Leczenie usprawniające 11-letniego chłopca z zespołem Pierre’a Robina – opis przypadku

Izabela Wilmańska, Jan W. Raczkowski

I. Wilmańska, J. W. Raczkowski – Rehabilitation treatment of 11-years-old boy with Pierre Robin Syndrome – a case study. FP 2017; 17(1); 6-13

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy było opisanie pacjenta z Zespołem Pierre Robin (PRS), z opóźnieniem rozwoju psychoruchowego oraz ocena stanu pacjenta po postępowaniu fizjoterapeutycznym.
Materiał i metodyka. Autorzy opisali 11- letniego pacjenta z zespołem Pierre Robin z osłabieniem siły mięśniowej, z poważnymi obciążeniami okołoporodowymi. U pacjenta oceniano wytrzymałość posturalną za pomocą testów mięśni antygrawitacyjnych. Efektywność chodu za pomocą 10 m testu korytarzowego oraz wydolność fizyczną za pomocą testu Ruffiego.
Wyniki. Intensywna rehabilitacja, dobrze dobrane ćwiczenia oraz trafnie postawione cele kinezyterapeutyczne dobrze wpłynęły na stan pacjenta z deficytami rozwojowymi, jakimi jest Zespół Pierre Robin.
Wnioski. We wspomaganiu dzieci z rzadkimi zaburzeniami takimi jak zespół Pierre Robin konieczne jest podjęcie jak najwcześniejszej rehabilitacji. Opieka nad pacjentem powinna być długoterminowa i powinna mieć charakter interdyscyplinarny.

Słowa kluczowe:
zespół Pierre’a Robina, opóźnienie psychoruchowe, osłabienie siły mięśniowej

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie wad postawy ciała u dzieci w młodszym wieku szkolnym

Izabela Wilmańska, Anna Paradecka, Jan W. Raczkowski

I. Wilmańska, A. Paradecka, J. W. Raczkowski. The occurrence of the failure body posture of children at primary school. FP 2015; 15(4); 64-73

Streszczenie
Cel pracy. Kompleksowa ocena postawy ciała dzieci w młodszym wieku szkolnym oraz określenie częstości występowania w populacji dzieci wad postawy. Oszacowanie wpływu wartość wskaźnika BMI na występowanie wad postawy względem płci oraz odpowiedź na pytanie czy z wiekiem wzrasta ilość wad.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 285 uczniów z klas I-III z łódzkiej szkoły podstawowej. Przedmiotem badań było 135 dziewczynek i 150 chłopców w wieku 6-9 lat. Przeprowadzono badanie metodą oglądową. Oceniano postawę ciała w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. Dokonano oceny dynamicznej chodu. Metodą sylwetkową dokonywano oceny zarysu krzywizn kręgosłupa i wysklepienia klatki piersiowej.  Istotną częścią badania była obserwacja kształtu pleców w skłonie tułowia w przód wg testu Bertranda.
Wyniki. W badanej populacji dzieci z klas I-III stwierdzono duży odsetek wad postawy ciała – 30,53% badanej populacji to dziewczęta i 37,54% chłopcy z wadami postawy. Wykazano, że najczęstszym defektem postawy ciała dzieci w młodszym wieku szkolnym jest asymetryczne ustawienie łopatek. Dotyczyło to porównywalnie 37,77% dziewczynek i 31,33% chłopców. Najbardziej obciążoną występowaniem odchyleń od normy była grupa 7-latków. Nie wykazano istotnej zależności między wpływem wskaźnika BMI na wady postawy względem płci. Wykazano, że wartość wskaźnika BMI wpływa na koślawość kolan w badanej populacji.
Wnioski. Badania pokazują jak istotnym problemem są wady postawy u dzieci. Częstość ich występowania powinna zmobilizować do wykonywania badań przesiewowych w szkołach. To istotnie wpłynie na jak najszybsze wykrycie odchyleń od normy i zmobilizuje rodziców i opiekunów do pójścia na konsultację ortopedyczną czy rehabilitacyjną.

Słowa kluczowe:
wady postawy ciała, młodszy wiek szkolny, BMI, badania przesiewowe, koślawość kolan

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim