Wskaźnik masy ciała a stabilność posturalna i ryzyko upadku kobiet po 60. roku życia

Paulina Handzlik, Katarzyna Karkoszka, Joanna Czesak

P. Handzlik, K. Karkoszka, J. Czesak – Body mass index, postural stability and the risk for falls in women over 60. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 76-83

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena stabilności posturalnej oraz ryzyka upadku kobiet po 60. roku życia, a także ocena współzależności pomiędzy wskaźnikiem masy ciała a stabilnością posturalną i ryzykiem upadku.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone na grupie 74 kobiet w wieku od 60 do 85 lat, będących uczestniczkami turnusu rehabilitacyjnego w sanatorium. Badane zostały podzielone na klasy według wskaźnika BMI. Do oceny równowagi wykorzystano specjalistyczne testy oceny równowagi. Za pomocą testu sięgania (Functional Reach Test, FRT) oraz próby Romberga oceniono stabilność posturalną oraz ryzyko upadku. Platforma stabilometryczna posłużyła do oceny równowagi na podstawie analizy parametrów COP. Natomiast test FRT wykorzystywany jest do oceny zdolności utrzymania równowagi podczas wychylenia ciała w przód oraz do oceny ryzyka upadku.
Wyniki. Analiza wyników Functional Reach Test nie wykazała istotnego wpływu współczynnika masy ciała na równowagę. Analiza wyników uzyskanych w próbie Romberga pokazała istotnie statystyczny wpływ współczynnika masy ciała na część zmierzonych parametrów.
Wnioski. Wskaźnik masy ciała BMI nie wpływa istotnie na wyniki uzyskane w teście FRT. Analiza przeprowadzonych testów wykazała, że osoby z nadwagą i otyłością mają większy problem z utrzymaniem równowagi w przypadku występowania czynnika zaburzającego.
W przypadku osób po 60. roku życia może to być dodatkowy czynnik zwiększający ryzyko upadku.
Słowa kluczowe:
stabilność posturalna, ryzyko upadku, kobiety, BMI
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Assessment of potential risk factors for falls in osteoporotic elderly versus individual mobility considerations

Marek Żak, Szymon Krupnik, Wojciech Kiebzak, Agnieszka Stopa, Joanna Czesak

M. Żak, S. Krupnik, W. Kiebzak, A. Stopa, J. Czesak – Assessment of potential risk factors for falls in osteoporotic elderly versus individual mobility considerations. FP 2014; 14(1); 36-40

Abstract

Background. Incidental falls are anxiously perceived by an increasing number of elderly persons as a clear symptom of ageing, potentially leading to permanent care-dependency.
Methods. The study population comprised 72 patients recruited from respective university clinic geriatric wards (aged 81- 95). A Timed UP & GO test (TUG) was applied (in line with Tinetti POMA protocol), to assess an individual risk of fall. Group I comprised the patients (48 women; x=84 years) who scored 14 seconds or more; Group II – the patients who scored 13.5 seconds or less (24 women; x=82 years).
Results.  When completing Tinetti (POMA) test, Group I women (TUG test scores of 14 seconds and more) ultimately scored below 19 points, i.e. their risk of fall was assessed as 5-fold greater than in their Group II peers (TUG test scores of 13.5 seconds and less).
Consequently, statistical significance of the correlation coefficients between the TUG and Tinetti (POMA) test scores was established as p < 0.05. In Group I (TUG > 14 s) this correlation coefficient was negative and equaled r = -0.74, whereas in Group II (TUG < 13.5 s) it was (r = -0.62).
Conclusions. The TUG test makes up an effective diagnostic instrument for assessing a potential risk of fall (i.e. identify potential fallers) and may therefore be applied as an effective screening test for this group of patients. Community dwellers of higher functional capabilities, despite the risks related to osteoporosis, are far less likely to sustain an accidental fall.

Key words:
geriatrics, falls, osteoporosis, functional capabilities, Timed UP & GO test

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim