Możliwości zastosowania terapii w wodzie u pacjentów z niektórymi dysfunkcjami narządu ruchu

O. Nowotny-Czupryna, A. Rudzińska, K. Czupryna, J. Lambeck

O. Nowotny-Czupryna, A. Rudzińska, K. Czupryna, J. Lambeck – Possibilities for the application of hydrotherapy for patients with selected locomotor dysfunctions. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 67-73

Streszczenie
Unikalne właściwości wody, jak np. wypór, ciśnienie hydrostatyczne, opór, lepkość, fala i temperatura sprawiają, że stanowi ona bardzo przydatne środowisko lecznicze dla pacjentów z różnorodnymi dysfunkcjami narządu ruchu. W wodzie można stosunkowo łatwo uzyskać odciążenie, odprężenie i zmniejszenie dolegliwości bólowych, a nawet zwiększyć siłę mięśni i zakres ruchu, jak również poprawić stabilność, równowagę i koordynację ruchową. Kąpiele wodne stosuje się do zmniejszenia obrzęków oraz w procesie reedukacji chodzenia z zabezpieczeniem – co ważne – przed następstwami upadków. W celu oddziaływania na wyżej wymienione parametry stosuje się poszczególne metody, np. metoda Halliwicka, metodę Bad Raga z Ring, metodę Watsu lub ich kombinacje. Hydroterapia to przydatne uzupełnienie szerszego programu rehabilitacji pacjentów z różnorodnymi dysfunkcjami narządu ruchu. W artykule przedstawiono tylko niektóre przykłady możliwych zastosowań leczenia w wodzie w przypadkach zaburzeń reumatologicznych, ortopedycznych oraz pediatrycznych.

Słowa kluczowe:
dysfunkcje narządu ruchu, terapia w wodzie, metoda Bad Ragaz Ring

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości wykorzystania koncepcji Lehnert-Schroth podczas ćwiczeń korekcyjnych w systemie stacyjnym

J. Nowotny, K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna

J. Nowotny, K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna – Some possibilities for using the Lehnert-Schroth concept during corrective exercises in stationary system. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 412-419

Streszczenie

Zasadniczym elementem zachowawczego leczenia bocznych skrzywień kręgosłupa są ćwiczenia korekcyjne. Wśród tych ostatnich za szczególnie cenne uznaje się tzw. ćwiczenia korekcyjno-oddechowe oparte o koncepcję Ch. Lehnert-Schroth. Jednocześnie wiadomo, że najbardziej skuteczne, zwłaszcza w zaawansowanych skoliozach, są ćwiczenia indywidualne. Względy epidemiologiczne i organizacyjne nie pozwalają jednak na to, by wszystkie wymagające tego osoby objąć opieką indywidualną. W związku z tym w postępowaniu korekcyjnym dominują ćwiczenia grupowe. Ważne jest natomiast by tego typu ćwiczenia były dostosowane indywidualnych potrzeb każdego ćwiczącego. Jedyną formą, które może spełnić taki wymóg są tzw. ćwiczenia w systemie stacyjnym. Od pewnego czasu autorzy lansują ćwiczenia korekcyjne z wykorzystaniem powyższej normy organizacyjnej. Doceniając wartość ćwiczeń korekcyjno-oddechowych i widząc potrzebę zbiorowego przeprowadzania tego typu ćwiczeń, w pracy autorzy przedstawili własną koncepcję usprawniania, uwzględniającą oba powyższe elementy. Zaprezentowano w niej własne modyfikacje różnych ćwiczeń wzorowanych na metodzie Lehnert-Schroth. W cały ten system wpleciono również tego typu ćwiczenia wspomagane zastępczym sprzężeniem zwrotnym (biofeedback), stwarzając z kolei dogodne warunki do kształtowania nawyku prawidłowej postawy.

Słowa kluczowe:
skoliozy, ćwiczenia grupowe, system stacyjny
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim