Tag: Henryk Knapik

Terapia apraksji kończyn u pacjentki z zespołem Melas

Maria Pąchalska, Bogusław Frańczuk, Tadeusz Gałkowski, Bożena Grochmal-Bach, Henryk Knapik, Ewa Gostyk, Bruce MacQueen, Adam Pąchalski, Piotr Pąchalski, Rafał Stabrawa, Irena Jeleńska-Szyguła

Maria Pąchalska, Bogusław Frańczuk, Tadeusz Gałkowski, Bożena Grochmal-Bach, Henryk Knapik, Ewa Gostyk, Bruce MacQueen, Adam Pąchalski, Piotr Pąchalski, Rafał Stabrawa, Irena Jeleńska-Szyguła – Therapy for limb apraxia in a patient with the Melas syndrome. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 26-38

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają przebieg terapii apraksji u pacjentki z cytopatią mitochondrialną o typie zespołu MELAS, powodującą różnorodne zmiany organiczne w mózgu. Praca ta ma charakter nowatorski, bowiem w klinicznej literaturze przedmiotu brak jest doniesień w tym zakresie. Przedstawiono patomechanizm apraksji i zespołu MELAS oraz autorski program przeciwdziałający apraksji kończyny nazywany :Semantycznie Sterowane Wzorce Ruchu” (SSWR). Program ten obejmuje zestaw wzorców ruchów w zakresie małej i dużej motoryki. Instrukcje do ćwiczeń zawierają – ze względu na zaburzone funkcje poznawcze pacjentki – opisowe, humorystyczne nazywanie poszczególnych wzorców, w celu wspomagania procesu zapamiętywania. Całościowy program terapii zawiera stosowne leczenie farmakologiczne oraz kompleksową neurorehabilitację, ukierunkowaną na polimodalną reintegrację wyższych funkcji korowych, w tym kontrolowanych ruchów kończyn. Materiał i metoda. Pacjentka K.S. l. 22, z rozpoznaniem zespołu MELAS, jest leczona w Oddziale Rehabilitacji Medycznej Krakowskiego Centrum Rehabilitacji. Na niezwykle złożony obraz kliniczny tej choroby składa się przebieg zarówno rzutowy, jak i wolno postępujący z następowym otępieniem, fluktuującą afazją i agnozją czuciową oraz wolno postępującą apraksją ideomotoryczną. W badaniach zastosowano standardowe testy neuropsychologiczne, w tym Bostoński Test Apraksji oraz Test Czynności Życia Codziennego. Wyniki. Stwierdzono, że program SSWR, pomimo dalszego rozwoju choroby, pozwala na uzyskanie znacznych postępów w zakresie świadomej kontroli ruchów kończyn, o czym świadczy istotna poprawa wyników w kolejnych badaniach za pomocą Bostońskiego Testu Apraksji. Sprzyja także podniesieniu ogólnej zdolności adaptacyjnej oraz zdolności funkcjonowania emocjonalnego i społecznego pacjentki, na co wskazują wyniki m.in. z Testu Czynności Życia Codziennego. Dyskusja. Autorzy przedstawiają podstawy teoretyczne programu SSWR. Odwzorowanie ruchu wymaga wywołania w mózgu wyobrażenia (czyli umysłowego modelu) tego ruchu, a następnie formułowania i wykonania programu ruchu w sensie apraksji. Dyskutowane będzie znaczenie odkrycia dla współczesnej fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
zespół MELAS, apraksja kończyn, apraksja ideomotoryczna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności rehabilitacji pourazowej stawu skokowego metodą Kattenborna

Henryk Knapik, Michał Żuławiński

Henryk Knapik, Michał Żuławiński – The effectiveness of post-traumatic rehabilitation of the talocrural joint using the Kattenborn mobilization technique. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 23-25

Streszczenie
Wprowadzenie. Celem referatu jest ocean skuteczności techniki mobilizacji Kaltenborga w usprawnianiu dysfunkcji pourazowych stawu kolanowego. Materiał i metoda. Badaniami objęto 40 pacjentów Poradni Chirurgiczno-Ortopedycznej w Nowym Targu, gdzie do czasu prowadzenia eksperymentu nie stosowano technik mobilizacji Kaltenborna. Grupę kontrolną (K) stanowi 20 osób usprawnianych od marca 1997 do września 1997, które otrzymywały standardowy program rehabilitacji obejmujący zabiegi fizykoterapeutyczne i kinezyterapeutyczne, w tym techniki redresyjne, natomiast grupę eksperymentalną (E) – 20 osób usprawnianych od października 1997 do marca 1998, u których stosowano ten sam program rehabilitacji, jednak z wprowadzeniem technik mobilizacji Kaltenborna zamiast technik redrysyjnych. Zabiegi były prowadzone przez okres 10 dni, po 1 sesji terapeutycznej. Badania zakresu ruchów biernych i czynnych zgięcia grzbietowego, podeszwowego, ruchu probacji i supinacji w stawie z dysfunkcjami pourazowymi wykonywano w każdym dniu przed zabiegami oraz tuż po ich zakończeniu, zaś porównawczo w stawie zdrowym, w pierwszym i ostatnim dniu usprawniania. Analiza wyników. Stwierdzono, że u pacjentów z grupy K występowały znacznie mniejsze przyrosty zakresu ruchów niż w grupie E, w której w ostatnim dniu zabiegów zakresy ruchów były zbliżone do normy fizjologicznej. Wnioski. Technika Kaltenborna jest bardziej efektywna w procesie usprawniania dysfunkcji stawów i jako taka jest godna szerszego polecenia. Należy jednak uściślić procedurę diagnozy i terapii do potrzeb danego pacjenta.

Słowa kluczowe:
uraz stawu skokowego, mobilizacja stawów, technika Kaltenborna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena sposobu wykonywania wybranych czynności dnia codziennego w świetle pierwotnej profilaktyki dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik – Evaluating the manner of performing selected activities of daily living in the light of early prevention of low back pain. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 381-384

Streszczenie
Wstęp. Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa stanowią problem nie tylko medyczny, ale i społeczny. Jednym ze sposobów ograniczenia jego rozmiarów jest szeroko rozumiana profilaktyka. W przeprowadzanych badaniach dokonano weryfikacji sposobu wykonywania czynności życia codziennego stanowiących szczególne obciążenie dla kręgosłupa. Materiał i metodyka. Badaniami objęto 265 osób zdrowych (czyli bez dolegliwości bólowych kręgosłupa w momencie badania), wśród których 136 osób to pracownicy fizyczni, a 129 osób to pracownicy umysłowi. Badanym osobom polecono wykonać 3 zadania ruchowe: zmianę pozycji ciała z lezącej na stojącą, przyjęcie pozycji siedzącej na krześle oraz podniesienie ciężaru z podłoża. Wyniki. Uzyskane wyniki świadczą o baku prawidłowych nawyków ruchowych, istotnych w profilaktyce bólów krzyża u przeważającej części badanych osób. Wnioski. Celowe jest przeprowadzanie szkoleń w zakresie profilaktyki przeciążeń kręgosłupa, w następstwie których może dochodzić dom powstawania dolegliwości bólowych kręgosłupa. Należy uświadomić społeczeństwu rangę problemu, ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji popełnianych na co dzień błędów.

Słowa kluczowe:
bóle krzyża, profilaktyka, szkoła pleców

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena znajomości i stosowania zasad profilaktyki zespołów bólowych odcinka szyjnego kręgosłupa w życiu codziennym kobiet

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik – An evaluation of familiarity with the principles of preventing cervical spinal pain and their application in the daily living activities of women. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 6-10

Streszczenie
Wstęp. Szyjny odcinek kręgosłupa narażony jest na przeciążenia wynikające z trybu życia, wykonywanej pracy nieznajomości zasad ergonomii wysiłku. W przeprowadzonych badaniach zweryfikowano sposób wykonywania czynności dnia codziennego, szczególnie obciążających kręgosłup szyjny oraz pytano o częstotliwość wykonywania ćwiczeń kompensujących niekorzystne zjawiska. Materiał i metodyka. Badaniami objęto 166 kobiet nie zgłaszających dolegliwości bólowych w okolicy szyjnego odcinka kręgosłupa – tak w trakcie badania, jak i w przeszłości. Spośród badanych, 84 osoby wykonywały pracę fizyczną, a 82 osoby – pracę biurową. Ankieta obejmowała pytania dotyczące zachowań istotnych z punktu widzenia profilaktyki dolegliwości bólowych kręgosłupa. Wyniki. Uzyskane wyniki, u przeważającej części badanych osób, wskazują na brak prawidłowych zachowań w życiu codziennym, istotnych w profilaktyce dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego. Wnioski. U zdecydowanej większości ankietowanych młodych kobiet, odcinek szyjny kręgosłupa w życiu codziennym jest narażony na różnorodne przeciążenia, w tym szczególnie niekorzystne jednostronne obciążenie kręgosłupa, wynikające z niewłaściwego noszenia przedmiotów, zwłaszcza u kobiet pracujących fizycznie. Regularne ćwiczenia odciążające wykonuje jedynie niewielki procent kobiet pracujących fizycznie; wśród kobiet pracujących umysłowo wyniki były nieco lepsze.

Słowa kluczowe:
bóle szyi, czynności życia codziennego, ergonomia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Próba leczenia choroby Peyroniego skojarzoną terapią laserową i ultradźwiękową

Krystyna Kwaśny, Marek Chorąży, Dariusz Bielecki, Rafał Kurzyk, Henryk Knapik

Krystyna Kwaśny, Marek Chorąży, Dariusz Bielecki, Rafał Kurzyk, Henryk Knapik – The treatment of Peyroni’s disease by combined laser and ultrasound therapy: a trial. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 181-184

Streszczenie
Wstęp. Mając na uwadze znane oddziaływanie na tkanki ludzkie tak promieniowania laserowego, jak i fal ultradźwiękowych, autorzy postanowili prześledzić wyniki terapii tymi metodami mało dotychczas znanego schorzenia jakim jest choroba Peyroniego – czyli stwardnienia plastycznego prącia. Teoretycznie założono, że promieniowanie laserowe podawane na blaszkę miażdżycową ma na celu wstępne jej „zmiękczanie”, a następnie fala ultradźwiękowa spowoduje wybijanie cząsteczek wapnia ze struktury blaszki i jej następowy rozpad. W efekcie doprowadzać to powinno do ustąpienia lub zmniejszenia płytki włóknistej oraz ustąpienia lub zmniejszenia kąta skrzywienia prącia. Niewątpliwie powinno mieć tu także znaczenie synergistyczne działanie obu metod na wielu polach, np. działanie przeciwbólowe zarówno laseroterapii, jak i fal ultradźwiękowych. Materiał i metodyka. Badanie przeprowadzono u 25 mężczyzn z różnie nasilonymi zmianami stwardnieniowymi w obrębie ciał jamistych prącia w latach 1996-2001. Oceniano wpływ stosowanej terapii na wielkość płytki, skrzywienie prącia i objawy bólowe. Wyniki. U 22 badanych (88%) stwierdzono włókniste blaszki. U 12 osób (54,5%), po terapii całkowicie ustąpiły blaszki włókniste, natomiast u 8 osób (36,4%) uległy znacznemu zmniejszeniu ogniska miażdżycy. U 2 badanych (9%) nie stwierdzono poprawy. Wnioski. Uzyskane wyniki w pełni potwierdziły założenia teoretyczne, niemniej wymagają one weryfikacji poprzez kilkuletnią obserwację na większym materiale badawczym i wzbogaconym o inne metody diagnostyczne.

Słowa kluczowe:
stwardnienie plastyczne prącia, medycyna fizykalna, choroba Peyroniego

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ogólne zależności funkcjonalne wymagane w kształtowaniu zespołów saunowych w obiektach użyteczności publicznej

Hanna Adamczyk-Bujniewicz, Janusz Kubacki, Krystyna Kwaśny, Henryk Knapik

Hanna Adamczyk-Bujniewicz, Janusz Kubacki, Krystyna Kwaśny, Henryk Knapik – General functional dependencies required in the design of sauna complexes in public access facilities. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 85-90

Streszczenie
Zwiększające się tempo życia powoduje wzrost zapotrzebowania na różne formy rekreacji. Powstają nowe obiekty, do których można zaliczyć tak zwane Parki Wodne. Ich integralną część stanowią zespoły saunowe. Są to obszary, na których zgromadzone są sauny i łaźnie o szerokim spektrum czynników oddziaływania. Do prawidłowego zaprojektowania oraz funkcjonowania takich zespołów niezbędna jest znajomość szerokich możliwości jakie daje sauna, a także wiedza dotycząca reakcji fizjologicznych. Zespoły saunowe użyteczności publicznej powinny być tworzone w oparciu o znajomość bodźców oraz wszystkich elementów mających wpływ na prawidłowy proces zabiegu sauny. Odpowiednio ukształtowana przestrzeń takich obiektów pozwala na ich pełne i celowe wykorzystanie.

Słowa kluczowe:
rekreacja, odnowa biologiczna, regeneracja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przydatność testu „palce-podłoga” dla potrzeb badania czynnościowego w fizjoterapii

Michał Kuszewski, Henryk Knapik, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Mirosław Kokosz

Michał Kuszewski, Henryk Knapik, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Mirosław Kokosz – The suitability of the „toe-touch” test for functional testing in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 378-384

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu wybranych parametrów gibkościowych na wyniki testu „palce-podłoga”. Materiał i metodyka. Badaniami objęto 190 osób w wieku od 18 do 51 r. ż. (23,8±5,7). U każdej z badanych osób ocenie poddano gibkość ciała w płaszczyźnie strzałkowej za pomocą testu „palce-podłoga”. Ponadto dokonano pomiarów ruchomości górnej i dolnej części kręgosłupa lędźwiowego oraz obu stawów biodrowych. Obok testowanych parametrów ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa wykonywano również objaw Schobera. Rejestrowano także maksymalny wyprost obu stawów skokowych, który pośrednio oceniał czynnościową długość mięśni podudzia. Analizowano również ewentualne skrócenie mięśni kulszowo-goleniowych za pomocą tzw. testu dopełnienia kąta. Pomiarów dokonano wykorzystując elektroniczny goniometr Saundersa, przymiar centymetrowy oraz nierozciągliwą taśmę centymetrową. Całość wyników poddano analizie statystycznej, w której związki pomiędzy analizowanymi parametrami a osiąganymi wynikami w teście „palce-podłoga” oceniano testem korelacji rang Spearmana. Wyniki. Zarejestrowano wysoką zależność pomiędzy ruchomością górnej (r = 0,79) i dolnej (r = 0,70) części kręgosłupa lędźwiowego. Na zbliżonym, jednakże odwrotnie proporcjonalnym, poziomie na wyniki testu wpływ wywierało skrócenie mięśni kulszowo-goleniowych (r = -0,67 dla obu kończyn). Na nieco niższym, lecz równie istotnym statystycznie poziomie, z wynikami testu korelowało zgięcie obu bioder (r = 0,34 i r = 0,36) i wyprost stawów skokowych (r = 0,33 i r = 0,25). Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wynikami testu „palce-podłoga a wynikami objawu Schobera. Wnioski. Test „palce-podłoga” jest szybkim, prostym, a zarazem miarodajnym sposobem oceny czynnościowych możliwości dolnego odcinka kręgosłupa i kończyn dolnych.

Słowa kluczowe:
parametry gibkościowe, ruchomość kręgosłupa lędźwiowego, ruchomość stawu biodrowego, wyprost stawu skokowego, mięśnie podudzia, skrócenie mięśni kulszowo-goleniowych
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim