Tag: handball

Analiza urazów układu mięśniowo-więzadłowo-szkieletowego występujących u piłkarek ręcznych i postępowanie fizjoterapeutyczne

Sławomir Motylewski, Walenty Trandasir, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

S. Motylewski, W. Trandasir, K. Michalak, E. Poziomska-Piątkowska – Analysis of injuries of musculo-ligamentous-skeletal system occurring among handball players and physiotherapy treatment. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 24-30

Streszczenie
Wprowadzenie. Urazy w grach zespołowych są nierozłącznym elementem dzisiejszego sportu. Dla każdego zawodnika wiąże się to, ze zmniejszeniem możliwości wykonania wysiłku fizycznego, potrzebą pomocy medycznej i skutkami ekonomicznymi. Profesjonalne usprawnianie sportowców po doznanym urazie wymaga od fizjoterapeuty wysokich kwalifikacji, dużego doświadczenia oraz korzystania z nowoczesnego sprzętu fizykalnego. Brak tych czynników może spowodować straty na zdrowiu u zawodników, wydłużonym procesem rehabilitacji, a tym samym późniejszym powrotem zawodników na boisko.
Cel. Celem badań było określenie rodzaju i częstości występowania urazów sportowych u zawodniczek trenujących piłkę ręczną oraz rodzaj i metody leczenia zastosowane po wystąpieniu urazu.
Materiał i metody. Materiał badawczy tworzyła grupa 19 kobiet w przedziale wiekowym 18-31 lat, uprawiających piłkę ręczną minimum 5 lat. Były to zawodniczki pierwszego zespołu Stowarzyszenia Korona Handball Kielce. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego.
Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że 100% zawodniczek doznało, chociaż jednego urazu. Doznane urazy dotyczyły głównie kończyn dolnych. Najczęściej do urazów dochodziło podczas lądowania 33,9%, fauli 21,4% oraz rzutów 19,6%. 12,5% (7) doznanych urazu skutkowało przeprowadzeniem zabiegu operacyjnego, a pozostałe 87,5% zakończyło się leczeniem zachowawczym. Mimo 100% wyleczenia z doznanego urazu, duża część zawodniczek – 68,4% odczuwa dyskomfort po wznowieniu treningów oraz w czasie rozgrywania meczów.
Wnioski. Najczęstszym typem urazów u wyczynowych zawodniczek piłki ręcznej są skręcenia i urazy mięśni w obrębie kończyn dolnych. U większości piłkarek zastosowano leczenie zachowawcze z wykorzystaniem głównie kinezyterapii oraz szerokiej gamy zabiegów fizykalnych.

Słowa kluczowe:
piłka ręczna, urazy sportowe, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zróżnicowania poziomu otłuszczenia ciała osób uprawiających piłkę ręczną klasach I, II i III gimnazjum w zależności od poziomu ich wytrenowania i sprawności fizycznej

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Marcin Szczepanik, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Szczepanik, J. Szczegielniak – Assessment of differences in body fat of the persons playing handball in grades 1, 2 and 3 of junior secondary school, depending on the level of training and physical fitness. FP 2017; 17(4); 84-105

Streszczenie

Fizjologia wysiłku fizycznego bazuje na diagnozowaniu, jak aktywność fizyczna, wysiłek czy sport oddziałują na proporcje oraz czynność ludzkiego organizmu. Program treningowy lub wysiłek przydzielony określonej grupie na przykład chłopcom trenującym piłkę ręczną podczas nauki w gimnazjum, może polegać na poprawie zdrowia i funkcjonowania organizmu oraz zwiększeniu sprawności sportowej.
Celem pracy była ocena zróżnicowania poziomu otłuszczenia osób trenujących piłkę ręczną, w zależności od poziomu ich wytrenowania, sprawności fizycznej i wieku.
Badaniem została objęta grupa 83 chłopców I, II i III klasy gimnazjum. W badaniu posłużono się Międzynarodowym Testem Sprawności Fizycznej. Niezbędne okazało się również uzyskanie pomiarów ciała, koniecznych do obliczenia wskaźników takich jak: Body Mass Index (BMI), Wskaźnik Smukłości (WS), Wskaźnik Rohrera (WR) oraz Waist Hip Ratio (WHR – Wskaźnik Dystrybucji Tłuszczu). Do oceny otłuszczenia ciała badanych uczniów wykorzystano pomiary fałdów skórno-tłuszczowych.
Najlepsze wyniki wartości wskaźnika BMI wykazali uczniowie klasy III – 85,71% badanych wykazało się prawidłową masą ciała. W przypadku pomiaru obwodu pasa wśród najstarszych uczniów odchylenie standardowe jest najniższe, co stwierdza o mniejszej różnorodności wyników chłopców klas I i II. Przy pomiarach fałd skórno-tłuszczowych zauważono, iż wraz z wiekiem uzyskane pomiary mają tendencję wzrostową. Międzynarodowy Test Sprawności Fizycznej ukazał, że najstarsi chłopcy uzyskali ogólny wynik lepszy od młodszych kolegów.
Wszyscy badani wykazali się poziomem sprawności wyższym od przeciętnego. Poziom sprawności fizycznej wzrasta wraz z wiekiem. Jednakże w celu otrzymania bardziej autorytatywnych wyników badań, należy przebadać większą liczbę osób.

Słowa kluczowe:
poziom otłuszczenia, piłka ręczna, gimnazjum, sprawność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie urazowości piłkarzy ręcznych wybranych drużyn z Superligi mężczyzn i I ligi mężczyzn w sezonie 2014/2015

Szymon Fugiel, Marek Kiljański

S. Fugiel, M. Kiljański – Comparison of injury rate among members of selected handball teams (men’s Super League and First Division), 2014/2015 season. FP 2016; 16(3); 68-78

Streszczenie
Wstęp. Urazy sportowe to poważny problem zarówno w sporcie amatorskim, jak i w wyczynowym, gdyż często ograniczają lub całkowicie uniemożliwiają sportowcom wykonywanie czynności zawodowych. Niektóre polskie drużyny piłki ręcznej nie mają odpowiedniego zaplecza medycznego i odsuwają zdrowie zawodników na dalszy plan.
Cel pracy. Celem pracy była analiza urazowości piłkarzy ręcznych wybranych drużyn z Superligi i I ligi mężczyzn w sezonie 2014/2015.
Badaniom ankietowym poddani zostali piłkarze ręczni 4 drużyn: 2 z Superligi i 2 z I ligi. Informacje zbierane były od sierpnia do października 2015 roku, a pytania dotyczyły urazów sportowych doznanych w sezonie 2014/2015. Do oceny urazowości użyto wskaźnika urazowości, który obliczono za pomocą wzoru: Liczba urazów x 1000 godzin / Rzeczywisty czas ekspozycji na doznanie urazów.
Wyniki. Drużyna I miała najwyższy wskaźnik urazowości – 7,86, wyprzedzając kolejno drużynę III – 5,20, drużynę IV – 3,93 oraz drużynę II – 2,63. Wskaźnik urazowości zawodników, którzy mieli wykonane badania screeningowe oraz indywidualnie dostosowany program korekcji ich wyników wynosił: 2,71, a zawodników nie poddanych badaniu i terapii korekcyjnej – 7,02. Piłkarze ręczni najczęściej doznawali urazów w trakcie wykonywania rzutu (30,4% wszystkich urazów).
Wnioski. Obecność fizjoterapeuty oraz jego praca w drużynie piłki ręcznej wpływa na zmniejszenie ryzyka odniesienia urazów sportowych. Badania screeningowe narządu ruchu oraz indywidualnie dostosowany program korekcji ich wyników wpływają na zmniejszenie ryzyka odniesienia urazów sportowych. Należy tworzyć i wdrażać do treningów piłki ręcznej programy ćwiczeń doskonalących technikę wykonywania rzutu w sposób bezpieczny, nie niosący ze sobą ryzyka odniesienia urazu.

Słowa kluczowe:
urazy sportowe, wskaźnik urazowości, piłka ręczna, badania screeningowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim