Tag: Joanna Kostka

Analiza porównawcza stanu funkcjonalnego kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego lub kolanowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski – Comparative analysis of the functional status of women with osteoarthritis of the hip or knee joint. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 134-142

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było porównanie poziomu sprawności funkcjonalnej oraz czynników na nią wpływających u kobiet z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (koksartroza) lub kolanowego (gonartroza) po 50. roku życia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 70 kobiet w wieku 50–90 lat z koksartrozą (n = 35) lub gonartrozą (n = 35), 3 stopień wg skali Kellegrena-Lawrence’a.
Ocenę stanu funkcjonalnego przeprowadzono w oparciu o test Tinetti i test dwóch wag. W skali Likerta oceniono ból, sztywność oraz poziom trudności przy wstawaniu z siadu i zakładaniu skarpet. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Kobiety z koksartrozą osiągały słabsze wyniki w teście Tinetti w części dotyczącej chodu (p < 0,01) i równowagi (p < 0,05). Ból i sztywność determinowała wyniki większości testów. Pacjentki z gonartrozą miały większe problemy z chodem po płaskim terenie oraz przy wstawaniu z krzesła (p < 0,001). Ból determinował u nich występowanie trudności podczas chodu i zakładania skarpet, a sztywność wpłynęła na trudności podczas chodu, wstawania z siadu, zakładania skarpet oraz wyniki testu Tinetti.
Wnioski.
1. Sztywność i ból wpływają na pogorszenie sprawności funkcjonalnej u kobiet z koksartrozą i gonartrozą.
2. Większe problemy z chodem i równowagą występują u kobiet z koksartrozą, natomiast u kobiet z gonartrozą występują większe trudności z chodem po płaskim terenie i przy wstawaniu z krzesła.
Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa, stawy biodrowe, stawy kolanowe, sprawność funkcjonalna, test Tinetti
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki wpływające na sprawność funkcjonalną pacjentów z endoprotezą stawu biodrowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Agnieszka Leszczyńska, Jan W. Raczkowski

M. Kilon, A. Przedborska, J. Kostka, A. Leszczyńska, J. W. Raczkowski – Factors influencing functional performance of patients after hip joint arthroplasty. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 122-128

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena czynników wpływających na stan funkcjonalny pacjentów po całkowitej jednostronnej protezoplastyce stawu biodrowego.
Materiał i metodyka. Do badania włączono 50 pacjentów (33 kobiety, 17 mężczyzn) w wieku 29–88 lat (średnia 66,7 ± 13 lat) z jednostronną protezą stawu biodrowego. Ocenę równowagi i funkcji chodu dokonano w oparciu o testy: Tinetti, „Wstań i Idź” (Timed Up and Go – TUG) oraz test dwóch wag, na podstawie którego obliczono wskaźnik symetryczności (WS). Stopień odczuwania dolegliwości bólowych podczas chodzenia po płaskiej powierzchni i po schodach oraz poziom sztywności oceniony został w skali Likerta. Do oceny zdolności wykonywania prostych i złożonych czynności dnia codziennego użyte zostały skale ADL Katza (Activities of Daily Living) i IADL Lawtona (Instrumental Activities of Daily Living). Dokonano także samooceny jakości życia w oparciu o skalę numeryczną. Ponadto obliczono wskaźnik masy ciała – Body Mass Index (BMI).
Wyniki. Wiek pacjentów, ból oraz sztywność determinowały większość wyników testów i skal funkcjonalnych. Pacjenci z większą ilością chorób uzyskali słabsze wyniki w teście Tinetti. Na wynik WS wpływało jedynie nasilenie bólu podczas chodzenia po schodach. Pacjenci zgłaszający silniejszy ból oraz sztywność poranną charakteryzowali się gorszą samooceną jakości życia.
Wnioski. Na stan funkcjonalny i jakość życia pacjentów z jednostronną protezą stawu biodrowego wpływa wiek, ból oraz sztywność poranna. BMI i okres, jaki upłynął od operacji, nie miał wpływu na stan pacjentów.

Słowa kluczowe:
protezoplastyka stawu biodrowego, jakość życia, stan funkcjonalny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przebytego udaru mózgu na moc i prędkość skracania się mięśni – doniesienie wstępne

Joanna Kostka, Andżelika Fajkowska, Elżbieta Miller

J. Kostka, A. Fajkowska, E. Miller – The impact of stroke on the power and shortening velocity of the muscles – preliminary report. FP 2017; 17(2); 16-22

Streszczenie

Cel. Celem pracy była próba określenia różnicy mocy mięśniowej oraz prędkości skracania się mięśni w grupie pacjentów po przebytym udarze mózgu oraz osób, które udaru nie przebyły, a także ocena determinantów mocy i prędkości skracania się mięśni.
Materiał i metodyka. W badaniu wzięły udział łącznie 62 osoby, w tym 31 pacjentów (9 kobiet i 22 mężczyzn) po przebytym udarze mózgu hospitalizowanych w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej oraz 31 osób dobranych pod względem wieku i płci, które udaru nie doznały. Zebrano dane osobowe, antropometryczne oraz dotyczące choroby. Moc mięśniową (Pmax) i optymalną prędkość skracania się mięśni (Vopt) oceniono wykonując dwie 8-sekundowe próby na cykloergometrze rowerowym typu Monark.
Wyniki. Zarejestrowano istotną różnicę Pmax i Vopt pomiędzy grupami (p<0.001). Średni wynik Pmax u pacjentów po udarze wyniósł 211.22 W ±134.12, a w grupie kontrolnej 378.76 W ±167.52, a Vopt odpowiednio 58.48 ±18.53 i 78.41 ±17.8 obrotów/min. Uzyskano zależność pomiędzy wiekiem pacjentów po udarze, a Pmax i Vopt.
Wnioski. Udar mózgu wpływa na obniżenie mocy i prędkości skracania się mięśni. Deficyt mocy w stosunku do osób, które nie przeszły udaru mózgu wynosi ponad 44%, a prędkości ponad 25%. Wiek wpływa na poziom Pmax i Vopt.

Słowa kluczowe:
hemiplegia, mięśnie, moc, prędkość skurczu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim