Tag: Jan Szczegielniak

Wpływ 8-tygodniowego treningu izometrycznego na mikrokrążenie skórne

Renata Szyguła, Jan Szczegielniak

Renata Szyguła, Jan Szczegielniak – Effects of 8 weeks of isometric training on cutaneous microcirculation. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 281-288

Streszczenie
Wstęp. Wpływ ćwiczeń oporowych na krążenie obwodowe jest słabo udokumentowany. Sprzeczne są doniesienia na temat ich oddziaływania na śródbłonek naczyniowy. Również kontrowersje budzi reakcja mikrokrążenia układowego i skórnego na wysiłek z oporem. Dlatego też, celem pracy jest ocena wpływu 8 tygodniowego treningu izometrycznego (rodzaj ćwiczeń z oporem) mięśni przedramienia na mikrokrążenie skórne.
Materiał i metody. W 8-tygodniowym treningu izometrycznym mięśni przed ramienia i ręki wzięło udział 34 zdrowych mężczyzn. Pomiaru mikrokrążenia skórnego dokonano laserowym przepływomierzem Dopplerowskim, Periflux 4001. Analizowano również częstotliwość sygnałów otrzymywanych drogą laserowej przepływometrii dopplerowskiej, w przedziale od 0,01 do 2 Hz podczas przepływu podstawowego.
Wyniki. Po 8 tygodniach ćwiczeń izometrycznych przedramienia i ręki, obwód przedramienia zwiększył się z 27,6±1,23 cm do 28,31±1,33 cm, (p=0,02). Wartość przepływu spoczynkowego wzrosła z 10,29±2,36 PU – przed treningiem, do 13,04±1,16 PU – po treningu (p=0,0000). Pozostałe badane parametry mikrokrążenia skórnego nie uległy istotnym zmianom po okresie treningu oporowego.
Wnioski. 8 tygodniowe ćwiczenia izometryczne przedramienia i ręki niedominującej poprawiły perfuzję spoczynkową mikrokrążenia skórnego. W badanej grupie trening oporowy nie przyniósł zmian w pojemności i sprawności skórnego łożyska naczyniowego, co może świadczyć o braku kardioprotekcyjnego działania lokalnych ćwiczeń izometrycznych.
Słowa kluczowe
trening izometryczny, mikrokrążenie skórne, laserowa przepływometria Dopplerowska

Wpływ turnusu Aktywnej Rehabilitacji na sprawność funkcjonalną osób po uszkodzeniu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Piotr Józefowski, Rafał Szafraniec, Jan Szczegielniak

Piotr Józefowski, Rafał Szafraniec, Jan Szczegielniak – Effect of an inpatient Active Rehabilitation programme on functional performance of patients following a cervical spinal cord injury. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 21-29

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności jednorazowego turnusu Aktywnej Rehabilitacji na sprawność funkcjonalną osób z wysokim uszkodzeniem rdzenia kręgowego.
Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 23 mężczyzn z tetraplegią z powodu uszkodzenia rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym, w wieku 17–30 lat. Pierwszą grupę stanowiły osoby z uszkodzeniem na wysokości C6 (n=22), drugą – na wysokości C7 (n=11). Do oceny funkcjonalnej tych osób zastosowano Rdzeniowy Pomiar Niezależności – Spinal Cord Independence Measure (SCIM). Pacjenci byli oceniani bezpośrednio przed rozpoczęciem turnusu (BADANIE I) oraz po jego zakończeniu (BADANIE II).
Wyniki. W grupie C6 wartość średnia SCIM wzrosła z 32,8 do 43,5, a w grupie C7 odpowiednio z 43,7 do 53,9. Wzrost wartości SCIM zaobserwowano w obu grupach w każdym z badanych obszarów, tj.: opieki własnej, oddychania i kontroli zwieraczy, poruszania się w pomieszczeniu i poruszania zewnętrznego.
Wnioski. Czternastodniowy turnus Aktywnej Rehabilitacji wydaje się mieć istotny wpływ na poprawę sprawności funkcjonalnej pacjentów po uszkodzeniu rdzenia kręgowego na poziomie C6 i C7 we wszystkich badanych aspektach, nawet wówczas, gdy od uszkodzenia minął dość długi okres (14-17 miesięcy).
Słowa kluczowe
uszkodzenie rdzenia kręgowego, Aktywna Rehabilitacja, sprawność funkcjonalna, SCIM

Wpływ aplikacji Kinesiology Tapingu na wynik testu 100 metrowego marszu u chorych po udarze mózgu

Jan Szczegielniak, Dariusz Banik, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Zbigniew Śliwiński

Jan Szczegielniak, Dariusz Banik, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Zbigniew Śliwiński – The effect of Kinesiology Taping application on the result of 100 meter walking test in patients after cerebrovascular stroke. Fizjoterapia Polska 2012; 12(1); 71-75

Streszczenie
Jednym z większych problemów postępowania usprawniającego chorych po udarze mózgu jest opadanie stopy wpływające na znaczące obniżenie jakości chodu. Tradycyjne zaopatrzenie ortopedyczne może w pewnym stopniu kompensować ten deficyt. Alternatywną formą postępowania usprawniającego przy opadaniu stopy może być aplikacja korekcyjna Kinesiology Tapingu. Celem pracy jest ocena wpływu korekcyjnego ustawienia stopy przy użyciu Kinesiology Tapingu na wynik testu 100 metrowego marszu u chorych po udarze mózgu. Badaniami objęto 30 losowo wybranych chorych (15 kobiet i 15 mężczyzn) po udarze mózgu leczonych w Brzeskim Centrum Medycznym od stycznia do grudnia 2009 roku. Wiek chorych wahał się od 53 do 70 lat (średnia 58,7 lat). Wszyscy badani poddani zostali standardowej fizjoterapii neurologicznej. U badanych chorych wykonano test 100 metrowego marszu przed aplikacją, godzinę po założeniu aplikacji i 24 godziny po aplikacji taśmą Kinesiology Tape w celu korekcji stopy opadającej. W wyniku zastosowanej aplikacji Kinesiology Tapingu zaobserwowano u badanych chorych istotne statystycznie (p<0,05) skrócenie czasu przejścia testu 100 metrowego marszu. Wyniki sugerują przydatność aplikacji korekcyjnej Kinesiology Tapingu jako metody wspomagającej fizjoterapię neurologiczną pacjentów po udarze mózgu.
Słowa kluczowe
udar mózgu stopa opadająca

Ocena skuteczności krótkotrwałego postępowania fizjoterapeutycznego na wybrane parametry funkcjonalne układu oddechowego pacjentów z POChP

Krystyna Rożek, Jan Szczegielniak, Marta Majewska-Pulsakowska, Anna Dor, Monika Bartczyszyn

Krystyna Rożek, Jan Szczegielniak, Marta Majewska-Pulsakowska, Anna Dor, Monika Bartczyszyn – Assessment of effectiveness of short-lived physiotherapy procedure on selected functional parameters of the respiratory system in patients with COPD Chronic Obstructive Lung Disease (COLD). Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 119-128

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności krótkotrwałego postępowania fizjoterapeutycznego na wybrane parametry czynnościowe płuc, gazometrii oraz wydolności fizycznej pacjentów z zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 40 hospitalizowanych mężczyzn z rozpoznaniem obturacyjnej choroby płuc. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy badane. Grupę pierwszą stanowiło 23 mężczyzn objętych tygodniowym procesem fizjoterapii, podnoszącej wydolność fizyczną pacjentów, drugą grupę – kontrolną stanowiło 17 pacjentów, u których stosowano jedynie leczenie farmakologiczne. Badania czynnościowe płuc zostały wykonane za pomocą aparatu FLOWSCREEN niemieckiej firmy Erich Jaeger. U wszystkich pacjentów wykonano także badania: gazometryczne krwi, 6-minutowy test marszu, pomiar wskaźnika BMI (Body Mass Index) oraz ruchomość klatki piersiowej.Wyniki. Osoby z grupy I po ukończonym procesie usprawniania pokonały dłuższy dystans marszu w 6-Minutowym Teście Korytarzowym, który w tym samym czasie uległ skróceniu u pacjentów z grupy kontrolnej. W obu grupach wzrosła natomiast średnia prędkości marszu, a także wartość MET wyliczana ze wzoru. Istotnie statystycznie wzrósł parametr FVC u pacjentów z grupy I. Istotną poprawę zanotowano także w badaniach gazometrycznych krwi dla parametrów pO2 i SaO2 w grupie badanej, a obniżenie, po takiej samej liczbie dni, w grupie kontrolnej. Wnioski. 1. Na skutek tygodniowego, specjalnego programu fizjoterapii wydłużył się dystans marszu, w czasie 6-minutowego testu marszowego. 2. Spośród parametrów czynnościowych układu oddechowego, tylko natężona pojemność życiowa płuc wzrosła istotnie. 3. Po tygodniu ćwiczeń istotnie wzrosło pO2 i SaO2 w badanej grupie.
Słowa kluczowe
rehabilitacja oddechowa, czynność układu oddechowego, tolerancja wysiłkowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Profil pacjentów usprawnianych w zakresie rehabilitacji leczniczej na podstawie ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności

Karol Wojciechowski, Krzysztof Mirecki, Marek Kiljański, Jan Szczegielniak

K. Wojciechowski, K. Mirecki, M. Kiljański, J. Szczegielniak – Profil pacjentów usprawnianych w zakresie rehabilitacji leczniczej na podstawie ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 168-172

Streszczenie
Celem pracy była próba dokonania analizy świadczeń rehabilitacyjnych udzielanych pacjentom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Materiał badawczy stanowiły dane sprawozdane przez świadczeniodawców posiadających zawarte umowy w rodzaju rehabilitacja lecznicza z Łódzkim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia, udzielających świadczeń w ramach zakresów skojarzonych, dedykowanych osobom posiadającym orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. Dane sprawozdawcze zostały wykonane przez świadczeniodawców w okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 grudnia 2018 r.
Analiza danych wykazała, iż najczęściej usprawniano pacjentów w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności (45,13% ogółu badanych), 29,63% pacjentów stanowiło grupę chorych objętą lekarską ambulatoryjną opieką rehabilitacyjną oraz 19,12% pacjentów korzystało z zakresu fizjoterapii domowej.
Ocena materiału badawczego wykazała, iż najczęściej rehabilitowano pacjentów w grupie wiekowej 51–84 lata (62,23% ogółu badanych). Najmniejszą grupę pacjentów stanowili chorzy z grup wiekowych do 16 lat oraz 85–101 lat (odpowiednio 3,26% oraz 6,04% ogółu badanych).
Przeprowadzona ocena wykazała, iż najczęstszym rozpoznaniem głównym sprawozdawanym przez świadczeniodawców było dziecięce porażenie mózgowe (8,65% ogółu badanych) i porażenie połowicze (7,71% ogółu badanych).
Badanie wykazało, iż najczęściej sprawozdawanym produktem rozliczeniowym była indywidualna praca z pacjentem, stanowiąc 17,06% ogółu wykonanych procedur.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja lecznicza, znaczny stopień niepełnosprawności

Clinico-hemodynamic and psycho-cognitive parallels of internal picture of health correction in the process of restorative treatment and rehabilitation of patients with ST-segment elevation myocardial infarction

Roxolana Nesterak, Igor Vakalіuk, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

R. Nesterak, I. Vakalіuk, J. Łuniewski, J. Szczegielniak – Clinico-hemodynamic and psycho-cognitive parallels of internal picture of health correction in the process of restorative treatment and rehabilitation of patients with ST-segment elevation myocardial infarction. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 158-166

Abstract
Aim. The aim of this research was to determine the clinical-hemodynamic and psychologic-cognitive parallels of correction of internal picture of health in the process of restorative treatment and rehabilitation of patients with ST-segment elevation myocardial infarction.
Materials and methods. The study included 141 patients with STEMI. They were divided into the following groups: 63 patients with the use of conservative treatment, and 78 patients with invasive treatment tactics – percutaneous coronary intervention (PCI). Depending on the applied methods of restorative treatment and rehabilitation, each group of patients was divided into subgroups. Patients of the first subgroup were given traditional treatment; in the second subgroup of patients, in addition to traditional treatment, the training with optimization of the IPH in the form of the “Program of clinical-psychological rehabilitation of cardiological patients by optimisation of the internal picture of health” was used.
Results. The use of the “Program of clinical-psychological rehabilitation of cardiologic patients by optimization of the internal picture of health” increases the clinical efficacy of post-infarction period management, increases tolerance to physical activity measured in 6MWT, reduces manifestations of myocardial ischemia, and in general, increases the quality of life in patients with ST-segment elevation myocardial infarction.
Conclusions. “Program of clinical-psychological rehabilitation of cardiologic patients by optimization of the internal picture of health” can be effectively used in clinical practice.

Key words:
myocardial infraction, rehabilitation, psychology

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Modele rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz

J. Szczegielniak, J. Łuniewski, M. Krajczy, K. Bogacz – Rehabilitation models for patients with COPD. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 126-137

Streszczenie
Program rehabilitacji obejmuje modele A, B, C, D, E. Podstawowym kryterium kwalifikacji do odpowiedniego modelu jest ocena tolerancji wysiłkowej, stopnia upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc (wskaźnik FEV1), duszności oraz sprawności fizycznej.
Pozostałe kryteria brane pod uwagę przy ocenie chorego to wiek, duszności, sprawność fizyczna. Do modelu E kwalifikowani są chorzy, u których występują przeciwwskazania do testu wysiłkowego lub występuje niewydolność krążeniowo-oddechowa. Poszczegoólne modele obejmują trening na ergometrze rowerowym, ćwiczenia oddechowe i ogólnie usprawniające, trening oporowy lub trening stacyjny, spacer, inhalacje, drenaż ułożeniowy i efektywny kaszel, oklepywanie klatki piersiowej, fizykoterapia i masaż.

Słowa kluczowe:
program rehabilitacji, POChP, modele rehabilitacji

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Testy wysiłkowe stosowane w rehabilitacji chorych na POChP

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski

Jan Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski – Exercise tolerance tests used in physiotherapy for COPD patients. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 24-30

Streszczenie
Podstawą programu fizjoterapii w POChP jest trening wytrzymałościowy. Jednak aby dokładnie ustalić wartość obciążenia u każdego pacjenta, należy wykonać test wysiłkowy. Test wysiłkowe pozwalają odpowiednio zaplanować trening wydolnościowy oraz ocenić jego skuteczność. Jednocześnie są miarodajnym narzędziem do oceny korzyści płynących z rehabilitacji. Testy wysiłkowe stosuje się między innymi w celu kwalifikacji do fizjoterapii, programowania treningu, wykrycia objawów ograniczających wysiłek, kontroli procesu fizjoterapii i oceny efektów fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
testy wysiłkowe, POChP

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ masażu na perystaltykę jelit

Dagmara Gąbka, Sandra Grzesik, Aleksandra Skomudek, Katarzyna Bogacz, Jan Szczegielniak

D. Gąbka, S. Grzesik, A. Skomudek, K. Bogacz, J. Szczegielniak – The influence of the massage on a bowel movement. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 6-17

Streszczenie
Cel pracy. Jedną z poważniejszych chorób cywilizacyjnych są zaparcia. Zaparciem nazywa się zbyt małą częstotliwość wypróżnień – poniżej dwóch tygodniowo lub stolce twarde, oddawane z uczuciem niepełnego wypróżnienia i z dużym wysiłkiem. Celem pracy była ocena wpływu jednorazowego masażu klasycznego brzucha na zmniejszenie zaparć. Zbadano, czy pod wpływem masażu objawy towarzyszące zaparciom uległy redukcji, jak długo oczekiwano na efekt po zabiegu oraz jak długo się on utrzymywał.
Materiał i metody badań. Badaniami objęto grupę 20 kobiet skarżących się na zaparcia nawykowe typu spastycznego. U wszystkich badanych zaparcia stwierdzono na podstawie ankiety dotyczącej ich występowania. Pacjentki zostały poddane jednorazowemu, godzinnemu zabiegowi.
Wyniki. Badania wykazały, że jednorazowy masaż przynosi pozytywny efekt w postaci zmniejszenia dokuczliwych objawów, zwiększenia częstotliwości wypróżnień oraz zmniejszenia trudności defekacji. Zabieg jest skuteczny, rezultaty są zauważalne, lecz są one krótkotrwałe. Zazwyczaj utrzymują się do tygodnia.
Wnioski
1. Ból i napięcie brzucha, fałszywe parcie na stolec, wzmożone pragnienie, brak łaknienia, wzdęcia i kurcze jelit – kolki, uczucie pełności w brzuchu uległy redukcji, a ogólne osłabienie i przygnębienie ustąpiły całkowicie.
2. Po jednorazowym zabiegu masażu brzucha zauważono poprawę w postaci ilości wypróżnień u ok. 85% pacjentek.
3. Efekt masażu w postaci zwiększonej częstotliwości defekacji utrzymywał się przez tydzień.
4. Trudności podczas wypróżniania po masażu uległy istotnemu statystycznie zmniejszeniu.

Słowa kluczowe:
zaparcia, masaż klasyczny brzucha, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ płaskostopia statycznego na występowanie wad postawy w obrębie stawów kolanowych i kręgosłupa u dzieci

Katarzyna Bogacz, Bartosz Pańczyszak, Daria Duch, Jacek Łuniewski, Marcin Krajczy, Jan Szczegielniak

K. Bogacz, B. Pańczyszak, D. Duch, J. Łuniewski, M. Krajczy, J. Szczegielniak- The influence of static splayfoot on body posture within knee joints and spine in children. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 52-58

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0178mY

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała uczniów szkół podstawowych oraz ocena wpływu płaskostopia statycznego na występowanie wad postawy w obrębie kończyn dolnych i kręgosłupa.
Materiał i metodyka badań
Materiał badawczy stanowiło 306 dzieci klas IV uczęszczających do szkół podstawowych na terenie gminy Kluczbork. Badania przeprowadzono na przełomie 2017 i 2018 roku. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej w celu zbadania zależności pomiędzy poszczególnymi wadami postawy ciała. Zastosowano analizę korelacji dla określenia związków pomiędzy ocenianymi zmiennymi.
Wyniki. Analiza występowania błędów postawy w całej przebadanej populacji wykazała zmienne istotne statystyczne dla bocznego skrzywienia kręgosłupa, stopy płaskiej oraz koślawości kolan. Dodatkowo u jednego dziecka zaobserwowano przykurcz zgięciowy stawów kolanowych.
Wnioski
1. Wady postawy w obrębie kończyn dolnych i kręgosłupa są powszechne u czwartoklasistów.
2. Istnieje istotny związek pomiędzy płaskostopiem a wadami postawy w obrębie kolan i kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
Płaskostopie, wady postawy, dzieci, zdrowie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2 3 4 5 6