chorych z koksartrozą leczonych sanatoryjnie. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło  udział 49 pacjentów (29 kobiet i 20 mężczyzn) leczonych w Sanatorium „Słowacki” w Busku-Zdroju na turnusie 21-dniowym. Byli to pacjenci ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego nie leczeni operacyjnie. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy. W grupie badanej  (24 osoby), zastosowano zabiegi fizykalne i hydroterapię. W grupie kontrolnej (25 osób), dodatkowo zastosowano kinezyterapię U każdego z pacjentów wykonano: badanie ankietowe, pomiar zakresu ruchomości w stawach biodrowych, ocenę siły mięśniowej skalą Lovetta, ocenę stopnia nasilenia bólu w skali VAS,  testy funkcjonalne ( Linder 2, test uciskowy brzucha, test Patricka Fabre, SLR,  test Tinetti, test „Up and Go”, ocenę chodu wg. Perry). Wyniki.   Po zakończeniu 21- dniowego leczenia rehabilitacyjnego u większości pacjentów, nastąpiło znaczne zmniejszenie subiektywnego odczucia dolegliwości bólowych, znaczna poprawa funkcji ruchowych biodra oraz zmniejszenie ryzyka upadku. Przeprowadzonych badania wskazują, na uzyskanie lepszych wyników usprawniania fizjoterapeutycznego w grupie kontrolnej, gdzie dodatkowo zastosowano kinezyterapię. Wnioski. 1. Fizjoterapia ma wpływ na zwiększenie zakresu ruchu w stawie biodrowym we wszystkich płaszczyznach, szczególnie w zakresie ruchu zgięcia i odwodzenia. 2. Postępowanie usprawniające wpływa na poprawę stereotypu chodu u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego. 3. Leczenie sanatoryjne u osób ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych zmniejsza ryzyko upadków.

Słowa kluczowe:
usprawnianie, fizjoterapia, koksartroza, leczenie sanatoryjne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Monitorowanie wyników usprawniania skolioz za pomocą systemu DIERS

Agnieszka Książek-Czekaj, Marek Wiecheć, Grzegorz Śliwiński, Zbigniew Śliwiński

A. Książek-Czekaj, M. Wiecheć, G. Śliwiński, Z. Śliwiński – Monitoring the results of scoliosis improvement using the DIERS system. FP 2016; 16(3); 124-134

Streszczenie
Celem pracy było przedstawienie nowoczesnej metody obrazowania postawy ciała człowieka jaką jest system DIERS formetric 4d. Metoda ta wykorzystywana jest między innymi do bezinwazyjnej oceny efektów terapii pacjentów ze zdiagnozowaną skoliozą. Dzięki zastosowaniu aparatu DIERS formetric 4d, badanie postawy ciała może być wykonywane niemal w każdej chwili bez zastosowania reżimu czasowego pomiędzy poszczególnymi badaniami. Umożliwia to ocenę zarówno efektów terapii realizowanych w planie bliższym jak i tych realizowanych w założeniach planu dalszego terapii.
Zdaniem autorów pracy, zastosowanie metody DIERS formetric 4d w kontroli efektów leczenia skoliozy jest niezwykle istotne ze względu na możliwości częstego wykonywania tego badania, krótkiego czasu jego trwania oraz powtarzalności uzyskanych wyników. Są one dostępne bardzo szybko oraz istnieje możliwość ich porównania z wynikami badań poprzednich, co niezwykle ułatwi pracę fizjoterapeutom.

Słowa kluczowe:
skolioza, system Formetric 4D, DIERS, SOSORT

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim