Tag: Izabela Korabiewska

Satysfakcja z życia i akceptacja choroby u pacjentów poddanych leczeniu nerkozastępczemu – przeszczepem nerki

Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Dariusz Białoszewski, Leszek Pączek, Joanna Juskowa

Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Dariusz Białoszewski, Leszek Pączek, Joanna Juskowa – Satisfaction of life and acceptance for the disease with patients under replacement therapy – kidney transplantation. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 153-158

Streszczenie
Wstęp. Jakość życia chorych po przeszczepie nerki stanowi nie tylko problem medyczny, ale i społeczny. Jednym ze sposobów terapii jest holistyczne ujęcie problemu rehabilitacji pacjentów leczonych przeszczepem nerki oraz analiza uzyskanych wyników poznanej rzeczywistości chorych. Materiał i metody. Badaniami objęto 20 osób po przeszczepie nerki, u których wprowadzono postępowanie fizjoterapeutyczne. Grupę tę poddano szczegółowym badaniom kwestionariuszowym, takim jak: SWLS, AIS oraz standaryzowanej ankiecie własnej. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą, adaptowanych do warunków polskich, standardów interpretacji wyników. Wyniki i Wnioski. Przeprowadzone analizy wykazały celowość wykonanych badań, których wyniki świadczą o akceptacji własnego stanu chorobowego pacjentów oraz określają obniżoną satysfakcję z życia, spowodowaną schyłkową niewydolnością nerek.

Słowa kluczowe:
jakość życia, przeszczep nerki, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jakość życia pacjentów po przeszczepieniu nerki

Mariola Wójcicka, Izabela Korabiewska, Jan Tylka

Mariola Wójcicka, Izabela Korabiewska, Jan Tylka – Quality of life of kidney transplant recipients. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 409-418

Streszczenie
Wstęp. Przeszczep nerek jest uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności nerek. Rehabilitacja po transplantacji nerki ma na celu przywrócenie biorcom sprawności psychofizycznej. Celem badań była ocena zależności pomiędzy przeszczepem nerki a jakością życia oraz ocena zależności pomiędzy udziałem w programie rehabilitacji i jakością życia po przeszczepie nerki. Materiał i metody. Do badań włączono 67 pacjentów po udanym przeszczepie nerki w wieku 17-73 lat (x = 47,5 lata). Chorzy stanowili 2 grupy: rehabilitowaną i kontrolną. Jakość życia oceniano kwestionariuszem SF-36. Badani wypełniali go dwukrotnie, odnosząc się do sytuacji przed przeszczepem (w okresie dializ) i w rok po przeszczepie nerki. Wyniki. 1. Pacjenci lepiej oceniali jakość swojego życia po przeszczepie w porównaniu z wynikami uzyskanymi przed zabiegiem (dla wszystkich skal p<0,05) w całej badanej grupie rehabilitowanej. 2. Więcej pozytywnych zmian odnotowano w grupie rehabilitowanej. 3. Porównując wyniki uzyskane przez poszczególnych pacjentów przed i po przeszczepie: u 25% stwierdzono brak poprawy Globalnej Jakości Życia, w tym u 15% Globalna Jakość Życia uległa pogorszeniu- prawie 38% chorych nie odczuło poprawy w sferze fizycznej- u 27,6% brak było pozytywnych zmian w psychicznym funkcjonowaniu. Wnioski. Przeszczep nerki oraz udział w programie rehabilitacji mają pozytywny wpływ na subiektywną ocenę jakości życia pacjentów. Ponad 1/3 badanych osób po przeszczepie nie odczuwa poprawy swojego funkcjonowania.
Słowa kluczowe
jakość życia, rehabilitacja, transplantacja nerki

Ocena przydatności hipoterapii w rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem. Doniesienie wstępne

Dariusz Białoszewski, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Katarzyna Wasiak

Dariusz Białoszewski, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Katarzyna Wasiak – The Usefulness of Hippotherapy in the Rehabilitation of Cerebrally Palsied Children. Pilot Study. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 175-181

Streszczenie
W ostatnich latach jako metodę wspomagającą tradycyjną fizjoterapię stosowaną u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd) wprowadzono zooterapię. Hipoterapia w Polsce nie jest tak popularna jak w innych krajach Europy czy w USA, mało jest doniesień, które są realizowane zgodnie z paradygmatem EBM. Celem badań była próba oceny przydatności hipoterapii w usprawnianiu dzieci chorych na MPD. Badania przeprowadzono w grupie 40 dzieci z MPD, podzielonej losowo na dwie równoliczne grupy A i B. W obu grupach dzieci zostały poddane rehabilitacji domowej (metodą PNF), a w grupie A dodatkowo hipoterapii. Poziom aktywności ruchowej został sprawdzony na podstawie skali Gross Motor Function Measure (GMFM). Dla grupy A: prawostronny obszar krytyczny (p) dla Chi2=5,226 przy 1 st. swobody wyniósł 0,02. Wartość obliczona na podstawie badania przekroczyła wartość krytyczną, co pozwoliło uznać wpływ rehabilitacji domowej połączonej z hipoterapią na poprawę stanu zdrowia za istotny statystycznie (p<0,05). Natomiast dla grupy B prawostronny obszar krytyczny (p) dla Chi2=0,625 przy 1 st. swobody wyniósł 0,429, co nie pozwoliło uznać wpływu rehabilitacji domowej na poprawę stanu zdrowia za istotną statystycznie. 1. Osiągnięte wyniki wskazują na istotnie lepsze wyniki rehabilitacji u dzieci poddanych skojarzonemu leczeniu metodą PNF i hipoterapii. 2. Uzyskane wyniki mogą stanowić podstawę do prowadzenia randomizowanych badań prospektywnych z udziałem liczniejszej grupy badanej.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, rehabilitacja, hipoterapia, fizjoterapia

Ocena wpływu hipoterapii na poziom satysfakcji z życia i akceptacji choroby wśród rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Dariusz Białoszewski, Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Witold Rongies, Marta Woińska, Joanna Gotlib

Dariusz Białoszewski, Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Witold Rongies, Marta Woińska, Joanna Gotlib – Assessment of the Impact of Hippotherapy on the Level of Satisfaction with Life and Acceptance of Illness Among Parents of Children with Cerebral Palsy. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 141-146

Streszczenie
Wstęp. Satysfakcja z życia rodziców, jak i akceptowanie przez nich choroby dziecka stanowią ważne czynniki mogące wpływać bezpośrednio lub/i pośrednio na proces rehabilitacji dziecka chorego na mózgowe porażenie dziecięce (M.P.Dz.). Celem pracy była ocena wpływu hipoterapii na poziom satysfakcji z życia i akceptacji choroby wśród rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w latach 2008-2010 wśród 94 rodziców dzieci chorujących na mózgowe porażenie dziecięce i korzystających z hipoterapii na terenie Warszawy. W badaniach wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety, której pytania dotyczyły wpływu zajęć hipoterapii na wybrane czynniki psychiczne rodziców. Kwestionariusz ankiety badani rodzice wypełniali dwukrotnie, przed i po zakończeniu rocznego turnusu hipoterapeutycznego. Dodatkowo wykorzystano dwie skale psychometryczne: Skalę Satysfakcji z Życia – SWLS (The Satisfaction with Life Scale – SWLS) oraz Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale – AIS) – obydwie w polskiej adaptacji Juczyńskiego. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie. Wyniki. Zauważono, że w analizowanym rocznym okresie prowadzonej hipoterapii, ogólna satysfakcja z życia wśród badanych rodziców istotnie wzrosła (p<0,05). Stwierdzono również istotny statystycznie wzrost akceptacji choroby dzieci wśród ich rodziców. Wniosek. Hipoterapia prowadzona u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wpływa istotnie na wzrost poziomu satysfakcji z życia i akceptacji choroby dzieci u ich rodziców.
Słowa kluczowe
satysfakcja z życia, hipoterapia, mózgowe porażenie dziecięce
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności klasycznego masażu wykonywanego przez partnera w łagodzeniu zespołów bólowych dolnego odcinka kręgosłupa u kobiet ciężarnych

Dariusz Boguszewski, Daria Sałata, Jakub Adamczyk, Izabela Korabiewska, Anna Cabak

Dariusz Boguszewski, Daria Sałata, Jakub Adamczyk, Izabela Korabiewska, Anna Cabak – Evaluation of the effectiveness of massage performed by a partner in reducing low back pain in pregnant women. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 379-387

Streszczenie
Ból lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa jest powszechną dolegliwością wśród kobiet ciężarnych. Celem badań była ocena wpływu klasycznego masażu leczniczego na dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa u kobiet w zaawansowanej ciąży. W badaniach wzięło udział 57 kobiet ciężarnych. Osoby badane podzielono na dwie grupy. Kobiety z Grupy 1 (n=28) zostały poddane serii zabiegów masażu klasycznego wykonanego przez partnerów (po wcześniejszym instruktażu podczas zajęć szkoły rodzenia). Osoby z Grupy 2 (n=29) nie zmieniły dotychczasowego stylu życia. Narzędzia badawcze stanowiły: Numeryczna Skala Bólu, Kwestionariusz Rolanda-Morrisa, Kwestionariusz Spielbergera oraz autorska ankieta. Do opracowania danych empirycznych posłużono się testem U Manna-Whitney’a. Minimalny poziom istotności ustalono na poziomie p<0,05.Po serii zabiegów poziom bólu (mierzony skalą VAS) był istotnie niższy w grupie badanej (p=0,018). Dowiedziono również pozytywnego wpływu masażu wykonywanego przez partnera na sprawność funkcjonalną (p=0,041) i samoocenę stanu psychicznego (p=0,014). 1. Zabiegi masażu wpływają na redukcję bólu dolnej części pleców u kobiet ciężarnych. 2. Zabiegi masażu partnerskiego, ze względu na swoją specyfikę, mogą dobroczynnie oddziaływać na stan psychiczny kobiet ciężarnych, poprawiając ich ogólne samopoczucie.
Słowa kluczowe
kobiety ciężarne, masaż, ból dolnego odcinka kręgosłupa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wspierana komputerowo rehabilitacja afazji w ocenie polskich pacjentów – wyniki autorskiej ankiety

Anna Obszyńska-Litwiniec, Dariusz Boguszewski, Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Andrzej Ochal, Dariusz Białoszewski

A. Obszyńska-Litwiniec, D. Boguszewski, M. Lewandowska, I. Korabiewska, M. Kłoda, A. Ochal, D. Białoszewski – Computer-assisted rehabilitation of aphasia in the assessment of Polish patients – the results of a proprietary survey. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 188-194

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było określenie ogólnego poziomu akceptacji dla zastosowania komputerowego narzędzia wspierania rehabilitacji afazji AfaSystem wśród polskich pacjentów, a także poznanie subiektywnych opinii chorych na temat pozytywnych i negatywnych aspektów pracy z programem.
Materiał i metodyka. Wśród 32 pacjentów objętych 2- miesięczną terapią narzędziem AfaSystem przeprowadzono autorską ankietę dotyczącą poziomu satysfakcji z zastosowania oprogramowania w terapii. W pierwszej części ankiety chorzy dokonali ogólnej oceny programu w skali od 1 do 5. W drugiej wskazali najważniejsze zalety takiej terapii oraz napotkane trudności.
Wyniki. Pacjenci wskazali, że ich poziom satysfakcji z użytkowania programu był bardzo wysoki. Za najważniejsze zalety uznano wzrost motywacji do ćwiczeń, atrakcyjność terapii, niskie koszty rehabilitacji, a także łatwość obsługi programu. Wśród wad wymieniano ograniczone możliwości indywidualizacji materiału, brak materiału wideo oraz brak interaktywnosci.
Wnioski
1. Zastosowanie komputerowego narzędzia AfaSystem w procesie rehabilitacji jest akceptowane przez pacjentów z afazją poudarową.
2. Chorzy dobrze radzą sobie z obsługą program i uznają go za atrakcyjny.
3. Wskazane jest uzupełnienie funkcjonalności oprogramowania o wysokiej jakosci materiały audiowizualne, zapewnienie szerokiej indywidualizacji materiału cwiczeniowego, a także interaktywności.

Słowa kluczowe:
afazja, rehabilitacja mowy, program komputerowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępujący niedowład spastyczny czterokończynowy. Podejrzenie zespołu Strumpell–Lorrain. Studium przypadku

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Marcin Jelitto, Izabela Korabiewska, Karen Shahnazaryan, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, M. Jelitto, I. Korabiewska, K. Shahnazaryan, D. Białoszewski – Progressive spastic four-limb paresis. Suspected Strumpell-Lorrain disease. Case study. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 150-159

Streszczenie
Zespół Strumpell–Lorrain jest rzadką, postępującą chorobą, nazywaną też dziedziczną paraplegią spastyczną. Jest to zespół schorzeń neurologicznych o podłożu genetycznym i różnorodnym przebiegu, charakteryzujący się postępującym niedowładem spastycznym kończyn dolnych, zwykle bardzo nasilonym. Należy do chorób neurodegeneracyjnych neuronu ruchowego.
Podmiotem badania była 27-letnia kobieta, u której postawiono podejrzenie tak zwanej dziedzicznej tetraplegii spastycznej.
U badanej pierwsze objawy choroby pojawiły się w wieku 6 lat. Rodzice chorej zaobserwowali u córki chód na palcach stóp i częste upadki przez niewłaściwe stawianie stóp.
Zabiegi fizjoterapeutyczne miały na celu poprawę stabilizacji tułowia oraz poprawę funkcjonalną pacjentki, w tym czynności dnia codziennego wraz z wydłużeniem czasu przebywania pacjentki poza łóżkiem, poprawę funkcji motorycznej, w tym wykonywanie czynności w szybszym tempie i czasie.
Postępowanie fizjoterapeutyczne ma znaczącą rolę w leczeniu pacjentów ze schorzeniami układu nerwowo-mięśniowego, zarówno pod kątem funkcjonalnym pacjenta, jak i na tle fizycznym i psychologiczno-społecznym. Pacjenci z tego typu zaburzeniami bardzo często są osamotnieni, nieszczęśliwi, co oddziałuje na sferę psychiczną. Możliwość uczestniczenia w zabiegach fizjoterapeutycznych sprawia, że taka osoba nie tylko poprawia swój stan funkcjonalny pod względem fizycznym, ale także bardzo silnie oddziałuje na sferę psychiczną oraz poprawia funkcjonowanie w społeczeństwie.

Słowa kluczowe:
Zespół Strumpell–Lorrain, dziedziczna paraplegia spastyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wspomaganej komputerowo rehabilitacji logopedycznej na umiejętności nazywania u pacjentów z poudarową afazją

Anna Obszyńska-Litwiniec, Monika Lewandowska, Dariusz Boguszewski, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Dariusz Białoszewski

Anna Obszyńska-Litwiniec, Monika Lewandowska, Dariusz Boguszewski, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Dariusz Białoszewski – Impact of computer-assisted speech therapy on naming skills in patients with post-stroke aphasia . Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 156-161

Streszczenie
Cel pracy. Badanie miało na celu określenie wpływu intensywnej, wspieranej komputerowo rehabilitacji zaburzeń mowy na poprawę umiejętności nazywania wśród pacjentów z poudarową afazją.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto łącznie 73 pacjentów z afazją. Po zakończeniu hospitalizacji chorzy zostali przydzieleni do grupy badanej (n = 36) lub do grupy kontrolnej (n = 37). W obu grupach przeprowadzono badanie diagnostyczne z zastosowaniem Bostońskiego Testu Nazywania (BTN). Pacjenci w GB zostali objęci 2-miesięczną intensywną rehabilitacją programem AfaSystem. Chorzy w GK korzystali ze standardowej opieki logopedycznej. Po zakończeniu terapii u wszystkich pacjentów ponownie przeprowadzono test BNT. Następnie porównano wyniki uzyskane przed i po zakończeniu interwencji. Do oceny rezultatów wykorzystano analizę statystyczną.
Wyniki. Po zakończeniu 2-miesięcznej terapii wspieranej komputerowo pacjenci w GB osiągnęli znacznie większą poprawę umiejętności nazywania na skali BNT niż pacjenci w GK. Różnica ta była istotna statystycznie i wyniosła p = 0,0044.
Wnioski
1. Intensywna rehabilitacja z zastosowaniem narzędzia AfaSystem przyczyniła się do poprawy umiejętności nazywania u pacjentów z afazją poudarową.
2. Zastosowanie komputerowych narzędzi wspomagania terapii afazji może zapewnić wysoką intensywność rehabilitacji, co stanowi niezbędny warunek skutecznego leczenia zaburzeń mowy.

Słowa kluczowe:
afazja, rehabilitacja logopedyczna, program komputerowy, anomia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostyka zaburzeń równowagi i chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Streszczenie

Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) jest przewlekłym, postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego człowieka. Należy do chorób zwyrodnieniowych i dotyczy głównie układu pozapiramidowego, a w szczególności istoty czarnej śródmózgowia [1]. Poza osiowymi objawami choroby Parkinsona do najważniejszych należy zaliczyć zaburzenia postawy i chodu. Nieprawidłowa sylwetka ma wpływ na późniejsze problemy z lokomocją i czynnościami samoobsługi [2].
Przed podjęciem działań fizjoterapeutycznych należy przeprowadzić szereg testów, które pozwolą na ocenę ilościową i jakościową chodu oraz testy związane z postawą pacjenta. Są to m.in. analiza chodu przeprowadzana na bieżni typu „Zebris” FDM-TDM wykorzystująca system baz danych WinFDM-T, system Vicon 460 do trójwymiarowej oceny chodu, testy Timed Up & Go, 10 metrów czy Tinetti.
Dane demograficzne wskazują na wzrost zapadalności na chorobę Parkinsona ze względu na stopniowe wydłużanie się życia społeczeństwa. Dlatego też tak ważna jest rehabilitacja i właściwa opieka nad chorymi.
W miarę postępu choroby pacjenci zaczynają odczuwać dyskomfort podczas wykonywania czynności dnia codziennego, w lokomocji i obniża się jakość ich życia. Ogromne znaczenie ma tu wdrożona fizjoterapia, której zadaniem jest jak najdłuższe utrzymanie sprawności ruchowej pacjentów w stopniu umożliwiającym samodzielne funkcjonowanie. Podjęta odpowiednio wcześnie istotnie wpływa na poprawę parametrów chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona i opóźnia postęp choroby.

Słowa kluczowe:
diagnostyka, choroba Parkinsona, zaburzenia równowagi, zaburzenia chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim