Tag: intermittent claudication

Wpływ pulsującego pola elektromagnetycznego na chód u pacjentów z chorobą tętnic obwodowych

Reham R. Mahmoud, Awny F. Rahmy, Mohamed G. Ibrahim, Abeer A. Farghaly

Reham R. Mahmoud, Awny F. Rahmy, Mohamed G. Ibrahim, Abeer A. Farghaly– Effect of Pulsed Electromagnetic Field on Walking Capacity in Patients with Peripheral Arterial Disease. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 226-232

Streszczenie
Wstęp. Choroba tętnic obwodowych (PAD) jest powszechnym zaburzeniem naczyniowym charakteryzującym się chromaniem przestankowym z poważnymi powikłaniami i znacznym zmniejszeniem wydolności funkcjonalnej. Pulsujące pole elektromagnetyczne (PEMF) jest powszechnie stosowane w różnych populacjach pacjentów ze względu na jego działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i angiogenetyczne, natomiast ostatnio zaczęto stosować je również w leczeniu PAD. Cel. Badanie miało na celu ocenę wpływu PEMF na funkcjonalne parametry chodu u pacjentów z PAD. Materiał i metody. Sześćdziesięciu pacjentów z PAD (stadium II wg klasyfikacji Fontaine’a), w wieku 45-65 lat, podzielono na dwie grupy A i B. Grupa (A) była poddawana działaniu pulsującego pola elektromagnetycznego przez 60 minut/sesję, 3 sesje/tydzień przez 8 tygodni oraz leczeniu lekami, podczas gdy grupa (B) była poddawana wyłącznie tradycyjnemu leczeniu farmakologicznemu przez okres 8 tygodni. Kryteria oceny obejmowały dystans chromania (CPD), maksymalny dystans chodu (MWD), czas chromania (CPT), maksymalny czas chodu (MWT) oraz wskaźnik kostkowo-ramienny (ABI). Wyniki. Wystąpiły znaczące zmiany we wszystkich mierzonych zmiennych w porównaniu z wartościami wyjściowymi w obu grupach. Między grupami wystąpiły istotne różnice w zakresie CPD, MWD, CPT, MWT i ABI na korzyść grupy poddawanej PEMF (p < 0,05). Wniosek. PEMF może być skuteczną metodą terapeutyczną, która może pomóc poprawić funkcjonalną zdolność chodu u pacjentów z PAD (stadium II wg klasyfikacji Fontaine’a).
Słowa kluczowe
pulsujące pole elektromagnetyczne, choroba tętnic obwodowych, zdolność chodu, chromanie przestankowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie efektu treningu na bieżni ruchomej z treningiem na cykloergometrze rowerowym u pacjentów z miażdżycą kończyn dolnych – doniesienie wstępne

Robert Kowalski, Bożena Jasiak-Tyrkalska, Tomasz Brzostek, Bogusław Frańczuk

Robert Kowalski, Bożena Jasiak-Tyrkalska, Tomasz Brzostek, Bogusław Frańczuk – Comparison of treadmill training and cycle ergometer training in claudicants – pilot study. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 438-446

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest próba bezpośredniego porównania skuteczności treningu prowadzonego na bieżni z treningiem prowadzonym na cykloergometrze rowerowym u chorych z chromaniem przestankowym, przy zastosowaniu wysiłku o intensywności nie doprowadzającej do wystąpienia bólu oraz ocena wpływu odmiennych metod treningu na subiektywnie odczuwane możliwości funkcjonalne chorego w zakresie chodu i na jego jakości życia. Materiał i metody. 12 mężczyzn, w wieku od 50 do 70 lat, z miażdżycą kończyn dolnych, w drugim stadium choroby wg skali Fontaine’a, z objawami chromania przestankowego, zostało losowo podzielonych na 2 grupy: trenującą na bieżni oraz trenującą na cykloergometrze rowerowym. Ćwiczenia prowadzono przez 3 miesiące, 3 razy w tygodniu w sesjach po 30 minut. Trening prowadzono do 85% czasu wystąpienia chromania. Skuteczność treningu oceniano badaniem czasu do wystąpienia chromania na bieżni i cykloergometrze rowerowym oraz oceną przez chorego jego jakości życia (SF-36) i możliwości funkcjonalnych w zakresie chodu (WIQ). Wyniki. Wykazano obiektywne zwiększenie dystansu chromania przestankowego zarówno w grupie ćwiczącej na bieżni ruchomej, jak i na cykloergometrze rowerowym, od min. 152% do maks. 682% wartości wyjściowej. Poprawa obserwowana w grupie ćwiczącej na cykloergometrze rowerowym była podobna do poprawy obserwowanej w grupie ćwiczącej na bieżni ruchomej. Stwierdzono wzrost samooceny możliwości funkcjonalnych w zakresie chodu (wg WIQ) oraz poprawę jakości życia (wg SF-36). Wnioski. Trening fizyczny, prowadzony zarówno na bieżni ruchomej, jak i na cykloergometrze rowerowym, powoduje wzrost dystansu chromania i subiektywną poprawę możliwości funkcjonowania w zakresie lokomocji. Osiągnięte w obu grupach rezultaty są podobne.
Słowa kluczowe
chromanie przestankowe, trening, skuteczność treningu

Terapia energotonowa jako alternatywa treningu marszowego u osób z chromaniem przestankowym

Joanna Szymańska, Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, R. Szczepaniak. High-tone power therapy as an alternative to walking training in people with intermittent claudication. FP 2017; 17(3); 112-120

Streszczenie

Wstęp Głównym objawem PNKD, upośledzającym możliwości chodu i funkcjonowanie chorego, jest chromanie przestankowe. Dominującą postacią leczenia w tym okresie niedokrwienia jest trening fizyczny, który ze względu na częste występowanie chorób współistniejących może podjąć jedynie 25-50% chorych. W związku z tym poszukuje się innych sposobów łagodzenia dolegliwości towarzyszących PNKD. Być może alternatywę może stanowić terapia energotonowa, podczas której możliwe jest uruchomienie pompy mięśniowej, bez negatywnych skutków przeciwwskazanego wysiłku fizycznego.
Celem pracy było sprawdzenie czy terapia energotonowa mogłaby stanowić alternatywę dla treningu marszowego na bieżni ruchomej, zwłaszcza u osób, u których większy wysiłek fizyczny nie jest wskazany.
Materiał i metodyka Zbadano 68 chorych w wieku 40-70 lat z PNKD, których podzielono na dwie podgrupy: A – zasadniczą i B – kontrolną. Ocenie poddano możliwości funkcjonalne badanych w zakresie chodu, określając dystans chromania i maksymalny dystans marszu w standardowej próbie na bieżni ruchomej, porównując uzyskane wyniki z doniesieniami literaturowymi odnośnie przyrostów tych dystansów po treningu fizycznym. Badani z grupy A poddani zostali serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki U osób z grupy A uzyskano istotne wydłużenie dystansu chromania i maksymalnego dystansu marszu oraz znaczące skrócenie czasu trwania bólu po zaprzestaniu próby.
Wnioski Terapia energotonowa może stanowić alternatywę dla treningu marszowego osób z PNKD, zwłaszcza u chorych z bardzo krótkim dystansem chromania oraz u tych, u których większy wysiłek nie jest wskazany.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD), chromanie przestankowe, trening marszowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim